قسمت دوم:
وقتی قند تصفیه‌شده مصرف می‌کنید گیرنده‌های شیرینی در مقایسه با زمانی که میوه میل می‌کنید، سیگنال‌های قوی‌تری برای سیستم پاداش مغز ارسال می‌کنند. از این‌رو میزان دوپامینی که مغز در این حالت آزاد می‌کند، بسیار بیشتر از چیزی است که قادر به کنترل آن باشید.
مطالعه‌ای در سال 2023 در مجله روان‌شناسی انتقالی انتشار یافته که نشان می‌دهد وقتی موش‌ها آب می‌نوشند یا محلول سالین دریافت می‌کنند، مغزشان آرام می‌گیرد. اما وقتی موش‌ها محلول ساکارز یا کوکائین دریافت می‌کنند، بخش‌های مختلفی از نورون‌های مغز فعال می‌شوند. بخش‌هایی که به سیگنال‌های قند پاسخ می‌دهند، به سیگنال‌های کوکائین نیز واکنش نشان می‌دهند.
آنا برون، نویسنده اصلی مطالعه حاضر و رئیس آزمایشگاه نوروپلاستیسیته در مرکز عالی انعطاف‌پذیری عصبی و اختلالات مغزی در مؤسسه زیست‌شناسی تجربی ننکی، که زیر نظر آکادمی علوم لهستان ورشو در لهستان فعالیت می‌کند، گفت: «تحقیقات ما نشان می‌دهند که پاداش‌های مرتبط با رفتارهای اعتیادگونه و غیراعتیادگونه به چه صورت در سطح کلی و سلولی مغز پردازش می‌شوند.»
قند یا غذا زمانی اعتیادآور می‌شود که آن را به دیگر پاداش‌ها ترجیح دهیم.
آیا قند اعتیادآورتر از مواد مخدر است؟
قند به شدت جذاب است، زیرا صرفاً این‌طور نیست که مغز را برای تولید دوپامین تحریک کند و باعث ایجاد احساس شادی شود، بلکه موجب تولید مواد شبه‌افیونی در مغز شده و حالتی شبیه اعتیاد و وابستگی ایجاد می‌کند.
آقای بلوم گفت که مغز دارای گیرنده‌های گلوکز است و زمانی که این گیرنده‌ها به واسطه مصرف قند تحریک می‌شوند، مجموعه‌ای از مسیرهای سیگنالی در مغز فعال می‌شود که به تولید مواد اعتیادآور می‌انجامند. این سازوکار به‌صورت ذاتی در مغز تعبیه شده است، به‌طوری‌که اگر بیش از اندازه قند مصرف کنید، مدار پاداش مغز را مثل زمان مصرف هروئین بدعادت می‌کنید.
نتایج یک آزمایش نشان داد موش‌هایی که به‌طور متناوب مقدار زیادی قند دریافت کرده بودند، بعد از تزریق دارویی که عملکرد مواد شبه‌افیونی را در مغزشان مسدود می‌کرد، دچار علائم ترک اعتیاد شدند که دندان‌قروچه، لرزش پنجه‌های جلویی و تکان دادن سر را شامل می‌شدند.
تأثیر قند بر مغز صرفاً شبیه مواد مخدر نیست، بلکه در بعضی از شرایط جذاب‌تر از آن است.
محققان فرانسوی در سال‌های اخیر آزمایشات حیوانی مختلفی انجام دادند که نشان می‌دهند وقتی موش‌ها با کوکائین و ساکارز مواجه می‌شوند، همیشه ساکارز را به کوکائین ترجیح می‌دهند؛ حتی موش‌هایی که قبل از آزمایش به کوکائین اعتیاد داشتند.
آقای دینیکولانتونیو در رابطه با سازوکار اعتیادآور قند گفت: وقتی بیش از اندازه قند مصرف می‌کنیم، با ترشح دوپامین و مواد شبه‌افیونی مواجه می‌شویم که حالتی شبیه نشئگی ایجاد می‌کنند و درنهایت به حالت غم و اندوه منتهی می‌شوند. اگر این مسئله ادامه‌دار شود، به‌ویژه در افرادی که آسیب‌پذیرتر هستند، باعث وابستگی به قند می‌شود.
وقتی بدن با کمبود دوپامین و مواد شبه‌افیونی مواجه می‌شود، فرد احساس غم، گیجی، کسالت و حواس‌پرتی می‌کند که همگی به افزایش ولع قند دامن می‌زنند.
از این گذشته، آزمایش‌های انسانی مختلف نیز از ارتباط بین قند و اعتیاد حکایت دارند.
برای نمونه، یک مطالعه در سال 2021 در نشریه زیست‌شناسی اعتیاد منتشر شد که نشان می‌داد بخش قابل‌توجهی از افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل (40 درصد) در طول دوره سم‌زدایی در بیمارستان تمایل بیشتری به مصرف قند پیدا کرده بودند.
مطالعه نشریه اعتیاد نیز نشان داد کودکانی که سابقه خانوادگی اعتیاد به الکل و افسردگی داشتند، از تمایل بیشتری به شیرینی برخوردار بودند. این کودکان به‌طور متوسط آب حاوی 24 درصد ساکارز را ترجیح می‌دادند؛ غلظتی که معادل حدود 14 قاشق چای‌خوری قند در یک لیوان آب است که دوبرابر بیشتر از قند موجود در نوشابه‌های معمولی است.
اما کودکانی که سابقه خانوادگی نداشتند، آب حاوی 18 درصد ساکارز را ترجیح می‌دادند.
شناخت قندها: رمز غلبه بر اعتیاد
قند و مغز ارتباط درونی تنگاتنگی با یکدیگر دارند. متأسفانه رژیم‌های غذایی امروزی سرشار از قندهای تصفیه‌شده هستند که جذابیت‌شان به اندازه مواد مخدر است. درواقع، میزان و نوع شیرینی مصرفی در این روزها تفاوت زیادی با میزان و نوع شیرینی مصرفی نیاکان ما دارند.
خانم روسو نشان داد که دیدگاه مغز و بدن نسبت به قند با هم تفاوت دارد. بدن نسبت به بعضی از قندها مقاومت نشان می‌دهد و از سایر قندها استقبال می‌کند.
او افزود: مغز می‌گوید بدن به قند نیاز دارد و باید قند مصرف کنیم و بدون قند زنده نمی‌مانیم، اما بدن چنین عقیده‌ای ندارد و می‌گوید که ما هر قندی را دوست نداریم.
https://www.facebook.com/epochtimes/posts/how-sugar-changes-your-brain/1029614369204606/
@khonehdeleman
وقتی قند تصفیه‌شده مصرف می‌کنید گیرنده‌های شیرینی در مقایسه با زمانی که میوه میل می‌کنید، سیگنال‌های قوی‌تری برای سیستم پاداش مغز ارسال می‌کنند. از این‌رو میزان دوپامینی که مغز در این حالت آزاد می‌کند، بسیار بیشتر از چیزی است که قادر به کنترل آن باشید.
مطالعه‌ای در سال 2023 در مجله روان‌شناسی انتقالی انتشار یافته که نشان می‌دهد وقتی موش‌ها آب می‌نوشند یا محلول سالین دریافت می‌کنند، مغزشان آرام می‌گیرد. اما وقتی موش‌ها محلول ساکارز یا کوکائین دریافت می‌کنند، بخش‌های مختلفی از نورون‌های مغز فعال می‌شوند. بخش‌هایی که به سیگنال‌های قند پاسخ می‌دهند، به سیگنال‌های کوکائین نیز واکنش نشان می‌دهند.
آنا برون، نویسنده اصلی مطالعه حاضر و رئیس آزمایشگاه نوروپلاستیسیته در مرکز عالی انعطاف‌پذیری عصبی و اختلالات مغزی در مؤسسه زیست‌شناسی تجربی ننکی، که زیر نظر آکادمی علوم لهستان ورشو در لهستان فعالیت می‌کند، گفت: «تحقیقات ما نشان می‌دهند که پاداش‌های مرتبط با رفتارهای اعتیادگونه و غیراعتیادگونه به چه صورت در سطح کلی و سلولی مغز پردازش می‌شوند.»
قند یا غذا زمانی اعتیادآور می‌شود که آن را به دیگر پاداش‌ها ترجیح دهیم.
آیا قند اعتیادآورتر از مواد مخدر است؟
قند به شدت جذاب است، زیرا صرفاً این‌طور نیست که مغز را برای تولید دوپامین تحریک کند و باعث ایجاد احساس شادی شود، بلکه موجب تولید مواد شبه‌افیونی در مغز شده و حالتی شبیه اعتیاد و وابستگی ایجاد می‌کند.
آقای بلوم گفت که مغز دارای گیرنده‌های گلوکز است و زمانی که این گیرنده‌ها به واسطه مصرف قند تحریک می‌شوند، مجموعه‌ای از مسیرهای سیگنالی در مغز فعال می‌شود که به تولید مواد اعتیادآور می‌انجامند. این سازوکار به‌صورت ذاتی در مغز تعبیه شده است، به‌طوری‌که اگر بیش از اندازه قند مصرف کنید، مدار پاداش مغز را مثل زمان مصرف هروئین بدعادت می‌کنید.
نتایج یک آزمایش نشان داد موش‌هایی که به‌طور متناوب مقدار زیادی قند دریافت کرده بودند، بعد از تزریق دارویی که عملکرد مواد شبه‌افیونی را در مغزشان مسدود می‌کرد، دچار علائم ترک اعتیاد شدند که دندان‌قروچه، لرزش پنجه‌های جلویی و تکان دادن سر را شامل می‌شدند.
تأثیر قند بر مغز صرفاً شبیه مواد مخدر نیست، بلکه در بعضی از شرایط جذاب‌تر از آن است.
محققان فرانسوی در سال‌های اخیر آزمایشات حیوانی مختلفی انجام دادند که نشان می‌دهند وقتی موش‌ها با کوکائین و ساکارز مواجه می‌شوند، همیشه ساکارز را به کوکائین ترجیح می‌دهند؛ حتی موش‌هایی که قبل از آزمایش به کوکائین اعتیاد داشتند.
آقای دینیکولانتونیو در رابطه با سازوکار اعتیادآور قند گفت: وقتی بیش از اندازه قند مصرف می‌کنیم، با ترشح دوپامین و مواد شبه‌افیونی مواجه می‌شویم که حالتی شبیه نشئگی ایجاد می‌کنند و درنهایت به حالت غم و اندوه منتهی می‌شوند. اگر این مسئله ادامه‌دار شود، به‌ویژه در افرادی که آسیب‌پذیرتر هستند، باعث وابستگی به قند می‌شود.
وقتی بدن با کمبود دوپامین و مواد شبه‌افیونی مواجه می‌شود، فرد احساس غم، گیجی، کسالت و حواس‌پرتی می‌کند که همگی به افزایش ولع قند دامن می‌زنند.
از این گذشته، آزمایش‌های انسانی مختلف نیز از ارتباط بین قند و اعتیاد حکایت دارند.
برای نمونه، یک مطالعه در سال 2021 در نشریه زیست‌شناسی اعتیاد منتشر شد که نشان می‌داد بخش قابل‌توجهی از افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل (40 درصد) در طول دوره سم‌زدایی در بیمارستان تمایل بیشتری به مصرف قند پیدا کرده بودند.
مطالعه نشریه اعتیاد نیز نشان داد کودکانی که سابقه خانوادگی اعتیاد به الکل و افسردگی داشتند، از تمایل بیشتری به شیرینی برخوردار بودند. این کودکان به‌طور متوسط آب حاوی 24 درصد ساکارز را ترجیح می‌دادند؛ غلظتی که معادل حدود 14 قاشق چای‌خوری قند در یک لیوان آب است که دوبرابر بیشتر از قند موجود در نوشابه‌های معمولی است.
اما کودکانی که سابقه خانوادگی نداشتند، آب حاوی 18 درصد ساکارز را ترجیح می‌دادند.
شناخت قندها: رمز غلبه بر اعتیاد
قند و مغز ارتباط درونی تنگاتنگی با یکدیگر دارند. متأسفانه رژیم‌های غذایی امروزی سرشار از قندهای تصفیه‌شده هستند که جذابیت‌شان به اندازه مواد مخدر است. درواقع، میزان و نوع شیرینی مصرفی در این روزها تفاوت زیادی با میزان و نوع شیرینی مصرفی نیاکان ما دارند.
خانم روسو نشان داد که دیدگاه مغز و بدن نسبت به قند با هم تفاوت دارد. بدن نسبت به بعضی از قندها مقاومت نشان می‌دهد و از سایر قندها استقبال می‌کند.
او افزود: مغز می‌گوید بدن به قند نیاز دارد و باید قند مصرف کنیم و بدون قند زنده نمی‌مانیم، اما بدن چنین عقیده‌ای ندارد و می‌گوید که ما هر قندی را دوست نداریم.
https://www.facebook.com/epochtimes/posts/how-sugar-changes-your-brain/1029614369204606/
@khonehdeleman
Facebook
The Epoch Times
How Sugar Changes Your Brain
موجی از ممنوعیت استفاده از تلفن‌همراه در مدارس ایالات متحده در حال گسترش است.
ایالت نیویورک، با ممنوعیتی فراگیر که از پاییز 2025 اجرا می‌شود، بزرگ‌ترین ایالتی‌ست که استفاده از گوشی را برای حدود 2.5 میلیون دانش‌آموز در تمام ساعات مدرسه حتی زمان ناهار، زنگ تفریح و بین کلاس‌ها ممنوع کرده است.
این ممنوعیت از سوی ایالت‌های محافظه‌کار و لیبرال، از جمله آلاباما، آرکانزاس، نبراسکا، داکوتای شمالی، اوکلاهما و ویرجینیای غربی نیز دنبال شده و تا کنون 17 ایالت و واشینگتن دی‌سی به این سیاست پیوسته‌اند.
این تصمیمات در پاسخ به نگرانی‌های فزاینده درباره‌ی سلامت روان نوجوانان و کاهش عملکرد تحصیلی آن‌ها اتخاذ شده‌اند.
بر اساس پژوهش‌ها، حتی حضور گوشی در کلاس، بدون استفاده از آن، تمرکز دانش‌آموزان را کاهش می‌دهد.
پژوهش‌های اولیه نشان داده‌اند که پس از اعمال این ممنوعیت‌ها، عملکرد تحصیلی بهبود می‌یابد.
مطابق با گزارش مرکز پژوهشی پیو، 67٪ از بزرگ‌سالان آمریکایی از ممنوعیت استفاده از تلفن‌همراه در زمان کلاس حمایت می‌کنند، اگرچه تنها 36٪ با ممنوعیت تمام‌روزی موافق‌اند.
با این حال، این رویکرد حمایت بین‌حزبی دارد و حرکتی گسترده‌تر در میان والدین شکل گرفته است. جنبش‌هایی مانند مدارس بدون گوشی در پنسیلوانیا و مادران علیه اعتیاد رسانه‌ای در نیویورک تلاش می‌کنند تا مصرف اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند توسط کودکان را محدود کنند.
این دغدغه‌ها در کتاب پرفروش نسل مضطرب اثر جاناتان هایت بازتاب یافته‌اند.
جاناتان هایت برای مقابله با بحران روانی نسل جدید، چهار راهکار پیشنهاد می‌دهد:
مدارس بدون گوشی، ممنوعیت گوشی تا پایان دوره راهنمایی، محدود کردن شبکه‌های اجتماعی تا سن 16 سال، و افزایش استقلال کودکان در دنیای واقعی.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که نزدیک به نیمی از نسل Z (18 تا 27 سال) آرزو می‌کنند ای‌کاش شبکه‌های اجتماعی یا حتی گوشی‌های هوشمند هرگز اختراع نشده بودند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که حدود 40٪ از کودکان 8 تا 12 ساله از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند و 95٪ از نوجوانان 13 تا 17 ساله در آن‌ها حضور دارند؛ نیمی از آن‌ها به‌طور مداوم.
در همین راستا، کشورهایی نظیر استرالیا استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای افراد زیر 16 سال را ممنوع کرده‌اند.
رئیس‌جمهور فرانسه نیز خواستار تعیین سن حداقل ۱۵ سال برای دسترسی به شبکه‌های اجتماعی در سراسر اتحادیه اروپا شده است.
با کاهش چشمگیر نمرات آزمون‌ها پس از همه‌گیری کرونا و عدم بازگشت آن‌ها به سطح پیشین، بسیاری از ایالت‌ها در تلاش‌اند تا با کاهش عوامل حواس‌پرتی مانند تلفن‌همراه، بهبود آموزشی ایجاد کنند. ممنوعیت سراسری در سطح ایالت، مدارس را از درگیری‌های محلی و تصمیم‌گیری‌های پرمناقشه رها می‌کند. هرچند برخی والدین مخالفند؛ مثلا به‌خاطر نیاز به ارتباط با فرزندشان. اما 72٪ از معلمان دبیرستان، استفاده از گوشی را معضل بزرگی در کلاس‌ها می‌دانند.
شواهد حکایت از آن دارد که بسیاری از دانش‌آموزان نیز، پس از عادت به شرایط جدید، از فضای بدون گوشی استقبال کرده‌اند.
The Conversation
@khonehdeleman
ایالت نیویورک، با ممنوعیتی فراگیر که از پاییز 2025 اجرا می‌شود، بزرگ‌ترین ایالتی‌ست که استفاده از گوشی را برای حدود 2.5 میلیون دانش‌آموز در تمام ساعات مدرسه حتی زمان ناهار، زنگ تفریح و بین کلاس‌ها ممنوع کرده است.
این ممنوعیت از سوی ایالت‌های محافظه‌کار و لیبرال، از جمله آلاباما، آرکانزاس، نبراسکا، داکوتای شمالی، اوکلاهما و ویرجینیای غربی نیز دنبال شده و تا کنون 17 ایالت و واشینگتن دی‌سی به این سیاست پیوسته‌اند.
این تصمیمات در پاسخ به نگرانی‌های فزاینده درباره‌ی سلامت روان نوجوانان و کاهش عملکرد تحصیلی آن‌ها اتخاذ شده‌اند.
بر اساس پژوهش‌ها، حتی حضور گوشی در کلاس، بدون استفاده از آن، تمرکز دانش‌آموزان را کاهش می‌دهد.
پژوهش‌های اولیه نشان داده‌اند که پس از اعمال این ممنوعیت‌ها، عملکرد تحصیلی بهبود می‌یابد.
مطابق با گزارش مرکز پژوهشی پیو، 67٪ از بزرگ‌سالان آمریکایی از ممنوعیت استفاده از تلفن‌همراه در زمان کلاس حمایت می‌کنند، اگرچه تنها 36٪ با ممنوعیت تمام‌روزی موافق‌اند.
با این حال، این رویکرد حمایت بین‌حزبی دارد و حرکتی گسترده‌تر در میان والدین شکل گرفته است. جنبش‌هایی مانند مدارس بدون گوشی در پنسیلوانیا و مادران علیه اعتیاد رسانه‌ای در نیویورک تلاش می‌کنند تا مصرف اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند توسط کودکان را محدود کنند.
این دغدغه‌ها در کتاب پرفروش نسل مضطرب اثر جاناتان هایت بازتاب یافته‌اند.
جاناتان هایت برای مقابله با بحران روانی نسل جدید، چهار راهکار پیشنهاد می‌دهد:
مدارس بدون گوشی، ممنوعیت گوشی تا پایان دوره راهنمایی، محدود کردن شبکه‌های اجتماعی تا سن 16 سال، و افزایش استقلال کودکان در دنیای واقعی.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که نزدیک به نیمی از نسل Z (18 تا 27 سال) آرزو می‌کنند ای‌کاش شبکه‌های اجتماعی یا حتی گوشی‌های هوشمند هرگز اختراع نشده بودند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که حدود 40٪ از کودکان 8 تا 12 ساله از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند و 95٪ از نوجوانان 13 تا 17 ساله در آن‌ها حضور دارند؛ نیمی از آن‌ها به‌طور مداوم.
در همین راستا، کشورهایی نظیر استرالیا استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای افراد زیر 16 سال را ممنوع کرده‌اند.
رئیس‌جمهور فرانسه نیز خواستار تعیین سن حداقل ۱۵ سال برای دسترسی به شبکه‌های اجتماعی در سراسر اتحادیه اروپا شده است.
با کاهش چشمگیر نمرات آزمون‌ها پس از همه‌گیری کرونا و عدم بازگشت آن‌ها به سطح پیشین، بسیاری از ایالت‌ها در تلاش‌اند تا با کاهش عوامل حواس‌پرتی مانند تلفن‌همراه، بهبود آموزشی ایجاد کنند. ممنوعیت سراسری در سطح ایالت، مدارس را از درگیری‌های محلی و تصمیم‌گیری‌های پرمناقشه رها می‌کند. هرچند برخی والدین مخالفند؛ مثلا به‌خاطر نیاز به ارتباط با فرزندشان. اما 72٪ از معلمان دبیرستان، استفاده از گوشی را معضل بزرگی در کلاس‌ها می‌دانند.
شواهد حکایت از آن دارد که بسیاری از دانش‌آموزان نیز، پس از عادت به شرایط جدید، از فضای بدون گوشی استقبال کرده‌اند.
The Conversation
@khonehdeleman
▫️همه روابط انسانی را باید با پول خرید. اگر پول نداشته باشی، مردها به تو اهمیت نمی دهند، زن ها عاشقت نمی شوند، نه نمی شوند؛ یعنی توجه و عشق به تو آخرین چیزی است که اهمیت خواهد داشت و در نهایت توجه و عشق تا چه اندازه حقیقی خواهند بود! اگر پول نداشته باشی دوست داشتنی نیستی! حتی اگر با زبان فرشته‌ها با آدم‌ها سخن بگویی. ولی اگر پول نداشته باشی، آن موقع دیگر زبانی که با آن صحبت میکنی به نظر دیگران زبان انسانها یا فرشتگان نخواهد بود.
این نوع زندگی که ما امروزه داریم، زندگی نیست، رکود است. مرگ در حال زندگی است. به تمام این خانه های لعنتی نگاه کن و همین طور به افراد بی هدف داخل خانه ها! گاهی اوقات فکر می کنم ما همه جسد هستیم، فقط فرقمان با جسد این است که درحالی که ایستاده ایم، درحال پوسیدنیم...
✍️جورج اورول
📕همیشه همه جا پای پول در میان است
@khonehdeleman
این نوع زندگی که ما امروزه داریم، زندگی نیست، رکود است. مرگ در حال زندگی است. به تمام این خانه های لعنتی نگاه کن و همین طور به افراد بی هدف داخل خانه ها! گاهی اوقات فکر می کنم ما همه جسد هستیم، فقط فرقمان با جسد این است که درحالی که ایستاده ایم، درحال پوسیدنیم...
✍️جورج اورول
📕همیشه همه جا پای پول در میان است
@khonehdeleman
👍3
#شعر_شب
امشب از پیش من شیفته دل دور مرو
نور چشم منی، ای چشم مرا نور،مرو
دیگری از نظرم گر برود باکی نیست
تو، که معشوقی و محبوبی و منظور، مرو
خانهٔ ما چو بهشتست به رخسار تو حور
زین بهشت، ار بتوانی، مرو، ای حور، مرو
امشب از نرگس مخمور تو من مست شوم
مست مگذار مرا امشب و مخمور مرو
عاشق روی توام، خستهٔ هجرم چه کنی؟
نفسی از بر این عاشق مهجور مرو
دل رنجور مرا نیست به غیر از تو دوا
ای دوای دل ما، از سر رنجور مرو
اوحدی چون ز وفا خاک سر کوی تو شد
سرکشی کم کن و از کوی وفا دور مرو
#اوحدی
@khonehdeleman
امشب از پیش من شیفته دل دور مرو
نور چشم منی، ای چشم مرا نور،مرو
دیگری از نظرم گر برود باکی نیست
تو، که معشوقی و محبوبی و منظور، مرو
خانهٔ ما چو بهشتست به رخسار تو حور
زین بهشت، ار بتوانی، مرو، ای حور، مرو
امشب از نرگس مخمور تو من مست شوم
مست مگذار مرا امشب و مخمور مرو
عاشق روی توام، خستهٔ هجرم چه کنی؟
نفسی از بر این عاشق مهجور مرو
دل رنجور مرا نیست به غیر از تو دوا
ای دوای دل ما، از سر رنجور مرو
اوحدی چون ز وفا خاک سر کوی تو شد
سرکشی کم کن و از کوی وفا دور مرو
#اوحدی
@khonehdeleman
❤5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی آلبر کامو، هنگام دریافت جایزه نوبل ۱۹۷۵
@khonehdeleman
@khonehdeleman
❤2🥰1👏1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تنگ چوگان؛ مکانی مهم و تاریخی در شهر كازرون از استان فارس
@khonehdeleman
@khonehdeleman
#شعر_شب
اگر آتش است یارت تو برو در او همی‌سوز
به شب فراق سوزان تو چو شمع باش تا روز
تو مخالفت همی‌کش تو موافقت همی‌کن
چو لباس تو درانند تو لباس وصل می‌دوز
تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مُرده بهتر
که بِه است یک قدِ خوش ز هزار قامت کوز
- مولانا
@khonehdeleman
اگر آتش است یارت تو برو در او همی‌سوز
به شب فراق سوزان تو چو شمع باش تا روز
تو مخالفت همی‌کش تو موافقت همی‌کن
چو لباس تو درانند تو لباس وصل می‌دوز
تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مُرده بهتر
که بِه است یک قدِ خوش ز هزار قامت کوز
- مولانا
@khonehdeleman
👏3❤1