💢در مقایسه با جمعیت عمومی. از نظر بالینی، یکی از خواهر و برادرها ممکن است عمدتاً علائم تکانشگری/بیش فعالی داشته باشد و دیگران ممکن است عمدتاً علائم بی توجهی داشته باشند.

🔹 بیش از 70 درصد از کودکان مبتلا به ADHD معیارهای یک اختلال روانپزشکی همراه از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات اضطرابی، اختلالات خلقی، اختلالات سلوک و اختلالات مصرف مواد را دارند.

🔺چندین فرضیه در مورد نحوه انتقال ADHD ارائه شده است، از جمله یک فرضیه مرتبط با جنسیت، که میزان افزایش قابل توجهی ADHD در مردان را توضیح می دهد.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢تئوری های دیگر بر مدلی از تعامل ژن های متعدد که علائم مختلف ADHD را ایجاد می کند، متمرکز شده اند.

🔹تحقیقات متعدد برای شناسایی ژن های خاص درگیر در ADHD ادامه دارد.

🔺 کوک و همکارانش ارتباطی بین ژن ناقل دوپامین (DAT1) با ADHD پیدا کرده اند، اگرچه داده های سایر گروه های تحقیقاتی این نتیجه را تایید نکرده اند.

🔸 مطالعات خانوادگی و مطالعات مبتنی بر جمعیت، ارتباطی بین ژن گیرنده دوپامین چهار تکراری آلل (DRD4) و ADHD پیدا کرده‌اند.

🔻 اکثر تحقیقات مولکولی در مورد ADHD بر روی ژن‌هایی متمرکز شده‌اند که بر متابولیسم یا متابولیسم تأثیر می‌گذارند‌‌.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

🔰دوپامین ادامه تحقیقات برای روشن شدن روابط پیچیده بین ژن‌های تعاملی متعدد و ظهور ADHD ضروری است.

🔸عوامل عصبی شیمیایی بسیاری از انتقال دهنده های عصبی احتمالاً با علائم ADHD مرتبط هستند.

🔺با این حال، دوپامین کانون اصلی تحقیقات بالینی است و قشر جلوی مغز بر اساس نقش آن در توجه و تنظیم کنترل تکانه نقش دارد.

🔹 مطالعات حیوانی نشان داده است که سایر نواحی مغز مانند لوکوس سرولئوس که عمدتاً از نورون های نورآدرنرژیک تشکیل شده است نیز نقش مهمی در توجه دارند.

🔻 سیستم نورآدرنرژیک شامل سیستم مرکزی (منشا در لوکوس سرولئوس) و سیستم سمپاتیک محیطی است.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢اختلال در عملکرد اپی نفرین محیطی، که باعث تجمع هورمون در محیطی می شود، ممکن است به طور بالقوه به سیستم مرکزی بازخورد داده و لوکوس سرولئوس را به سطح پایین تر "بازنشانی" کند.

🔹تا حدی، فرضیه های مربوط به شیمی عصبی ADHD از اثر قابل پیش بینی داروها ناشی شده است.

🔺محرک ها که به عنوان مؤثرترین داروها در درمان ADHD شناخته می شوند، بر دوپامین و نوراپی نفرین تأثیر می گذارند و منجر به فرضیه های انتقال دهنده های عصبی می شوند که ممکن است شامل اختلال در عملکرد هر دو سیستم آدرنرژیک و دوپامینرژیک باشد.

🔸محرک ها غلظت کاتکول آمین ها را با ترویج آزادسازی و مسدود کردن جذب آنها افزایش می دهند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢فاکتورهای نوروفیزیولوژیک مطالعات EEG در کودکان و نوجوانان ADHD در چندین دهه گذشته شواهدی از افزایش فعالیت تتا به ویژه در نواحی پیشانی پیدا کرده است.

🔹مطالعات بیشتر در مورد جوانان مبتلا به ADHD داده هایی را ارائه کرده است که فعالیت بتا را در مطالعات EEG آنها نشان می دهد.

🔺 کلارک و همکارانش، با مطالعه یافته های EEG در کودکان و نوجوانان طی دو دهه گذشته، دریافتند که آن دسته از کودکان ADHD با نوع ترکیبی ADHD، کسانی بودند که به طور قابل توجهی فعالیت بتا را در EEG نشان دادند، و مطالعات بیشتر نشان می دهد که این جوانان نیز تمایل دارند افزایش بی‌ثباتی خلقی و کج خلقی را نشان می‌دهد.

🔸 بررسی کنونی EEG در جوانان مبتلا به ADHD، خوشه های علائم رفتاری را در میان کودکان با پروفایل های EEG مشابه شناسایی کرده است.‌‌

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

🔰جنبه های عصبی آناتومیکی محققان شبکه های درون مغز را برای ارتقای اجزای توجه، از جمله تمرکز، حفظ توجه و تغییر توجه، فرض کرده اند.

🔸آنها همبستگی های عصبی تشریحی را برای قشر فوقانی و زمانی با تمرکز توجه توصیف می کنند.

🔺نواحی جداری خارجی و جسم مخطط با عملکردهای اجرایی حرکتی.


(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢هیپوکامپ با رمزگذاری آثار حافظه؛ و قشر جلوی مغز با تغییر از یک محرک به محرک دیگر. فرضیه های بیشتر نشان می دهد که ساقه مغز، که حاوی عملکرد هسته های تالاموس شبکه ای است، در توجه پایدار نقش دارد.

🔹 مروری بر MRI، توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) و توموگرافی کامپیوتری گسیل تک فوتون (SPECT) نشان می‌دهد که جمعیت کودکان مبتلا به ADHD شواهدی از کاهش حجم و کاهش فعالیت در نواحی جلوی پیشانی، سینگولیت قدامی، گلوبوس پالیدوس، دمی، تالاموس و مخچه اسکن PET همچنین نشان داده است که نوجوانان دختر مبتلا به ADHD متابولیسم گلوکز کمتری نسبت به نوجوانان زن و پسر بدون ADHD دارند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢یک نظریه فرض می‌کند که لوب‌های فرونتال در کودکان مبتلا به ADHD به اندازه کافی ساختارهای تحتانی مغز را مهار نمی‌کنند، که این اثر منجر به مهار نشدن می‌شود.

🔹 عوامل رشدی نرخ بالای ADHD در کودکانی وجود دارد که نارس به دنیا آمده اند و مادرانشان در دوران بارداری عفونت داشته اند.

🔺 توهین پری ناتال به مغز در اوایل دوران نوزادی ناشی از عفونت، التهاب و تروما ممکن است در برخی موارد از عوامل موثر در ظهور علائم ADHD باشد.

🔸کودکان مبتلا به ADHD علائم عصبی غیر کانونی (نرم) را با نرخ های بالاتری نسبت به جمعیت عمومی نشان می دهند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢گزارش‌های موجود در ادبیات نشان می‌دهد که سپتامبر یک ماه اوج تولد کودکان مبتلا به ADHD با و بدون اختلالات یادگیری همراه است.

🔹مفهوم این است که قرار گرفتن در معرض عفونت های زمستانی در دوران بارداری در سه ماهه اول ممکن است به ظهور علائم ADHD در برخی از کودکان مستعد کمک کند.

🔺عوامل روانی اجتماعی سوء استفاده مزمن، بدرفتاری و بی توجهی شدید با علائم رفتاری خاصی که با ADHD همپوشانی دارند، از جمله توجه ضعیف و‌‌ کنترل ضعیف ضربه عوامل مستعد کننده ممکن است شامل خلق و خوی کودک و عوامل ژنتیکی-خانوادگی باشد.‌‌

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢تظاهرات ADHD در بزرگسالان ما معمولاً به ADHD به عنوان یک وضعیت دوران کودکی فکر می کنیم که منجر به تاخیر در رشد کنترل تکانه می شود.

🔹از نظر تاریخی، بسیاری از کارشناسان فکر می کردند که در سنین نوجوانی، بیماران از این اختلال خارج می شوند.

🔺با این حال، در چند دهه اخیر، تعداد بیشتری از بزرگسالان مبتلا به ADHD شناسایی، تشخیص داده شده و با موفقیت درمان شده اند.

🔸 پیگیری طولی نشان داده است که تا 60 درصد از کودکان مبتلا به ADHD از علائم تا بزرگسالی دچار اختلال مداوم هستند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢مطالعات ژنتیکی، تصویربرداری مغز، و مطالعات عصب شناختی و فارماکولوژیک در بزرگسالان مبتلا به ADHD، یافته های نشان داده شده در کودکان مبتلا به ADHD را تکرار کرده است.

🔹افزایش آگاهی عمومی و مطالعات درمانی در دهه گذشته منجر به پذیرش گسترده نیاز به تشخیص و درمان بزرگسالان مبتلا به ADHD شده است.

🔺تشخیص و ویژگی های بالینی پدیدارشناسی بالینی ADHD بی توجهی و تظاهرات تکانشگری را به عنوان هسته اصلی این اختلال نشان می دهد.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

🔰یکی از چهره‌های برجسته در توسعه معیارهای تظاهرات ADHD در بزرگسالی، پل وندر از دانشگاه یوتا است که کار خود را بر روی ADHD بزرگسالان در دهه 1970 آغاز کرد.

🔸 وندر معیارهایی را برای بزرگسالان ایجاد کرد.

🔺آنها شامل تشخیص گذشته نگر ADHD در دوران کودکی و شواهدی از اختلال فعلی ناشی از علائم ADHD در بزرگسالی بودند.

🔹علاوه بر این، شواهدی مبنی بر چندین علامت اضافی وجود دارد که در رفتارهای بزرگسالان در مقایسه با رفتارهای دوران کودکی معمول است.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

🔰علاوه بر این، شواهدی مبنی بر چندین علامت اضافی وجود دارد که در رفتارهای بزرگسالان در مقایسه با رفتارهای دوران کودکی مشخص می شود.

🔸 در بزرگسالان، علائم باقیمانده این اختلال شامل تکانشگری و کمبود توجه است (مانند مشکل در سازماندهی و تکمیل کار، ناتوانی در تمرکز، افزایش حواس پرتی و تصمیم گیری ناگهانی بدون فکر کردن به عواقب آن).

🔺بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال دارای یک اختلال افسردگی ثانویه مرتبط با عزت نفس پایین مرتبط با عملکرد ضعیف آنها هستند که هم بر عملکرد شغلی و هم بر عملکرد اجتماعی تأثیر می گذارد.‌‌

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

🔰برت مردی 26 ساله بود که توسط همسر جدیدش متقاعد شد که پس از یک حادثه رانندگی جزئی، به دنبال ارزیابی برای حواس پرتی، فراموشی و «نشنیدن» خود باشد.

🔸پس از مشورت با مادرش، برت گزارش داد که در مدرسه ابتدایی، او اغلب به خاطر صحبت های خارج از نوبت دچار «مشکل» می شد و مادرش گزارش های معلمان را به یاد می آورد که برت اغلب در آزمون ها اشتباه می کرد، تکالیف خود را فراموش می کرد و در نشستن با مشکل زیادی مواجه بود.

🔺هنوز اگرچه به عنوان یک کودک خردسال، مردم او را دارای استعدادهای فکری می دانستند، اما وقتی برت به کلاس سوم رسید، نمرات او فقط متوسط ​​بود و به نظر می رسید که او بیشتر علاقه مند به انجام سریع کارهایش بود تا درست.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir