عقب نشینی حکومت و پایان اعتصاب غذای ۱۵۰۰ زندانی قزلحصار
۱۵۰۰ زندانی واحد ۲ زندان قزلحصار که از ۲۰ مهر ماه برای لغو صدور و اجرای احکام اعدام و علیه مجازات اعدام در اعتصاب غذا به سر می بردند، در شامگاه ۲۷ مهر ماه، بعد از حدود ۷ شبانه روز، با عقب نشینی نسبی حکومت، اعتصاب خود را پایان دادند. هیاتی متشکل از نماینده‌ای از قوه قضائیه، مسئولانی از سازمان زندان‌ها و رئیس زندان قزلحصار در دیداری با نمایندگان زندانیان اعتصابی وعده داده‌اند که اعدام‌ها در زندان قزلحصار برای چند ماه متوقف خواهد شد تا قانون مجازات اعدام در مجلس مورد بررسی قرار گیرد. هم‌زمان شماری از زندانیانی که برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بودند، مجدداً به بند عمومی بازگردانده شدند. زندانیان نیز بر اساس همین وعده‌ها تصمیم گرفتند به اعتصاب خود به‌طور موقت پایان دهند. بنا به گزارشات نماینده قوه قضائیه جمهوری اسلامی گفته است "من از طرف قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها قول می‌دهم که تا چند ماه آینده هیچ اعدامی انجام نخواهد شد و در این مدت برای اصلاح قانون اعدام اقدام می‌کنیم".
اعتصاب زندانیان منتسب به جرائم عادی یک حرکت بسیار مهم در شرایط کنونی بوده است که بازتاب بسیار وسیعی در سطح کشور و در خارج از مرزها داشته است. تشکلهای مختلف کارگری و بازنشستگان و نویسندگان و تشکلهای سیاسی و شخصیتهای مختلف از آن اعلام حمایت کردند و در رسانه ها بسیار انعکاس یافت. این حرکت بویژه از این نظر که یک سنت اتحاد گسترده اجتماعی را نشان میدهد که تمام بخشهای اجتماعی حتی از درون زندانهای عادی، متحدانه علیه حکومت می ایستند، و بطور جمعی اعتراض می کنند، و بر خلاف انتظار حکومت که تصور میکرد مردم نسبت به اعدام زندانیان عادی بی تفاوتند، دیگر بخشهای جامعه وسیعا از آنها حمایت می کنند، بسیار مهم است. جنبش علیه اعدام با حرکت زندانیان قزلحصار یک گام اساسی به پیش رفت و باید امیدوار بود که بتوانیم با ادامه اعتراضات اجتماعی، مجازات شنیع و ضد انسانی اعدام را کاملا متوقف کنیم. این یک گام مهم در پیشروی جنبش سرنگونی است.
زندانیان جرائم عادی در واقع قربانیان سیستم حاکم و حکومت اسلامی هستند و هیچکدام از احکام صادر شده علیه آنها توسط قوه قضائیه حکومت اسلامی اعتبار ندارد. حزب کمونیست کارگری بر اتحاد مبارزاتی سراسری علیه اعدام و برای جمع کردن بساط کشتار و جنایت حکومت تاکید میکند.
حزب کمونیست کارگری
۲۸ مهر ۱۴۰۴- ۲۰ اکتبر ۲۰۲۵
۱۵۰۰ زندانی واحد ۲ زندان قزلحصار که از ۲۰ مهر ماه برای لغو صدور و اجرای احکام اعدام و علیه مجازات اعدام در اعتصاب غذا به سر می بردند، در شامگاه ۲۷ مهر ماه، بعد از حدود ۷ شبانه روز، با عقب نشینی نسبی حکومت، اعتصاب خود را پایان دادند. هیاتی متشکل از نماینده‌ای از قوه قضائیه، مسئولانی از سازمان زندان‌ها و رئیس زندان قزلحصار در دیداری با نمایندگان زندانیان اعتصابی وعده داده‌اند که اعدام‌ها در زندان قزلحصار برای چند ماه متوقف خواهد شد تا قانون مجازات اعدام در مجلس مورد بررسی قرار گیرد. هم‌زمان شماری از زندانیانی که برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بودند، مجدداً به بند عمومی بازگردانده شدند. زندانیان نیز بر اساس همین وعده‌ها تصمیم گرفتند به اعتصاب خود به‌طور موقت پایان دهند. بنا به گزارشات نماینده قوه قضائیه جمهوری اسلامی گفته است "من از طرف قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها قول می‌دهم که تا چند ماه آینده هیچ اعدامی انجام نخواهد شد و در این مدت برای اصلاح قانون اعدام اقدام می‌کنیم".
اعتصاب زندانیان منتسب به جرائم عادی یک حرکت بسیار مهم در شرایط کنونی بوده است که بازتاب بسیار وسیعی در سطح کشور و در خارج از مرزها داشته است. تشکلهای مختلف کارگری و بازنشستگان و نویسندگان و تشکلهای سیاسی و شخصیتهای مختلف از آن اعلام حمایت کردند و در رسانه ها بسیار انعکاس یافت. این حرکت بویژه از این نظر که یک سنت اتحاد گسترده اجتماعی را نشان میدهد که تمام بخشهای اجتماعی حتی از درون زندانهای عادی، متحدانه علیه حکومت می ایستند، و بطور جمعی اعتراض می کنند، و بر خلاف انتظار حکومت که تصور میکرد مردم نسبت به اعدام زندانیان عادی بی تفاوتند، دیگر بخشهای جامعه وسیعا از آنها حمایت می کنند، بسیار مهم است. جنبش علیه اعدام با حرکت زندانیان قزلحصار یک گام اساسی به پیش رفت و باید امیدوار بود که بتوانیم با ادامه اعتراضات اجتماعی، مجازات شنیع و ضد انسانی اعدام را کاملا متوقف کنیم. این یک گام مهم در پیشروی جنبش سرنگونی است.
زندانیان جرائم عادی در واقع قربانیان سیستم حاکم و حکومت اسلامی هستند و هیچکدام از احکام صادر شده علیه آنها توسط قوه قضائیه حکومت اسلامی اعتبار ندارد. حزب کمونیست کارگری بر اتحاد مبارزاتی سراسری علیه اعدام و برای جمع کردن بساط کشتار و جنایت حکومت تاکید میکند.
حزب کمونیست کارگری
۲۸ مهر ۱۴۰۴- ۲۰ اکتبر ۲۰۲۵
صدای ناخوش طبل توخالی خامنه‌ای – نسان نودینیان
در روز دوشنبه ۲۸ مهر، خامنه‌ای در دیداری با مدال‌آوران ورزشی و علمی تلاش کرد موفقیت‌های این جوانان را نه به عنوان دستاورد فردی و اجتماعی، بلکه به‌عنوان «پاسخی محکم به دشمن» و بخشی از جنگ نرم جمهوری اسلامی تعبیر کند. او مدال‌های آنان را «دارای ارزش مضاعف» دانست و آنان را «ستارگان درخشان» خطاب کرد.
یادآور شویم این جوانان همان «ستارگان درخشانی» هستند که در نظام اسلامی نشکفته پرپر می‌شوند و حتی بعد از پایان تحصیلات عالیه هم عموماً مجبور می‌شوند دربه‌در به دنبال کار بگردند یا درد بیکاری و بی‌پولی را به جان بخرند.
خامنه‌ای با یادآوری جنگ هشت‌ساله و نقش جوانان در آن دوران، تلاش کرد تا موفقیت‌های علمی و ورزشی امروز را در همان چارچوب ایدئولوژیک گذشته تفسیر کند. اما آنچه او نادیده می‌گیرد، حافظه تاریخی نسل جدید است. جنگی که به قیمت جان بیش از ۳۰ هزار دانش‌آموز تمام شد و جان صدها هزار انسان را گرفت یا معلولشان کرد.
در پس این سخنرانی، هدف اصلی خامنه‌ای روشن است: عادی‌سازی جنگ، ادامه غرب ستیزی و اسرائیل ستیزی و دشمن سازی و تلاش بی‌حاصل برای ادامه بقای حکومت اسلامی. دیدار اخیر، نمودی از تلاش‌های بی‌پایان برای تولید نسلی مدافع، سرباز و آماده فداکاری در چارچوب ایدئولوژی اسلام سیاسی است. اما واقعیت جامعه ایران چیز دیگری است. نسل امروز با خیزش‌های مردمی سال‌های ۸۸،۹۶، ۹۸ و به‌ویژه ۱۴۰۱، گام بزرگ‌تری در مسیر اتحاد جنبش‌های اجتماعی نوین گذاشته است؛ جنبش عظیمی همچون «زن، زندگی، آزادی» که می‌خواهد ریشۀ هر چه که نشانی از خرافه و فساد و فقر و فلاکت دارد از بُن برکند و مبشر آزادی و انسانیت باشد.
یک بخش سخنان خامنه‌ای، هشدار به کسانی بود که قصد مهاجرت دارند. او گفت: «ممکن است بعضی‌ها مایل باشند در یک کشور دیگری زندگی بکنند، و لیکن باید بدانند که آنجا بیگانه‌اند… هر کار هم بکنید، به هر نقطه‌ای هم برسید، آنجا یک آدم بیگانه‌اید.» این جملات، انعکاسی از ترس عمیق خامنه‌ای از موج گسترده مهاجرت است. پدیده‌ای که نه فقط در میان جوانان، بلکه در میان ورزشکاران، هنرمندان، دانشجویان، پرستاران و کارگران نیز به واقعیتی فراگیر تبدیل شده است.
جمهوری اسلامی با اَبَر بحران‌ها از جمله کمبود برق، آب، افزایش فقر و گرانی در گیر است و زیر فشار اعتراضات گسترده مردمی، مطالبات کارگران، بازنشستگان، زندانیان سیاسی و کارزارهای «نه به اعدام»، بیش از هر زمان دیگری دچار عدم مشروعیت شده است. خامنه‌ای بر طبل توخالی حکومتی در حال سرنگونی می‌کوبد.
https://journalfarsi.com/2025/10/21/29558/
در روز دوشنبه ۲۸ مهر، خامنه‌ای در دیداری با مدال‌آوران ورزشی و علمی تلاش کرد موفقیت‌های این جوانان را نه به عنوان دستاورد فردی و اجتماعی، بلکه به‌عنوان «پاسخی محکم به دشمن» و بخشی از جنگ نرم جمهوری اسلامی تعبیر کند. او مدال‌های آنان را «دارای ارزش مضاعف» دانست و آنان را «ستارگان درخشان» خطاب کرد.
یادآور شویم این جوانان همان «ستارگان درخشانی» هستند که در نظام اسلامی نشکفته پرپر می‌شوند و حتی بعد از پایان تحصیلات عالیه هم عموماً مجبور می‌شوند دربه‌در به دنبال کار بگردند یا درد بیکاری و بی‌پولی را به جان بخرند.
خامنه‌ای با یادآوری جنگ هشت‌ساله و نقش جوانان در آن دوران، تلاش کرد تا موفقیت‌های علمی و ورزشی امروز را در همان چارچوب ایدئولوژیک گذشته تفسیر کند. اما آنچه او نادیده می‌گیرد، حافظه تاریخی نسل جدید است. جنگی که به قیمت جان بیش از ۳۰ هزار دانش‌آموز تمام شد و جان صدها هزار انسان را گرفت یا معلولشان کرد.
در پس این سخنرانی، هدف اصلی خامنه‌ای روشن است: عادی‌سازی جنگ، ادامه غرب ستیزی و اسرائیل ستیزی و دشمن سازی و تلاش بی‌حاصل برای ادامه بقای حکومت اسلامی. دیدار اخیر، نمودی از تلاش‌های بی‌پایان برای تولید نسلی مدافع، سرباز و آماده فداکاری در چارچوب ایدئولوژی اسلام سیاسی است. اما واقعیت جامعه ایران چیز دیگری است. نسل امروز با خیزش‌های مردمی سال‌های ۸۸،۹۶، ۹۸ و به‌ویژه ۱۴۰۱، گام بزرگ‌تری در مسیر اتحاد جنبش‌های اجتماعی نوین گذاشته است؛ جنبش عظیمی همچون «زن، زندگی، آزادی» که می‌خواهد ریشۀ هر چه که نشانی از خرافه و فساد و فقر و فلاکت دارد از بُن برکند و مبشر آزادی و انسانیت باشد.
یک بخش سخنان خامنه‌ای، هشدار به کسانی بود که قصد مهاجرت دارند. او گفت: «ممکن است بعضی‌ها مایل باشند در یک کشور دیگری زندگی بکنند، و لیکن باید بدانند که آنجا بیگانه‌اند… هر کار هم بکنید، به هر نقطه‌ای هم برسید، آنجا یک آدم بیگانه‌اید.» این جملات، انعکاسی از ترس عمیق خامنه‌ای از موج گسترده مهاجرت است. پدیده‌ای که نه فقط در میان جوانان، بلکه در میان ورزشکاران، هنرمندان، دانشجویان، پرستاران و کارگران نیز به واقعیتی فراگیر تبدیل شده است.
جمهوری اسلامی با اَبَر بحران‌ها از جمله کمبود برق، آب، افزایش فقر و گرانی در گیر است و زیر فشار اعتراضات گسترده مردمی، مطالبات کارگران، بازنشستگان، زندانیان سیاسی و کارزارهای «نه به اعدام»، بیش از هر زمان دیگری دچار عدم مشروعیت شده است. خامنه‌ای بر طبل توخالی حکومتی در حال سرنگونی می‌کوبد.
https://journalfarsi.com/2025/10/21/29558/
ژورنال
صدای ناخوش طبل توخالی خامنه‌ای – نسان نودینیان - ژورنال
نشریه ژورنال شماره ۱۱۴۶– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه در روز دوشنبه ۲۸ مهر، خامنه‌ای در دیداری با