آغاز ساخت ۴ هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی

🔹احداث چهار هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی در کشور امروز با حضور رئیس جمهور و وزیر نیرو آغاز شد تا در پیک مصرف برق در سال ۱۴۰۳ به شبکه سراسری متصل شود.
@TasnimNews

کاش برای آلودگی هوای کاشان هم خروش می‌کردی

مهدی سلطانی‌راد

ظاهرا اعتراضات برخی به نوع پوشش و مدل شادی و نشاط شماری از تماشاگران یک کنسرت در کاشان،روز یکشنبه واکنش یک عضو شورای شهر را به همراه داشته و وی تهدید کرده "پس فردا اگر گروهی در اعتراض، آتش به اختیار به میدان آمدند نگویید چرا آمدند!"
فارغ از پاره‌ای حرف و حدیث‌های سیستم صدور مجوز برنامه‌های فرهنگی در کاشان که گاها برای برخی فعالان رسانه‌ای با یک امضا و بدون پیچ وخم اداری انجام می‌شود، خطاب به آن عضو شورای شهر باید گفت چرا برای معضل آلودگی هوای کاشان صدایی از شما و آن شورا در نمی‌آید؟ چرا درباره فاجعه فرونشست‌ها که منطقه طاهرآباد را مدت‌هاست در برگرفته، هشدار و اعتراض و پیگیری و اقدامی از سوی شورای شهر کاشان انجام نمی‌شود؟
آیا شهدای گرانقدر فقط و فقط و تنها و تنها برای موضوعی جاویدنام شدند که شمایان سفت و سخت بر آن اصرار دارید؟
چرا درباره پیگیری تامین بودجه 10 میلیاردی اصلاح و رفع خرابی نمایشگر میزان آلودگی هوا در میدان 15 خرداد که در قبال انبوه بودجه‌های هدررفته و بدون بازخوردِ فرهنگی شهر عددی به حساب نمی آید،پارلمان شهری تکانی به خودش نمی دهد؟
آیا دوستان شورا فقط نشسته اند تا مثل ماجرای کارخانه سرب و پس از پیگیری رسانه ها و تشکل های زیست محیطی، شال و کلاه کنند و بروند دم کارخانه و عکس و فیلم از خود منتشر کنند که بعله ما هم پیگیریم؟!
آیا شورای شهر فقط محل واکنش به برخی اتفاقات است که خودش صلاح می داند؟


@kashanonlinechannel

توهم بدن شناگر

«نسیم نیکلاس طالب» نویسنده‌ی کتاب «قوی سیاه»، روزی از چربی‌های اضافه شکم خود شاکی شد و تصمیم گرفت از شر آن‌ها خلاص شود. برای همین نگاهی به اطراف انداخت و به‌ذهنش رسید که شناگران، خوش‌تیپ و خوش‌هیکل‌ترین افراد هستند. سراغ شنا رفت تا خوش‌هیکل شود اما چند وقت بعد یک کشف مهم کرد؛ کشفی که یکی از مهم‌ترین خطاهای شناختی را به ما معرفی می‌کند.

«نسیم طالب» فهمید شناگران به‌خاطر شنا و تمریناتش دارای هیکل‌های ورزیده و عضلانی نیستند، بلکه چون هیکل‌های مناسبی برای شنا دارند شناگر شده‌اند. وقتی ما عوامل یک پدیده را با نتیجه اشتباه بگیریم، دچار خطای شناختی «توهم بدن شناگر» شده‌ایم. خطایی که علتش، جابه‌جایی عوامل با نتایج است.

در حقیقت هیچ شناگری به‌خاطر شنا بدن ورزیده‌ای ندارد، بلکه چون بدنش متناسب با این ورزش بوده، شناگر شده است. حالا ممکن است بعد با تداوم تمرین و ورزش بتواند فرم ایده‌آل را حفظ کند. اما واقعیت این است که دلیل اولیه، بدن خود شناگر بوده نه تمریناتش.

تصور بسیاری از ما این است که آدم‌های خندان و جذابی که لوازم آرایشی و بهداشتی را تبلیغ می‌کنند چون از این لوازم استفاده می‌کنند خندان و جذاب هستند؛ در حالی‌که در بیشتر موارد چون جذاب و شاد هستند مناسب تبلیغ تشخیص داده شده‌اند.

برای درک زمینه‌ی یک اتفاق، باید زنجیره‌ی علت و معلولی را دقیق بررسی کنیم تا در تحلیل و تصمیم‌گیری دچار خطای شناختی نشویم.

#خطای_شناختی

@DevelopmentSc
✔️ کانال «مدرسه توسعه»

تغییرات کاربری در اراضی رامسر

گامهای بلند رامسر در مسیر ضد توسعه پایدار
#خدیجه_گلین_مقدم
۱۴۰۲/۱۰/۶

رامسر با غول تغییرات کاربری اراضی و نابودی زمین‌هایش روبروست.
تمام زمین‌های اربله‌کله، لرسانور، لتر، پیازکش، سلمل، میان‌لات، گاورمک، سدمیجران، کانک‌سر، اکراسر، جنت‌رودبار، لیماکده و .... در معرض تغییرات کاربری قرار دارند.
اربله‌کله و لرسانور گوی سبقت را ربودند.
آیا تغییرات کاربری اراضی این محدوده قانونی‌ست؟ اینطور به نظر نمی‌رسد. در اربله‌کله تخریب جنگلها و کوهها به وفور به چشم می‌خورد. گویا در جنگلهای بالای روستای میان‌لات جنگل‌خواری رخ داده است. لااقل ساخت و سازها اینگونه با ما سخن می‌گویند. آیا مراجع قانونی رامسر از جمله دادستان، اداره محیط زیست، میراث فرهنگی و گردشگری، اداره اطلاعات، فرمانداری، منایع طبیعی و سایر سازمانها و اداراتی که باید به حفظ منابع طبیعی و هویتی رامسر کمک کنند تا این منطقه توریستی بیش از این آسیب نبیند، تاکنون کاری که به رامسر کمک کند، کرده‌اند. با ادامه این روند، تا کمتر از ۵۰ سال آینده از رامسر زیبا خبری نخواهد بود.

http://www.tg-me.com/GalyanMoghaddam

❗️🌊 دست روسیه و جمهوری تازه به دوران رسیده ی آذربایجان روی گلوی دریای خزر!

🔺دریاچه خزر اگر با همین روند خشک بشود تا حدود ۷۰ سال دیگر نابود خواهد شد!

🔺تا الان به اندازه ۱۷ ‎دریاچه ارومیه از آب خزر کاسته شده.

🔺علت اصلی این خشک شدن تدریجی را سدسازی‌های روسیه و آذربایجان بر سرچشمه‌های خزر قلمداد کرده‌اند و همچنین بسته شدن ولگا که تامین‌کننده ۸۵‌درصد آب آن است.

☔️ تماشای آب و هوا در:
@iranianweather

عظمت و شکوه ریگ یلان

درختان‌‌کاشته‌شده‌در‌تصفیه‌خانه‌فاضلاب ‌سال‌۱۳۹۱ توسطه‌‌مدیر‌عامل‌جمعیت‌کویر‌سبز‌با‌همکاری‌‌آبفا‌

❗️❄️ بارش وحشتناک تگرگ های درشت در آرژانتین خسارت های فراوانی برجا گذاشت!





☔️ تماشای آب و هوا در:
@Iranianweather

برنامه کپه کاری بذر تاغ در یکی از کانون های ایجاد ریزگرد در جنوب نیشابور حاشیه شمالی کال شور

این برنامه با پی گیری هیئت کوهنوردی نیشابور و اداره منابع طبیعی شهرستان و حضور گسترده گروههای طبیعت گرد و کوه نورد ، سازمان های مردم نهاد محیط زیست ، محیط بانان و حمایت خوب مجتمع فولاد خراسان برنامه ریزی و اجرا شد.

در این برنامه بذر درخت تاغ در یک پهنه ۳۰۰ هکتاری توسط شرکت کنندگان بصورت کپه کاری کاشت شد.

به دلیل چرای بی‌رویه دام ، خشکسالی های پیاپی و رشد تخریب تاغ زارها ، بخش های گسترده ای از جنوب شهرستان به کانون های گرد و خاک تبدیل شده است.

https://www.tg-me.com/avayetabiatneyshabour

ابرهایی که نمی بارد و فریادهای که نمی شنوند/ *منصور اولی


چشم همه به آسمان است، ابر می آید، پوستینش هم نمناک اما دریغ از باران. کوه ها در انتظارِ کمی جامه پشمینِ سفید و دشت های یخ زده، تشنه و خشک. شاعری را شاید باید که این تصویر غمناک را شعری کند برای دلتنگی هایی به وقت باران اما چه سود.

کرد پرس- خشکسالی جدی است، نه بخاطر اینکه در ماه های اخیر هر چه سازمان هواشناسی پیش بینی کرده می بارد، نبارید؛ نه اگر فقط این بود، چندان نباید جدی می گرفتیم، در این مملکت کدام پیش بینی درست است که این یکی باشد نه!

خشکسالی جدی است، چون دشت های تشنه، فریادشان سال هاست به گوش می رسد و ما گوش هایمان را بسته ایم. خشکسالی جدی است چون دریاچه ارومیه مُرد و خزر قلبش درد می کند. خشکسالی جدی است چون تالاب ها را یک به یک داریم به خاک می سپاریم و گَردِ همان خاک ها را هر روز به ریه هایمان می رسانیم و سرطان ریه صعودی شده است. این مثنوی هفتاد من است اما درد حتی بزرگ تر از این است.

درد سنگین تر از این است که بنشینیم و عزا بگیریم برای همه داشته هایی که تنها چندتایی شان را فهرست کردم. درد سنگین است رفیق، سنگین. سنگین از نوع بی فرهنگی، سنگین از نوع ناکارآمدی و بیخیالی کسانی که منصب دارند و مسئولیت.

درد سنگین تر از آن، در حالی که می خواهیم دریاچه ارومیه را در کفنِ سفیدش به گورستان تاریخ بسپاریم و با قطار سریع و سیر خود را بالای سر حزر نزار و ضعیف برسانیم تا آوازهای شمالی مان شاید در این وانفسای مریضی مرهمی باشد برای زخم هایش؛ مسئولین بی درد و بی درک در پی برنامه ریزی برای افزایش صادرات هندوانه هستند؟

درد کُشنده تر از این که وقتی دشت های بی مثال قروه و دهگلان در کردستان، هر روز از درد به خود می پیچند و جایی از بدن لطیف شان سوراخ می شود، مسئولین نابلدِکارِ تازه از راه رسیده در فکر افزایش سطح زیر کشت سیب زمینی هستند؟

 داغ و درد بالاتر از این که همچنان باغات سیب در اطرافِ مزارِ دریاچه ارومیه در حال رشد است و باغ های انگور یکی پس از دیگری از دیدنِ مرگِ دریاچه، دق مرگ می شوند؟

آیا مسئولین ما درکی از کلمه «آب بر و غیر آب بر» دارند؟ آیا آنها می دانند واژه «مدیریت منابع آب» مهم ترین اسلحه موثرِ این روزهای بشر است؟ آنها چرا، اصلا آیا خودمان می دانیم چه بلایی سرمان آمده است؟

کسی پیدا می شود که درست و حسابی و شفاف بگوید چند درصد آب های زیرزمینی و سفره های آبی تجدیدپذیر ایران مصرف شده است؟  آیا امیدی به احیای آن مانده است یا نه؟ درد اینهاست رفیق. دردِ آب. دردِ ابرهایی که می آیند و می روند و نمی بارند و ما فقط می خندیم. البته همایش هم می گذارند. از حق نگذریم همایش هایی که در این سال ها گذاشته اند با فاصله پر زرق و برق تر از همه سال های قبل است.

ابرها نمی بارند، کاری هم از دست ما بر نمی آید، اما درد اینجاست رفتارها دست ما، البته نه ما که آنها است و این رفتارها هر روز کج تر و نابخردانه تر می شود. انگار که لج کرده باشند و باشیم با زندگی خودمان. بله «زندگی» خودمان. مگر یادتان رفته «آب زندگی است» ..................

کانال آب
@water_bio

▫فعالان محیط زیست در نامه‌ای سرگشاده، به طرح‌های شهرداری‌ها که اراضی ملی را هدف قرار داده، اعتراض کردند

🔻طرح‌های مخرب شهرداری‌ها علیه اراضی ملی

| نازنین افتخار |

◇درحالی‌که به‌دلیل برخی طرح‌های مخرب شهرداری‌ها در سال‌های اخیر از میزان فضاهای سبز شهری در کشور به شدت کاسته شده است، هنوز هم به‌نظر می‌رسد برخی مدیران شهری و پیمانکاران علاقه‌ای به تغییر نگرش خود ندارند و دست به اجرای طرح‌هایی می‌زنند که با تخریب فضای سبز شهری همراه است.

◇ تکرار این دست اتفاقات در تهران و سایر شهر‌های کشور باعث شد تا ۲۰۰ تشکل مستقل زیرمجموعهٔ «شبکهٔ سازمان‌های مردم‌نهاد و اجتماع‌محور محیط زیست و منابع طبیعی کشور» در نامه‌ای به مسئولان کشور، ضمن اعلام نگرانی از آثار سوء این اقدامات، خواستار جلوگیری از تبدیل فضاهای سبز عمومی به بناها و متصرفات خصوصی شوند. یکی از فعالان محیط زیست امضاکنندهٔ این نامه می‌گوید که هدف نهایی بخشی از همین طرح‌ها که به تخریب اندک فضای سبز باقی‌مانده در شهرها منجر می‌شود، «زمین‌خواری به نفع یک گروه خاص» است.

گزارش کامل را این‌جا بخوانید.

@payamema