چه میخواستند از من؟
من زنی بودم که با تنها یک کتاب و چای ، مرز های تنهایی رو طی میکردم…✨

#رومینا_معین_زاده

راستش من آدم صبوری نیستم، آخه وقتی انتخاب دیگه‌ای جز صبر نداری، اسمش صبر نیست، اسمش جبره من مجبورم.

بیاین اعتراف کنید شما هم بعضی روزها بی دلیل یهو احساس میکنید قلبتون داره مچاله میشه و این زندگی خیلی با چیزی که لازم دارین فاصله داره.

ناگهان آمد و من را وابسته به خود کرد
وانقدر شبیه من است که
گاهی با خود میگویم نکند
این همان همزادی که میگویند
انقدر شبیه به من که گاهی فکر میکنم او خوده من است و من خوده او!

هیچکس اون آدمی که میگفت نبود.

فقط خواستم بهت بگم که ...
من از دار دنیا فقط تورو دارم که باهات حرف بزنم
منتظرت بمونم
دلتنگت بشم
نگرانت بشم
رو کارات حساسبشم
متوجهی؟
فقط تویی که اینقد واسه من مهمى...

دیگر مهم نیست باد چگونه می‌وزد،
من تمام کشتی‌هایم را فروخته‌ام.

اگه قهر میکنید ولی مطمئن هستید چند ساعت بعد همه چی درست میشه
آدم درستی رو انتخاب کردید.

پر حرف بودم؛ نوشتم و پاک کردم، سکوت کردم و دور شدم.

آدم می‌ترسه از خنده‌هایی که قراره
به یادشون گریه کنه.

من برای همه آدم "با هم درستش میکنیم"ی هستم، ولی همه برای من آدم "حالا میخوای چیکارش کنی؟" هستن.

‏نه آن‌قدر نزدیک است که قلب آرام گیرد و نه آن‌قدر دور که رشته‌های امید پاره شود.

تو منو داری
واسه همه روزای سخت
واسه همه اون روزایی که گلوت پر بغض بود
برای روزایی که فکر میکنی حواس هیچکس بهت نیست
برای روزهایی که فکر و خیالات دارن میخورنت
بدون که تو منو داری♥️

پر حرف بودم؛ نوشتم و پاک کردم، سکوت کردم و دور شدم.

‏میرم باشگاه و به ازای هر دوست دارمی که به دروغ بهم گفتی هالتر رو سنگین ‌تر میکنم.

‏بین خودمون بمونه احساس میکنم قرار نیست هیچوقت عشقو تجربه کنم.

متاسفانه من‌ عاقل‌ترین مشاور و احمق‌ترین تصمیم گیرنده‌ام.

من کسی رو که دوستش داشتم، رها کردم. اتفاقاً آدمی هستم که بلدم بسازم و ادامه بدم؛ ولی اگه قرار باشه هی تلاش کنم بگم «من هستم»، ترجیح میدم فراموش بشم.

انقدر خودم و نجات دادم که دیگه حکم غریق نجات و پیدا کردم.