Telegram Web Link
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ،
وَ أُحَذِّرُكُمْ أَهْلَ النِّفَاقِ، فَإِنَّهُمُ الضَّالُّونَ الْمُضِلُّونَ
وَ الزَّالُّونَ الْمُزِلُّونَ،
يَتَلَوَّنُونَ أَلْوَاناً وَ يَفْتَنُّونَ افْتِنَاناً،
وَ يَعْمِدُونَكُمْ بِكُلِّ عِمَادٍ وَ يَرْصُدُونَكُمْ بِكُلِّ مِرْصَادٍ.

⬅️ اى بندگان خدا شما را به ترس از خدا سفارش مى‌كنم و از مكر و فريب اهل نفاق بر حذرتان مى‌دارم كه این منافقان گمراهند و گمراه كننده، خطاكارند و دیگران را نیز به خطا اندازند.
در هر دمی، به حالى در مى‌آيند (که سودشان در آن است) و (برای رسیدن به اهداف و اغراضشان) با هر وسیله‌ی ممکن شما را مورد هدف قرار می‌دهند و در هر كمينگاهى در كمين نشسته‌اند.

📚 نهج البلاغه (سید رضی):‌ فراز نخست از خطبه ۱۹۴ در توصیف منافقان



@justhadis110
ثقلین و دیگر هیچ ...
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ، وَ أُحَذِّرُكُمْ أَهْلَ النِّفَاقِ، فَإِنَّهُمُ الضَّالُّونَ الْمُضِلُّونَ وَ الزَّالُّونَ الْمُزِلُّونَ، يَتَلَوَّنُونَ أَلْوَاناً وَ يَفْتَنُّونَ افْتِنَاناً، وَ…
💠 ادامه‌ی توصیف مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام از منافقان:

قُلُوبُهُمْ دَوِيَّةٌ وَ صِفَاحُهُمْ نَقِيَّةٌ، يَمْشُونَ الْخَفَاءَ وَ يَدِبُّونَ الضَّرَاءَ، وَصْفُهُمْ دَوَاءٌ وَ قَوْلُهُمْ شِفَاءٌ وَ فِعْلُهُمُ الدَّاءُ الْعَيَاءُ،

⬅️ قلب‌هايشان بيمار ولی ظاهری آراسته دارند.
مخفیانه به سمت اهداف خود می‌روند و مثل حيوانات خزنده از ميان درختان به هم پيچيده پنهانی سیر می‌کنند.
وقتى توصيف مى‌كنند و حرف مى‌زنند مثل آن است كه داروى دردها را تجويز مى‌كنند، ولى اعمالشان دردى بى‌درمان است.

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فراز دوم از خطبه ۱۹۴ در توصیف منافقان



@justhadis110
💠 ادامه‌ی فرمایشات امیرالمؤمنین در توصیف منافقان:

...حَسَدَةُ الرَّخَاءِ وَ مُؤَكِّدُو الْبَلَاءِ وَ مُقْنِطُو الرَّجَاءِ...

⬅️ منافقان به آسایش (مردم)‌ حسد می‌ورزند
و به شدّت برای گرفتار کردن مردم می‌کشوند
و در پی ناامید کردن امیدشان هستند!

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فراز سوم از خطبه ۱۹۴ در توصیف منافقان


پ.ن:

اگر از رفاه و آسایش و خوشی دیگران در رنجم و حسادت می‌کنم...

اگر خوشحال می‌شوم از گرفتاری دیگران یا اقدامی می‌کنم (یا اقدامی نمی‌کنم) که به تبع آن دیگران گرفتار مشکل شودند...

اگر عملاً در پی ناامید کردن دیگرانم،
از امور بزرگ و مهم، مثل اینکه شخصی امیدوار است که خداوند در امر صاحب اولاد شدن به او از نظر مالی و غیر مالی امداد می‌رساند، اما به عمد امید او را مأیوس می‌کنم و تا دیگر موارد کوچک و بزرگ و...


یا بسیار فراتر از این مسائل شخصی، در مسائل بسیار کلان‌تر:

اگر جریانی و کسانی، از اینکه قشر فرودست و متوسط جامعه از امکانات ویژه‌خوارانه‌ی آنها بهره ببرند و خوب‌تر زندگی کنند، حسد می‌ورزند و در رنجند (مثلاً منطقی فوق اعیانی مثل باستی هیلز را در اراضی عمومی می‌سازند (در زمین‌هایی که حق همه مردم است) اما می‌گویند مردم عادی، حق ندارند به محوطه‌ی زندگی ما نزدیک شوند، بدون این که تملکی بر آن زمین‌ها داشته باشند!!!)

یا می‌روند پیش آمریکا که او تحریم‌هایش را علیه ایران و مردمش تشدید کند و گریزگاه‌های تحریم را هم نشانش می‌دهد! تا مردم بیشتر گرفتار شوند!!

یا در مقابله‌ی ایران با طاغوتی به نام آمریکا که رئیس‌جمهورش علناً می‌گوید: «کشورها برای مذاکره و توافق باسن من را می‌بوسند!»، جوری سخن می‌گویند و اقدام می‌کنند که امید مردم و مؤمنین را برای موفقیت در این جدالی مورد رضا و بلکه امر صریح خدا در قرآن کریم است ناامید کنند، بگویند شما نمی‌تونید! آمریکا با یک دکمه کل ساختار دفاعی شما رو نابود می‌کند و...

این‌ها هم نمونه‌های خرد و کلان رفتار منافقانه است، مبتنی بر معیارهایی که امیر مؤمنان ارائه کرده‌اند در این فرازهای فوق‌العاده از بیاناتشان...



@justhadis110
💠 ادامه‌ی فرمایشات امیرالمؤمنین علیه السلام در توصیف منافقان:

لَهُمْ بِكُلِّ طَرِيقٍ صَرِيعٌ وَ إِلَى كُلِّ قَلْبٍ شَفِيعٌ وَ لِكُلِّ شَجْوٍ دُمُوعٌ، يَتَقَارَضُونَ الثَّنَاءَ وَ يَتَرَاقَبُونَ الْجَزَاءَ.

⬅️ در هر راه يكى را به خاك هلاكت انداخته‌اند (در مسیر رسیدن به هر هدفشان قربانیانی به شکل مخفی گرفته‌اند)
و براى فريب هر دلى طبق ميل او وسيله‌اى دارند
و در هر غم و غصه‌اى اشك‌ها مى‌ريزند.
تعريف كردن از يكديگر را به هم قرض مى‌دهند، تا بعدها تلافی‌اش را دریافت نمایند.

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فراز چهارم از خطبه ۱۹۴ در توصیف منافقان


پ.ن:
توضیح کوتاهی در باب عبارت بسیار عمیق:
(إِلَى كُلِّ قَلْبٍ شَفِيعٌ * به سوی هر قلبی شفیعی می‌جوید)
این عبارت حضرت یعنی، منافق برای نزدیک شدن به هر قلبی، یک شفیع و واسطه پیدا می‌کند؛
یک وقت این شفیع زبان چرب و نرمش هست که مطابق میل قلب طرفی که می‌خواهد به او نزدیک شود می‌چرخد؛
یک وقت این شفیع عملش هست
یعنی مطابق میل کسی که می‌خواهد به قلبش نزدیک شود عمل می‌کند؛
یک وقت هم شخص هست!!
یعنی می‌رود به کسانی که می‌داند روی
قلب شخص مورد هدفش بُرِش و تأثیر دارند نزدیک می‌شود، تا از طریق آن واسطه، قلب شخص مورد نظرش را در راستای رسیدن به اهداف و امیالش مورد هدف قرار دهد.

توضیح مبسوط‌تر این‌که:

حضرت امیر صلوات الله علیه با یک جمله، نقشه‌ی پیچیده‌ی نفوذ روانی و اجتماعی منافق رو رمزگشایی می‌کنند:

إِلَى كُلِّ قَلْبٍ شَفِيعٌ یعنی:

منافق راه نفوذ مستقیم را نمی‌رود، چون می‌داند دل‌ها یک شبه متأثر و تسلیم نمی‌شوند. پس:
زبان چرب می‌سازد = شفیع لفظی
حرفی می‌زند که هر دل، به فراخور شخصیتش آن حرف را می‌پسندد...

رفتار حساب‌شده انجام می‌دهد = شفیع عملی
خود را جوری نشان می‌دهد و به شکلی عمل می‌کند که طرف مقابل، گمان کند هم‌جهت، هم‌دل، هم‌درد است...

👈👈 و از همه مهم‌تر اشخاص کلیدی را ابزار می‌کند = شفیع شخصی

به شخص یا اشخاصی نزدیک می‌شود که روی قلب شخص مورد هدفش کم و بیش نفوذ دارند؛ آن فرد را واسطه می‌کند، تا شخص مورد هدفش را با نیت خودش هم‌دل کند.

و اینجاست که جمله‌ی کوتاه حضرت، مثل نیشتر می‌زند به عمق ساختار نفاق:

نفاق، فقط یک نقاب نیست؛ یک شبکه نفوذ هوشمندانه‌ست که از هر راه ممکن، برای هر دل، شفیعی طراحی می‌کند.



@justhadis110
Forwarded from اتچ بات
👈 با تأمل بخوانیم👇

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

اِصبِروا عَلى طاعَةِ اللّهِ و تَصَبَّروا عَن مَعصِيَةِ اللّهِ، فَإِنَّمَا الدُّنيا ساعَةٌ؛ فَما مَضى فَلَيسَ تَجِدُ لَهُ سُرورا و لا حُزنا، و ما لَم يَأتِ فَلَيسَ تَعرِفُهُ، فَاصبِر عَلى تِلكَ السّاعَةِ الَّتي أنتَ فيها، فَكَأَنَّكَ قَدِ اغتَبَطتَ.

⬅️ بر (سختی‌های) طاعت (و بندگی) خدا صبر کنید،
و بر (دشواری‌های ترك) معصيت او (نیز) صبورى كنيد؛
چرا كه دنيا ساعتى بيش نيست؛
زيرا از آنچه گذشته است، نه شادى‌اى مى‌يابى و نه اندوهى،
و آنچه هم كه نيامده است، نمى‌دانى چگونه است.
👈 پس، بر آن ساعتى كه در آن هستی صبر كن!
(در این صورت) گويا كه تو کسی هستی که به او غبطه می‌خورند.

📚 الكافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۴۵۹


👈 مجدداً بخوانیم، با تأمل👆



⚫️ شهادت رئیس مذهب، شیخ الائمه حضرت امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد...




@justhadis110




🔊 فرمایشات عالم ربانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۸۰

💠 یه سال، یه ماه (رمضان) را دارد...
▫️ انسان فکر کند، سال دیگر زنده نبود حسرت نمی‌خورد؟!

▫️ انسان باید مرگ را همیشه مقابل چشمش ببیند تا بتونه کار انجام بده.
چه قدر پارسال بودند که امسال نیستند، چه می‌دانستند (که نخواهند بود)؟

▫️ دنیا یه روز پایینِ، یه روز بالاست، یک روز خوشیِ، یه روز ناخوشی دارد،
خوشی‌اش خوشی نیست، ناخوشی‌اش ناخوشی نیست، همش مسخره است. (چون ناپایدار است.)
▫️ اون خوشی خوشی است که همیشه باقی باشد.
اگر تمام لذات دنیا رو به آدم بدهند، انسان بداند یه روز باید بذاره برود، همه اون‌ها رو از بین می‌بره.
▫️ ...اُذكُروا هادِمَ اللَّذّاتِ
یاد کنید از چیزی که این لذت ها رو می‌شکنه "یعنی یاد مرگ"...

🔸این چند صباح را غنیمت بدانید، باقی مانده عمر قیمت ندارد. (بقیة العمر لا قیمة لها)

ما گوش‌هامان کر است، ما غرق در غفلتیم، اگر غفلت انسان را کَر کرد، دیگه انسان نمی‌شنود.
مگر پیامبر همه رو موعظه نمی‌کرد، چند نفر درست شدند؟...

🔸 اگر مثلا می‌بینی کسی مقامی (ظاهری در دنیا) بدست آورده، می‌گه کاش من جای او بودم، ببین آخرش چی می‌شه، اگر به آخرش فکر کنی میل به هیچی پیدا نمی‌کنی...

🔸 دل‌ها را نذارید از غفلت بمیرد..‌.


@safine_s
💠 ادامه فرمایشات امیرالمؤمنین علیه السلام در توصیف منافقان:

إِنْ سَأَلُوا أَلْحَفُوا وَ إِنْ عَذَلُوا كَشَفُوا وَ إِنْ حَكَمُوا أَسْرَفُوا.

⬅️ (منافقان)،
🔹 اگر چیزی را بخواهند در رسيدن به آن اصرار ورزند (خواسته‌های خود را از دیگران با شدّت و سماجت و وقاحت مطالبه می‌کنند)
🔹 و اگر كسى را كه سرزنش کنند پرده‌دری می‌کنند (و هنگام نقد و سرزنش، اصل شخصیت طرف مقابلشان را تخریب و نابود می‌کنند، نه اینکه نقد مشفقانه کنند)
🔹 و اگر داوری کنند در قضاوت و حکمشان، زیاده‌روی نمایند! (و با افراط در قضاوت‌هایشان از دایره انصاف خارج می‌شوند)

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فراز پنجم از خطبه ۱۹۴ در توصیف منافقان



@justhadis110
💠 حضرت امام رضا علیه السلام

كانَ نَقشُ خاتَمِ عيسى عليه السلام حرفَينِ اشتَقَّهُما مِنَ الإنجيلِ:
طُوبى لِعَبدٍ ذُكِرَ اللّه ُ مِن أجلِهِ،
و وَيلٌ لِعَبدٍ نُسِيَ اللّه ُ مِن أجلِهِ.

نقش نگين انگشترى عيسى عليه السلام دو جمله بود كه آنها را از انجيل بر گرفته بود:
«خوشا بنده‌اى كه به واسطه‌ی او خدا ياد آورى شود
و واى بر بنده‌اى كه به واسطه او خدا فراموش گردد».

📚 عيون الأخبار (شیخ صدوق): ج۲، ص۵۴


🔆 ولادت موفور السرور شمس الشموس، انیس النفوس، غریب الغربا، امام رئوف آقا علی بن موسی الرضا المرتضی بر همه شیعیان و محبان و ارادتمندانشان تبریک و تهینت باد...



@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

اَللَّهُمَّ لاَ طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ،
وَ لاَ صَبْرَ لِي عَلَى اَلْبَلاَءِ،
وَ لاَ قُوَّةَ لِي عَلَى اَلْفَقْرِ،
فَلاَ تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي،
وَ لاَ تَكِلْنِي إِلَى خَلْقِكَ،
بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي، وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي.
وَ اُنْظُرْ إِلَيَّ وَ اُنْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي،
فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا،
وَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي،
وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي،
وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلاً نَكِداً، وَ مَنُّوا عَلَيَّ طَوِيلاً، وَ ذَمُّوا كَثِيراً.
فَبِفَضْلِكَ، اَللَّهُمَّ، فَأَغْنِنِي،
وَ بِعَظَمَتِكَ فَانْعَشْنِي،
وَ بِسَعَتِكَ، فَابْسُطْ يَدِي،
وَ بِمَا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي.

⬅️ «خدایا! طاقت تحمل سختی‌ها را ندارم،
و بر مصیبت‌ها شکیبایی ندارم،
و در برابر فقر، توانی ندارم.
پس روزی‌ام را از من دریغ مکن،
و مرا به خلقت واگذار مکن.
بلکه خودت حاجاتم را برآور و متکفل امورم شو
و به من نظر کن
و در همه‌ی کارهایم به من توجه کن،
چرا که اگر مرا به خودم واگذاری، عاجز می‌شوم و آنچه به صلاحم است انجام نمی‌دهم.
و اگر مرا به خلقَت بسپاری،‌ به من ترش‌رویی می‌کنند.
و اگر به خویشانم و نزدیکانم پناهم دهی، محرومم می‌سازند. و اگر چیزی به من دهند، اندک و با اکراه است و با منتی طولانی و سرزنشِ فراوان.
پس به واسطه فضل و بی‌استحقاق‌بخشی‌ات، ای خدای من، مرا بی‌نیاز گردان.
و به عظمتت، روحِ تازه در من بدم.
و به گشایشِ رحمتت، دستم را بگشا.
و به واسطه آنچه نزد توست، مرا (در همه امورم) کفایت کن.»

📚 صحیفه سجادیه: فرازی از دعای بیستم



@justhadis110
❇️ ...ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ... (کهف:۳۹)
...آنچه خدا بخواهد و هیچ نیرویی جز از ناحیه‌ی خداوند نیست... ❇️

💠 حضرت امام جعفر صادق للیه السلام:

الْعَیْنُ حَقٌّ وَ لَیْسَ تَأْمَنُهَا مِنْکَ عَلَی نَفْسِکَ وَ لَا مِنْکَ عَلَی غَیْرِکَ
فَإِذَا خِفْتَ شَیْئاً مِنْ ذَلِکَ فَقُلْ:
ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
ثَلَاثا.

⬅️ چشم‌زخم واقعیّت دارد، هم از چشم‌زدن دیگری بر خود ایمن مباش و هم از چشم‌زدن خودت بر دیگری
و اگر از چشم‌زخم ترسیدی (چه اینکه دیگران تو را چشم بزنند و چه ابن که خودت دیگران را چشم بزنی) پس سه‌بار بگو:
ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ.

📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ج۱، ص۳۸۶



@justhadis110
💠 ادامه‌ی فرمایشات امیرالمؤمنین علیه السلام در توصیف منافقان:

قَدْ أَعَدُّوا لِكُلِّ حَقٍّ بَاطِلًا وَ لِكُلِّ قَائِمٍ مَائِلًا وَ لِكُلِّ حَيٍّ قَاتِلًا وَ لِكُلِّ بَابٍ مِفْتَاحاً وَ لِكُلِّ لَيْلٍ مِصْبَاحاً.
يَتَوَصَّلُونَ إِلَى الطَّمَعِ بِالْيَأْسِ لِيُقِيمُوا بِهِ أَسْوَاقَهُمْ وَ يُنْفِقُوا بِهِ أَعْلَاقَهُمْ.
يَقُولُونَ فَيُشَبِّهُونَ
وَ يَصِفُونَ فَيُمَوِّهُونَ،
قَدْ هَوَّنُوا الطَّرِيقَ وَ أَضْلَعُوا الْمَضِيقَ،
فَهُمْ لُمَةُ الشَّيْطَانِ وَ حُمَةُ النِّيرَانِ، «أُولئِكَ حِزْبُ الشَّيْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطانِ هُمُ الْخاسِرُون (مجادله:۱۹)».

⬅️ در برابر هر حقّى باطلى دارند
و در مقابل هر راستى انحرافى
و در برابر هر زنده‌اى قاتلى و براى هر درى كليد و براى هر شبى چراغى آماده كرده‌اند.
با تظاهر به بى‌اعتنايى به مال مردم خود را به آنچه طمع دارند مى‌رسانند و بدين وسيله بازار خويش را گرم نگاه داشته و بر بهاى كالايشان مى‌افزايند
وقتی سخن می‌گویند با گفتارشان در دل‌ها شبهه مى‌اندازند
وقتی چیزی را توصیف کنند، حقیقت را تحریف می‌کنند
راه باطل خود را آسان جلوه می‌دهند
و با سخنان و کارهایشان موانع توسعه انحراف و فساد اخلاقی و اعتقادی را بر می‌دارند.
آنها ياوران شيطان و زبانه‌هاى آتش جهنّم مى‌باشند: (همان‌ها که خدا درباره‌شان فرموده:) «آنان پيروان شيطانند، و بدانيد كه پيروان شيطان زيانكارانند. (مجادله:۱۹)»

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فراز ششم از خطبه ۱۹۴ در توصیف منافقان


@justhadis110
✳️ هنگام بیماری و گرفتاری سخت به خدا چه بگوییم؟!

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

(۱) اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي.

⬅️ (1) خداوندا!
تو را ستایش می‌کنم بر تندرستی بدنم که پیوسته از آن برخوردار بودم و تو را ستایش می‌کنم بر بیماری و مرضی که در جسمم پدید آوردی.


(۲)  فَمَا أَدْرِي، يَا إِلَهِي، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ، وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ‌.

(۲) ای خدای من!
من نمی‌دانم که کدام یک از این دو حال، برای سپاس‌گزاری به درگاهت سزاوارتر
و کدام یک از این دو وقت، برای سپاس و ثنا به پیشگاهت شایسته‌تر است؟


(۳) أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ، وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ، وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ.

(۳) آیا زمان که سلامت بودم و روزی‌های پاکیزه‌ات را در آن برایم گوارا فرمودی و به سبب آن برای به دست آوردن خشنودی و احسانت به من نشاط دادی؛ و همراه آن به من نیرو بخشیدی و توفیقم دادی که تو را اطاعت کنم.


(۴) أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا، وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ، وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ، وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ، وَ تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ.

(۴) یا هنگام بیماری که به وسیلۀ آن مرا از ناخالصی‌ها خالص ساختی و نعمت‌هایی که به واسطه‌ی بیماری به من هدیه دادی،
(هدایا و نعمت‌هایی) برای سبک کردن گناهانی که پشتم را گران و سنگین کرده
و پاک کردن زشتی‌هایی که در آن فرو رفته‌ام
و آگاهی دادن به این که توبه را فراگیرم
و به یادآوردن نعمت‌های قدیم، برای محو کردن گناهان بزرگ از پرونده‌ام.


(۵) وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ، مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ.

(۵) و در اثنای آن بیماری، از جمله تحفه‌هایی که به من عنایت کردی این است که فرشتگان نویسنده‌ی اعمالم، برای من اعمال پاکیزه‌ای نوشتند (مطابق با بهترین اعمالی که در زمان عافیت انجام دادم)؛ اعمالی که نه دلی در آن فکر کرده و نه زبانی به آن گویا شده و نه عضوی در انجامش رنج برده؛ بلکه تفضلی از جانب تو بر من است و احسانی از سوی تو به سوی من بود، بی آن‌که استحقاقش را داشته باشم.


(۶) اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي، وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي، وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ، وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ، وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ، وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَي عَفْوِكَ، وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ، وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ، و سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ.

(۶) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست
و آنچه را برایم پسندیده‌ای محبوب من ساز
و آنچه را بر من وارد کرده‌ای آسان کن
و از آلودگی اعمال زشتی که در گذشته انجام داده‌ام پاکم فرما
و شرّ آنچه که پیش از این مرتکب شده‌ام، از صفحۀ وجودم محو کن؛
و از شیرینی عافیت کامیابم ساز و گوارایی تندرستی را به من بچشان؛
و راه بیرون رفتن از بیماری‌ام را به سوی بخشش و عفوت
و جابه‌جا شدنم را از بستر بیماری به جانب گذشتت
و نجاتم را از اندوهم به عرصۀ رحمتت
و تندرستی‌ام را از این دشواری به دایرۀ گشایشت، قرار ده.


📚 صحیفه سجادیه: فرازهایی از دعای پانزدهم




@justhadis110
❇️ إِنَّا أَعْتَدْنا لِلظَّالِمينَ ناراً أَحاطَ بِهِمْ سُرادِقُها (کهف:۲۹)
به راستی که ما برای ظالمان سراپرده‌ای از آتش آماده کردیم که آنان را فرا گرفته است. ❇️

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

إِنَ أَعْوَانَ الظَّلَمَهًِْ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ فِی سُرَادِقٍ مِنْ نَارٍ حَتَّی یَحْکُمَ اللَّهُ بَیْنَ الْعِبَاد.

⬅️ به راستی که یاوران ظالمان روز قیامت در سراپرده‌ای از آتش هستند تا خداوند میان بندگان حکم کند.

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۱۰۷


💠 حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام:

⬅️ صفوان بن مهران جمال می‌گوید:
بر امام موسی بن جعفر (علیه‌السلام) وارد شدم. به من فرمود:
«ای صفوان! همه چیز تو نیکو و زیباست، جز یک چیز.»
عرض کردم: فدای‌تان شوم، آن یک چیز چیست؟
فرمود: «اجاره دادن شترانت به این مرد؛ یعنی هارون الرشید.»
گفتم: به خدا سوگند، من شترانم را نه برای خوش‌گذرانی، نه برای لهو و لعب، و نه برای شکار به او اجاره می‌دهم؛ بلکه برای این مسیر ـ یعنی مسیر مکه (و به جای آوردن حج)ـ و خودم نیز همراهی‌اش نمی‌کنم، بلکه غلامانم را همراه او می‌فرستم.
امام فرمود: «آیا پرداخت کرایه تو بر عهده او قرار می‌گیرد؟»
گفتم: آری، فدای‌تان شوم.
فرمود: «آیا دوست داری او زنده بماند تا کرایه‌ات را بدهد؟»
گفتم: آری.
فرمود: «پس هر که بقای آنان (ظالمان) را دوست بدارد (با هر دلیل و توجیهی)، از آنان است؛ و هر که از آنان باشد، وارد آتش خواهد شد.»
صفوان می‌گوید: پس از این سخن، رفتم و همه شترانم را فروختم.
این خبر به هارون الرشید رسید. مرا فراخواند و گفت: «ای صفوان! شنیده‌ام شترانت را فروخته‌ای؟»
گفتم: آری.
گفت: «برای چه؟»
گفتم: «من مردی سالخورده‌ام، و غلامانم دیگر نمی‌توانند به‌درستی کار کنند.»
هارون گفت: «هیهات! هیهات! من خوب می‌دانم چه کسی تو را به این کار واداشت؛ این، همان موسی بن جعفر است که تو را به این کار راهنمایی کرد!»
گفتم: من چه کاری با موسی بن جعفر دارم؟!
هارون گفت: «این حرف‌ها را کنار بگذار! به خدا سوگند، اگر نبود حسن معاشرت تو (با ما)، تو را می‌کشتم!»

صَفْوَانَ بْنُ مِهْرَانَ اَلْجَمَّالُ، قَالَ:
دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) فَقَالَ لِي: يَا صَفْوَانُ كُلُّ شَيْءٍ مِنْكَ حَسَنٌ جَمِيلٌ مَا خَلاَ شَيْئاً وَاحِداً!
قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَيُّ شَيْءٍ
قَالَ إِكْرَاؤُكَ جِمَالَكَ مِنْ هَذَا اَلرَّجُلِ يَعْنِي هَارُونَ
قُلْتُ: وَ اَللَّهِ مَا أَكْرَيْتُهُ أَشَراً وَ لاَ بَطَراً وَ لاَ لِصَيْدٍ وَ لاَ لِلَّهْوِ، وَ لَكِنِّي أُكْرِيهِ لِهَذَا اَلطَّرِيقِ يَعْنِي طَرِيقَ مَكَّةَ، وَ لاَ أَتَوَلاّهُ بِنَفْسِي وَ لَكِنْ أَنْصِبُ مَعَهُ غِلْمَانِي،
فَقَالَ لِي: يَا صَفْوَانُ أَ يَقَعُ كِرَاؤُكَ عَلَيْهِمْ
قُلْتُ: نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاكَ،
قَالَ: فَقَالَ لِي: أَ تُحِبُّ بَقَاءَهُمْ حَتَّى يَخْرُجَ كِرَاؤُكَ
قُلْتُ نَعَمْ،
قَالَ: فَمَنْ أَحَبَّ بَقَاءَهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَ مَنْ كَانَ مِنْهُمْ كَانَ وَرَدَ اَلنَّارَ،
قَالَ صَفْوَانُ فَذَهَبْتُ وَ بِعْتُ جِمَالِي عَنْ آخِرِهَا، فَبَلَغَ ذَلِكَ إِلَى هَارُونَ، فَدَعَانِي فَقَالَ لِي يَا صَفْوَانُ بَلَغَنِي أَنَّكَ بِعْتَ جِمَالَكَ
قُلْتُ: نَعَمْ،
فَقَالَ: لِمَ
قُلْتُ: أَنَا شَيْخٌ كَبِيرٌ وَ أَنَّ اَلْغِلْمَانَ لاَ يَفُونَ بِالْأَعْمَالِ،
فَقَالَ: هَيْهَاتَ أَيْهَاتَ إِنِّي لَأَعْلَمُ مَنْ أَشَارَ عَلَيْكَ بِهَذَا أَشَارَ عَلَيْكَ بِهَذَا مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ،
قُلْتُ: مَا لِي وَ لِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ!
فَقَالَ: دَعْ هَذَا عَنْكَ فَوَ اَللَّهِ لَوْ لاَ حُسْنُ صُحْبَتِكَ لَقَتَلْتُكَ.

📚 اختیار معرفة الرجال (رجال الکشی) ج ۱، ص ۴۴۰



@justhadis110
💠 حضرت امام جواد علیه السلام:

مَن رَضِىَ بِالعافِيَةِ مِمَّن دُونَهُ رُزِقَ السَّلامَةَ مِمَّن فَوقَهُ.

⬅️ هر كس از عافيت زير دستانش خشنود باشد، از بالا دستش در امان مى‌ماند.

📚 امالی (شیخ صدوق): ص۴۴۶


⚫️ شهادت حضرت ابن الرضا امام محمد تقی آقا جواد الائمه علیهما السلام تسلیت باد...


@justhadis110
این شاهکار عمیق و بی‌نظیر فرمایشات حضرت امیر صلوات الله علیه را استدعا دارم با درنگ و تأنی مطالعه بفرمایید:


«قَالَ اللَّهُ تَعَالَی سُبْحَانَهُ: «کَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیماً تَذْرُوهُ الرِّیاحُ وَ کانَ اللهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ مُقْتَدِراً (کهف:45)»

خدای متعال که منزه است (از هر عیب و نقص) می‌فرماید:
«(حکایت زندگی دنیا) مانند آبی است كه ما از آسمان نازل كرديم و گياهان زمين با اين (باران) مختلط گشته (سبز و خرم گرديدند و طراوت و بهجت يافتند و به زيباترين شكلى نمودار گشتند)، سپس بعد از گذشت اندک زمانی، (این گیاهان سبز و خرم) به شدّت خشک و شکننده شدند، آنچنان که بادها آن‌ها را از هم جدا کرده و به اين سو و آن سو پراکنده ساختند، و خداوند بر انجام هر چیزی قادر است.»

🔹 پ.ن: این آیه تمثیلی است از اینکه حتی بهترین و آبادترین و مرفه‌ترین و خوش‌ترین زندگی‌ها در این دنیا، با گذر زمان، قطعاً و ناگزیر به سمت زوال و نابودی می‌روند.


💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در ذیل این آیه شریفه بیانات حیرت‌آور و فوق‌العاده عمیق‌دارند که به مرور فرازهایی از آن تقدیم می‌شود:


لَمْ یَکُنِ امْرُؤٌ مِنْهَا فِی حَبْرَهًٍْ إِلَّا أَعْقَبَتْهُ بَعْدَهَا عَبْرَهًًْ

هرگز هیچ انسانی در دنیا غرق در سرور و خوشی نشد، مگر آنکه دنیا او را تعقیب کرد و (دیر یا زود) اشک و اندوه را به شکلی قطعی و گریزناپذیر به او چشاند.



وَ لَمْ یَلْقَ فِی سَرَّائِهَا بَطْناً إِلَّا مَنَحَتْهُ مِنْ ضَرَّائِهَا ظَهْراً

و هیچ کس در خوشی‌های دنیا شکم‌چرانی نکرد، مگر آن‌که دنیا به کمر او سختی‌ها و رنج‌ها را عطا کرد.

🔹 پ.ن: حضرت امیر صلوات الله علیه در این فراز از می‌فرمایند:
اگر بطن (یعنی شکم) در دنیا غرق شد در سرّاء (یعنی لذّت‌ها)، در پی آن با انباشته شدن شکم و برآمدن شکم، دنیا به ظهر (یعنی کمر) آن شخص ضرّاء (یعنی رنج و مشقت) عطا می‌کند؛ چرا که اثر وضعی بهترین شکم‌چرانی‌ها می‌شود برآمده شدن شکم، و این امر نیز باعث می‌شود که گشتاور نیرو و فشار وارد بر مهره‌های کمر زیادتر شود و در نهایت منجر به پدید آمدن کمر درد می‌شود!
این فرمایش عمیق، دقیق، علمی و در عین حال فلسفی حضرت، می‌خواهد بیان کند که:
در این دنیا هر قدر لذت ببری و به اصطلاح خودمانی حال کنی، بعدش به همان نسبت رنج دشت می‌کنی و این خاصیت ذاتی همه‌ی لذت‌های دنیوی و مادی این سرای فانی است!


وَ لَمْ تَطُلَّهُ فِیهَا دِیمَهًُْ رَخَاءٍ إِلَّا هَتَنَتْ عَلَیْهِ مُزْنَهًُْ بَلَاءٍ

و هرگز باران پیوسته‌ی آسایش و رفاه در دنیا بر کسی نبارید، مگر آنکه ابری بر سرش پدید آمد که بارانی سنگین و تند از مشکلات و بلا را بر او بارید.



...لَا یَنَالُ امْرُؤٌ مِنْ غَضَارَتِهَا رَغَباً إِلَّا أَرْهَقَتْهُ مِنْ نَوَائِبِهَا تَعَباً

...هیچ کس با میل و رغبت شدید (و حرص) به هیچ یک از خوشی‌های فریبنده و طراوت زودگذر نعمت‌های دنیا دست نیافت، مگر آن‌که دنیا با فشار، بلاهای شدید و گرفتاری‌های بزرگ را به او تحمیل کرد و او را به رنج افکند.

🔹 پ.ن: کلیدی‌ترین کلمه در این فراز از خطبه شریف به نظر حقیر (رغبا) است، چرا که نشان می‌دهد آنچه مذمت شده و بلا را در پی دارد، آن حالت رغبت و میل شدید رسیدن به خوشی‌های دنیاست؛ نه صرف داشتنش بدون رغبت و میل شدید و وابستگی و حرص بر داشتنش و تلاش حریصانه برای رسیدن به آن‌ها!



غَرَّارَهًٌْ غُرُورٌ

دنیا فریبنده‌ای با ظاهر بسیار جذاب و فریفته‌کننده، اما در واقع بی‌ثبات و ناپایدار است، که هر کس به آن اعتماد کند را فریب می‌دهد.



مَا فِیهَا فَانِیَهًٌْ فَانٍ مَنْ عَلَیْهَا

هر آنچه در دنیا (و متعلق به دنیا) است (اعم از امور اعتباری و یا واقعی) دیر یا زود به شکل مستمر از ذات خودشان به سمت زوال و فنای خود پیش می‌روند و هر کسی هم که در این دنیا هست، ناگزیر دچار فنا و نیستی و زوال می‌‌گردد.



لَا خَیْرَ فِی شَیْءٍ مِنْ أَزْوَادِهَا إِلَّا التَّقْوَی

هیچ خیری در هیچ یک از توشه‌های اندوخته‌شده‌ی این دنیا نیست، مگر در توشه‌ی تقوا که تنها ذخیره‌ی حقیقی نافع برای آینده‌ی انسان است.

🔹 پ.ن: در عربی زاد به چیزی می‌گویند که انسان در پی فراهم کردن و زیاد کردنش ‌می‌باشد، برای اینکه نیازها و احتیاجاتی که در آینده با آن‌ها مواجه می‌‌شود را برطرف نماید!


مَنْ أَقَلَّ مِنْهَا اسْتَکْثَرَ مِمَّا یُؤْمِنُهُ وَ مَنِ اسْتَکْثَرَ مِنْهَا اسْتَکْثَرَ مِمَّا یُوبِقُهُ وَ زَالَ عَمَّا قَلِیلٍ عَنْه.
کسی که از دنیا کمتر بهره گرفت، آن‌چه را که مایه‌ی امان و امنیتش بود بیشتر به‌دست آورد؛
و کسی که بیشتر (و حریصانه‌تر) در طلب دنیا بود، ‌آنچه را مایه هلاکت و نابودی‌اش بود بیشتر جمع کرد؛ و همهٔ این‌ها را هم که به دست اورده بود، خیلی زود و برای همیشه از دستش برفت.

🔹 پ.ن: در این بخش از خطبه‌ی شریف، کلمه استکثر سه بار تکرار شده است!
اولی و سومی طبق قواعد دقیق ادبیات عرب، تأکید بر کثرتِ گردآوری است به شکل محقق شده‌ی آن!!
اما دومین استکثر صرفاً طلب کثرت است!!!
یعنی اگر کسی زیاد در طلب دنیا بود (فارغ از این که این حرص در شدّت طلب کردن حطام دنیا، برایش ثروت در پی داشته باشد یا نداشته باشد)، به صرف همین شدّت حرص و شدّت طلب دنیا، موجبات هلاکتش را فراهم می‌کند و لازم نیست حتماً این حرص در طلب به نتیجه‌ی ثروتمند شدن هم برسد!
بیش از میزان مال و حطام دنیا، آن حالت قلبی و روانی است که مایه‌ی هلاکت می‌شود
آن حرص در طلب و کثرت در طلب!
بنابر این استکثر در دومین مورد حدیث، باید معنا بشود کثرت در طلب!



📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازهایی از خطبه یکصد و یازده (در مذّمت هدف قرار دادن دنیا)، ص۱۶۴



@justhadis110
✳️ چند روزی بیشتر تا عید الله الاکبر عید سعید غدیر باقی نیست؛ به همین مناسب ان‌شاءالله هر روز یکی از احادیث گوهربار، ناب و حکیمانه حضرت امیر صلوات الله علیه را تقدیم می‌کنیم‌...

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

إِنَّ اَلْأَشْيَاءَ لَمَّا اِزْدَوَجَتْ اِزْدَوَجَ اَلْكَسَلُ وَ اَلْعَجْزُ فَنُتِجَا بَيْنَهُمَا اَلْفَقْرَ.

⬅️ به راستی، آن‌گاه كه اشياء با يكديگر جفت شدند، کسل و عجز با هم ازدواج كردند و از آنها فقر متولّد شد.

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۸۶


پ.ن:
کسل یعنی تنبلی
معنای دقیقش این است که توان انجام کاری باشد اما شخص به جهت راحت‌طلبی و تن‌پروری و همان تنبلی، آن را انجام ندهد، یا درست و متناسب توانش انجام ندهد.

عجز یعنی ناتوانی؛ فرقش با کسل این است که کسل توانایی دارد و انجام نمی‌دهد یا درست انجام نمی‌دهد، عاجز اصلا توانایی انجامش را ندارد!!!
مهارت و توانمندی و قوت را از اساس ندارد که بخواهد به کار ببرد!!!

حالا با این دو توضیح دقیق کسل و عجز مجدد باز گردیم به آن فرمایش بسیار گوهربار و عمیق حضرت امیر!!
حضرت می‌فرمایند هر گاه شخصی یا جامعه‌ای (و مزلقا هر محیطی)، هم از یک به قدر توانش عمل نکرد و هم از سوی دیگر توانایی و مهارت خاصی هم کسب نکرد، اینجا فقر متولد می‌شود!!!!

یعنی به فرض یک شخصی هست به هر دلیلی نرفته یا نتوانسته مهارتی کسب کند، اما در همان توان محدودی که دارد تنبلی نمی‌کند؛ اینجا امید است که گرفتار فقر نشود!
یا شخص دیگری هست که تنبل هست، اما رفته مهارت و توان و تخصصی کسب کرده، گه‌گاه که آن مهارت را به کار بزند باز امید است که او هم گرفتار فقر نشود!

اما اگر هم تنبل بود هم بی‌مهارت این شخص یا جامعه یا محیط ناگزیر درش فقط متولد می‌شود.
از سوی دیگر هم اگر شخصی یا جامعه‌ای یا محیطی، تلاش و پشتکار و نشاط کار داشت و مطلقا تنبلی نداشت و توان و تخصص و مهارت هم کسب کرد این‌جا دیگر فقری متولد نمی‌شود بنابر نتایج منطقی فرمایش حضرت‌.

این بیان بسیار کوتاه و مختصر از نظر لفظ ولی بسیار بلند و عمیق و دقیق و ظریف و جامع از حیث معنا از سوی حضرت امیر صلوات الله علیه، ۱۴۰۰ سال قبل دقیق‌ترین مبانی و راهکارهای مبارزه با فقر فردی و اجتماعی را با تمثیلی بی‌نظیر تئوریزه فرموده است.



خدا را شکر که مولایم علی شد...


@justhadis110
✳️ چند روزی بیشتر تا عید الله الاکبر عید سعید غدیر باقی نیست؛ به همین مناسب ان‌شاءالله هر روز یکی از احادیث گوهربار، ناب و حکیمانه حضرت امیر صلوات الله علیه را تقدیم می‌کنیم‌...

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

الرُّوحُ فِي الْجَسَدِ كَالْمَعْنَى فِي اللَّفْظِ.

⬅️ روح در بدن مَثَلَش مانند نسبت معنی است به لفظ.

📚 منابع:
كشكول (شیخ بهایی): ج۱، ص۳۳۳
مجمع البحرين (فخرالدین طریحی): ج۲، ص۷۴۸
كليات (ابوالبقاء کفوی - او از بزرگترین دانشمندان حنفی مذهب اهل سنت است که در این مشهورترین و مهمترین اثرش یعنی کلیات، که اثری جامع دربارهٔ اصطلاحات و مفاهیم علمی و فلسفی که همچنان مورد استفادهٔ پژوهشگران است، این حدیث را به نقل از امیرالمؤمنین علیه السلام ذکر کرده است): ص۸۹۷
سفينة البحار (شیخ عباس قمی): ج۳، ص۴۱۶
همچنین از علما و فقهای بزرگ معاصر:
علامه حسن‌زاده‌ی آملی در کتاب‌هایشان نظیر: هزار و یک کلمه: ج۵، ص۱۴۷ و دروس معرفت نفس: ج۱، ص۵۴۴
و آیت الله مکارم شیرازی در کتاب‌هایشان نظیر: پیام قرآن: ج۲، ص۱۳۰ و نفحات القرآن: ج۲، ص۱۰۲


پ.ن:
این استعاره در واقع جامع‌ترین، دقیق‌ترین و فلسفی‌ترین توصیفی است که نسبت روح به بدن را بدون هیچ نقصی بیان می‌کند. این عبارت کوتاه ولی فوق‌العاده عمیق، دربرگیرنده چندین حقیقت بنیادین است:

1⃣ جدایی‌ناپذیری در جهان مادی – همان‌گونه که معنا بدون واژه در عالم دنیا حضور نمی‌یابد، روح نیز بدون جسم نمی‌تواند در این دنیا متعیّن شود. این نشان‌دهنده ضرورت جسم برای ظهور روح است، یعنی جسم به‌عنوان ظرفی برای تجلی روح در عالم محسوس این دنیا.

2⃣ تفوق و برتری روح – معنا فراتر از واژه است و روح نیز فراتر از بدن. جسم صرفاً ابزار یا ظرفی است که روح را بتواند با آن در دنیا تجلی یافته و اراده‌اش را ظهور دهد، همان‌طور که لفظ ظرفی برای ظهور معنا در عالم محسوسات است. این دیدگاه روح را اصل و بدن را وسیله‌ی ظهور مراتبی از آن می‌داند.

3⃣ وجود مستقل اما محدود در بُعد فیزیکی – معنا می‌تواند بدون واژه وجود داشته باشد، اما تا زمانی که در کلام نیاید، در عالم محسوس قابل ادراک نیست. روح نیز بدون جسم موجود است، اما در دنیای فیزیکی بدون بدن نمی‌تواند اثرش متجلی شود. این نشان‌دهنده‌ی چگونگی ارتباط عمیق روح و بدن است.

4⃣ تشبیه کاملاً دقیق از ماهیت روح و بدن – بسیاری از استعاره‌های دیگر یا روح را از بدن جدا و مستقل نشان می‌دهند (مانند خلبان و کشتی)، یا بر رابطه‌ی کنترل و هدایت تأکید دارند (مانند ارابه‌ران افلاطون)، اما هیچ‌کدام به‌اندازه‌ی این استعاره حقیقت رابطه‌ی ذاتی و ماهوی بین روح و بدن را به این دقت بیان نمی‌کنند.

🔹 این تشبیه از امیرالمؤمنین علیه السلام نه‌تنها در دقت و جامعیت برتر از دیگر تعابیر فلاسفه و حکما در طول تاریخ در باب چیستی و چگونگی نسبت روح با بدن است، بلکه همچنین حقیقتی عمیق از ماهیت انسان را بدون هیچ نقصی بیان می‌کند. به همین دلیل، می‌توان آن را دقیق‌ترین و عمیق‌ترین تشبیه ممکن برای توضیح رابطه‌ی روح و بدن دانست.


خدا را شکر که مولایم علی شد...



@justhadis110
💠 حضرت امام رضا علیه السلام:

قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِعَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
يَا عَلِيُّ أَنْتَ حُجَّةُ اَللَّهِ وَ أَنْتَ بَابُ اَللَّهِ وَ أَنْتَ اَلطَّرِيقُ إِلَى اَللَّهِ
وَ أَنْتَ «اَلنَّبَأُ اَلْعَظِيمُ (نبأ: ۲)» وَ أَنْتَ «اَلصِّرَاطُ اَلْمُسْتَقِيمُ (فاتحه: ۶)» وَ أَنْتَ «اَلْمَثَلُ اَلْأَعْلَى (نحل: ۶۰)»
يَا عَلِيُّ أَنْتَ إِمَامُ اَلْمُسْلِمِينَ وَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ خَيْرُ اَلْوَصِيِّينَ وَ سَيِّدُ اَلصِّدِّيقِينَ
يَا عَلِيُّ أَنْتَ اَلْفَارُوقُ اَلْأَعْظَمُ وَ أَنْتَ اَلصِّدِّيقُ اَلْأَكْبَرُ
يَا عَلِيُّ أَنْتَ خَلِيفَتِي عَلَى أُمَّتِي وَ أَنْتَ قَاضِي دَيْنِي وَ أَنْتَ مُنْجِزُ عِدَاتِي
يَا عَلِيُّ أَنْتَ اَلْمَظْلُومُ بَعْدِي
يَا عَلِيُّ أَنْتَ اَلْمُفَارِقُ بَعْدِي
يَا عَلِيُّ أَنْتَ اَلْمَحْجُورُ بَعْدِي
أُشْهِدُ اَللَّهَ تَعَالَى وَ مَنْ حَضَرَ مِنْ أُمَّتِي أَنَّ حِزْبَكَ حِزْبِي وَ حِزْبِي «حِزْبُ اَللَّهِ (مجادله: ۲۲)» وَ أَنَّ حِزْبَ أَعْدَائِكِ «حِزْبُ اَلشَّيْطَانِ (مجادله: ۱۹)».

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود:
ای علی! حجت خدا تو هستی؛ دروازه‌ی ورود به سوی قرب الهی تو هستی، راه رسیدن به خدا تو هستی؛
آن «نبأ عظیم (نبأ: ۲)» و خبر بزرگ ذکر شده در قرآن تو هستی؛
آن «صراط مستقیم (فاتحه: ۶)» و یگانه‌ شاه‌راه بدون انحراف مذکور در قرآن تو هستی؛
آن «مثل اعلی (نحل: ۶۰)» و برترین و والاترین نمونه و الگوی الهی ذکر شده در قرآن تو هستی؛
ای علی، تو امام و پیشوای مسلمین هستی و تو امیر مؤمنان هستی و تو از بین اوصیای انبیا، بهترین وصی و جانشین هستی و تو آقا و سرور صدّیقین (و راست‌کردار‌ترین و راست‌گفتارترین بنده‌ی خدا) هستی.
ای علی! تو فاروق اعظم و عظیم‌ترین جدا کننده‌ی حق از باطل و صدّیق اکبر و بزرگترین انسان راست‌گوی راست‌کردار هستی.
تو خلیفه و جانشین من در امتم هستی؛ تو ادا کننده‌ی دِین من هستی و تو وفاکننده‌ی به وعده‌های من هستی.
ای علی، بعد از من مظلوم خواهی بود.
ای علی، تو پس از من از حق خویش جدا خواهی شد،
ای علی، تو پس از من محروم و به کناری رانده خواهی شد.
خداوند متعال و هر که از امتم در این جمع حضور دارد را گواه می‌گیرم:
حزب تو، حزب من است،
و حزب من، همان «حزب الله (مجادله: ۲۲)» مذکور در قرآن است،
و حزب دشمنانت، همان «حزب الشیطان (مجادله: ۱۹)» ذکر شده در قرآن است.

📚 عيون الأخبار (شیخ صدوق): ج۲، ص۶



@justhadis110
Forwarded from a mesbai
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✳️ اطعام غدیر...


💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

⬅️ هر کس مؤمنی را در عید غدیر افطار دهد انگار افطار داده است به فئام و فئام و فئام و… -حضرت با دستش ده مرتبه فئام را تکرار کرد -
یک نفر از جای بلند شد و عرض کرد:
یا امیرالمؤمنین فئام چیست؟
حضرت فرمود: صد هزار نبی و صدیق و شهید است!(یعنی افطار به یک مؤمن معادل افطار به یک میلیون نبی و صدیق و شهید است)،
پس چگونه است برای کسی که کفالت تعدادی از مؤمنین و مؤمنات را به عهده گرفته است؟ (و به گروهی از زنان و مردان مؤمن اطعام می‌کند در غدیر)
و من ضمانت می‌کنم برای او حفظ شدن از کفر و فقر را.

...مَنْ فَطّر مؤمنا فِی لَیْلَتِهِ فَکَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً -یَعُدُّهَا بِیَدِهِ عَشَرَةً-
فَنَهَضَ ناهض فَقَالَ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَا الْفِئَامُ؟
قَالَ: مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ،
فَکَیْفَ بِمَنْ تَکَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
وَ أَنَا ضَمِینُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الْفَقْرِ...

📚 مصباح المتهجد (شیخ طوسی): ج۲، ص۷۵۷



@justhadis110
Forwarded from عکس نگار
💠 فاتح خیبر، حیدر کرار، مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

أَلَا وَ إِنِّي قَدْ دَعَوْتُكُمْ إِلَى قِتَالِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَيْلًا وَ نَهَاراً وَ سِرّاً وَ إِعْلَاناً وَ قُلْتُ لَكُمُ اغْزُوهُمْ قَبْلَ أَنْ يَغْزُوكُمْ. فَوَاللَّهِ مَا غُزِيَ قَوْمٌ قَطُّ فِي عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا فَتَوَاكَلْتُمْ وَ تَخَاذَلْتُمْ حَتَّى شُنَّتْ عَلَيْكُمُ الْغَارَاتُ وَ مُلِكَتْ عَلَيْكُمُ الْأَوْطَانُ.

⬅️ آگاه باشيد من شب و روز، پنهان و آشكار، شما را به مبارزه با شاميان دعوت كردم و گفتم پيش از آن كه آنها با شما بجنگند با آنان نبرد كنيد،
به خدا سوگند، هر ملّتى كه درون خانه خود مورد هجوم قرار گيرد، ذليل خواهد شد.
امّا شما سستى به خرج داديد، و خوارى و ذلّت پذيرفتيد، تا آنجا كه دشمن پى در پى به شما حمله كرد و سرزمين‌هاى شما را تصرّف نمود.

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی ۲۷


⭕️ پروژه‌ای که اسرائیل در لبنان انجام داد، دقیقاً در ایران در حال تکرار است و این سگ‌ِ هار برای ما هم لیست ترور منتشر کرده و دارد آن را پیاده هم می‌کند!

لحظه‌ای درنگ در نابودی اسرائیل، به معنی نابودی خودمان خواهد بود.




@justhadis110
2025/10/31 07:24:51
Back to Top
HTML Embed Code: