تو مرا از روی صورتم می‌شناسی،
تو مرا به عنوان یک صورت می‌شناسی
و هیچ‌وقت جور دیگری نشناخته‌ای.
بنابراین هرگز به ذهن تو نیامده
که صورت من خود من نیست.

📕 جاودانگی
✍️

این چه عشقی است که در دل دارم
من از این عشق چه حاصل دارم
می گیریزی زمن و در طلبت
باز هم کوشش باطل دارم

~ فروغ فرخزاد

#معرفی_کتاب
داستانی تلخ و جدی در ستایش خانواده است. این داستان سه نسل از خانواده ویتشانک را پوشش می‌دهد که در مجموع حدود ۷ دهه از قرن بیست را شامل می‌شود. #آن_تایلر کینه‌توزی‌هایی میان این خاندان را روایت می‌کند و در کنار آن عشق، بخشش‌ها و لذت در کنار هم بودن را نیز نمایش می‌دهد ... .

📕 این خانه مال من است
👤 #آن_تایلر

منتظر این نباشید که حس و حال کار را پیدا کنید. منتظر آن حس جادویی که کارتان را برایتان انجام می‌دهد نمانید.
فقط عمل کنید.
افکارتان را کنار بگذارید و حرکت کنید. نیازی نیست خودتان را از لحاظ روانی آماده کنید. نیازی نیست همه چیز برای کارتان آماده و مهیا باشد. فقط عمل کنید. زود باشید. نه یک دقیقه دیگر. همین حالا!

📙 #خودت_را_به_فنا_نده
👤 #گری_جان_بیشاپ

“فایده ندارد؛ باید زندگی کنیم. دایی وانیا، باید به زندگی ادامه بدهیم. شب‌ها و روزهای دراز و ملال‌انگیزی در پیش داریم. باید با صبر و حوصله رنج‌‌ها و سختی‌هایی که سرنوشت برای ما می‌فرستد تحمل کنیم. باید برای دیگران کار کنیم. و وقتی عمرمان به سر رسید، بی سر و صدا بمیریم. و آنجا زیر خاک، خواهیم گفت که چه رنجی کشیدیم! چه گریه‌ها کردیم! خواهیم گفت که زندگی ما تلخ بود.”


📚 دایی وانیا
🖋️ آنتوان چخوف

کسانی هستند
که وجودشان
وجود این دنیا را توجیه می‌کند
بله آن‌ها هم می‌میرند...

👤 #آلبر_کامو

پدر بسیار عزیزم،
به‌تازگی پرسیدی، چرا به نظر می‌آید از تو می‌ترسم...
بی‌تردید هیچ‌گاه سخنران خوبی نبوده‌ام حتی در دیگر موقعیت‌ها، لیکن زبان انسانی معمول را می‌دانستم. خیلی زود مرا از سخن گفتن بازداشتی: «حاضر جوابی نکن!» این تهدید و دستی که برای تذکر بلند شد تا امروز مرا رها نکرده‌است. در آن‌چه به مسائل مخصوص خودت مربوط می‌شد تو سخنرانی بی‌نظیر بودی. در برابر تو من بریده بریده و من‌من کنان سخن می‌گفتم. از این کار نیز به‌ هیچ‌وجه خوشت نمی‌آمد و مجبور می‌شدم ساکت شوم. نخست شاید از سر لجبازی سپس برای آن‌که نمی‌توانستم دیگر در حضور تو فکر کنم و سخن بگویم...

📝 نامه‌ی #فرانتس_کافکا به پدرش

✍🏻هلن کلر چه زیبا میگه:

من که نابینا هستم، شما بینایان را پند می‌دهم؛
از چشمان خود آنچنان بهره بگیرید که

گويى فردا به‌ یکباره نابینا خواهید شد.

موسیقی نهفته در صداها، نغمه‌ی پرندگان و آهنگ نوازندگان را آنگونه گوش دهید،

گویی فردا به‌ یکباره ناشنوا خواهید شد.

#هلن_کلر