Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
«همین لحظه»
#گروه_ایندو
#اواز : اردلان پایور، شادی یوسفیان
#متن-ترانه : زهره خلیق
#آهنگساز : اردلان پایور
بیا تا فرصتی مانده در این لحظه ،
همین لحظه
بمان با من ،بخوان با من ،
برقص و پایکوبی کن
که با چشمی به هم خوردن ،
کنار صحنه میمانی ،
نه میرقصی ، نه میخوانی
@khonehdeleman
#گروه_ایندو
#اواز : اردلان پایور، شادی یوسفیان
#متن-ترانه : زهره خلیق
#آهنگساز : اردلان پایور
بیا تا فرصتی مانده در این لحظه ،
همین لحظه
بمان با من ،بخوان با من ،
برقص و پایکوبی کن
که با چشمی به هم خوردن ،
کنار صحنه میمانی ،
نه میرقصی ، نه میخوانی
@khonehdeleman
❤2
#شعر_شب
میخواستم بلد باشم تو را بخندانم،
و بلد باشم وقتی غصه داری قانعت کنم
به من پناهنده شوی، و وقتی به من می چسبی...
از تیغ هایم نترسی...
و به نوازش انگشتان ملتهبم اعتماد کنی،
و در چشمهای من تن برهنهی خودت را ببینی
تا بفهمی آتشْبودنت چه دلخواه است.
اما گُمت کردم!
میخواستم خانهات باشم،
تا از خستگیهایت به من بازگردی.
میخواستم روزها و شبها صبور و دور بمانم...
تا در ملاقاتی دلچسب کلماتت را بنوشم،
و در تو گم بشوم بدون علاقهای به پیداشدن.
میخواستم ارض موعود تو باشد وسعت آغوشم،
ای زیباترین زائر زشتیهای من.
اما گُمت کردم.
میخواستم بلد باشم تو را نترسانم.
میخواستم دنیای امن تو باشم،
جزیرهای که در سفرهای کوتاه...
آرامشت را آنجا جستجو کنی.
میخواستم آدمبرفی سادهی تو باشم...
در کوچههای کودکیت.تا به دماغ هویجی من بخندی،
و شالی برایم بیاوری...،
و با زغال دو چشم برای من بکشی،
و آرام نوازشم کنی، و اشک مرا ببوسی،
و گنجشک کوچک مستی باشی...
که از شانهی راستم به شانهی چپم مهاجرت میکند
و در راه برای موهای سپیدم لالایی میخواند.
اما گُمَت کردم.
ای دورایستاده از هراس تلخی من،
ای بوسهی رخنداده که انتظار آمدنت...
هنوز رنج زیبای من است.
ای ناشناسِ گرمِ خندان...
که فکرِ بودنت مستی دیوارهای خانهی من است،
گاهی بیدلیل و بیهوا بخند.
بگذار فکر کنم آمدهای، دیدهای و رفتهای.
و حالا مرا به یاد آوردهای،
و تقلای غریبانهام را برای خنداندنت.
بگذار دلیل لبخند روشن تو باشم،
من که گریهساز خستهای هستم.
همین.
#حمید_سلیمی
@khonehdeleman
میخواستم بلد باشم تو را بخندانم،
و بلد باشم وقتی غصه داری قانعت کنم
به من پناهنده شوی، و وقتی به من می چسبی...
از تیغ هایم نترسی...
و به نوازش انگشتان ملتهبم اعتماد کنی،
و در چشمهای من تن برهنهی خودت را ببینی
تا بفهمی آتشْبودنت چه دلخواه است.
اما گُمت کردم!
میخواستم خانهات باشم،
تا از خستگیهایت به من بازگردی.
میخواستم روزها و شبها صبور و دور بمانم...
تا در ملاقاتی دلچسب کلماتت را بنوشم،
و در تو گم بشوم بدون علاقهای به پیداشدن.
میخواستم ارض موعود تو باشد وسعت آغوشم،
ای زیباترین زائر زشتیهای من.
اما گُمت کردم.
میخواستم بلد باشم تو را نترسانم.
میخواستم دنیای امن تو باشم،
جزیرهای که در سفرهای کوتاه...
آرامشت را آنجا جستجو کنی.
میخواستم آدمبرفی سادهی تو باشم...
در کوچههای کودکیت.تا به دماغ هویجی من بخندی،
و شالی برایم بیاوری...،
و با زغال دو چشم برای من بکشی،
و آرام نوازشم کنی، و اشک مرا ببوسی،
و گنجشک کوچک مستی باشی...
که از شانهی راستم به شانهی چپم مهاجرت میکند
و در راه برای موهای سپیدم لالایی میخواند.
اما گُمَت کردم.
ای دورایستاده از هراس تلخی من،
ای بوسهی رخنداده که انتظار آمدنت...
هنوز رنج زیبای من است.
ای ناشناسِ گرمِ خندان...
که فکرِ بودنت مستی دیوارهای خانهی من است،
گاهی بیدلیل و بیهوا بخند.
بگذار فکر کنم آمدهای، دیدهای و رفتهای.
و حالا مرا به یاد آوردهای،
و تقلای غریبانهام را برای خنداندنت.
بگذار دلیل لبخند روشن تو باشم،
من که گریهساز خستهای هستم.
همین.
#حمید_سلیمی
@khonehdeleman
👏1
✔️دزدسالاری چیست؟ قدرت در خدمت غارت
واژهی، kleptocracy به معنای دقیق کلمه یعنی «حکومت دزدها». نخستین استفادههای سیاسی از این واژه به قرن بیستم برمیگردد، هرچند محتوای آن، به قرون بسیار دور بازمیگردد.
«دزدسالاری» ساختاری است که در آن نخبگان سیاسی – اعم از رهبران، مقامات، نظامیان یا وابستگان حکومتی – از جایگاه خود نه برای خدمت به مردم، بلکه برای ثروتاندوزی شخصی استفاده میکنند. در چنین نظامی، فساد نه یک نقص ساختاری، بلکه بخشی از منطق حکمرانی است. دولت و نهادهایش نه نگهبان منافع عمومی، بلکه ابزار قانونیسازی دزدیهای کلاناند.
در دزدسالاری، ثروت عمومی – از منابع طبیعی گرفته تا بودجههای عمرانی و وامهای خارجی – در اختیار کسانی قرار میگیرد که صرفاً در پی غارت هستند. این رژیمها اغلب پوستهای رسمی از دموکراسی یا قانون دارند، اما در باطن، ساختاری باندی، مافیایی و غارتمحور دارند.
متن کامل
@khonehdeleman
واژهی، kleptocracy به معنای دقیق کلمه یعنی «حکومت دزدها». نخستین استفادههای سیاسی از این واژه به قرن بیستم برمیگردد، هرچند محتوای آن، به قرون بسیار دور بازمیگردد.
«دزدسالاری» ساختاری است که در آن نخبگان سیاسی – اعم از رهبران، مقامات، نظامیان یا وابستگان حکومتی – از جایگاه خود نه برای خدمت به مردم، بلکه برای ثروتاندوزی شخصی استفاده میکنند. در چنین نظامی، فساد نه یک نقص ساختاری، بلکه بخشی از منطق حکمرانی است. دولت و نهادهایش نه نگهبان منافع عمومی، بلکه ابزار قانونیسازی دزدیهای کلاناند.
در دزدسالاری، ثروت عمومی – از منابع طبیعی گرفته تا بودجههای عمرانی و وامهای خارجی – در اختیار کسانی قرار میگیرد که صرفاً در پی غارت هستند. این رژیمها اغلب پوستهای رسمی از دموکراسی یا قانون دارند، اما در باطن، ساختاری باندی، مافیایی و غارتمحور دارند.
متن کامل
@khonehdeleman
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سمفونی شماره 40 در سل مینور در سال 1788 میلادی توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت ساخته شدهاست.
خداوند به همان راحتی به زمین میآید که موسیقی موتزارت به آسمان میرود، اما گوش
شنیدن آن را نداریم. دستهای خود را در آب رودخانهای بگیرید، آبی را که به این مانع
پیشبینی نشده برخورد میکند و شیوهی خندانش را در دور زدن مانع نگاه کنید؛ بگذارید
طراوت از دستان شما به روحتان منتقل شود. مانند یک کودک جلوی پروانهای خم شوید و ذهن خود را از هر فکری خالی کنید و به صدای
آبی که رد میشود و به بیپروایی روشن زمانی که میگریزد گوش دهید. در همان لحظه یکی از
سوناتهای موتزارت را حس کردهاید، دیدهاید و شنیدهاید.
- کریستین بوبن
@khonehdeleman
خداوند به همان راحتی به زمین میآید که موسیقی موتزارت به آسمان میرود، اما گوش
شنیدن آن را نداریم. دستهای خود را در آب رودخانهای بگیرید، آبی را که به این مانع
پیشبینی نشده برخورد میکند و شیوهی خندانش را در دور زدن مانع نگاه کنید؛ بگذارید
طراوت از دستان شما به روحتان منتقل شود. مانند یک کودک جلوی پروانهای خم شوید و ذهن خود را از هر فکری خالی کنید و به صدای
آبی که رد میشود و به بیپروایی روشن زمانی که میگریزد گوش دهید. در همان لحظه یکی از
سوناتهای موتزارت را حس کردهاید، دیدهاید و شنیدهاید.
- کریستین بوبن
@khonehdeleman
اگر در دنیا یک چیز باشد که بتواند عشق مرا در یک لحظه نیست و نابود کند، آن یک چیز ناسپاسی است...
#داستایفسکی
@khonehdeleman
#داستایفسکی
@khonehdeleman
👏2
قند چگونه مغز ما را دستخوش تغییر میکند.
قسمت اول:
مغز پرمصرفترین عضو بدن از نظر انرژی است و تقریباً نیمی از انرژی حاصل از قند را مصرف میکند
مغز اغلب بهطور غریزی به قند تمایل دارد. این قند میتواند یک تکه کیک باشد که در مواقع استرس میل میکنید، یک تکه شکلات که در اوقات بیحوصلگی میخورید یا قهوه شیرینی که برای بالا بردن سطح انرژیتان مینوشید. شاید ناتوانی در ترک قند به این دلیل نباشد که اراده کافی ندارید، بلکه به سبب این باشد که ماهیت قند را به خوبی درک نکردهاید و با روشهای مؤثر برای ترک آن آشنایی ندارید.
ولع شیرینی: غریزه بقا و رشد
جسیکا روسو، روانشناس بالینی ساکن فیلادلفیا، در مصاحبه با اپک تایمز گفت: قند برای مغز و بدن بسیار حائز اهمیت است و به نظرم بسیاری از مشکلات مربوط به ترک قند از همین مسئله نشأت میگیرند.
قند منبع اصلی انرژی سلولهای بدن است و بسیاری از غذاهایی که میخوریم، به قندهای مختلف تبدیل میشوند.
مغز پرمصرفترین عضو بدن از نظر انرژی است و و تقریباً نیمی از انرژی حاصل از قند را مصرف میکند.
خانم روسو گفت: ما از نظر زیستی به مصرف غذاهای شیرین تمایل داریم، زیرا سازوکار بقا به این شکل عمل میکند. او افزود که اگر به طبیعت رجوع کنیم، میبینیم که خوردنیهای شیرین معمولاً سالم هستند، اما خوردنیهای سمی ممکن است تلخ باشند و خوردنیهای فاسد و کهنه مزه ترش داشته باشند که یعنی فاقد شیرینی هستند.
از اینرو، وقتی طعم شیرینی را میچشیم، مغز این پیام را مخابره میکند که آخ جون!
شیرینی علاوه بر اینکه کمک میکند غذاهای ایمن را بشناسیم، نقش مهمی در بقای انسان و رشد او دارد.
جولی منلا، پژوهشگر مرکز حواس شیمیایی مانل در فیلادلفیا، در مصاحبهای گفت: ما میبینیم که نوزادان از بدو تولد طعم شیرینی را تشخیص میدهند و به آن تمایل دارند. این نشان میدهد که شیرینی با کیفیت شیر مادر ارتباط دارد و باعث میشود که نوزادان به شیر خوردن ترغیب شوند.
او به اپک تایمز گفت: شواهد نشان میدهند که تمایل کودکان به غذاهای شیرین میتواند با نیاز بالای آنها به کالری در سنین رشد مرتبط باشد؛ نیازی که معمولاً از دوره نوزادی تا پایان بلوغ ادامه پیدا میکند.
تأثیر قند بر مغز انسان
وقتی قند مصرف میکنیم، گیرندههای زبان سیگنالهای شیرینی را به مغز ارسال میکنند که باعث آزادسازی دوپامین میشود؛ مادهای که احساس شادی و خوشحالی را به ارمغان میآورد.
خانم منلا گفت: ما با مغزمان مزهها را میفهمیم. شیرینی باعث میشود حس خوبی داشته باشیم، زیرا این سیگنالها به قسمتهای مختلف مغز ارسال میشوند که بسیاری از آنها با سیستم پاداش مغز مرتبط هستند.
او افزود: «مسیرهای مغزی مربوطه، نقش بسزایی در لذت، حافظه و پاداش دارند.»
این یعنی وقتی کاری میکنیم که باعث آزادسازی دوپامین میشود، احساس شادی میکنیم، خاطره میسازیم و به تکرار آن کار اشتیاق پیدا میکنیم.
به گفته کنت بلوم، دانشمند برجسته که دکترای نوروفارماکولوژی دارد، دوپامین کارکرد بسیار خاصی در مغز دارد و مهمترین مولکولی است که باعث ایجاد حس خوشحالی میشود.
آقای بلوم، که استاد دانشگاه علوم بهداشتی وسترن و استاد پارهوقت دانشگاه ورمانت و دانشگاه رایت است، افزود که دوپامین میتواند سطح استرس را کاهش دهد.
وقتی استرس دارید، دوپامین تا صد برابر بیشتر از میزان طبیعی آزاد میشود. این ماده میتواند جلوی تأثیر هورمونهای استرس از جمله آدرنالین را بگیرد.
اما آقای بلوم تأکید دارد که حفظ تعادل در قبال این مولکول حیاتی بسیار حائز اهمیت است، اگرنه مغز دچار آسیبهای جدی میشود.
خیلیها نمیدانند که مصرف بیش از اندازه قند میتواند تبعاتی مشابه سوءمصرف مواد مخدر داشته باشد.
آقای بلوم توضیح داد که مصرف زیاد قند باعث آزادسازی ناگهانی و شدید دوپامین میشود.
او گفت: این وضعیت شبیه سوءمصرف الکل یا دیگر مواد مخدر است.
این امر به مرور زمان میتواند باعث کاهش مزمن سطح دوپامین شود. از اینرو، فرد برای تجربه آن لذت به مصرف بیشتر قند روی میآورد که درنهایت باعث ایجاد حالت اعتیاد میشود.
جیمز دینیکولانتونیو، داروساز و پژوهشگر قلب در مؤسسه قلب سنت لوک در کانزاس سیتی در میزوری، میگوید: وقتی مقدار زیادی قند تصفیهشده مصرف میکنید، مغز به دلیل آزادسازی بیش از اندازه دوپامین مثل دستگاه پینبال شروع به کار میکند.
- ادامه دارد...
@khonehdeleman
قسمت اول:
مغز پرمصرفترین عضو بدن از نظر انرژی است و تقریباً نیمی از انرژی حاصل از قند را مصرف میکند
مغز اغلب بهطور غریزی به قند تمایل دارد. این قند میتواند یک تکه کیک باشد که در مواقع استرس میل میکنید، یک تکه شکلات که در اوقات بیحوصلگی میخورید یا قهوه شیرینی که برای بالا بردن سطح انرژیتان مینوشید. شاید ناتوانی در ترک قند به این دلیل نباشد که اراده کافی ندارید، بلکه به سبب این باشد که ماهیت قند را به خوبی درک نکردهاید و با روشهای مؤثر برای ترک آن آشنایی ندارید.
ولع شیرینی: غریزه بقا و رشد
جسیکا روسو، روانشناس بالینی ساکن فیلادلفیا، در مصاحبه با اپک تایمز گفت: قند برای مغز و بدن بسیار حائز اهمیت است و به نظرم بسیاری از مشکلات مربوط به ترک قند از همین مسئله نشأت میگیرند.
قند منبع اصلی انرژی سلولهای بدن است و بسیاری از غذاهایی که میخوریم، به قندهای مختلف تبدیل میشوند.
مغز پرمصرفترین عضو بدن از نظر انرژی است و و تقریباً نیمی از انرژی حاصل از قند را مصرف میکند.
خانم روسو گفت: ما از نظر زیستی به مصرف غذاهای شیرین تمایل داریم، زیرا سازوکار بقا به این شکل عمل میکند. او افزود که اگر به طبیعت رجوع کنیم، میبینیم که خوردنیهای شیرین معمولاً سالم هستند، اما خوردنیهای سمی ممکن است تلخ باشند و خوردنیهای فاسد و کهنه مزه ترش داشته باشند که یعنی فاقد شیرینی هستند.
از اینرو، وقتی طعم شیرینی را میچشیم، مغز این پیام را مخابره میکند که آخ جون!
شیرینی علاوه بر اینکه کمک میکند غذاهای ایمن را بشناسیم، نقش مهمی در بقای انسان و رشد او دارد.
جولی منلا، پژوهشگر مرکز حواس شیمیایی مانل در فیلادلفیا، در مصاحبهای گفت: ما میبینیم که نوزادان از بدو تولد طعم شیرینی را تشخیص میدهند و به آن تمایل دارند. این نشان میدهد که شیرینی با کیفیت شیر مادر ارتباط دارد و باعث میشود که نوزادان به شیر خوردن ترغیب شوند.
او به اپک تایمز گفت: شواهد نشان میدهند که تمایل کودکان به غذاهای شیرین میتواند با نیاز بالای آنها به کالری در سنین رشد مرتبط باشد؛ نیازی که معمولاً از دوره نوزادی تا پایان بلوغ ادامه پیدا میکند.
تأثیر قند بر مغز انسان
وقتی قند مصرف میکنیم، گیرندههای زبان سیگنالهای شیرینی را به مغز ارسال میکنند که باعث آزادسازی دوپامین میشود؛ مادهای که احساس شادی و خوشحالی را به ارمغان میآورد.
خانم منلا گفت: ما با مغزمان مزهها را میفهمیم. شیرینی باعث میشود حس خوبی داشته باشیم، زیرا این سیگنالها به قسمتهای مختلف مغز ارسال میشوند که بسیاری از آنها با سیستم پاداش مغز مرتبط هستند.
او افزود: «مسیرهای مغزی مربوطه، نقش بسزایی در لذت، حافظه و پاداش دارند.»
این یعنی وقتی کاری میکنیم که باعث آزادسازی دوپامین میشود، احساس شادی میکنیم، خاطره میسازیم و به تکرار آن کار اشتیاق پیدا میکنیم.
به گفته کنت بلوم، دانشمند برجسته که دکترای نوروفارماکولوژی دارد، دوپامین کارکرد بسیار خاصی در مغز دارد و مهمترین مولکولی است که باعث ایجاد حس خوشحالی میشود.
آقای بلوم، که استاد دانشگاه علوم بهداشتی وسترن و استاد پارهوقت دانشگاه ورمانت و دانشگاه رایت است، افزود که دوپامین میتواند سطح استرس را کاهش دهد.
وقتی استرس دارید، دوپامین تا صد برابر بیشتر از میزان طبیعی آزاد میشود. این ماده میتواند جلوی تأثیر هورمونهای استرس از جمله آدرنالین را بگیرد.
اما آقای بلوم تأکید دارد که حفظ تعادل در قبال این مولکول حیاتی بسیار حائز اهمیت است، اگرنه مغز دچار آسیبهای جدی میشود.
خیلیها نمیدانند که مصرف بیش از اندازه قند میتواند تبعاتی مشابه سوءمصرف مواد مخدر داشته باشد.
آقای بلوم توضیح داد که مصرف زیاد قند باعث آزادسازی ناگهانی و شدید دوپامین میشود.
او گفت: این وضعیت شبیه سوءمصرف الکل یا دیگر مواد مخدر است.
این امر به مرور زمان میتواند باعث کاهش مزمن سطح دوپامین شود. از اینرو، فرد برای تجربه آن لذت به مصرف بیشتر قند روی میآورد که درنهایت باعث ایجاد حالت اعتیاد میشود.
جیمز دینیکولانتونیو، داروساز و پژوهشگر قلب در مؤسسه قلب سنت لوک در کانزاس سیتی در میزوری، میگوید: وقتی مقدار زیادی قند تصفیهشده مصرف میکنید، مغز به دلیل آزادسازی بیش از اندازه دوپامین مثل دستگاه پینبال شروع به کار میکند.
- ادامه دارد...
@khonehdeleman
قسمت دوم:
وقتی قند تصفیهشده مصرف میکنید گیرندههای شیرینی در مقایسه با زمانی که میوه میل میکنید، سیگنالهای قویتری برای سیستم پاداش مغز ارسال میکنند. از اینرو میزان دوپامینی که مغز در این حالت آزاد میکند، بسیار بیشتر از چیزی است که قادر به کنترل آن باشید.
مطالعهای در سال 2023 در مجله روانشناسی انتقالی انتشار یافته که نشان میدهد وقتی موشها آب مینوشند یا محلول سالین دریافت میکنند، مغزشان آرام میگیرد. اما وقتی موشها محلول ساکارز یا کوکائین دریافت میکنند، بخشهای مختلفی از نورونهای مغز فعال میشوند. بخشهایی که به سیگنالهای قند پاسخ میدهند، به سیگنالهای کوکائین نیز واکنش نشان میدهند.
آنا برون، نویسنده اصلی مطالعه حاضر و رئیس آزمایشگاه نوروپلاستیسیته در مرکز عالی انعطافپذیری عصبی و اختلالات مغزی در مؤسسه زیستشناسی تجربی ننکی، که زیر نظر آکادمی علوم لهستان ورشو در لهستان فعالیت میکند، گفت: «تحقیقات ما نشان میدهند که پاداشهای مرتبط با رفتارهای اعتیادگونه و غیراعتیادگونه به چه صورت در سطح کلی و سلولی مغز پردازش میشوند.»
قند یا غذا زمانی اعتیادآور میشود که آن را به دیگر پاداشها ترجیح دهیم.
آیا قند اعتیادآورتر از مواد مخدر است؟
قند به شدت جذاب است، زیرا صرفاً اینطور نیست که مغز را برای تولید دوپامین تحریک کند و باعث ایجاد احساس شادی شود، بلکه موجب تولید مواد شبهافیونی در مغز شده و حالتی شبیه اعتیاد و وابستگی ایجاد میکند.
آقای بلوم گفت که مغز دارای گیرندههای گلوکز است و زمانی که این گیرندهها به واسطه مصرف قند تحریک میشوند، مجموعهای از مسیرهای سیگنالی در مغز فعال میشود که به تولید مواد اعتیادآور میانجامند. این سازوکار بهصورت ذاتی در مغز تعبیه شده است، بهطوریکه اگر بیش از اندازه قند مصرف کنید، مدار پاداش مغز را مثل زمان مصرف هروئین بدعادت میکنید.
نتایج یک آزمایش نشان داد موشهایی که بهطور متناوب مقدار زیادی قند دریافت کرده بودند، بعد از تزریق دارویی که عملکرد مواد شبهافیونی را در مغزشان مسدود میکرد، دچار علائم ترک اعتیاد شدند که دندانقروچه، لرزش پنجههای جلویی و تکان دادن سر را شامل میشدند.
تأثیر قند بر مغز صرفاً شبیه مواد مخدر نیست، بلکه در بعضی از شرایط جذابتر از آن است.
محققان فرانسوی در سالهای اخیر آزمایشات حیوانی مختلفی انجام دادند که نشان میدهند وقتی موشها با کوکائین و ساکارز مواجه میشوند، همیشه ساکارز را به کوکائین ترجیح میدهند؛ حتی موشهایی که قبل از آزمایش به کوکائین اعتیاد داشتند.
آقای دینیکولانتونیو در رابطه با سازوکار اعتیادآور قند گفت: وقتی بیش از اندازه قند مصرف میکنیم، با ترشح دوپامین و مواد شبهافیونی مواجه میشویم که حالتی شبیه نشئگی ایجاد میکنند و درنهایت به حالت غم و اندوه منتهی میشوند. اگر این مسئله ادامهدار شود، بهویژه در افرادی که آسیبپذیرتر هستند، باعث وابستگی به قند میشود.
وقتی بدن با کمبود دوپامین و مواد شبهافیونی مواجه میشود، فرد احساس غم، گیجی، کسالت و حواسپرتی میکند که همگی به افزایش ولع قند دامن میزنند.
از این گذشته، آزمایشهای انسانی مختلف نیز از ارتباط بین قند و اعتیاد حکایت دارند.
برای نمونه، یک مطالعه در سال 2021 در نشریه زیستشناسی اعتیاد منتشر شد که نشان میداد بخش قابلتوجهی از افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل (40 درصد) در طول دوره سمزدایی در بیمارستان تمایل بیشتری به مصرف قند پیدا کرده بودند.
مطالعه نشریه اعتیاد نیز نشان داد کودکانی که سابقه خانوادگی اعتیاد به الکل و افسردگی داشتند، از تمایل بیشتری به شیرینی برخوردار بودند. این کودکان بهطور متوسط آب حاوی 24 درصد ساکارز را ترجیح میدادند؛ غلظتی که معادل حدود 14 قاشق چایخوری قند در یک لیوان آب است که دوبرابر بیشتر از قند موجود در نوشابههای معمولی است.
اما کودکانی که سابقه خانوادگی نداشتند، آب حاوی 18 درصد ساکارز را ترجیح میدادند.
شناخت قندها: رمز غلبه بر اعتیاد
قند و مغز ارتباط درونی تنگاتنگی با یکدیگر دارند. متأسفانه رژیمهای غذایی امروزی سرشار از قندهای تصفیهشده هستند که جذابیتشان به اندازه مواد مخدر است. درواقع، میزان و نوع شیرینی مصرفی در این روزها تفاوت زیادی با میزان و نوع شیرینی مصرفی نیاکان ما دارند.
خانم روسو نشان داد که دیدگاه مغز و بدن نسبت به قند با هم تفاوت دارد. بدن نسبت به بعضی از قندها مقاومت نشان میدهد و از سایر قندها استقبال میکند.
او افزود: مغز میگوید بدن به قند نیاز دارد و باید قند مصرف کنیم و بدون قند زنده نمیمانیم، اما بدن چنین عقیدهای ندارد و میگوید که ما هر قندی را دوست نداریم.
https://www.facebook.com/epochtimes/posts/how-sugar-changes-your-brain/1029614369204606/
@khonehdeleman
وقتی قند تصفیهشده مصرف میکنید گیرندههای شیرینی در مقایسه با زمانی که میوه میل میکنید، سیگنالهای قویتری برای سیستم پاداش مغز ارسال میکنند. از اینرو میزان دوپامینی که مغز در این حالت آزاد میکند، بسیار بیشتر از چیزی است که قادر به کنترل آن باشید.
مطالعهای در سال 2023 در مجله روانشناسی انتقالی انتشار یافته که نشان میدهد وقتی موشها آب مینوشند یا محلول سالین دریافت میکنند، مغزشان آرام میگیرد. اما وقتی موشها محلول ساکارز یا کوکائین دریافت میکنند، بخشهای مختلفی از نورونهای مغز فعال میشوند. بخشهایی که به سیگنالهای قند پاسخ میدهند، به سیگنالهای کوکائین نیز واکنش نشان میدهند.
آنا برون، نویسنده اصلی مطالعه حاضر و رئیس آزمایشگاه نوروپلاستیسیته در مرکز عالی انعطافپذیری عصبی و اختلالات مغزی در مؤسسه زیستشناسی تجربی ننکی، که زیر نظر آکادمی علوم لهستان ورشو در لهستان فعالیت میکند، گفت: «تحقیقات ما نشان میدهند که پاداشهای مرتبط با رفتارهای اعتیادگونه و غیراعتیادگونه به چه صورت در سطح کلی و سلولی مغز پردازش میشوند.»
قند یا غذا زمانی اعتیادآور میشود که آن را به دیگر پاداشها ترجیح دهیم.
آیا قند اعتیادآورتر از مواد مخدر است؟
قند به شدت جذاب است، زیرا صرفاً اینطور نیست که مغز را برای تولید دوپامین تحریک کند و باعث ایجاد احساس شادی شود، بلکه موجب تولید مواد شبهافیونی در مغز شده و حالتی شبیه اعتیاد و وابستگی ایجاد میکند.
آقای بلوم گفت که مغز دارای گیرندههای گلوکز است و زمانی که این گیرندهها به واسطه مصرف قند تحریک میشوند، مجموعهای از مسیرهای سیگنالی در مغز فعال میشود که به تولید مواد اعتیادآور میانجامند. این سازوکار بهصورت ذاتی در مغز تعبیه شده است، بهطوریکه اگر بیش از اندازه قند مصرف کنید، مدار پاداش مغز را مثل زمان مصرف هروئین بدعادت میکنید.
نتایج یک آزمایش نشان داد موشهایی که بهطور متناوب مقدار زیادی قند دریافت کرده بودند، بعد از تزریق دارویی که عملکرد مواد شبهافیونی را در مغزشان مسدود میکرد، دچار علائم ترک اعتیاد شدند که دندانقروچه، لرزش پنجههای جلویی و تکان دادن سر را شامل میشدند.
تأثیر قند بر مغز صرفاً شبیه مواد مخدر نیست، بلکه در بعضی از شرایط جذابتر از آن است.
محققان فرانسوی در سالهای اخیر آزمایشات حیوانی مختلفی انجام دادند که نشان میدهند وقتی موشها با کوکائین و ساکارز مواجه میشوند، همیشه ساکارز را به کوکائین ترجیح میدهند؛ حتی موشهایی که قبل از آزمایش به کوکائین اعتیاد داشتند.
آقای دینیکولانتونیو در رابطه با سازوکار اعتیادآور قند گفت: وقتی بیش از اندازه قند مصرف میکنیم، با ترشح دوپامین و مواد شبهافیونی مواجه میشویم که حالتی شبیه نشئگی ایجاد میکنند و درنهایت به حالت غم و اندوه منتهی میشوند. اگر این مسئله ادامهدار شود، بهویژه در افرادی که آسیبپذیرتر هستند، باعث وابستگی به قند میشود.
وقتی بدن با کمبود دوپامین و مواد شبهافیونی مواجه میشود، فرد احساس غم، گیجی، کسالت و حواسپرتی میکند که همگی به افزایش ولع قند دامن میزنند.
از این گذشته، آزمایشهای انسانی مختلف نیز از ارتباط بین قند و اعتیاد حکایت دارند.
برای نمونه، یک مطالعه در سال 2021 در نشریه زیستشناسی اعتیاد منتشر شد که نشان میداد بخش قابلتوجهی از افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل (40 درصد) در طول دوره سمزدایی در بیمارستان تمایل بیشتری به مصرف قند پیدا کرده بودند.
مطالعه نشریه اعتیاد نیز نشان داد کودکانی که سابقه خانوادگی اعتیاد به الکل و افسردگی داشتند، از تمایل بیشتری به شیرینی برخوردار بودند. این کودکان بهطور متوسط آب حاوی 24 درصد ساکارز را ترجیح میدادند؛ غلظتی که معادل حدود 14 قاشق چایخوری قند در یک لیوان آب است که دوبرابر بیشتر از قند موجود در نوشابههای معمولی است.
اما کودکانی که سابقه خانوادگی نداشتند، آب حاوی 18 درصد ساکارز را ترجیح میدادند.
شناخت قندها: رمز غلبه بر اعتیاد
قند و مغز ارتباط درونی تنگاتنگی با یکدیگر دارند. متأسفانه رژیمهای غذایی امروزی سرشار از قندهای تصفیهشده هستند که جذابیتشان به اندازه مواد مخدر است. درواقع، میزان و نوع شیرینی مصرفی در این روزها تفاوت زیادی با میزان و نوع شیرینی مصرفی نیاکان ما دارند.
خانم روسو نشان داد که دیدگاه مغز و بدن نسبت به قند با هم تفاوت دارد. بدن نسبت به بعضی از قندها مقاومت نشان میدهد و از سایر قندها استقبال میکند.
او افزود: مغز میگوید بدن به قند نیاز دارد و باید قند مصرف کنیم و بدون قند زنده نمیمانیم، اما بدن چنین عقیدهای ندارد و میگوید که ما هر قندی را دوست نداریم.
https://www.facebook.com/epochtimes/posts/how-sugar-changes-your-brain/1029614369204606/
@khonehdeleman
Facebook
The Epoch Times
How Sugar Changes Your Brain
موجی از ممنوعیت استفاده از تلفنهمراه در مدارس ایالات متحده در حال گسترش است.
ایالت نیویورک، با ممنوعیتی فراگیر که از پاییز 2025 اجرا میشود، بزرگترین ایالتیست که استفاده از گوشی را برای حدود 2.5 میلیون دانشآموز در تمام ساعات مدرسه حتی زمان ناهار، زنگ تفریح و بین کلاسها ممنوع کرده است.
این ممنوعیت از سوی ایالتهای محافظهکار و لیبرال، از جمله آلاباما، آرکانزاس، نبراسکا، داکوتای شمالی، اوکلاهما و ویرجینیای غربی نیز دنبال شده و تا کنون 17 ایالت و واشینگتن دیسی به این سیاست پیوستهاند.
این تصمیمات در پاسخ به نگرانیهای فزاینده دربارهی سلامت روان نوجوانان و کاهش عملکرد تحصیلی آنها اتخاذ شدهاند.
بر اساس پژوهشها، حتی حضور گوشی در کلاس، بدون استفاده از آن، تمرکز دانشآموزان را کاهش میدهد.
پژوهشهای اولیه نشان دادهاند که پس از اعمال این ممنوعیتها، عملکرد تحصیلی بهبود مییابد.
مطابق با گزارش مرکز پژوهشی پیو، 67٪ از بزرگسالان آمریکایی از ممنوعیت استفاده از تلفنهمراه در زمان کلاس حمایت میکنند، اگرچه تنها 36٪ با ممنوعیت تمامروزی موافقاند.
با این حال، این رویکرد حمایت بینحزبی دارد و حرکتی گستردهتر در میان والدین شکل گرفته است. جنبشهایی مانند مدارس بدون گوشی در پنسیلوانیا و مادران علیه اعتیاد رسانهای در نیویورک تلاش میکنند تا مصرف اینترنت، شبکههای اجتماعی و گوشیهای هوشمند توسط کودکان را محدود کنند.
این دغدغهها در کتاب پرفروش نسل مضطرب اثر جاناتان هایت بازتاب یافتهاند.
جاناتان هایت برای مقابله با بحران روانی نسل جدید، چهار راهکار پیشنهاد میدهد:
مدارس بدون گوشی، ممنوعیت گوشی تا پایان دوره راهنمایی، محدود کردن شبکههای اجتماعی تا سن 16 سال، و افزایش استقلال کودکان در دنیای واقعی.
نظرسنجیها نشان میدهد که نزدیک به نیمی از نسل Z (18 تا 27 سال) آرزو میکنند ایکاش شبکههای اجتماعی یا حتی گوشیهای هوشمند هرگز اختراع نشده بودند.
گزارشها حاکی از آن است که حدود 40٪ از کودکان 8 تا 12 ساله از شبکههای اجتماعی استفاده میکنند و 95٪ از نوجوانان 13 تا 17 ساله در آنها حضور دارند؛ نیمی از آنها بهطور مداوم.
در همین راستا، کشورهایی نظیر استرالیا استفاده از شبکههای اجتماعی برای افراد زیر 16 سال را ممنوع کردهاند.
رئیسجمهور فرانسه نیز خواستار تعیین سن حداقل ۱۵ سال برای دسترسی به شبکههای اجتماعی در سراسر اتحادیه اروپا شده است.
با کاهش چشمگیر نمرات آزمونها پس از همهگیری کرونا و عدم بازگشت آنها به سطح پیشین، بسیاری از ایالتها در تلاشاند تا با کاهش عوامل حواسپرتی مانند تلفنهمراه، بهبود آموزشی ایجاد کنند. ممنوعیت سراسری در سطح ایالت، مدارس را از درگیریهای محلی و تصمیمگیریهای پرمناقشه رها میکند. هرچند برخی والدین مخالفند؛ مثلا بهخاطر نیاز به ارتباط با فرزندشان. اما 72٪ از معلمان دبیرستان، استفاده از گوشی را معضل بزرگی در کلاسها میدانند.
شواهد حکایت از آن دارد که بسیاری از دانشآموزان نیز، پس از عادت به شرایط جدید، از فضای بدون گوشی استقبال کردهاند.
The Conversation
@khonehdeleman
ایالت نیویورک، با ممنوعیتی فراگیر که از پاییز 2025 اجرا میشود، بزرگترین ایالتیست که استفاده از گوشی را برای حدود 2.5 میلیون دانشآموز در تمام ساعات مدرسه حتی زمان ناهار، زنگ تفریح و بین کلاسها ممنوع کرده است.
این ممنوعیت از سوی ایالتهای محافظهکار و لیبرال، از جمله آلاباما، آرکانزاس، نبراسکا، داکوتای شمالی، اوکلاهما و ویرجینیای غربی نیز دنبال شده و تا کنون 17 ایالت و واشینگتن دیسی به این سیاست پیوستهاند.
این تصمیمات در پاسخ به نگرانیهای فزاینده دربارهی سلامت روان نوجوانان و کاهش عملکرد تحصیلی آنها اتخاذ شدهاند.
بر اساس پژوهشها، حتی حضور گوشی در کلاس، بدون استفاده از آن، تمرکز دانشآموزان را کاهش میدهد.
پژوهشهای اولیه نشان دادهاند که پس از اعمال این ممنوعیتها، عملکرد تحصیلی بهبود مییابد.
مطابق با گزارش مرکز پژوهشی پیو، 67٪ از بزرگسالان آمریکایی از ممنوعیت استفاده از تلفنهمراه در زمان کلاس حمایت میکنند، اگرچه تنها 36٪ با ممنوعیت تمامروزی موافقاند.
با این حال، این رویکرد حمایت بینحزبی دارد و حرکتی گستردهتر در میان والدین شکل گرفته است. جنبشهایی مانند مدارس بدون گوشی در پنسیلوانیا و مادران علیه اعتیاد رسانهای در نیویورک تلاش میکنند تا مصرف اینترنت، شبکههای اجتماعی و گوشیهای هوشمند توسط کودکان را محدود کنند.
این دغدغهها در کتاب پرفروش نسل مضطرب اثر جاناتان هایت بازتاب یافتهاند.
جاناتان هایت برای مقابله با بحران روانی نسل جدید، چهار راهکار پیشنهاد میدهد:
مدارس بدون گوشی، ممنوعیت گوشی تا پایان دوره راهنمایی، محدود کردن شبکههای اجتماعی تا سن 16 سال، و افزایش استقلال کودکان در دنیای واقعی.
نظرسنجیها نشان میدهد که نزدیک به نیمی از نسل Z (18 تا 27 سال) آرزو میکنند ایکاش شبکههای اجتماعی یا حتی گوشیهای هوشمند هرگز اختراع نشده بودند.
گزارشها حاکی از آن است که حدود 40٪ از کودکان 8 تا 12 ساله از شبکههای اجتماعی استفاده میکنند و 95٪ از نوجوانان 13 تا 17 ساله در آنها حضور دارند؛ نیمی از آنها بهطور مداوم.
در همین راستا، کشورهایی نظیر استرالیا استفاده از شبکههای اجتماعی برای افراد زیر 16 سال را ممنوع کردهاند.
رئیسجمهور فرانسه نیز خواستار تعیین سن حداقل ۱۵ سال برای دسترسی به شبکههای اجتماعی در سراسر اتحادیه اروپا شده است.
با کاهش چشمگیر نمرات آزمونها پس از همهگیری کرونا و عدم بازگشت آنها به سطح پیشین، بسیاری از ایالتها در تلاشاند تا با کاهش عوامل حواسپرتی مانند تلفنهمراه، بهبود آموزشی ایجاد کنند. ممنوعیت سراسری در سطح ایالت، مدارس را از درگیریهای محلی و تصمیمگیریهای پرمناقشه رها میکند. هرچند برخی والدین مخالفند؛ مثلا بهخاطر نیاز به ارتباط با فرزندشان. اما 72٪ از معلمان دبیرستان، استفاده از گوشی را معضل بزرگی در کلاسها میدانند.
شواهد حکایت از آن دارد که بسیاری از دانشآموزان نیز، پس از عادت به شرایط جدید، از فضای بدون گوشی استقبال کردهاند.
The Conversation
@khonehdeleman
▫️همه روابط انسانی را باید با پول خرید. اگر پول نداشته باشی، مردها به تو اهمیت نمی دهند، زن ها عاشقت نمی شوند، نه نمی شوند؛ یعنی توجه و عشق به تو آخرین چیزی است که اهمیت خواهد داشت و در نهایت توجه و عشق تا چه اندازه حقیقی خواهند بود! اگر پول نداشته باشی دوست داشتنی نیستی! حتی اگر با زبان فرشتهها با آدمها سخن بگویی. ولی اگر پول نداشته باشی، آن موقع دیگر زبانی که با آن صحبت میکنی به نظر دیگران زبان انسانها یا فرشتگان نخواهد بود.
این نوع زندگی که ما امروزه داریم، زندگی نیست، رکود است. مرگ در حال زندگی است. به تمام این خانه های لعنتی نگاه کن و همین طور به افراد بی هدف داخل خانه ها! گاهی اوقات فکر می کنم ما همه جسد هستیم، فقط فرقمان با جسد این است که درحالی که ایستاده ایم، درحال پوسیدنیم...
✍️جورج اورول
📕همیشه همه جا پای پول در میان است
@khonehdeleman
این نوع زندگی که ما امروزه داریم، زندگی نیست، رکود است. مرگ در حال زندگی است. به تمام این خانه های لعنتی نگاه کن و همین طور به افراد بی هدف داخل خانه ها! گاهی اوقات فکر می کنم ما همه جسد هستیم، فقط فرقمان با جسد این است که درحالی که ایستاده ایم، درحال پوسیدنیم...
✍️جورج اورول
📕همیشه همه جا پای پول در میان است
@khonehdeleman
👍1
#شعر_شب
امشب از پیش من شیفته دل دور مرو
نور چشم منی، ای چشم مرا نور،مرو
دیگری از نظرم گر برود باکی نیست
تو، که معشوقی و محبوبی و منظور، مرو
خانهٔ ما چو بهشتست به رخسار تو حور
زین بهشت، ار بتوانی، مرو، ای حور، مرو
امشب از نرگس مخمور تو من مست شوم
مست مگذار مرا امشب و مخمور مرو
عاشق روی توام، خستهٔ هجرم چه کنی؟
نفسی از بر این عاشق مهجور مرو
دل رنجور مرا نیست به غیر از تو دوا
ای دوای دل ما، از سر رنجور مرو
اوحدی چون ز وفا خاک سر کوی تو شد
سرکشی کم کن و از کوی وفا دور مرو
#اوحدی
@khonehdeleman
امشب از پیش من شیفته دل دور مرو
نور چشم منی، ای چشم مرا نور،مرو
دیگری از نظرم گر برود باکی نیست
تو، که معشوقی و محبوبی و منظور، مرو
خانهٔ ما چو بهشتست به رخسار تو حور
زین بهشت، ار بتوانی، مرو، ای حور، مرو
امشب از نرگس مخمور تو من مست شوم
مست مگذار مرا امشب و مخمور مرو
عاشق روی توام، خستهٔ هجرم چه کنی؟
نفسی از بر این عاشق مهجور مرو
دل رنجور مرا نیست به غیر از تو دوا
ای دوای دل ما، از سر رنجور مرو
اوحدی چون ز وفا خاک سر کوی تو شد
سرکشی کم کن و از کوی وفا دور مرو
#اوحدی
@khonehdeleman
❤4
