✅ اشوزرتشت و ایران.
آشکار است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش اشوزرتشت بر کشور ایران آگاهند.
به ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است.
این که چگونه پادشاهانی با اندیشه ، گفتار و کردار نیک ، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند.
کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش بزرگ می گوید :
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید ، که آسمان را آفرید ، که مرتوگان ( : مردم) را آفرید ، که شادی را برای مرتوگان آفرید»
و می‌افزاید : «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزداست ،
اهورا مزدا این سرزمین را ، از دشمن ، خشک سالی و دروغ به دور بدارد.»
📚 بُن مایه :
۱ - کنکاشی در زندگی و اندیشه ی زرتشت. نگارش روان شاد ؛ موبد کورش نیکنام.
۲ - زرتشت و آموزش‌های او ، نگارش روان شاد ؛ موبد رستم شهزادی.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
آشکار است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش اشوزرتشت بر کشور ایران آگاهند.
به ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است.
این که چگونه پادشاهانی با اندیشه ، گفتار و کردار نیک ، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند.
کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش بزرگ می گوید :
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید ، که آسمان را آفرید ، که مرتوگان ( : مردم) را آفرید ، که شادی را برای مرتوگان آفرید»
و می‌افزاید : «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزداست ،
اهورا مزدا این سرزمین را ، از دشمن ، خشک سالی و دروغ به دور بدارد.»
📚 بُن مایه :
۱ - کنکاشی در زندگی و اندیشه ی زرتشت. نگارش روان شاد ؛ موبد کورش نیکنام.
۲ - زرتشت و آموزش‌های او ، نگارش روان شاد ؛ موبد رستم شهزادی.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
Forwarded from وُهومَن اَمشاسِپَند (بردیا)
#امروز
به روز ، پیروز و فرخ روز دی به آذر و آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
آدینه ۲ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۴ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ دی به آذر = آفریدگار.
✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.
@khashatra
به روز ، پیروز و فرخ روز دی به آذر و آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
آدینه ۲ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۴ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ دی به آذر = آفریدگار.
✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.
@khashatra
Forwarded from وُهومَن اَمشاسِپَند (بردیا)
#دی_به_آذر
دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نام‌های اهورامزداست.
«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است.
در گاه شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.
در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.
روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛
روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی بیار كه تركی گرفت دی.
مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
سر شوی و موی و ناخن پیرای،
🌺 گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.
@khashatra
دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نام‌های اهورامزداست.
«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است.
در گاه شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.
در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.
روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛
روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی بیار كه تركی گرفت دی.
مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
سر شوی و موی و ناخن پیرای،
🌺 گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.
@khashatra
Forwarded from وُهومَن اَمشاسِپَند (بردیا)
#زرتشت_آموزگار_راستی.
✅ اشوزرتشت پیام‌آور ایرانی ، گاهداد ( : تاریخ) بسیار درخشانی دارد که هویت ملی نیرومندی به آن داده است.
یکی از ستارگان درخشانی که مسیر حرکت و پیش رفت را برای مرتوگان ( : مردم) این کشور روشن ساخته است.
برخی از ایران‌شناسان بزرگ ، «اشوزرتشت» را به چم ( : معنی) «ستاره ی زرین» دانسته‌اند. «موبد آذرگشسب»، «زرتشت» را به چم کسی که چهره‌اش از نور اهورایی می‌درخشد ، آورده است.
پیام اشوزرتشت راستی ، درستی ، مهربانی ، کار ، تلاش ، آزادی گزینش است.
اشوزرتشت سرنوشت انسان را از نگاه و پندار نادرست کاهنان به درآورد و گزینش راه زندگی را برپایه ی خردمندی و دانایی استوار ساخت.
یکی از ویژگی‌های بی‌همتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست.
خدای او که اهورامزدا نام دارد ، به چم "دانایی و آگاهی بی کران هستی مند" است.
خدایی یگانه و دانش پایه که همه ی تیره ها ( : اقوام) و نژادها ، آن را پذیرا می باشند.
به جز نابخردانی که از دانش و آگاهی پرهیز می کنند و به پندارهای نادرست وابسته اند.
۱
@khashatra
✅ اشوزرتشت پیام‌آور ایرانی ، گاهداد ( : تاریخ) بسیار درخشانی دارد که هویت ملی نیرومندی به آن داده است.
یکی از ستارگان درخشانی که مسیر حرکت و پیش رفت را برای مرتوگان ( : مردم) این کشور روشن ساخته است.
برخی از ایران‌شناسان بزرگ ، «اشوزرتشت» را به چم ( : معنی) «ستاره ی زرین» دانسته‌اند. «موبد آذرگشسب»، «زرتشت» را به چم کسی که چهره‌اش از نور اهورایی می‌درخشد ، آورده است.
پیام اشوزرتشت راستی ، درستی ، مهربانی ، کار ، تلاش ، آزادی گزینش است.
اشوزرتشت سرنوشت انسان را از نگاه و پندار نادرست کاهنان به درآورد و گزینش راه زندگی را برپایه ی خردمندی و دانایی استوار ساخت.
یکی از ویژگی‌های بی‌همتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست.
خدای او که اهورامزدا نام دارد ، به چم "دانایی و آگاهی بی کران هستی مند" است.
خدایی یگانه و دانش پایه که همه ی تیره ها ( : اقوام) و نژادها ، آن را پذیرا می باشند.
به جز نابخردانی که از دانش و آگاهی پرهیز می کنند و به پندارهای نادرست وابسته اند.
۱
@khashatra
Forwarded from وُهومَن اَمشاسِپَند (بردیا)
✅ پرسش این جاست که اشوزرتشت کیست؟
او در سرودهایش "گاثاها" می‌فرماید : «ای مزدا آن گاه که تو را با دیده ی دل نگریستم ، در پرتو اندیشه ی خود دریافتم ، که تویی سرآغاز و تویی سرانجام …
و آن گاه تو را به خوبی شناختم.
ای اهورامزدا ( : دانایی و آگاهی بی کران) ،
که وهومن ( : اندیشه ی نیک) به سویم آمد ،
از من پرسید ، تو کیستی؟
به او پاسخ دادم ؛ منم زرتشت و تا آن جا که در توان دارم ، دشمن دروغ و پاسدار راستی خواهم بود.»
از دیدگاه اشوزرتشت ، اهورامزدا در سرشت هستی آمیخته شده و با همه چیز هستی هم گون و همراه است ، با این نگرش ، مرتو ( : انسان) نیز که در این هستی گام نهاده ذره ای از فروزه ی اهورایی است که چنان چه با اراده ی خویش در راه پیش رفت اشا ( : هنجار راستی در هستی) گام بردارد ، دوست و یار اهورامزدا خواهد بود.
بینش اشوزرتشت هر مرد و زنی را آزاد و دارای اختیار می‌داند که بین نیروی نیک و سازنده (سپنتامینیو) و نیروی ویران گر و اهریمنی (انگره‌مینیو) یکی را برگزیند.
آموزگار ایرانی سفارش می‌کند که دانا ، سپنتامینیو را برگزیند تا پاداش او آرامش و شادی روان باشد.
شایسته نیست تا مرتوی دانا به انگره مینو روی آورد تا رنج روانی داشته باشد.
۲
@khashatra
او در سرودهایش "گاثاها" می‌فرماید : «ای مزدا آن گاه که تو را با دیده ی دل نگریستم ، در پرتو اندیشه ی خود دریافتم ، که تویی سرآغاز و تویی سرانجام …
و آن گاه تو را به خوبی شناختم.
ای اهورامزدا ( : دانایی و آگاهی بی کران) ،
که وهومن ( : اندیشه ی نیک) به سویم آمد ،
از من پرسید ، تو کیستی؟
به او پاسخ دادم ؛ منم زرتشت و تا آن جا که در توان دارم ، دشمن دروغ و پاسدار راستی خواهم بود.»
از دیدگاه اشوزرتشت ، اهورامزدا در سرشت هستی آمیخته شده و با همه چیز هستی هم گون و همراه است ، با این نگرش ، مرتو ( : انسان) نیز که در این هستی گام نهاده ذره ای از فروزه ی اهورایی است که چنان چه با اراده ی خویش در راه پیش رفت اشا ( : هنجار راستی در هستی) گام بردارد ، دوست و یار اهورامزدا خواهد بود.
بینش اشوزرتشت هر مرد و زنی را آزاد و دارای اختیار می‌داند که بین نیروی نیک و سازنده (سپنتامینیو) و نیروی ویران گر و اهریمنی (انگره‌مینیو) یکی را برگزیند.
آموزگار ایرانی سفارش می‌کند که دانا ، سپنتامینیو را برگزیند تا پاداش او آرامش و شادی روان باشد.
شایسته نیست تا مرتوی دانا به انگره مینو روی آورد تا رنج روانی داشته باشد.
۲
@khashatra
Forwarded from وُهومَن اَمشاسِپَند (بردیا)
✅ اشوزرتشت و ایران.
آشکار است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش اشوزرتشت بر کشور ایران آگاهند.
به ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است.
این که چگونه پادشاهانی با اندیشه ، گفتار و کردار نیک ، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند.
کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش بزرگ می گوید :
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید ، که آسمان را آفرید ، که مرتوگان ( : مردم) را آفرید ، که شادی را برای مرتوگان آفرید»
و می‌افزاید : «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزداست ،
اهورا مزدا این سرزمین را ، از دشمن ، خشک سالی و دروغ به دور بدارد.»
📚 بُن مایه :
۱ - کنکاشی در زندگی و اندیشه ی زرتشت. نگارش روان شاد ؛ موبد کورش نیکنام.
۲ - زرتشت و آموزش‌های او ، نگارش روان شاد ؛ موبد رستم شهزادی.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
آشکار است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش اشوزرتشت بر کشور ایران آگاهند.
به ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است.
این که چگونه پادشاهانی با اندیشه ، گفتار و کردار نیک ، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند.
کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش بزرگ می گوید :
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید ، که آسمان را آفرید ، که مرتوگان ( : مردم) را آفرید ، که شادی را برای مرتوگان آفرید»
و می‌افزاید : «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزداست ،
اهورا مزدا این سرزمین را ، از دشمن ، خشک سالی و دروغ به دور بدارد.»
📚 بُن مایه :
۱ - کنکاشی در زندگی و اندیشه ی زرتشت. نگارش روان شاد ؛ موبد کورش نیکنام.
۲ - زرتشت و آموزش‌های او ، نگارش روان شاد ؛ موبد رستم شهزادی.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
وُهومَن اَمشاسِپَند
#امروز به روز ، پیروز و فرخ روز دی به آذر و آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی. آدینه ۲ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی. ۲۴ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی) ✔️ دی به آذر = آفریدگار. ✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان. @khashatra
#امروز
به روز ، پیروز و فرخ روز آذر ایزد از آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
شنبه ۳ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۵ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش.
✔️ روز دیدار پیرمراد در شهر یزد.
@khashatra
به روز ، پیروز و فرخ روز آذر ایزد از آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
شنبه ۳ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۵ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش.
✔️ روز دیدار پیرمراد در شهر یزد.
@khashatra
#آذر_ایزد
ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی ست و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است.
زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان. و نماد پایداری و استواری دین زرتشتی.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد.
«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است.
آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزه‌ی اهورامزداست از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند.
آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آتش یكی از آخشیج‌های چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آن‌را پاس می‌داشته‌اند.
چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است.
هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند.
آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
ای خرامنده سرو تابان ماه،
روز آذر می چو آذر خواه.
شادمان كن مرا به مِی كه جهان،
شادمان شد به فر دولت شاه.
🌺 گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.
@khashatra
ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی ست و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است.
زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان. و نماد پایداری و استواری دین زرتشتی.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد.
«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است.
آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزه‌ی اهورامزداست از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند.
آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آتش یكی از آخشیج‌های چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آن‌را پاس می‌داشته‌اند.
چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است.
هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند.
آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
ای خرامنده سرو تابان ماه،
روز آذر می چو آذر خواه.
شادمان كن مرا به مِی كه جهان،
شادمان شد به فر دولت شاه.
🌺 گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.
@khashatra
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#آتش_نیایش
🔥 درود بر تو ای آتش 🔥
ای برترین آفریده ی سزاوار ستایش اهورا مزدا.
درود به تو ای آتش،
ای پرتو اهورامزدا،
خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد.
افروخته باش در این خانه پیوسته!
فروزان باش در این خانه!
تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه!
به من ارزانی ده.
ای آتش ای پرتو اهورامزدا ؛
آسایش آسان،
پناه آسان،
آسایش فراوان،
فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان،
و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بی‌زیان،
و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری،
فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا،
بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد،
که خانه مرا و ده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند.
و انجمن برادری کشورها و هم بستگی جهانی را فروغ بخشند.
با نوای دل نشین :
روان شاد ؛
موبد مهربان فیروزگری.
@khashatra
🔥 درود بر تو ای آتش 🔥
ای برترین آفریده ی سزاوار ستایش اهورا مزدا.
درود به تو ای آتش،
ای پرتو اهورامزدا،
خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد.
افروخته باش در این خانه پیوسته!
فروزان باش در این خانه!
تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه!
به من ارزانی ده.
ای آتش ای پرتو اهورامزدا ؛
آسایش آسان،
پناه آسان،
آسایش فراوان،
فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان،
و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بی‌زیان،
و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری،
فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا،
بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد،
که خانه مرا و ده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند.
و انجمن برادری کشورها و هم بستگی جهانی را فروغ بخشند.
با نوای دل نشین :
روان شاد ؛
موبد مهربان فیروزگری.
@khashatra
#زایش_و_رویش_در_باور_زرتشتی.
زاده شدن فرزندان ، چه پسر و چه دختر درفرهنگ و باور نیاکان ما از جایگاهی ارزشمند و شکوهی ویژه برخوردار بوده است.
در روزگاران گذشته هنگامی که بانوی خانواده کودکی را به زندگی پیشکش می کرد ، پدر خانواده نیز در زمستان همان سال ، به نشان یادگاری فرزندشان، نهالی از درخت همیشه سبزی مانند : سرو ، مورد و کاج را در جایی مناسب و نزدیکی خانه در خاک می کاشت و برای رشد و سرسبزی آن درخت همانند فرزندش کوشش می کرد تا درخت یادبود هر فرزندی ، زاستار ( : طبیعت) را زیباتر گرداند.
او درهمان سال از انگور شربتی فراهم می کرد تا چندی از آن سپری شود ، سپس بخشی از آن را به هنگام جشن پیوند زناشویی فرزندش از مهمانان اروسی پذیرایی کند.
شایسته است تا این تراداد ( : سنت) زیبا که سبب سرسبزی و خرمی زمین و جایگاه زندگی بوده ، شادمانی بیشتر همگان را در پی داشته است.
بار دیگر به شادی روان و فروهر نیاکان خوش اندیش خویش بازسازی کنیم و هر فرزندی که در خانواده چشم به این جهان می گشاید ، نهال درختی را به یادمان او در زمین بکاریم تا یادمان سرسبز او نیز پیوسته در هستی زنده و برافراشته بماند.
📚 بُن مایه :
برگرفته از نسک یادگار دیرین
نگارش روان شاد موبد کورش نیکنام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
@khashatra
زاده شدن فرزندان ، چه پسر و چه دختر درفرهنگ و باور نیاکان ما از جایگاهی ارزشمند و شکوهی ویژه برخوردار بوده است.
در روزگاران گذشته هنگامی که بانوی خانواده کودکی را به زندگی پیشکش می کرد ، پدر خانواده نیز در زمستان همان سال ، به نشان یادگاری فرزندشان، نهالی از درخت همیشه سبزی مانند : سرو ، مورد و کاج را در جایی مناسب و نزدیکی خانه در خاک می کاشت و برای رشد و سرسبزی آن درخت همانند فرزندش کوشش می کرد تا درخت یادبود هر فرزندی ، زاستار ( : طبیعت) را زیباتر گرداند.
او درهمان سال از انگور شربتی فراهم می کرد تا چندی از آن سپری شود ، سپس بخشی از آن را به هنگام جشن پیوند زناشویی فرزندش از مهمانان اروسی پذیرایی کند.
شایسته است تا این تراداد ( : سنت) زیبا که سبب سرسبزی و خرمی زمین و جایگاه زندگی بوده ، شادمانی بیشتر همگان را در پی داشته است.
بار دیگر به شادی روان و فروهر نیاکان خوش اندیش خویش بازسازی کنیم و هر فرزندی که در خانواده چشم به این جهان می گشاید ، نهال درختی را به یادمان او در زمین بکاریم تا یادمان سرسبز او نیز پیوسته در هستی زنده و برافراشته بماند.
📚 بُن مایه :
برگرفته از نسک یادگار دیرین
نگارش روان شاد موبد کورش نیکنام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
@khashatra
وُهومَن اَمشاسِپَند
#امروز به روز ، پیروز و فرخ روز آذر ایزد از آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی. شنبه ۳ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی. ۲۵ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی) ✔️ آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش. ✔️ روز دیدار پیرمراد در شهر یزد. @khashatra
#امروز
به روز ، پیروز و فرخ روز آبان ایزد از آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
یک شنبه ۴ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۶ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ آبان = آب ها ، فرشته ی نگهبان آب.
✔️ جشن آبانگان خجسته باد.
@khashatra
به روز ، پیروز و فرخ روز آبان ایزد از آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
یک شنبه ۴ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۶ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ آبان = آب ها ، فرشته ی نگهبان آب.
✔️ جشن آبانگان خجسته باد.
@khashatra
#آبان_ایزد
دهمین روز ماه در گاه شماری مزدیسنی آبان ایزد نام دارد.
نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم، از هر ماه زرتشتی را آبان می‌نامند.
در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می‌شود.
در اوستا بارها «آپ» به چم فرشته‌ی نگهبان آب، گفته شده و همه جا جمع آمده است.
آبان نام پارسی شده‌ی ایزد آب ها یا آناهیتا است.
در اوستا (اردی‌ویسور آناهیتا) به چم رودخانه‌ی نیرومند بی‌آلودگی نامیده شده است.
آناهیتا که کوتاه شده این نام اوستایی ست، نام الهه‌‌ی نماینده ی بر این آبهای روان بوده و یَشتی که در اوستا به مناسبت این الهه سروده شده آبان یشت نام دارد.
آب یكی از آخشیج‌های چهارگانه و بسیار گرامی در نزد ایرانیان بوده و نیاكان ما ستایش ویژه‌ای برای آب داشته‌اند، به گونهای كه آتشكده‌ها را نزدیک چشمه‌سارها یا جویبارها می‌ساختند تا هم ایزد آذر و هم ایزد آب، این دو آفریده‌ی نیک اهورایی را بستایند.
در ایران باستان، آلودن آب از گناهان بزرگ به‌شمار می‌رفته، به‌گونه‌ای كه بر روی رود گذری می‌ساختند، تا هنگام رفت‌و آمد، آب را گل‌آلود نكنند. هم چنین ایرانیان برای شست شوی بدن در محفظه‌ای به نام «آبزن» كه به اندازه‌‌ی اندام انسان بود، آب ریخته و خود را می‌شستند.
آبزن، چیزی هم چون وان حمام است كه این‌روزها از آن، بهره می‌جوییم.
آب مایه‌ی زندگی است، انسان نخستین شهرنشینی بشری را در کنار چشمه‌ها و رودها به وجود آورد، سپس آبادانی آغاز شد و به ستایش خداوند پرداخت.
آبان، نام دیگر ارِدْوی سورَ اَنَهیتَه (اَناهیتا)، نماد آبهای پاک و بالنده روی زمین و نگاهبان پاکی و بی آلایشی در جهان هستی است.
آناهیتا در استوره‌های ایرانی، از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده است به همین روی نیاکان ما نیایشگاه‌هایی در کنار رودخانه‌ها و آبهای روان برای بزرگ داشت آب ساخته بودند که نمونه‌ی آن در کنگاور کرمانشاه و بیشاپور هم چنان پابرجا است.
” بخش‌هایى از اردویسور نیایش یا آبزور”
و توانایى و زور و آفرین باد به اهورامزداى فروغمند، باشکوه و به امشاسپندان، به آب هاى خوب مزدا داده، به آب اردویسور آناهیتاى پاک، به همه‌ی آب هاى مزدا داده،
به همه‌ی گیاهان مزدا داده، به همه‌ی ستودگان مادى و مینوى،
و به فروهرهاى پاکان و راستان که پیروز و پرتوان هستند.
سروده ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛
آبان‌روز است روز آبان،
خرم گردان به آب رز جان.
بنشین به نشاط و دوستان را،
ای دوست به عز و ناز بنشان.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
از آب پرهیز کن و آب را میازار.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (آبان) بپرهیز از آب و ای جوان،
میالای و میازار آب روان.
🌺 گل نماد این روز #گل_نیلوفر است.
@khashatra
دهمین روز ماه در گاه شماری مزدیسنی آبان ایزد نام دارد.
نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم، از هر ماه زرتشتی را آبان می‌نامند.
در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می‌شود.
در اوستا بارها «آپ» به چم فرشته‌ی نگهبان آب، گفته شده و همه جا جمع آمده است.
آبان نام پارسی شده‌ی ایزد آب ها یا آناهیتا است.
در اوستا (اردی‌ویسور آناهیتا) به چم رودخانه‌ی نیرومند بی‌آلودگی نامیده شده است.
آناهیتا که کوتاه شده این نام اوستایی ست، نام الهه‌‌ی نماینده ی بر این آبهای روان بوده و یَشتی که در اوستا به مناسبت این الهه سروده شده آبان یشت نام دارد.
آب یكی از آخشیج‌های چهارگانه و بسیار گرامی در نزد ایرانیان بوده و نیاكان ما ستایش ویژه‌ای برای آب داشته‌اند، به گونهای كه آتشكده‌ها را نزدیک چشمه‌سارها یا جویبارها می‌ساختند تا هم ایزد آذر و هم ایزد آب، این دو آفریده‌ی نیک اهورایی را بستایند.
در ایران باستان، آلودن آب از گناهان بزرگ به‌شمار می‌رفته، به‌گونه‌ای كه بر روی رود گذری می‌ساختند، تا هنگام رفت‌و آمد، آب را گل‌آلود نكنند. هم چنین ایرانیان برای شست شوی بدن در محفظه‌ای به نام «آبزن» كه به اندازه‌‌ی اندام انسان بود، آب ریخته و خود را می‌شستند.
آبزن، چیزی هم چون وان حمام است كه این‌روزها از آن، بهره می‌جوییم.
آب مایه‌ی زندگی است، انسان نخستین شهرنشینی بشری را در کنار چشمه‌ها و رودها به وجود آورد، سپس آبادانی آغاز شد و به ستایش خداوند پرداخت.
آبان، نام دیگر ارِدْوی سورَ اَنَهیتَه (اَناهیتا)، نماد آبهای پاک و بالنده روی زمین و نگاهبان پاکی و بی آلایشی در جهان هستی است.
آناهیتا در استوره‌های ایرانی، از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده است به همین روی نیاکان ما نیایشگاه‌هایی در کنار رودخانه‌ها و آبهای روان برای بزرگ داشت آب ساخته بودند که نمونه‌ی آن در کنگاور کرمانشاه و بیشاپور هم چنان پابرجا است.
” بخش‌هایى از اردویسور نیایش یا آبزور”
و توانایى و زور و آفرین باد به اهورامزداى فروغمند، باشکوه و به امشاسپندان، به آب هاى خوب مزدا داده، به آب اردویسور آناهیتاى پاک، به همه‌ی آب هاى مزدا داده،
به همه‌ی گیاهان مزدا داده، به همه‌ی ستودگان مادى و مینوى،
و به فروهرهاى پاکان و راستان که پیروز و پرتوان هستند.
سروده ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛
آبان‌روز است روز آبان،
خرم گردان به آب رز جان.
بنشین به نشاط و دوستان را،
ای دوست به عز و ناز بنشان.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
از آب پرهیز کن و آب را میازار.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (آبان) بپرهیز از آب و ای جوان،
میالای و میازار آب روان.
🌺 گل نماد این روز #گل_نیلوفر است.
@khashatra
#آبان_یشت
آبان‌یشت یکی از قسمت‌های یشت ها در اوستاست که، به ستایش ناهید یا #آناهیتا ایزد بانوی آب ها اختصاص دارد.
آبان‌یشت یکی از یشت ها یا قصاید بسیار بلند اوستا ست، و دارای ۳۰ کرده و ۱۳۳ بند است.
#آبان_یشت از نظر ترتیب یشت پنجم و از لحاظ تفصیل، پس از فروردین یشت و مهریشت قرار دارد. و سومین یشت بزرگ به شمار می‌آید.
- در بند ۱–۱۵ در مدح و ثنای ناهید سخن رفته‌است.
- در بند ۱۶–۸۳ از پادشاهان و نامدارانی که پیش از اشو زرتشت ؛ ناهید را ستودند، یاد می‌کند.
- در بند ۸۴–۹۶ از مینوی نژاد بودن ناهید، و نزول وی از کره ستارگان به طرف زمین سخن می‌گوید.
و حاوی دستوری است که خود ناهید به اشو زرتشت می‌دهد. از آن که چگونه مردم او را بستایند.
- در بند ۹۷–۱۱۸ دگرباره از ستایش پادشاهان، و نامدارانی سخن می‌راند که معاصر اشوزرتشت بودند.
- در بند ۱۱۹–۱۳۲ در تعریف و توصیف ناهید است.
در آبان‌یشت نیز همانند یشت های دیگر باورها پیش از، اشو زرتشت با باور زرتشتی درآمیخته‌است.
در بندهای ۳ تا ۵ و ۹۶ و ۱۳۲ مشخصات پیش زرتشتی (Pre-Zoroastrian)،
ایزدبانوی #آناهیتا و نیروی زندگی بخشی او دیده‌می‌شود.
در بندهای دیگر خصوصیت زرتشتی شده او آشکار است.
و به گونهای اهورامزدا به او زندگی بخشیده‌است. تا در ستیز آفریدگان نیک با بدی یاور آنان باشد، مانند بندهای ۱، ۶، ۷، ۹۴، ۹۵، ۱۰۴ و ۱۱۸.
این بندها همه قدیمی است و شاید به دوره‌های پیش از هخامنشیان تعلق دارد.
#کریستن_سن ذکر نام بابل را در این یشت (بند ۲۹) قرینه‌ای می‌داند.
که این یشت در دروه ی هخامنشی تدوین نهایی یافته‌است.
#ایرانویج_در_آبان_یشت
در بند ۱۰۴ نام ایرانویج آمده است :
«او را بستود اشوزرتشت پاک، در آریاویچ در کنار رود دائیتیا. با هوم آمیخته به شیر با بَرسَم با زبان خرد،
با اندیشه و گفتار و کردار نیک با زَور و با کلام بلیغ»
📚بُن مایه
- ابراهیم پورداوود ؛ یشت ها، جلد اول
- تفضلی، احمد.
کهن نگاره‌ی ادبیات ایران پیش از اسلام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
@khashatra
آبان‌یشت یکی از قسمت‌های یشت ها در اوستاست که، به ستایش ناهید یا #آناهیتا ایزد بانوی آب ها اختصاص دارد.
آبان‌یشت یکی از یشت ها یا قصاید بسیار بلند اوستا ست، و دارای ۳۰ کرده و ۱۳۳ بند است.
#آبان_یشت از نظر ترتیب یشت پنجم و از لحاظ تفصیل، پس از فروردین یشت و مهریشت قرار دارد. و سومین یشت بزرگ به شمار می‌آید.
- در بند ۱–۱۵ در مدح و ثنای ناهید سخن رفته‌است.
- در بند ۱۶–۸۳ از پادشاهان و نامدارانی که پیش از اشو زرتشت ؛ ناهید را ستودند، یاد می‌کند.
- در بند ۸۴–۹۶ از مینوی نژاد بودن ناهید، و نزول وی از کره ستارگان به طرف زمین سخن می‌گوید.
و حاوی دستوری است که خود ناهید به اشو زرتشت می‌دهد. از آن که چگونه مردم او را بستایند.
- در بند ۹۷–۱۱۸ دگرباره از ستایش پادشاهان، و نامدارانی سخن می‌راند که معاصر اشوزرتشت بودند.
- در بند ۱۱۹–۱۳۲ در تعریف و توصیف ناهید است.
در آبان‌یشت نیز همانند یشت های دیگر باورها پیش از، اشو زرتشت با باور زرتشتی درآمیخته‌است.
در بندهای ۳ تا ۵ و ۹۶ و ۱۳۲ مشخصات پیش زرتشتی (Pre-Zoroastrian)،
ایزدبانوی #آناهیتا و نیروی زندگی بخشی او دیده‌می‌شود.
در بندهای دیگر خصوصیت زرتشتی شده او آشکار است.
و به گونهای اهورامزدا به او زندگی بخشیده‌است. تا در ستیز آفریدگان نیک با بدی یاور آنان باشد، مانند بندهای ۱، ۶، ۷، ۹۴، ۹۵، ۱۰۴ و ۱۱۸.
این بندها همه قدیمی است و شاید به دوره‌های پیش از هخامنشیان تعلق دارد.
#کریستن_سن ذکر نام بابل را در این یشت (بند ۲۹) قرینه‌ای می‌داند.
که این یشت در دروه ی هخامنشی تدوین نهایی یافته‌است.
#ایرانویج_در_آبان_یشت
در بند ۱۰۴ نام ایرانویج آمده است :
«او را بستود اشوزرتشت پاک، در آریاویچ در کنار رود دائیتیا. با هوم آمیخته به شیر با بَرسَم با زبان خرد،
با اندیشه و گفتار و کردار نیک با زَور و با کلام بلیغ»
📚بُن مایه
- ابراهیم پورداوود ؛ یشت ها، جلد اول
- تفضلی، احمد.
کهن نگاره‌ی ادبیات ایران پیش از اسلام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
@khashatra
#آبانگان
آبانگان یکی از جشن‌های ایرانی است که ،
در ستایش و نیایش ایزدبانو #آناهید که ،
ایزد آب های روان بوده است برگزارمی شده است.
زمان برگزاری این جشن در آبان روز از آبان برابر با روز دهم آبان بوده است.
آبان (نام ِ دیگر ِ ارِدْوی سورَ اَنَهیتَه/اَناهیتا) ،
ایزدْبانوی ِ آب های روی زمین و نگاهبان ِ پاکی و بی آلایشی در جهان ِهستی است.
#آناهیتا در استوره های ایرانی ، یکی از تابناک‌ترین چهره‌ها ،
و یکی از کارآمدترین نقشْ وَرزان است.
و در اوستا ، سرود بلند و زیبایی به نام آبانْ یَشت ،
با خیالْ نقش‌هایی دل پزیر ، ویژه ی نیایش و ستایش اوست.
اوست بَرومندی که در همه جا بلند آوازه است.
اوست که در بسیار فَرّه مَندی، همچند ِ همه یِ آب های روی زمین است.
اوست زورمندی که از کوهِ هُکَر به دریایِ فراخْ کرت ریزد.
من -- اهوره مَزدا -- او را به نیروی خویش ،
هستی بخشیدم تا خانه و روستا و شهر و کشور را بپرورم ،
و پشتیبان و پناه بخش و نگاهبان باشم ...
در استوره‌های ایرانی گفته می‌شود که در این روز ،
زَو پادشاه ایران بر افراسیاب پیروزی یافته ،
و او را از سرزمین خویش راند و نیز در این روز ،
پس از پنج یا هفت سال خشکی باران آمده‌است.
«در جشن آبانگان ، پارسیان به ویژه زنان در کنار دریا یا رود خانه ها ،
فرشته ی آب را نیایش می‌کنند.
ایرانیان کهن آب را پاک و سپند می‌شمردند
و هیچ گاه آن را آلوده نمی‌کردند و آبی را که ویژگی سه گانه‌اش ،
(رنگ- بو- مزه) دگرگون می‌شد برای آشامیدن و شستشو به کار نمی‌بردند.
مزدیسنان نیز در این روز همانند سایر جشن‌ها ،
به آدریان ها (آتشکده‌ها) می‌روند و پس از آن ، برای گرامی داشت مقام فرشته ی آب‌ها ،
به کنار جوی‌ها و قنات‌ها رفته و با خاندن اوستای آبزور ،
(بخشی از اوستا که به آب و آبان وابسته است) ،
و به دستیاری مُوبَد خانده می‌شود اهورامزدا را ،
ستایش کرده و درخاست فراوانی آب و نگهداری آن ،
را کرده و پس از آن به شادی می‌پردازند.»
برخی کسان زمان این جشن را در چهارم آبان خورشیدی می‌دانند.
که به نظر استادان ایران‌شناس در باره ی زمان درست ،
برگزاری جشن‌های ایرانی نادرست است.
@khashatra
آبانگان یکی از جشن‌های ایرانی است که ،
در ستایش و نیایش ایزدبانو #آناهید که ،
ایزد آب های روان بوده است برگزارمی شده است.
زمان برگزاری این جشن در آبان روز از آبان برابر با روز دهم آبان بوده است.
آبان (نام ِ دیگر ِ ارِدْوی سورَ اَنَهیتَه/اَناهیتا) ،
ایزدْبانوی ِ آب های روی زمین و نگاهبان ِ پاکی و بی آلایشی در جهان ِهستی است.
#آناهیتا در استوره های ایرانی ، یکی از تابناک‌ترین چهره‌ها ،
و یکی از کارآمدترین نقشْ وَرزان است.
و در اوستا ، سرود بلند و زیبایی به نام آبانْ یَشت ،
با خیالْ نقش‌هایی دل پزیر ، ویژه ی نیایش و ستایش اوست.
اوست بَرومندی که در همه جا بلند آوازه است.
اوست که در بسیار فَرّه مَندی، همچند ِ همه یِ آب های روی زمین است.
اوست زورمندی که از کوهِ هُکَر به دریایِ فراخْ کرت ریزد.
من -- اهوره مَزدا -- او را به نیروی خویش ،
هستی بخشیدم تا خانه و روستا و شهر و کشور را بپرورم ،
و پشتیبان و پناه بخش و نگاهبان باشم ...
در استوره‌های ایرانی گفته می‌شود که در این روز ،
زَو پادشاه ایران بر افراسیاب پیروزی یافته ،
و او را از سرزمین خویش راند و نیز در این روز ،
پس از پنج یا هفت سال خشکی باران آمده‌است.
«در جشن آبانگان ، پارسیان به ویژه زنان در کنار دریا یا رود خانه ها ،
فرشته ی آب را نیایش می‌کنند.
ایرانیان کهن آب را پاک و سپند می‌شمردند
و هیچ گاه آن را آلوده نمی‌کردند و آبی را که ویژگی سه گانه‌اش ،
(رنگ- بو- مزه) دگرگون می‌شد برای آشامیدن و شستشو به کار نمی‌بردند.
مزدیسنان نیز در این روز همانند سایر جشن‌ها ،
به آدریان ها (آتشکده‌ها) می‌روند و پس از آن ، برای گرامی داشت مقام فرشته ی آب‌ها ،
به کنار جوی‌ها و قنات‌ها رفته و با خاندن اوستای آبزور ،
(بخشی از اوستا که به آب و آبان وابسته است) ،
و به دستیاری مُوبَد خانده می‌شود اهورامزدا را ،
ستایش کرده و درخاست فراوانی آب و نگهداری آن ،
را کرده و پس از آن به شادی می‌پردازند.»
برخی کسان زمان این جشن را در چهارم آبان خورشیدی می‌دانند.
که به نظر استادان ایران‌شناس در باره ی زمان درست ،
برگزاری جشن‌های ایرانی نادرست است.
@khashatra
🔻جشن آبانگان
روز آبان از ماه آبان برابر با ۴ آبان
در روایت دیگرى آمده است كه پس از هشت سال خشك سالى در ماه آبان باران آغاز به باریدن كرد.
و از آن زمان جشن آبانگان پدید آمد.
زرتشتیان نیز در این روز همانند سایر جشن ها ،
به آدریان ها (آتشكده ها) مى‌روند و پس از آن براى گرامی داشت مقام فرشته‌ی آب‌ها،
به كنار جوى‌ها و نهرها و قنات‌ها رفته و با خاندن اوستاى آبزور ،
(بخشى از اوستا كه به آب و آبان تعلق دارد) ،
كه توسط موبد خانده مى‌شود،
اهورامزدا را ستایش كرده و درخاست فراوانى آب و نگهدارى آن را كرده و پس از آن به شادى مى‌پردازند.
@khashatra
روز آبان از ماه آبان برابر با ۴ آبان
در روایت دیگرى آمده است كه پس از هشت سال خشك سالى در ماه آبان باران آغاز به باریدن كرد.
و از آن زمان جشن آبانگان پدید آمد.
زرتشتیان نیز در این روز همانند سایر جشن ها ،
به آدریان ها (آتشكده ها) مى‌روند و پس از آن براى گرامی داشت مقام فرشته‌ی آب‌ها،
به كنار جوى‌ها و نهرها و قنات‌ها رفته و با خاندن اوستاى آبزور ،
(بخشى از اوستا كه به آب و آبان تعلق دارد) ،
كه توسط موبد خانده مى‌شود،
اهورامزدا را ستایش كرده و درخاست فراوانى آب و نگهدارى آن را كرده و پس از آن به شادى مى‌پردازند.
@khashatra
#جشن_آبان_گان_پاس_داشت_آفرینش_آبهای_روان
جشن آبان گان از جشن های ماهیانه ی مزدیسنان است که ،
در روز چهارم آبان‌ماه بر پایه ی سال نمای رسمی کشور ،
و روز آبان از ماه آبان در گاه شمار مزدیسنی برگزار می‌شود.
#جشن_آبانگان ،
در واقع به ستایش آفریده ی آب و پاس داشت آن ویژه شده است.
ایرانیان کهن آب را پاک می‌شمردند و هیچ گاه آن را آلوده نمی‌کردند.
و آبی را که ویژگی سه گانه‌اش ، رنگ ، بو و مزه ی آن ،
دگرگون می‌شد برای آشامیدن و شستشو به کار نمی‌بردند.
از آن‌جا که در روز چهارم آبان‌ماه (در سال نمای رسمی کشور) ،
«زو» که یکی از پادشاهان ایران بود ، با افراسیاب جنگید ،
و او را شکست داد و از سرزمین خویش بیرون راند ،
ایرانیان این روز را جشن می‌گیرند.
دیگر آن که چون در زمانی برابر با هشت سال در ایران باران نبارید.
و مرتوگان بسیاری تلف شدند و برخی به سرزمینی دیگر رفتند.
سرانجام در همین روز پس از پنج یا هفت سال ،
باران آغاز به باریدن کرد ، از این رو ایرانیان این روز را جشن می‌گیرند.
آبان ایزد بانوی آب های روی زمین و نگاهبان ،
پاکی و بی‌آلایشی در جهان هستی است.
آناهید و سپس ناهید در پارسی دری به چم نیالوده و پاکیزه است.
#آبان_نیایش ،
یکی از پنج نیایش روزانه ی مزدیسنان است.
دیگر نام های این جشن :
آبان ،
آبانناف ،
#آپان_و_بُرزیَزد (پهلوی : نَپاتاپام ، اَپامنَبات) ،
(اوستایی : اَپامنَپات) (سنسکریت : نام مینُوی همه ی آب‌ها).
@khashatra
جشن آبان گان از جشن های ماهیانه ی مزدیسنان است که ،
در روز چهارم آبان‌ماه بر پایه ی سال نمای رسمی کشور ،
و روز آبان از ماه آبان در گاه شمار مزدیسنی برگزار می‌شود.
#جشن_آبانگان ،
در واقع به ستایش آفریده ی آب و پاس داشت آن ویژه شده است.
ایرانیان کهن آب را پاک می‌شمردند و هیچ گاه آن را آلوده نمی‌کردند.
و آبی را که ویژگی سه گانه‌اش ، رنگ ، بو و مزه ی آن ،
دگرگون می‌شد برای آشامیدن و شستشو به کار نمی‌بردند.
از آن‌جا که در روز چهارم آبان‌ماه (در سال نمای رسمی کشور) ،
«زو» که یکی از پادشاهان ایران بود ، با افراسیاب جنگید ،
و او را شکست داد و از سرزمین خویش بیرون راند ،
ایرانیان این روز را جشن می‌گیرند.
دیگر آن که چون در زمانی برابر با هشت سال در ایران باران نبارید.
و مرتوگان بسیاری تلف شدند و برخی به سرزمینی دیگر رفتند.
سرانجام در همین روز پس از پنج یا هفت سال ،
باران آغاز به باریدن کرد ، از این رو ایرانیان این روز را جشن می‌گیرند.
آبان ایزد بانوی آب های روی زمین و نگاهبان ،
پاکی و بی‌آلایشی در جهان هستی است.
آناهید و سپس ناهید در پارسی دری به چم نیالوده و پاکیزه است.
#آبان_نیایش ،
یکی از پنج نیایش روزانه ی مزدیسنان است.
دیگر نام های این جشن :
آبان ،
آبانناف ،
#آپان_و_بُرزیَزد (پهلوی : نَپاتاپام ، اَپامنَبات) ،
(اوستایی : اَپامنَپات) (سنسکریت : نام مینُوی همه ی آب‌ها).
@khashatra
#آبزور
آبزور فدیه و نیازی بوده که در مراسم
دینی به کار می‌برده‌اند.
در مراسم دینی چند قرص نان درون ،
یک پیاله آب ، فشرده ب هوم و شاخه‌ای رز ،
(که پس از گزر زمان به فشرده ی انگور مبدل شد) ،
و چیزهای دیگر بوده است که پیشوایان بر آن دعا می‌خانده‌اند.
این آب در اوستا موسوم است به زَئوتر که امروزه زَور گویند.
و به چم داد ودهش (نذر و نیاز)مایع.
این مراسم از زمان مهر به جای مانده که پس از مدتی ،
به شکل دیگری در آئین مسیح — به منزله ی آب پاک مسیحیان وارد شده‌است.
زَور در یسنا آبزور و در پهلوی آپزهر شده‌است.
📚بن مایه
دانشنامه ی مزدیسنا نوشته ی :
موبد گروسمان نشین ؛
#روان شاد تیمسار دکتر جهانگیر اوشیدری.
✍ رونوشت بردیا بزرگمهر.
@khashatra
آبزور فدیه و نیازی بوده که در مراسم
دینی به کار می‌برده‌اند.
در مراسم دینی چند قرص نان درون ،
یک پیاله آب ، فشرده ب هوم و شاخه‌ای رز ،
(که پس از گزر زمان به فشرده ی انگور مبدل شد) ،
و چیزهای دیگر بوده است که پیشوایان بر آن دعا می‌خانده‌اند.
این آب در اوستا موسوم است به زَئوتر که امروزه زَور گویند.
و به چم داد ودهش (نذر و نیاز)مایع.
این مراسم از زمان مهر به جای مانده که پس از مدتی ،
به شکل دیگری در آئین مسیح — به منزله ی آب پاک مسیحیان وارد شده‌است.
زَور در یسنا آبزور و در پهلوی آپزهر شده‌است.
📚بن مایه
دانشنامه ی مزدیسنا نوشته ی :
موبد گروسمان نشین ؛
#روان شاد تیمسار دکتر جهانگیر اوشیدری.
✍ رونوشت بردیا بزرگمهر.
@khashatra