#زندگی_زرتشتیان_در_دوران_قاجار

تصویر یک خانواده زرتشتی را در زمان قاجار نشان می دهد.
۱
@khashatra

✅ زندگی زرتشتیان در دوران ننگین قاجار

اوضاع و احوال زرتشتیان ایران ، به خصوص در یزد و کرمان ، به حدی ناهنجار بود که آن ها هتا حق نداشتند لباس آبرومندی به تن کنند.

مشکلات یزد گسترده تر از کرمان بود ، چون که مسلمانان یزد نسبت به زرتشتیان خصومت بیشتری نشان می دادند و آزار و اذیت آنان را کاری بسیار خداپسندانه می دانستند.

به عنوان مثال زرتشتیان حق نداشتند به مناطقی چون بازار به هنگامی که آب پاشی کرده اند و هنوز خشک نشده وارد شوند و این کار را سبب نجس شدن آن می دانستند ، هر چند که این قانون شامل حیوانات نمی شد.

حاکمان ستم گری هم چون شاهزاده ظل السلطان پسر ارشد ناصرالدین شاه به هر نیرنگ و دسیسه ی ممکن برای حفظ منافع شخصی خویش متوصل می شدند.

مثلا زمانی که حاکم یزد بود باعث کشته شدن شمار زیادی از بهائیان گردید.
مردمان بی گناهی که با وحشی گری تمام در خیابان ها و بازار شهر و هتا روستاها قتل عام شدند.
می گفتند پس از کشتن یکی از آن ها در بازار ، دل و روده ه اش را از مقعدش بیرون کشیدند.
هرکس با دیگری دشمنی داشت به بهانه ی این که قربانی بهائی است او را می چاپید و می کشت.
در همین احوال شاهزاده جلال الدوله در عین عشرت می زیست و هم چنان فرمان دستگیری آدم هایی را صادر می کرد که می خواست پول های شان را صاحب شود.
جلال الدوله که در زمان صدر اعظمی سپهسالار اعظم به حکومت کرمان منصوب شد ، همین رفتار را با زرتشتیان در پیش گرفت.
من در تهران نماینده ی مجلس بودم که اطلاع یافتم دو یا سه نفر زرتشتی به قتل رسیده اند.
فورا وارد عمل شدم و جلال الدوله در سال ۱۹۰۸ م ازسمت خویش برکنار گردید.

مجازات قصاص شامل کشتن یکی زرتشتی نمی شد.
اعمال مجازات برای نخستین بار به دوران جنگ اول جهانی بازمی گشت ، زمانی که خسرو ظفرالسلطنه بختیاری حاکم کرمان بود و نظم و قانونی وجود نداشت.
در آن زمان آلمانی ها همه کاره بودند. ظفرالسلطنه هر وقت موقعیت اقتضا می کرد ، هرچیزی به دستش می رسید ، فارغ از این که مال ایرانی ، آلمانی یا انگلیسی باشد به زور تصاحب می کرد.

زمانی هم یکی از نوکرانش ، دینیار مهربان زرتشتی را به خاطر پولش کشت. 😔😔

من که در آن موقع در تهران بودم تلگرافی برای سردار فرستادم.
او اندکی بعد نوکرش را اعدام کرد.

مردان زرتشتی باید فقط قبا می پوشیدند و هتا در زمستان گیوه به پا می کردند.
اجازه نداشتند سوار اسب ، خر یا قاطر شوند و وسیله ی دیگری هم برای حمل و نقل وجود نداشت.😔😔

در روزهای بارانی می بایست مراقب باشند که به یک فرد مسلمان نزدیک نشوند و یا با او تماس بدنی برقرار نسازند.
در غیر این صورت تا حد مرگ کتک می خوردند.😔😔

زرتشتیان غالبا در خیابان ها مورد ضرب و شتم مسلمانان قرار می گرفتند.😔😔
به هنگام خرید در بازار نبایستی به خوراکی ها یا میوه ها دست می زدند.

مردان زرتشتی معمولا یک دستمال بزرگ یا شال همراه خود داشتند تا وقتی برای دیدار با یک مسلمان به خانه اش می روند زیر پای خود پهن کنند تا فرش نجس نشود.😔😔

زرتشتیان را گبر یا مطیع الاسلام می خواندند. 😔😔
حق پوشیدن پالتو یا سرداری را نداشتند چون مسلمانان به تن می کردند.

مردان زرتشتی سرهای خود را با نوعی عمامه به رنگ خامه ای تیره به نام «نخودی» می پوشاندند.
این سرپوش عذاب آور صرفا برای ناراحت کردن آن ها باب شده بود.😔😔

📚 بُن مایه :

برگرفته از خاطرات روان شاد ؛
ارباب کیخسرو شاهرخ.

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۲
@khashatra
پایان🔺🔺

#امروز

به روز ، پیروز ‌و فرخ روز اَمُرداد امشاسپند و آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.

پنج شنبه ۱ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.

۲۳ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ اَمُرداد = بی مرگی و جاودانگی.

@khashatra

#امرداد_امشاسپند

خویش کاری اَمُرداد امشاسپند در جهان استومند (مادی) نگهبانی از گیاهان روی زمین و سرسبز و بارور نگاه داشتن آن ها ست و با توجه به این که وی نماد جاودانگی و بی‌مرگی و جوانی همیشگی است.
مسعود سعد سلمان گوید :
«روز اَمُرداد مژده داد بدان،
که جهان شد به طبع باز جوان.»

در بندهش درباره‌ ی این امشاسپندبانو می‌خوانیم : «اَمُرداد بی‌مرگ سرور گیاهان بی‌شمار است زیرا او را به گیتی گیاه خویش است.
گیاهان را رویاند و رمه گوسفند را افزاید؛ زیرا همه ی دام‌ها از او خورند و زیست کنند.
به فَرَشکَرت (تازه کردن جهان)، سوشیانت و نوسازی جهان نیز اَنوش از اَمُرداد آرایند.
اگر کسی گیاه را رامش و خرمی بخشد یا بیازارد، آن گاه اَمُرداد از او آسوده یا آزرده می‌شود.
اَمُرداد امشاسپند همیشه با خورداد امشاسپند (نگهبان آب) همراه است.
در جهان خاکی، نگهبانی گیاهان و رستنی‌ها به او سپرده شده است.

اَمِرتات: جاودانگی، ماندگار و بی‌مرگی نام هفتمین روز از هر ماه در  گاه شمار زرتشتی و نام پنچمین‌ ماه است. اَ، واگ (واژه‌) نفی هست، مِر: به چم مردن و مرگ، تات.  پسوند  اَمُرداد به پارسی آمده است.
در  آفرینش نگهبان گیاهان و رستنی هست، دو گام امشاسپندان خورداد و اَمُرداد به هم پیوسته هستند.
آدمی بتواند این دو رده از زندگی را به وارستگی برساند و به رسایی برسد خود به‌ خود به بی‌ مرگی و جاودانگی هم خواهد رسید.
اهورامزدا خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی می‌بخشد که در دنیا اندیشه و گفتار و کردارش نیک باشد.
چه نیکوست در این روز به آینده اندیشیدن و برای آینده برنامه‌ریزی کردن.

در اوستا اَمَرتات و در فارسی اَمُرداد بنابراین اَمُرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی.
پس واژه ی “مرداد” در ادب مزدیسنا جایی ندارد.
اَمُرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی گیاهان با اوست.
همیشه با امشاسپند هَه‌اُروتات یا خورداد هستند.

در گاه شمار سی‌ روزه‌ ی زرتشتیان هنگامی که نام روز و ماه برابر می‌شود آن روز را جشن می‌گیرند.
فرارسیدن روز اَمُرداد در ماه اَمُرداد را جشن اَمُردادگان می‌نامند.
 
در گات ها، یسنا ٥١ ، بند ٧  می‌خوانیم :

كس به هفت رده، اهورامزدا، روان، نیک اندیشی، بهترین راستی، شهریاری مینوی، آرمان سپند، رسایی و بالندگی بی مرگی، جاودانگی برسد و بر راه آیین راستی مى‌رود، از بخشایش دو مینویی اهورامزدا به پاداش خواهد رسید خوشی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را دارا مى شود.

«مسعود سعد» می‌سراید :

روز اَمُرداد مژده داد بداند،
كه جهان شد به طبع باز خواند.
 

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز اَمُرداد مژده داد بدان،
كه جهان شد به طبع باز جوان.

عدل بارید بر جهان یک سر،
دولت و ملک شهریار جهان.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

دار و درخت بنشان.


اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (خورداد) جوی نوین کن روان، اَمُرداد بیخ نو اندر نشان.

🌺 گل چمبک نماد اَمُرداد امشاسپند است.

@khashatra

#سرنوشت_در_جهان_بینی_زرتشتی.

✅ رفتار انسان در همین جهان به خودش بازمی گردد و سرنوشتش را رقم خواهد زد.
در جهان بینی زرتشتی  انسان دارای ”‌ من“ است و خداوند بزرگ دانا به همه ی انسان ها این توانایی را داده است كه می‌تواند خود را درک كند و بشناسد و بداند كه هست و می تواند ” من“ خویش را تحت كنترل خود درآورد ، دگرگون سازد و پرورش دهد.

به این توانایی بزرگ ” قوه ی درک “‌ گفته می‌شود تا بتواند دنیا را تجزیه و تحلیل كند و به قوانین اشا (هنجار هستی) پی‌ ببرد و قدرت اراده و اختیار دارد كه بتواند غرایز خود را كنترل نماید و هر راهی كه دوست دارد برگزیند.
 انسان چه مرد و چه زن آزادی كامل دارد كه با خرد خویش همه چیز را مورد شناخت و سنجش قراردهد و هر چه را دوست دارد ، چه نیک و چه بد ، آزادانه گزینش كند.

حال اگر سرنوشت انسان را به معنی چگونگی آینده او بدانیم (در واژه نامه ی دهخدا ، سرنوشت انسان به معنای حكم ازل و قضای ازل یعنی آن چه در روز ازل تقدیر شده باشد ، آمده است) وارون مفهوم رایج آن كه می‌گوید انسان بر سرنوشت خود هیچ گونه دستی نداشته و خواست خداوند است كه سرنوشت انسان را می‌سازد ، در جهان‌ بینی زرتشتی ( كلیات جهان بینی ، یعنی این كه دیدگاه انسان نسبت به چگونگی آفرینش ، چگونگی گردش روزگار ،‌ شناخت انسان و رابطه ی انسان ها (زن و مرد و نژاد) ، رابطه ی انسان با طبیعت و اهورامزدا و ... نمایان شود) هر كس سرنوشت خود را با اندیشه و گفتار و كردار خود می‌سازد و سازنده سرنوشت انسان ، خود انسان است.
رفتار انسان اختیاری ست ،‌ ولی بازتاب آن گریز‌ناپذیر است. این قانون ، جزیی از ساختار خلل‌ناپذیر حاكم بر هستی است كه سرانجام ” گندم از گندم بروید ، جو ز جو “‌

 یسنای ۳۱ بند ۲۰ از سرودهای اشو زرتشت می‌فرماید :

” كسی كه به راستی گراید به روشنایی و شادمانی خواهد رسید ، و كسی كه به دروغ گراید تا دیرگاه زندگی را در تیرگی و كور دلی و آه و افسوس به سرخواهد برد.
به راستی او را وجدانش و كردارش به چنین سرانجامی می‌كشاند.
بر پایه ی قانون اشا ،‌ رفتار انسان در همین جهان به خودش بازمی گردد و سرنوشتش را رقم خواهد زد. پس بهتر است كه با اندیشه و گفتار وكردار نیک بهتربن زندگی را برای خود فراهم آوریم.

📚 بُن مایه :

برگرفته از :

۱ - نسک بینش زرتشت نوشته ی خداداد  خنجری ، چاپ دوم ۱۳۸۰ خورشیدی - تهران – صص ۵۶ تا ۶۶ .
۲ - نسک جهان بینی اشوزرتشت نوشته ی اردشیر خورشیدیان ، (جزوه ی آموزشی هیربدی) – ۱۳۸۱ خورشیدی -  تهران - صص ۱۷ تا ۲۰

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
@khashatra

#سالمرگ_موبد_جهانگیر_اوشیدری

✅ یکم آبان ماه سال ۱۳۸۳ خورشیدی سال مرگ روان شاد موبد جهانگیر اوشیدری به یاد باد.
روانش شاد و سرای نور و شادی جایگاهش باد.

@khashatra

#امروز

به روز ، پیروز ‌و فرخ روز دی به آذر و آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.

آدینه ۲ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.

۲۴ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آفریدگار.

✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.

@khashatra

#دی_به_آذر

دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نام‌های اهورامزداست.

«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است.
در گاه‌ شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.

در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.

روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
 
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی‌ بیار كه تركی گرفت دی.

مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

سر شوی و موی و ناخن پیرای،

🌺 گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.

@khashatra

#زرتشت_آموزگار_راستی.

✅ اشوزرتشت پیام‌آور ایرانی ، گاهداد ( : تاریخ) بسیار درخشانی دارد که هویت ملی نیرومندی به آن داده است.
یکی از ستارگان درخشانی که  مسیر حرکت و پیش رفت را برای مرتوگان ( : مردم) این کشور روشن ساخته است.

برخی از ایران‌شناسان بزرگ ، «اشوزرتشت» را به چم ( : معنی) «ستاره ی زرین» دانسته‌اند. «موبد آذرگشسب»، «زرتشت» را به چم کسی که چهره‌اش از نور اهورایی می‌درخشد ، آورده است.

پیام اشوزرتشت راستی ، درستی ، مهربانی ، کار ، تلاش ، آزادی گزینش است.
اشوزرتشت سرنوشت انسان را از نگاه و پندار نادرست کاهنان به درآورد و گزینش راه زندگی را برپایه ی خردمندی و دانایی استوار ساخت.
یکی از ویژگی‌های بی‌همتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست.
خدای او که اهورامزدا نام دارد ، به چم "دانایی و آگاهی بی کران هستی مند" است.
خدایی یگانه و دانش پایه که همه ی تیره ها ( : اقوام) و نژادها ، آن را پذیرا می باشند.
به جز نابخردانی که از دانش و آگاهی پرهیز می کنند و به پندارهای نادرست وابسته اند.
۱
@khashatra

✅ پرسش این جاست که اشوزرتشت کیست؟
او در سرودهایش "گاثاها" می‌فرماید : «ای مزدا آن گاه که تو را با دیده ی دل نگریستم ، در پرتو اندیشه ی خود دریافتم ، که تویی سرآغاز و تویی سرانجام …
و آن گاه تو را به خوبی شناختم.
ای اهورامزدا ( : دانایی و آگاهی بی کران) ،
که وهومن ( : اندیشه ی نیک) به سویم آمد ،
از من پرسید ، تو کیستی؟
به او پاسخ دادم ؛ منم زرتشت و تا آن جا که در توان دارم ، دشمن دروغ و پاسدار راستی خواهم بود.»

از دیدگاه اشوزرتشت ، اهورامزدا در سرشت هستی آمیخته شده و با همه چیز هستی هم گون و همراه است ، با این نگرش ، مرتو ( : انسان) نیز که در این هستی گام نهاده ذره ای از فروزه ی اهورایی است که چنان چه با اراده ی خویش در راه پیش رفت اشا ( : هنجار راستی در هستی) گام بردارد ، دوست و یار اهورامزدا خواهد بود.
بینش اشوزرتشت هر مرد و زنی را آزاد و دارای اختیار می‌داند که بین نیروی نیک و سازنده (سپنتامینیو) و نیروی ویران گر و اهریمنی (انگره‌مینیو) یکی را برگزیند.
آموزگار ایرانی سفارش می‌کند که دانا ، سپنتامینیو را برگزیند تا پاداش او آرامش و شادی روان باشد.
شایسته نیست تا مرتوی دانا به انگره مینو روی آورد تا رنج روانی داشته باشد.
۲
@khashatra

✅ اشوزرتشت و ایران.

آشکار‌ است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش اشوزرتشت بر کشور ایران آگاهند.
به‌ ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است.
این که چگونه پادشاهانی با اندیشه ، گفتار و کردار نیک ، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند.
کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش بزرگ می گوید :
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید ، که آسمان را آفرید ، که مرتوگان ( : مردم) را آفرید ، که شادی را برای مرتوگان آفرید»

و می‌افزاید : «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزداست ،
اهورا مزدا این سرزمین را ، از دشمن ، خشک سالی و دروغ به دور بدارد.»

📚 بُن مایه :

۱ - کنکاشی در زندگی و اندیشه ی زرتشت. نگارش روان شاد ؛ موبد کورش نیکنام.

۲ - زرتشت و آموزش‌های او ، نگارش روان شاد ؛ موبد رستم شهزادی.

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
پایان🔺🔺

#امروز

به روز ، پیروز ‌و فرخ روز دی به آذر و آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.

آدینه ۲ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.

۲۴ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ دی به آذر = آفریدگار.

✔️ روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان.

@khashatra

#دی_به_آذر

دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاه شماری زرتشتیان است.
دی یکی از نام‌های اهورامزداست.

«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیبایی‌ها است.
در گاه‌ شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده می‌شود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بی‌همتاست که به واژه‌ی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.

در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته می‌شود.
روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه.
برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژه‌ی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی به آذر روز آذر است.

روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
 
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش ؛

روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی،
ای ترک، مِی‌ بیار كه تركی گرفت دی.

مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی،
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی.

اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)

سر شوی و موی و ناخن پیرای،

🌺 گل بادرنگ بویه نماد دی به آذر است.

@khashatra

#زرتشت_آموزگار_راستی.

✅ اشوزرتشت پیام‌آور ایرانی ، گاهداد ( : تاریخ) بسیار درخشانی دارد که هویت ملی نیرومندی به آن داده است.
یکی از ستارگان درخشانی که  مسیر حرکت و پیش رفت را برای مرتوگان ( : مردم) این کشور روشن ساخته است.

برخی از ایران‌شناسان بزرگ ، «اشوزرتشت» را به چم ( : معنی) «ستاره ی زرین» دانسته‌اند. «موبد آذرگشسب»، «زرتشت» را به چم کسی که چهره‌اش از نور اهورایی می‌درخشد ، آورده است.

پیام اشوزرتشت راستی ، درستی ، مهربانی ، کار ، تلاش ، آزادی گزینش است.
اشوزرتشت سرنوشت انسان را از نگاه و پندار نادرست کاهنان به درآورد و گزینش راه زندگی را برپایه ی خردمندی و دانایی استوار ساخت.
یکی از ویژگی‌های بی‌همتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست.
خدای او که اهورامزدا نام دارد ، به چم "دانایی و آگاهی بی کران هستی مند" است.
خدایی یگانه و دانش پایه که همه ی تیره ها ( : اقوام) و نژادها ، آن را پذیرا می باشند.
به جز نابخردانی که از دانش و آگاهی پرهیز می کنند و به پندارهای نادرست وابسته اند.
۱
@khashatra

✅ پرسش این جاست که اشوزرتشت کیست؟
او در سرودهایش "گاثاها" می‌فرماید : «ای مزدا آن گاه که تو را با دیده ی دل نگریستم ، در پرتو اندیشه ی خود دریافتم ، که تویی سرآغاز و تویی سرانجام …
و آن گاه تو را به خوبی شناختم.
ای اهورامزدا ( : دانایی و آگاهی بی کران) ،
که وهومن ( : اندیشه ی نیک) به سویم آمد ،
از من پرسید ، تو کیستی؟
به او پاسخ دادم ؛ منم زرتشت و تا آن جا که در توان دارم ، دشمن دروغ و پاسدار راستی خواهم بود.»

از دیدگاه اشوزرتشت ، اهورامزدا در سرشت هستی آمیخته شده و با همه چیز هستی هم گون و همراه است ، با این نگرش ، مرتو ( : انسان) نیز که در این هستی گام نهاده ذره ای از فروزه ی اهورایی است که چنان چه با اراده ی خویش در راه پیش رفت اشا ( : هنجار راستی در هستی) گام بردارد ، دوست و یار اهورامزدا خواهد بود.
بینش اشوزرتشت هر مرد و زنی را آزاد و دارای اختیار می‌داند که بین نیروی نیک و سازنده (سپنتامینیو) و نیروی ویران گر و اهریمنی (انگره‌مینیو) یکی را برگزیند.
آموزگار ایرانی سفارش می‌کند که دانا ، سپنتامینیو را برگزیند تا پاداش او آرامش و شادی روان باشد.
شایسته نیست تا مرتوی دانا به انگره مینو روی آورد تا رنج روانی داشته باشد.
۲
@khashatra

✅ اشوزرتشت و ایران.

آشکار‌ است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش اشوزرتشت بر کشور ایران آگاهند.
به‌ ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است.
این که چگونه پادشاهانی با اندیشه ، گفتار و کردار نیک ، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند.
کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش بزرگ می گوید :
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید ، که آسمان را آفرید ، که مرتوگان ( : مردم) را آفرید ، که شادی را برای مرتوگان آفرید»

و می‌افزاید : «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزداست ،
اهورا مزدا این سرزمین را ، از دشمن ، خشک سالی و دروغ به دور بدارد.»

📚 بُن مایه :

۱ - کنکاشی در زندگی و اندیشه ی زرتشت. نگارش روان شاد ؛ موبد کورش نیکنام.

۲ - زرتشت و آموزش‌های او ، نگارش روان شاد ؛ موبد رستم شهزادی.

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۳
@khashatra
پایان🔺🔺

#امروز

به روز ، پیروز ‌و فرخ روز آذر ایزد از آبان ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.

شنبه ۳ آبان ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.

۲۵ اکتبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)

✔️ آذر = آتر ، آدر ، آگر ، آتش.

✔️ روز دیدار پیرمراد در شهر یزد.

@khashatra

#آذر_ایزد

ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی ست و آن نگهبان آتش است.
آذر از آفریده‌های بزرگ اهورامزد است.
زرتشتیان، در تاریخ خود «آتش» را به مانند پرچم سپندینه می‌دانند و آذر ایزدی است نگهبان. و نماد پایداری و استواری دین زرتشتی.
در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد.

«آذر» در اوستا «آترَ»، نهمین روز از هر ماه سی‌ روزه و نهمین ماه در سال نمای زرتشتی به این نام است.
آذر ایزد نگاهبان آتش و فروزه‌ی اهورامزداست از این رو گاه او را در شمار امشاسپندان آورده‌اند.
آذر به چم آتش و گرما و نیروی داخلی برای جنبش و حرکت است. ایزد آذر از بزرگ ترین ایزدان دین زرتشتی است و آن نگهبان آتش است.
آتش یكی از آخشیج‌های چهارگانه طبیعت است كه ایرانیان همواره آن‌را پاس می‌داشته‌اند.
چه نیکوست در این روز آتش نیایش خواندن و نیایش به درگاه اهورامزدا.

در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده‌های طبیعی با ارزش است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد پس سوی پرستش اهورامزدا است.
هر زرتشتی برای نیایش باید رو به سوی روشنایی و پشت بر تاریکی کند.
آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می‌کنند. جشن آذرگان از جشن‌های ویژه آتش در فرهنگ ایران است.

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ای خرامنده سرو تابان ماه،
روز آذر می چو آذر خواه.

شادمان كن مرا به مِی كه جهان،
شادمان شد به فر دولت شاه.

🌺 گل آفتاب گردان نماد آذر ایزد است.

@khashatra

‍ ‍ #آتش_نیایش

🔥 درود بر تو ای آتش 🔥
ای برترین آفریده ی سزاوار ستایش اهورا مزدا.
درود به تو ای آتش،
ای پرتو اهورامزدا،
خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد.
افروخته باش در این خانه پیوسته!
فروزان باش در این خانه!
تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه!
به من ارزانی ده.
ای آتش ای پرتو اهورامزدا ؛
آسایش آسان،
پناه آسان،
آسایش فراوان،
فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان،
و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بی‌زیان،
و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری،
فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا،
بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد،
که خانه مرا و ده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند.
و انجمن برادری کشورها و هم بستگی جهانی را فروغ بخشند.

با نوای دل نشین :

روان شاد ؛

موبد مهربان فیروزگری.

@khashatra

#زایش_و_رویش_در_باور_زرتشتی.

زاده شدن فرزندان ، چه پسر و چه دختر درفرهنگ و باور نیاکان ما از جایگاهی ارزشمند و شکوهی ویژه برخوردار بوده است.
در روزگاران گذشته هنگامی که بانوی خانواده کودکی را به زندگی پیشکش می کرد ، پدر خانواده نیز در زمستان همان سال ، به نشان یادگاری فرزندشان، نهالی از درخت همیشه سبزی مانند : سرو ، مورد و کاج را در جایی مناسب و نزدیکی خانه در خاک می کاشت و برای رشد و سرسبزی آن درخت همانند فرزندش کوشش می کرد تا درخت یادبود هر فرزندی ، زاستار ( : طبیعت) را زیباتر گرداند.
او درهمان سال از انگور شربتی فراهم می کرد تا چندی از آن سپری شود ، سپس بخشی از آن را به هنگام جشن پیوند زناشویی فرزندش از مهمانان اروسی پذیرایی کند.
شایسته است تا این تراداد ( : سنت) زیبا که سبب سرسبزی و خرمی زمین و جایگاه زندگی بوده ، شادمانی بیشتر همگان را در پی داشته است.
بار دیگر به شادی روان و فروهر نیاکان خوش اندیش خویش بازسازی کنیم و هر فرزندی که در خانواده چشم به این جهان می گشاید ، نهال درختی را به یادمان او در زمین بکاریم تا یادمان سرسبز او نیز پیوسته در هستی زنده و برافراشته بماند.

📚 بُن مایه :

برگرفته از نسک یادگار دیرین
نگارش روان شاد موبد کورش نیکنام‌.

✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.

@khashatra