گروه معماری خانه فرهنگ گیلان:

🔹زخم‌های خاموش
روایتی از تاثیر جنگ بر میراث فرهنگی شهر

🔸سخنران‌ها: دکتر مصطفی پورعلی - دکتر علیرضا قلی‌نژاد
🔸️دبیر نشست: دکتر مهسا دلشاد

🔹️ چهارشنبه| ۸ مرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

گروه تجسمی خانه فرهنگ گیلان:

🔹️نمایشگاه طراحی《...》

🔸 آثار  دانیال بخت‌شاهی
🔸️ گزینش آثار: حامد بهروزکار

🔹افتتاحیه: جمعه | ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
🔹 بازدید: ۱۱ تا ۱۶ مرداد
ساعات: ۱۰تا۱۳ | ۱۷:۳۰تا۲۰

@kfgil

گروه داستان فارسی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸سه‌شنبه | ۷ مرداد ۱۴۰۴ |ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

🔹️ جنگ و میراث فرهنگی؛ روایت «زخم‌های خاموش» در خانه فرهنگ گیلان

▫️رشت – نشست تخصصی «زخم‌های خاموش؛ روایت تأثیر جنگ بر میراث فرهنگی شهر» عصر هشتم مردادماه با حضور پرشور معماران، فعالان فرهنگی و علاقه‌مندان در عمارت خانه فرهنگ گیلان برگزار شد. در این رویداد، با مدیریت دکتر مهسا دلشاد از گروه معماری خانه فرهنگ و سخنرانی دکتر مصطفی پورعلی و دکتر قلی‌نژاد پیر بازاری، ابعاد چندلایه تأثیر بحران هایی چون جنگ بر حافظه جمعی و هویت شهری مورد بررسی قرار گرفت.

در ابتدای برنامه، دکتر مهسا دلشاد، عضو هیات اجرایی گروه معماری خانه فرهنگ گیلان، ضمن خیرمقدم و تشکر از حضور گرم مخاطبان، بر این نکته تأکید کرد که میراث فرهنگی فراتر از کالبد بناهای تاریخی، در روایت‌ها و بستر شهر نیز نمود می‌یابد. وی حفاظت از استمرار روایت‌های فرهنگی را در مواجهه با بحران هایی چون جنگ، عامل کلیدی در حیات هویت ملی و انسجام حافظه جمعی دانست و تخریب میراث (ملموس و ناملموس) در زمان بحران هایی چون جنگ را نوعی خشونت نمادین علیه حافظه جمعی توصیف کرد.

در ادامه، دکتر مصطفی پورعلی، پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی و مدیرکل سابق ثبت میراث معنوی و طبیعی، ضمن قدردانی از فعالیت‌های خانه فرهنگ گیلان، شهر را همچون متنی پویا توصیف کرد که پایداری آن به تعامل میان عناصر روایت( راوی، مروی، مخاطب و خود روایت) وابسته است. او با اشاره به اینکه جنگ‌ها نه تنها عرصه‌های مادی، بلکه بنیان‌های معنایی و ارزشی جوامع را نیز عمیقاً تحت تأثیر قرار می‌دهند، بر نقش هویتی و تاریخی «راوی» و اهمیت روایت‌های پنهان در حفظ میراث تأکید کرد.‌در ادامه به شیوه احیای نمونه‌های جهانی که حامل روایتی از بحران های جوامع بودند اشاره نمود.

سپس، دکتر قلی‌نژاد پیر بازاری، عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سخنان خود را با این محور آغاز کرد که «میراث معماری فراتر از تک‌بنای یادمانی است» و روابط نامرئی میان کالبدها بخش مهم و مغفول‌مانده این میراث را تشکیل می‌دهد.

وی بحران و مقوله بحران را فقط منحصر به جنگ معرفی ننمود و  ضمن اشاره به بحران‌های طبیعی و انسانی و خلأ نهادهای مؤثر فعال در شرایط بحران، به‌ویژه در موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی، راهکارهایی چون مستندسازی دیجیتال، ایجاد فرصت برای خودآگاهی اجتماعی و رسیدن به عزم درون مردمی را برای عبور از بحران معرفی کرد.

ایشان مقوله فقدان یک نهاد متخصص در مواجه حین بحران و برنامه‌ریزی پیش از بحران و اقدامات پس از بحران در داخل پایگاه‌ها و سایت‌ها  را مسئله اساسی در این برهه زمانی خواند و راهکار میانی را  ایجاد یک شبکه متشکل از همراهان و همیار های متخصص در زمان بحران،  فارغ از بورکراسی‌های معمول اداری  دانست.
دکتر قلی‌نژاد با توجه به اینکه این سرزمین  در مداومت با انواع بحران اعم از بلایا و آسیب هایی چون سیل و زلزله هست  در کنار مقوله جنگ؛  پرسشی محوری و چالشی خطاب به تصمیم‌سازان طرح نمود:
آیا در مقیاس معماری و شهری؛ مداخلات  در مواجه بحران دیده شده است؟

در ادامه  بر تقویت صندوق منطقه‌ای حفاظت مؤثر از میراث فرهنگی تأکید کرد و به فقدان نهادهای مفسر فلسفی بازسازی اشاره داشت.

بخش پایانی نشست به پرسش‌وپاسخ اختصاص یافت که در آن حاضران به طرح مباحثی چون چالش‌های موجود، نقش مشارکت عمومی، مدیریت بحران و ضرورت تقویت مستندسازی و روایت‌های محلی پرداختند. سخنرانان نیز در پاسخ به پرسش‌ها، بر اهمیت حمایت نهادهای ملی و ظرفیت‌های مردمی برای ارتقاء تاب‌آوری میراث فرهنگی در برابر تهدیدات و بحران‌ها تأکید کردند.

گزارش: سیندخت رضایی لی‌پایی

@kfgil
🔻

خانه فرهنگ گیلان:

🔹️نشست‌های تطبیقی فیلم و موسیقی
جلسه‌ی اول:

شطرنج باد
فیلمی از استاد محمد رضا اصلانی

🔸با حضور مجازی کارگردان فیلم
و شاهین کوهساری - علی احمدی‌فر

پنج‌شنبه | ۱۶ مرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰ تا ۲۰

▫️"شطرنج باد" نخستین فیلم بلند سینمایی استاد "محمد رضا اصلانی" است که در سال ۱۳۵۵ به تهیه‌کنندگی "بهمن فرمان آرا" ساخته شد و در همان سال فقط در جشنواره جهانی فیلم تهران به نمایش درآمد که در همین نمایش جشنواره‌ای هم با کارشکنی‌های فراوان روبه‌رو شد. فیلم سپس مفقود گردید به طوری که خود فیلمساز هم از سرنوشت این اثر مهم سینمای ایران اطلاع نداشت. فیلم بیش از چهل سال بعد به طور اتفاقی پیدا شد و بعد از مرمت توسط "بنیاد مارتین اسکورسیسی" برای نخستین بار در بخش کلاسیک‌های جشنواره‌ی کن سال ۲۰۲۰ به نمایش درآمد و بعد از آن هم توجه و تحسین بسیاری از جشنواره‌های دیگر و منتقدین جهانی را برانگیخت. در این نشست که با حضور مجازی خود استاد برگزار می‌شود شاهین کوهساری به مرور فیلم و خصوصاً مرور بازتاب جهانی آن نزد فیلمسازان و منتقدین مطرح جهانی خواهد پرداخت و علی احمدی فر موسیقی فیلم ساخته‌ی خانم شیدا قراچه داغی را در تطبیق با فیلم بررسی  خواهد کرد و در انتها با خود استاد درباره‌ی فیلم به طور زنده به‌ گفت‌وگو خواهیم نشست. لازم به ذکر است نسخه‌ی ترمیم‌شده‌ی فیلم شطرنج باد در تمام پلتفرم‌های دانلود و پخش فیلم موجود و در دسترس است و از علاقمندان تقاضا می‌شود پیش از حضور در جلسه فیلم را تماشا کرده باشند.

@kfgil
🔻

گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان:

🔹نقد و بررسی مجموعه شعر 

مجموعه شعر سک‌سک‌های عاشقانه، علی‌رضا پنجه‌یی

🔸 با حضور منتقدان ادبی
دکتر مظفر رویایی- دکتر رضا چراغی و سحر یحیی‌پور دانشجوی مقطع دکتری زبان و ادبیات پارسی.

🔹یک‌شنبه | ۱۲ اَمرداد۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

📌 فراخوان

انجمن عکاسان گیلان با همکاری گروه عکس خانه فرهنگ گیلان برگزار می‌کند:

🔹️نمایشگاه گروهی عکاسان گیلان
به مناسبت روز جهانی عکاسی

مردادماه ۱۴۰۴ | خانه فرهنگ گیلان

@kfgil

گروه شعر گیلکی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹شعرخوانی و نقد
🔸دوشنبه|  ۱۳ مرداد ۱۴۰۴ |ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

▫️بیست و دومین نشست از سلسله نشست‌های ماهانه فرهنگ بومی گیلان (گیلان شناسی) با عنوان اسفندارما گیل نیشت ۱۵۹۸ (نشست مردادماه ۱۴۰۴) با حضور ۳۸ تن شرکت کننده اعم از عضو و مهمان ساعت ۵:۳۰ عصر روز دوشنبه ۶ مرداد در تالار خانه فرهنگ گیلان برگزار شد که تا ساعت ۸ به طول انجامید.
در این جلسه که با مدیریت پوراحمد جکتاجی اجرا شد نخست به شرح و توضیحاتی در خصوص تقویم قدیم و باستانی گیلان ، روز و ماه و سالی که در آن سر می شود پرداخته شد و در مورد نوروزبل ۱۵۹۹ که چند روز دیگر فرا می‌رسد،  بحث شد.
پس از آن شماره جدید گیله وا به عنوان یک منبع مکتوب گیلان شناسی قابل دسترس میان حاضران پخش گردید و صفحات آن  از اول تا آخر مورد تورق و بازبینی و شرح و توضیح قرار گرفت و برخی از شعرها و متون گیلکی آن توسط داوطلبان خوانده شد.
آن گاه به طرح پرسش اساسی جلسه "آینده زبان گیلکی" پرداخته شد که بیشتر حاضران به طرح دیدگاه‌های خود پرداختند. دیدگاه‌ها که اغلب از جنس آسیب‌های زبان گیلکی بود توسط مدیر جلسه یادداشت و طبقه‌بندی شد و نتیجه آن و پاسخ به سئوالات  به خاطر پایان آمدن وقت به جلسه بعد موکول گردید.
حضور جوانان و بانوان به‌ویژه چند تن از مولفان و محققان گیلان‌شناسی از جمله دکتر ناصر عظیمی و مسعود پورهادی در این جلسه نمایان و امیدوارکننده بود. جلسه آینده و ادامه بحث به اولین دوشنبه شهریور ماه موکول شد که از طریق جدول برنامه‌های شهریور ماه خانه فرهنگ گیلان به اطلاع علاقمندان می‌رسد.
@kfgil
🔻

گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان
شب‌های شعر جهان (۴):

🔹 بودلر، نقاش زندگی مدرن

🔸️ سخنران: امیر کمالی

🔹 یکشنبه | ۱۹ مرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

گروه داستان گیلکی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸دوشنبه| ۲۰ مرداد ۱۴۰۴|ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

🔹️ احیای جهان‌های نامحتمل و ناممکن در اسطوره

▫️به گزارش گروه شعر فارسی خانه‌ی فرهنگ گیلان؛ نقد و بررسی سُک‌‌سُک‌های عاشقانه مجموعه‌ای چامک‌ها و چامه‌های علی‌رضا پنجه‌یی عصر یکشنبه دوازده اَمرداد یک هزار و چهارصد و چهار در هوای گرم و تابستانی خانه‌ی فرهنگ گیلان همراه با تنی چند از علاقه‌مندان و هنرمندان برگزار شد. در ابتدا اعظم اسعدی، دبیر نشست، ضمن خیر مقدم به حاضران، به معرفی علی‌رضا پنجه‌یی و مجموعه آثار وی پرداخت و سپس با توجه به تأخیر دکتر مظفر رویایی منتقد میهمان، از  دکتر رضا چراغی  مدرس دانشگاه گیلان برای سخنرانی دعوت کرد،. چراغی در ابتدای سخنان خود گفت: ایشان شاعری تمام‌‌وقت است. یعنی در این چهل[و اندی] سال به کار شعر پرداخته است. «بعضی از اشعار حالت هجومی و پرتابی دارند. یعنی از ساحت یک تجربه‌ی عادی روزمره، ما را به ساحت تجربه‌ای غریب و ناآشنا پرتاب می‌کنند. فضایی رعب‌انگیز و لحنی آخرالزمانی به خود می‌گیرند که شاعر آگاهی معمول و متعارف را رها می‌کند. یعنی سوژه تجربه‌ی عمومی، انباشت ‌شده، پایدار و قراردادی را پس می‌زند و با تجربه‌ی زنده، آنی و خودانگیخته به سوی واقعیت می‌رود.» چراغی در ادامه  افزود اگر شعر از تجربه‌‌ی عادی روزمره باشد، شعر با حالت توصیفی شروع می‌شود.  وی سپس به قرائت چند شعر از پنجه‌یی پرداخت.
در ادامه این منتقد افزود که هنر به هیچ‌وجه آینه‌ی تمام‌نمای واقعیت نیست؛ بلکه وظیفه‌اش دفرمه کردن و دگرگون کردن واقعیت اجتماعی است و هنر شعر مدرن، به تعویق انداختن واقعیت است. سپس به موضوع بازی و آیرونی پرداختند. «این بازی‌های زبانی گاهی حالت فرمالیستی صرف دارند و بعضی‌اوقات کارکرد ذاتی و وجودی. بازی اصولاً در ذات خودش آزادی دارد، سیال و سبک است؛ یعنی با بازی می‌توان، واقعیت استعلایی را به زیر آورد.»  چراغی به موضوع اسطوره، احیای امر غایب، پدیدارشناسی مکان و بدنمندی پرداخت و اینکه چگونه پنجه‌ای با بدن، هستی خود را تجربه می‌کند. «اسطوره، ما را به ذخیره‌ی انرژی جمعی بر می‌گرداند. احیای جهان‌های نامحتمل و ناممکن در اسطوره وجود دارد و حتی کارکرد سرکوبگر هم در آن می‌بینیم. حتی با کمک برخورد آیرونیک با اسطوره و آفرینش آن، جهان کوچک‌مان را به جهان‌های بزرگتر پرتاب می‌کنیم که حدومرزی ندارد.»
این منتقد افزود: بعضی از شاعران ما، به صورت دانشنامه‌ای با اسطوره برخورد می‌کنند، مانند استاد شفیعی کدکنی. یعنی اسطوره را از آن خود نمی‌کنند، در حالی ‌که پنجه‌یی موقعیت‌های انضمامی را با موقعیت‌های اسطوره‌ای ترکیب می‌کند و از این ترکیب، جهانِ معنای خودش را می‌سازند. وی به قرائت چند نمونه از این مجموعه به عنوان شاهد مثال پرداخت.
در ادامه اعظم اسعدی از منتقد میهمان، دکتر مظفر رویایی، استاد دانشگاه دعوت کرد.
رویایی در ابتدای سخنان خود بیان داشت که پنجه‌یی شاعری چندوجهی است و شعری از ایشان قرائت کرد. «همان‌طور که پنجه‌یی نشان داده است، اهالی آفرینش، مدیران بهتری در عرصه‌ی مدیریت فرهنگی هستند. به همین دلیل ابداعات در شعر پنجه‌ای زیاد است.»
رویایی پیرامون کارکرد خانه‌ی فرهنگ گیلان و نقش علی‌رضا پنجه‌ای و کارگاهایش در این خانه بسیار شنیده‌ام؛  و شاهد شاعران خوبی در خطه‌ی گیلان هستیم که متأثر از این کارگاه‌ها رشد کرده و بالنده شده‌اند. رویایی در ادامه گفت: این مجموعه شعر شامل تعدادی اشعار کوتاه و بلند است. تعدادی اشعار بی‌نام و تعدادی با نام؛ تعدادی چامک و تعدادی چامه. «این کتاب برخاسته است از محیط، سنت‌ها و واژه‌هایی است که میان مردم برقرار است. او تکه‌های گوناگون از عشق را دوست دارد؛ او نمی‌خواهد با عشق‌ها مراوده‌ی کامل داشته باشد یا شاید هم نمی‌تواند. شاعر حکم پرنده‌ای را دارد که از نُک زدن به چینه‌ی غذایی خویش، گاه سیر نمی‌شود و از سُک‌سُک کردن در آشیانه برای طلعت بخشیدن به طینت‌های غریزی‌اش سود می‌جوید.»
رویایی افزود که پنجه‌یی مانند بسیاری از شاعران دیگر، کتاب‌های عاشقانه‌ی بسیاری نوشته است. و پیرامون ساده‌نویسی هم گفت با تئوری و نظریه‌پردازی نمی‌توان اهلِ خلق و آفرینش شد.
وی ادامه داد: ساده‌نویسی در ایستگاه شعریت کجا قرار دارد؟ «ساده‌نویسی از نقص نثر در می‌آید. شاعری که نثر زیبا نداشته باشد، ممکن است ساده‌نویسی کند. وقتی می‌خواهیم واژه‌ای را که اول انتخاب کرده‌ایم تغییر دهیم، در اینجا صنعت اتفاق می‌افتد. اما تا تخیل پیش ما است، همه کار می‌توانیم با آن انجام دهیم. زبانیت و تخیل در یک شاعر حرفه‌ای با هم اتفاق می‌افتد.» در انتها این منتقد طبقه‌بندی‌ای را برای حاضران خواند که از کتاب سُک‌‌سُک‌های عاشقانه اقتباس شده بود.

سپس دبیر نشست از دیگر منتقد کتاب، سحر یحیی‌پور، دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه گیلان، دعوت کرد. یحیی‌پور در ابتدا به بحث تجربه‌گرایی پرداخت. «این تجربه‌ها گاهی در زبان اتفاق می‌افتد و گاهی در حوزه‌ی شعر دیداری. موضوعی که
مزدک: خیلی اهمیت دارد این است که موضع بازی را با شعر بسنجیم.» سپس او افزود که وقتی پنجه‌یی تغییراتی واژه‌ای در کلمات ایجاد می‌کند، مانند «کژاکژ»، «رشارش»، شاید به ‌نوعی آن بازی‌ها در شکل دیگری انجام می‌شود. «ابتدا اینکه بازی یک کنش خودانگیخته است که انسان آزادانه واردش می‌شود. نکته‌ی بعدی قانونمندی بازی است و بعدش متافیزیکی بودن آن که یعنی از زندگی روزمره بیرون‌زدگی دارد و جهان تازه‌ای را خلق می‌کند و به ما ارائه می‌دهد. گادامر هم به ‌نوعی بازی را مشابه شعر می‌داند. سپس این منتقد به تشابه میان بازی و شعر تأکید کرد و به هم‌پوشانی این دو صحه گذاشت. «در لحظه‌ی سُک‌‌سُک چه اتفاقی می‌افتد؟ در بازی قایم ‌باشک، سُک سُک نقش واژه‌ای را دارد که بعد از پیدا کردن شخص پنهان شده، ما به آن اشاره می‌کنیم. شخصی که چشم گذاشته، بعد از اینکه فرد پنهان را پیدا می‌کند، با گفتن واژه‌ی «سُک‌سُک» و لمس جایگاهی که چشم گذاشته‌اند، به یافتن حقیقت اشاره می‌کند.» حالا چرا شاعر از نقش بازی استفاده می‌کند؟ «زیرا کودکانگی بسیاری در افکار پنجه‌یی وجود دارد. اگر بخواهیم به صورت روان‌شناختی به آن بنگریم می‌توانیم بگوییم که وقتی کودک بودند، نتوانستند کودک بودن را به ‌خوبی تجربه کنند. کودکانگی در آن لحظات برایشان اتفاق نمی‌افتاد.» سپس او افزود که شاید در یک نسل از شاعران ما، کودکانگی اتفاق نیفتاد.
یحیی‌پور افزود که مفاهیم در اشعار پنجه‌یی به صورت کلی ظاهر می‌شوند و به دنبال انتقال تجربه‌ی کلی خود هستند. «اما این باعث می‌شود که برداشت‌های متناقض و گوناگونی از یک مفهوم شاعر ببینیم. البته اگر هر شعر را جداگانه ببینیم، این تناقض اتفاق نمی‌افتد.» سپس او بیان کرد که شاعر تجربه‌گرا سمت چیزهایی می‌رود که از پیش به آنها پرداخته نشده است؛ سعی می‌کند جهان‌های جدیدی را تجربه کند و روی مرز شعر و ناشعر حرکت می‌کند تا مرز شعر را گسترش بدهد. خود این میل به ابداع، می‌تواند به ادبیات و شعر ما کمک کند.
در انتهای نشست از علی‌رضا پنجه‌یی دعوت شد. پنجه‌یی در ابتدا از یکایک منتقدان و حاضران تشکر کرد و به میزان دقت نظر مظفر رویایی در قرائت و نقد شعر اشاره کرد. نقد دکتر چراغی و سحر یحیی‌پور را نیز هر یک دارای نکات ممیزه‌ی مربوط به نگاه  ویژه‌ی منتقدان دانست.
در انتهای نشست به تبادل نظر درباره‌ی کتاب سُک ‌سُک‌های عاشقانه پرداختند.
@kfgil
🔻

گروه داستان فارسی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸سه‌شنبه | ۲۱ مرداد ۱۴۰۴ |ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

انجمن عکاسان گیلان با همکاری گروه عکس خانه فرهنگ گیلان برگزار می‌کند:

🔹️نمایشگاه گروهی عکاسان گیلان
به مناسبت روز جهانی عکاسی

🔸آیین گشایش: شنبه | ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۸
بازدید: ۲۵ تا ۳۰ مردادماه ۱۴۰۴
ساعات بازدید: ۱۰ تا ۱۳ | ۱۷:۳۰ تا ۲۰

@kfgil