Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اکتبر ۲۰۰۴، آندرو گایم و کنستانتین نووسلوف، برای اولین بار با استفاده از نوار چسب و گرافیت موفق به تولید گرافین شدند.
گرافین، یک‌لایه اتم‌های به هم پیوسته از کربن است که استحکام بیشتر از الماس، رسانایی بیشتر از فلزات و انعطاف‌پذیری بالایی دارد.
روش بسیار ساده گایم و نووسلوف منجر به انقلابی در تحقیقات بر روی گرافین شد و این دو در سال ۲۰۱۰ موفق به دریافت جایزه نوبل شدند.
جالب است بدانید اندرو گایم تنها فردی است که هم جایزه طنزآمیز ایگ‌نوبل و هم جایزه نوبل را برده است.
کاربردهای بالقوه گرافین بسیار زیاد هستند و فیلم در مورد آنها بحث می‌کند.
🔺@kooche_shimi
🔺instagram.com/kooche_shimi
گرافین، یک‌لایه اتم‌های به هم پیوسته از کربن است که استحکام بیشتر از الماس، رسانایی بیشتر از فلزات و انعطاف‌پذیری بالایی دارد.
روش بسیار ساده گایم و نووسلوف منجر به انقلابی در تحقیقات بر روی گرافین شد و این دو در سال ۲۰۱۰ موفق به دریافت جایزه نوبل شدند.
جالب است بدانید اندرو گایم تنها فردی است که هم جایزه طنزآمیز ایگ‌نوبل و هم جایزه نوبل را برده است.
کاربردهای بالقوه گرافین بسیار زیاد هستند و فیلم در مورد آنها بحث می‌کند.
🔺@kooche_shimi
🔺instagram.com/kooche_shimi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🧂✨ حقه نمکی هاروارد برای نجات زمین! 🌍
دانشمندان دانشگاه هاروارد روشی شگفت‌انگیز پیدا کرده‌اند که می‌تواند میلیاردها تُن مو، پشم و پر حیوانات را به مواد زیست‌تخریب‌پذیر و دوست‌دار محیط‌زیست تبدیل کند!
راز این روش در یک چیز ساده نهفته است: نمک! 🧂
نمک‌هایی مثل برمید لیتیوم (LiBr) باعث می‌شوند آب اطراف پروتئین کراتین تغییر کند و در نتیجه، پروتئین خودش به‌صورت طبیعی باز شود بدون هیچ ماده شیمیایی خطرناک یا فرآیند آلاینده‌ای! 🌱
این کشف می‌تواند انقلابی در بازیافت پسماندهای حیوانی و جایگزینی پلاستیک‌های مصنوعی به‌وجود آورد. پژوهشگران معتقدند این فناوری، راه را برای ساخت نسوج زیستی، بانداژهای طبیعی و مواد جدید در صنایع
سبز هموار می‌کند. 🌿
منبع :
https://www.nature.com/articles/s41467-025-61959-9
🔺@kooche_shimi
🔺instagram.com/kooche_shimi
دانشمندان دانشگاه هاروارد روشی شگفت‌انگیز پیدا کرده‌اند که می‌تواند میلیاردها تُن مو، پشم و پر حیوانات را به مواد زیست‌تخریب‌پذیر و دوست‌دار محیط‌زیست تبدیل کند!
راز این روش در یک چیز ساده نهفته است: نمک! 🧂
نمک‌هایی مثل برمید لیتیوم (LiBr) باعث می‌شوند آب اطراف پروتئین کراتین تغییر کند و در نتیجه، پروتئین خودش به‌صورت طبیعی باز شود بدون هیچ ماده شیمیایی خطرناک یا فرآیند آلاینده‌ای! 🌱
این کشف می‌تواند انقلابی در بازیافت پسماندهای حیوانی و جایگزینی پلاستیک‌های مصنوعی به‌وجود آورد. پژوهشگران معتقدند این فناوری، راه را برای ساخت نسوج زیستی، بانداژهای طبیعی و مواد جدید در صنایع
سبز هموار می‌کند. 🌿
منبع :
https://www.nature.com/articles/s41467-025-61959-9
🔺@kooche_shimi
🔺instagram.com/kooche_shimi
کوچه شیمی
🧂✨ حقه نمکی هاروارد برای نجات زمین! 🌍 دانشمندان دانشگاه هاروارد روشی شگفت‌انگیز پیدا کرده‌اند که می‌تواند میلیاردها تُن مو، پشم و پر حیوانات را به مواد زیست‌تخریب‌پذیر و دوست‌دار محیط‌زیست تبدیل کند! راز این روش در یک چیز ساده نهفته است: نمک! 🧂 نمک‌هایی…
🔷دانشمندان دانشگاه هاروارد موفق شده‌اند راز جدیدی از تأثیر نمک‌ها بر پروتئین‌ها را کشف کنند؛ کشفی که می‌تواند میلیاردها تُن مو، پشم و پر را به مواد سازگار با محیط‌زیست تبدیل کند. این پژوهش که در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی جان آ. پالسون (SEAS) انجام شده، نشان می‌دهد نمک‌هایی مانند برمید لیتیوم (LiBr) برخلاف تصور پیشین، با حمله مستقیم به مولکول پروتئین باعث تجزیه آن نمی‌شوند، بلکه با تغییر ساختار آب اطراف پروتئین این کار را انجام می‌دهند. این فرآیند ساده و نوآورانه می‌تواند روش‌های صنعتی برای بازیافت پروتئین سختی چون کراتین را متحول کند و زمینه را برای تولید موادی زیستی و جایگزین پلاستیک فراهم آورد.
در حال حاضر، صنایع مختلف مانند فرآوری گوشت و نساجی سالانه میلیاردها تُن پسماند حیوانی شامل مو، پر و پشم تولید می‌کنند که همه سرشار از پروتئینی به نام کراتین هستند. تبدیل این پسماندها به مواد مفید، هم از نظر اقتصادی و هم زیست‌محیطی اهمیت دارد، اما مشکل اصلی در دشواری بازیافت پروتئین‌ها نهفته است. برای تجزیه پروتئین‌ها معمولاً از مواد شیمیایی خورنده و فرآیندهای انرژی‌بر استفاده می‌شود که هم گران هستند و هم آلودگی زیادی ایجاد می‌کنند.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور "Kit Parker" با بهره‌گیری از آزمایش‌های دقیق و شبیه‌سازی‌های دینامیک مولکولی دریافتند که برمید لیتیوم با تغییر آرایش مولکول‌های آب پیرامون پروتئین باعث باز شدن ساختار آن می‌شود. به زبان ساده، یون‌های لیتیوم و برمید موجب می‌شوند آب اطراف پروتئین به دو نوع تقسیم شود: آب معمولی و آبی که توسط یون‌ها به دام افتاده است. وقتی حجم آب آزاد کاهش می‌یابد، محیط از نظر ترمودینامیکی دگرگون می‌شود و در نتیجه، پروتئین خودبه‌خود شروع به باز شدن می‌کند. یکی از پژوهشگران توضیح می‌دهد: «ما عملاً آب را از حالت طبیعی‌اش خارج کردیم و همین کافی بود تا پروتئین خودش از هم باز شود.»
درک این مکانیزم، به دانشمندان اجازه داده تا فرآیند استخراج کراتین را به‌صورت ملایم‌تر و بدون استفاده از مواد شیمیایی خطرناک انجام دهند. نکته مهم‌تر این است که محلول نمکی مورد استفاده در این فرآیند قابل بازیافت است و می‌توان آن را بارها استفاده کرد. این روش جدید نه‌تنها امکان بازیافت مؤثر پسماندهای حیوانی را فراهم می‌کند، بلکه می‌تواند به شکل‌گیری صنعتی نو در زمینه تولید مواد زیستی منجر شود.
پژوهشگران معتقدند این دستاورد می‌تواند راه را برای ساخت مواد جدیدی از مو، پر یا پشم باز کند؛ موادی که به‌جای پلاستیک‌های مصنوعی در صنایع مختلف استفاده شوند. در گروه تحقیقاتی پارکر، کراتین یکی از مواد کلیدی برای مهندسی بافت محسوب می‌شود و کشف جدید، استخراج آن را ساده‌تر و سازگارتر با محیط‌زیست کرده است.
در پایان، این مطالعه نشان می‌دهد که با درک بهتر نقش آب و یون‌ها در پایداری پروتئین‌ها، می‌توان روش‌های جدیدی برای تجزیه یا مهار آنها طراحی کرد. کشف «حقه نمکی» هاروارد، نه‌تنها راهی سبزتر برای بازیافت پسماندهای زیستی ارائه می‌دهد، بلکه می‌تواند الهام‌بخش فناوری‌های آینده در زمینه مواد پایدار، پزشکی و مهندسی زیستی باشد.
🔺@kooche_shimi
🔺instagram.com/kooche_shimi
در حال حاضر، صنایع مختلف مانند فرآوری گوشت و نساجی سالانه میلیاردها تُن پسماند حیوانی شامل مو، پر و پشم تولید می‌کنند که همه سرشار از پروتئینی به نام کراتین هستند. تبدیل این پسماندها به مواد مفید، هم از نظر اقتصادی و هم زیست‌محیطی اهمیت دارد، اما مشکل اصلی در دشواری بازیافت پروتئین‌ها نهفته است. برای تجزیه پروتئین‌ها معمولاً از مواد شیمیایی خورنده و فرآیندهای انرژی‌بر استفاده می‌شود که هم گران هستند و هم آلودگی زیادی ایجاد می‌کنند.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور "Kit Parker" با بهره‌گیری از آزمایش‌های دقیق و شبیه‌سازی‌های دینامیک مولکولی دریافتند که برمید لیتیوم با تغییر آرایش مولکول‌های آب پیرامون پروتئین باعث باز شدن ساختار آن می‌شود. به زبان ساده، یون‌های لیتیوم و برمید موجب می‌شوند آب اطراف پروتئین به دو نوع تقسیم شود: آب معمولی و آبی که توسط یون‌ها به دام افتاده است. وقتی حجم آب آزاد کاهش می‌یابد، محیط از نظر ترمودینامیکی دگرگون می‌شود و در نتیجه، پروتئین خودبه‌خود شروع به باز شدن می‌کند. یکی از پژوهشگران توضیح می‌دهد: «ما عملاً آب را از حالت طبیعی‌اش خارج کردیم و همین کافی بود تا پروتئین خودش از هم باز شود.»
درک این مکانیزم، به دانشمندان اجازه داده تا فرآیند استخراج کراتین را به‌صورت ملایم‌تر و بدون استفاده از مواد شیمیایی خطرناک انجام دهند. نکته مهم‌تر این است که محلول نمکی مورد استفاده در این فرآیند قابل بازیافت است و می‌توان آن را بارها استفاده کرد. این روش جدید نه‌تنها امکان بازیافت مؤثر پسماندهای حیوانی را فراهم می‌کند، بلکه می‌تواند به شکل‌گیری صنعتی نو در زمینه تولید مواد زیستی منجر شود.
پژوهشگران معتقدند این دستاورد می‌تواند راه را برای ساخت مواد جدیدی از مو، پر یا پشم باز کند؛ موادی که به‌جای پلاستیک‌های مصنوعی در صنایع مختلف استفاده شوند. در گروه تحقیقاتی پارکر، کراتین یکی از مواد کلیدی برای مهندسی بافت محسوب می‌شود و کشف جدید، استخراج آن را ساده‌تر و سازگارتر با محیط‌زیست کرده است.
در پایان، این مطالعه نشان می‌دهد که با درک بهتر نقش آب و یون‌ها در پایداری پروتئین‌ها، می‌توان روش‌های جدیدی برای تجزیه یا مهار آنها طراحی کرد. کشف «حقه نمکی» هاروارد، نه‌تنها راهی سبزتر برای بازیافت پسماندهای زیستی ارائه می‌دهد، بلکه می‌تواند الهام‌بخش فناوری‌های آینده در زمینه مواد پایدار، پزشکی و مهندسی زیستی باشد.
🔺@kooche_shimi
🔺instagram.com/kooche_shimi
#امروز_در_شیمی
23 اکتبر
روز مول، این تعطیلات غیر رسمی، برای اولین بار در این روز در سال 1991 جشن گرفته شد.
این روز هرساله توسط شیمیدانان از 6:02 صبح تا 6.02 بعد از ظهر در تاریخ 23 اکتبر (ماه 10 میلادی) گرامی داشته می شود، روز مول متناسب با عدد آووگادرو (6.022x10^23) که تعداد اتم های موجود در دقیقا 12 گرم کربن 12 (یک مول) است انتخاب شد. بنیاد ملی مول در انگلستان در تاریخ 15 مه 1991 این روز را نامگذاری کرد.
🔺@kooche_shimi
🔺 instagram.com/kooche_shimi/
23 اکتبر
روز مول، این تعطیلات غیر رسمی، برای اولین بار در این روز در سال 1991 جشن گرفته شد.
این روز هرساله توسط شیمیدانان از 6:02 صبح تا 6.02 بعد از ظهر در تاریخ 23 اکتبر (ماه 10 میلادی) گرامی داشته می شود، روز مول متناسب با عدد آووگادرو (6.022x10^23) که تعداد اتم های موجود در دقیقا 12 گرم کربن 12 (یک مول) است انتخاب شد. بنیاد ملی مول در انگلستان در تاریخ 15 مه 1991 این روز را نامگذاری کرد.
🔺@kooche_shimi
🔺 instagram.com/kooche_shimi/
🟣 آیا می‌دانستید امروز #روز_مول است؟
⚪️ این یک تعطیلی غیررسمی است که در بین شیمیدانان، دانشجویان شیمی و علاقه‌مندان به شیمی در ۲۳ اکتبر، بین ساعت ۶:۰۲ صبح تا ۶:۰۲ بعد از ظهر جشن گرفته می‌شود و تاریخ ۶:۰۲ را در قالب تاریخ ایالات متحده، ۱۰/۲۳ می‌کند.
⚪️ زمان و تاریخ از عدد آووگادرو گرفته شده است که تقریباً ۶.۰۲×۱۰^۲۳ است و تعداد ذرات (اتم‌ها یا مولکول‌ها) را در یک مول از ماده، یکی از هفت واحد پایه SI، تعریف می‌کند.
برای یک مولکول معین، یک مول جرمی (بر حسب گرم) است که تعداد آن برابر با جرم مولی مولکول است. به عنوان مثال، مولکول آب دارای جرم مولی ۱۸ است. بنابراین یک مول آب ۱۸ گرم وزن دارد.
روز مول مبارک 🥂🧪🎉🎉
🔺@kooche_shimi
🔺 instagram.com/kooche_shimi/
⚪️ این یک تعطیلی غیررسمی است که در بین شیمیدانان، دانشجویان شیمی و علاقه‌مندان به شیمی در ۲۳ اکتبر، بین ساعت ۶:۰۲ صبح تا ۶:۰۲ بعد از ظهر جشن گرفته می‌شود و تاریخ ۶:۰۲ را در قالب تاریخ ایالات متحده، ۱۰/۲۳ می‌کند.
⚪️ زمان و تاریخ از عدد آووگادرو گرفته شده است که تقریباً ۶.۰۲×۱۰^۲۳ است و تعداد ذرات (اتم‌ها یا مولکول‌ها) را در یک مول از ماده، یکی از هفت واحد پایه SI، تعریف می‌کند.
برای یک مولکول معین، یک مول جرمی (بر حسب گرم) است که تعداد آن برابر با جرم مولی مولکول است. به عنوان مثال، مولکول آب دارای جرم مولی ۱۸ است. بنابراین یک مول آب ۱۸ گرم وزن دارد.
روز مول مبارک 🥂🧪🎉🎉
🔺@kooche_shimi
🔺 instagram.com/kooche_shimi/