قهوه یا چای؟! در سراسر جهان، مردم در انتخاب قهوه یا چای به‌عنوان نوشیدنی اصلی خود تقسیم شده‌اند. قهوه که ریشه در اتیوپی دارد، به‌ویژه در کشورهای غربی محبوبیت زیادی یافته است و اروپا در مصرف سرانه، پیشتاز است. برای بسیاری از افراد، قهوه از صبحانه جدانشدنی است؛ به‌دلیل عطر دل‌انگیز و تأثیر محرکی که به افزایش هوشیاری و تمرکز کمک می‌کند، ارزشمند شمرده می‌شود. در مقابل، چای ریشه‌های فرهنگی عمیقی در آسیا و بخش‌هایی از آمریکای جنوبی دارد. در چین و دیگر کشورهای آسیایی، چای در زندگی روزمره و سنت‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد و نه‌تنها یک نوشیدنی برای رفع تشنگی، بلکه فرصتی برای آرامش و ارتباط اجتماعی فراهم می‌کند. حتی در آمریکای جنوبی، کشورهایی همانند آرژانتین فرهنگ نوشیدن چای را به‌صورت گسترده‌ای حفظ کرده‌اند.

دولت زبیری، خلافتی بود که توسط عبدالله‌بن زبیر در سال ۶۴ه‍.ق و پس از مرگ یزیدبن معاویه تأسیس شد. او که بیعت با یزید را نپذیرفت، پس از واقعۀ حرّه به مکه پناه برد و خود را خلیفۀ مسلمانان اعلام کرد. نفوذ دولت او از حجاز تا عراق، مصر، شام، قفقاز، جبال، خراسان و مکران گسترش یافت و فرماندارانی بر آن‌ها گماشت. اما با قدرت‌گیری مجدد امویان به‌رهبری مروان‌بن حکم و سپس پسرش عبدالملک، قلمرو زبیریان به‌تدریج کاهش یافت. خروج مختار ثقفی در کوفه و نزاع با زبیریان نیز آن‌ها را تضعیف کرد. در نهایت، حجاج ثقفی به‌فرمان عبدالملک‌بن مروان با محاصرۀ مکه و اعمال فشارهای گسترده، عبدالله‌بن زبیر را به قتل رساند و در سال ۷۳ه‍.ق به عمر نه سالۀ دولت زبیری پایان داد. این شکست، زمینه را برای تثبیت مجدد خلافت اموی توسط عبدالملک‌بن مروان فراهم ساخت.