شاید بارها این سوال تلخ را از خودمان پرسیده باشیم که:
"کجای راه را اشتباه رفتیم؟ "
ما که تماما مهر بودیم و مهربانی ؛
عدل بودیم و عدالت ؛
آجر به آجر جهانمان را با دستهای امید چیدیم ،
شمشیرها را شکستیم تا نگهبان صلح باشیم،
اینه ها را شکستیم تا زشتی ها دیده نشوند ،
فریادمان را سکوت کردیم ،
چه ها که ندیدیم ،
ونشنیدیم ،
چشم بستیم و گذشتیم ،
بدیها و بی مهری هایشان را دور زدیم و....!

و در عوض انها هم ندیدند و دورمان زدند ،
رهایمان کردند در میانه ی راه ،خسته و زخم خورده ،با قلبهایی که نمی توانند فراموش‌ کنند.

راستی کجای راه اشتباه بود که امروز زیر آسمان بی رنگ تقدیر اینچنین محکوم به تحمل گشته ایم ...!؟

کسی جوابی دارد ؟

#الما_امینی