Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بیش از دو سال است مغازه‌ها، مراکز اقتصادی، مراکز گردشگری، رستوران‌ها، کافه‌ها و حتی کتاب‌فروشی‌ها به دلیل حضور برخی بانوان بدون #حجاب شرعی، #پلمب می‌شوند.
آیا این اقدامات علیه شهروندان و حیات اقتصادی ایشان مستند قانونی دارد با ندارد؟
در قبال این هجمه اقتصادی علیه شهروندان، ایشان چه اقداماتی می‌توانند انجام دهند؟
باید تمکین کنند و التماس به پلمب‌کنندگان یا می‌توانند به رفع پلمب اقدام کنند؟
اگر رفع پلمب کردند چه تبعاتی برای ایشان خواهد داشت؟
در لینک زیر به این موضوع پرداخته شده است:
https://youtu.be/LyDLJixJz7E
لینک کانال:
youtube.com/@borhanimedia
#برهانی_مدیا
آیا این اقدامات علیه شهروندان و حیات اقتصادی ایشان مستند قانونی دارد با ندارد؟
در قبال این هجمه اقتصادی علیه شهروندان، ایشان چه اقداماتی می‌توانند انجام دهند؟
باید تمکین کنند و التماس به پلمب‌کنندگان یا می‌توانند به رفع پلمب اقدام کنند؟
اگر رفع پلمب کردند چه تبعاتی برای ایشان خواهد داشت؟
در لینک زیر به این موضوع پرداخته شده است:
https://youtu.be/LyDLJixJz7E
لینک کانال:
youtube.com/@borhanimedia
#برهانی_مدیا
در سال ۱۳۹۶ مقاله‌ای توسط اینجانب و یکی از پژوهشگران عزیز با عنوان «تقلیل‌گرایی نسبت به مجازات‌های سالب حیات در حقوق کیفری ایران» منتشر گردید و در آن مقاله اثبات شد که حتی بدون بر هم زدن بنیادین ساختار حقوقی کشور و مبانی آن و تأسیس فقه جدید و بدون پذیرش رویکردهای ساختارشکنانه و شاذِّ حقوقی-فقهی، می‌توان اجرای این مجازات را با اصلاحاتی به حداقلِ حداقل ممکن رساند؛ براساس نظریه‌ای که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفت از مجموع ۶۹ ماده قانونی مشتمل بر اعدام از ۵۷ مورد بصورت کامل اعدام‌زدایی می‌شود و سه مورد دیگر بشدت کاهش ایجاد خواهد شد. بر این اساس آمار اعدام‌های موجود در کشور به کمتر از ۱۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد.
مطالعه این مقاله را به پژوهشگرانی که دغدغه حیات انسان‌ها را دارند و نگران این میزان اعدام در کشور هستند، پیشنهاد می‌شود.
لینک مقاله:
https://rahbord.csr.ir/article_124627.html
#محسن_برهانی
#اعدام
#مجازات_سالب_حیات
#قانون
#حقوق
مطالعه این مقاله را به پژوهشگرانی که دغدغه حیات انسان‌ها را دارند و نگران این میزان اعدام در کشور هستند، پیشنهاد می‌شود.
لینک مقاله:
https://rahbord.csr.ir/article_124627.html
#محسن_برهانی
#اعدام
#مجازات_سالب_حیات
#قانون
#حقوق
⚖️⚖️ سبّ‌النبی؛ مجازاتی برای اجرا نشدن
✍️محسن برهانی
⚖️ هر از چندگاهی خبر صدور حکم اعدام برخی شهروندان به اتهام سبّ نبی باعث تشویش خاطر بسیاری از هموطنان شد.
⚖️ در این یادداشت اساساً نمی‌خواهم وارد صحت و سقم امثال این آراء بشوم چرا که متأسفانه اطلاعات جامعی از این آراء منتشر نمی‌شود تا اهالی حقوق در این خصوص به بحث و بررسی بپردازند. کما اینکه اساساً در پی آن نیستم که در مورد مستندات حکم سبّ‌النبی در فقه و تفاوت تفاسیر در این قضیه و انطباق یا عدم انطباق قانون با فقه سخنی به میان آورم. آنچه مدنظر است توجه به قانون مجازات اسلامی موجود است.
⚖️ قانونگذار در سال ۱۳۹۲ جرم سبّ‌النبی را وارد قانون کرد و در موسّعترین تعریف ممکن که در میان فقهاء در اقلیت است، در ماده ۲۶۲ بیان داشت: «هرکس پیامبر اعظم (ص) و یا هریک از انبیاء عظام الهی (ع) را دشنام دهد یا قذف کند ساب‌النّبی است و به اعدام محکوم می‌شود». در تبصره، حکم این ماده به سایر ائمه معصومین (ع) و حضرت زهرا (س) تسری پیدا کرده است.
⚖️ مدعای بنده آن است که در بسیاری از موارد توجه لازم به ماده ۲۶۳ نمی‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: «هرگاه متهم به سب، ادعا نماید که اظهارات وی از روی اکراه، غفلت، سهو یا در حالت مستی یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات یا به نقل قول از دیگری بوده است سابّ‌النبی محسوب نمی‌شود».
⚖️ عنایت درست به ماده ۲۶۳ باعث می‌شود اساساً حکم سنگین اعدام در هیچ موردی اجرایی نشود مگر درخصوص اشخاصی که دست از جان شسته باشند و نخواهند به زندگی ادامه دهند؛ در این ماده تنها و تنها «ادعا» برای ساقط کردن حکم اعدام کافی است یعنی حتی نیاز نیست متهم این ادعا را اثبات نماید یعنی بعد از دستگیری یا احضار و یا حتی در حین محاکمه شخص ادعا کند من در زمان بیان سبّ، مست بودم یا زبانم چرخید یا از روی غفلت گفتم و قصدی نداشتم یا نقل قول کردم؛ فرقی نمی‌کند این ادعا در دادسرا باشد یا در دادگاه و یا حتی اگر بعد از صدور حکم بدوی و در مرحله فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور مطرح شود.
⚖️ صرف این ادعا کافی است که اعدام منتفی شود و نیاز به آن نیست که «احتمال صدق گفتار وی» وجود داشته باشد (مقایسه با ماده ۲۱۸ این مهم را اثبات می‌نماید).
⚖️ اما امان از عدم اطلاع شهروندان، پیگیری و اصرار بی‌مورد برخی ضابطان و سختگیری برخی قضات.
⚖️ اساساً در جرایم موجب حد اصرار بر اثبات جرم و پیگیری صدور حکم و اجرای آن، بخصوص در جرمی مانند سبّ‌النبی نه ممدوح است که قطعاً مذموم است. چنین مجازات‌هایی که تنها با یک ادعا ساقط می‌شوند، مجازات‌هایی نمادین و سمبولیک برای اجرانشدن هستند و اصرار و پیگیری و اجرای آن، با قانون و فقه سازگاری ندارد.
⚖️ قضات گرامی، وکلای محترم و شهروندان در صورت مواجهه با چنین اتهام سهمگینی، ماده ۲۶۳ را فراموش نفرمایند.
✍️محسن برهانی
⚖️ هر از چندگاهی خبر صدور حکم اعدام برخی شهروندان به اتهام سبّ نبی باعث تشویش خاطر بسیاری از هموطنان شد.
⚖️ در این یادداشت اساساً نمی‌خواهم وارد صحت و سقم امثال این آراء بشوم چرا که متأسفانه اطلاعات جامعی از این آراء منتشر نمی‌شود تا اهالی حقوق در این خصوص به بحث و بررسی بپردازند. کما اینکه اساساً در پی آن نیستم که در مورد مستندات حکم سبّ‌النبی در فقه و تفاوت تفاسیر در این قضیه و انطباق یا عدم انطباق قانون با فقه سخنی به میان آورم. آنچه مدنظر است توجه به قانون مجازات اسلامی موجود است.
⚖️ قانونگذار در سال ۱۳۹۲ جرم سبّ‌النبی را وارد قانون کرد و در موسّعترین تعریف ممکن که در میان فقهاء در اقلیت است، در ماده ۲۶۲ بیان داشت: «هرکس پیامبر اعظم (ص) و یا هریک از انبیاء عظام الهی (ع) را دشنام دهد یا قذف کند ساب‌النّبی است و به اعدام محکوم می‌شود». در تبصره، حکم این ماده به سایر ائمه معصومین (ع) و حضرت زهرا (س) تسری پیدا کرده است.
⚖️ مدعای بنده آن است که در بسیاری از موارد توجه لازم به ماده ۲۶۳ نمی‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: «هرگاه متهم به سب، ادعا نماید که اظهارات وی از روی اکراه، غفلت، سهو یا در حالت مستی یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات یا به نقل قول از دیگری بوده است سابّ‌النبی محسوب نمی‌شود».
⚖️ عنایت درست به ماده ۲۶۳ باعث می‌شود اساساً حکم سنگین اعدام در هیچ موردی اجرایی نشود مگر درخصوص اشخاصی که دست از جان شسته باشند و نخواهند به زندگی ادامه دهند؛ در این ماده تنها و تنها «ادعا» برای ساقط کردن حکم اعدام کافی است یعنی حتی نیاز نیست متهم این ادعا را اثبات نماید یعنی بعد از دستگیری یا احضار و یا حتی در حین محاکمه شخص ادعا کند من در زمان بیان سبّ، مست بودم یا زبانم چرخید یا از روی غفلت گفتم و قصدی نداشتم یا نقل قول کردم؛ فرقی نمی‌کند این ادعا در دادسرا باشد یا در دادگاه و یا حتی اگر بعد از صدور حکم بدوی و در مرحله فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور مطرح شود.
⚖️ صرف این ادعا کافی است که اعدام منتفی شود و نیاز به آن نیست که «احتمال صدق گفتار وی» وجود داشته باشد (مقایسه با ماده ۲۱۸ این مهم را اثبات می‌نماید).
⚖️ اما امان از عدم اطلاع شهروندان، پیگیری و اصرار بی‌مورد برخی ضابطان و سختگیری برخی قضات.
⚖️ اساساً در جرایم موجب حد اصرار بر اثبات جرم و پیگیری صدور حکم و اجرای آن، بخصوص در جرمی مانند سبّ‌النبی نه ممدوح است که قطعاً مذموم است. چنین مجازات‌هایی که تنها با یک ادعا ساقط می‌شوند، مجازات‌هایی نمادین و سمبولیک برای اجرانشدن هستند و اصرار و پیگیری و اجرای آن، با قانون و فقه سازگاری ندارد.
⚖️ قضات گرامی، وکلای محترم و شهروندان در صورت مواجهه با چنین اتهام سهمگینی، ماده ۲۶۳ را فراموش نفرمایند.
محسن برهانی
Photo
⚖️⚖️ تتلو و حکم اعدامش
✍️محسن برهانی
⚖️ حیات هنری و اجتماعی و سیاسی امیر تتلو در ده سال اخیر، حواشی فراوانی را تولید کرده است که آخرین برگ آن، حکم اعدام صادره علیه ایشان به اتهام سبّ النبی است.
⚖️ صرف‌نظر از ادله اتهامی علیه وی و محتوای پرونده تشکیل‌شده، از منظر دیگری بایستی به موضوع نگریست. شخصی در خارج از کشور بسیاری از خطوط قرمز قانونی و شرعی را زیر پا گذاشت اما با پای خود به کشور بازگشت و از کردار سابق خود ابراز پشیمانی نمود. باید با او چه کرد؟ بازداشت موقت و جداسازی مطلق او از جامعه و خانواده و سپس صدور یک حکم ده ساله و در نهایت صدور حکم اعدام؟ آیا چنین برخوردی با کسی که داوطلبانه و با پای خود -و لو بر فرض بازگشت اضطراری- به کشور برگشته است صحیح است؟
⚖️ قانون مجازات اسلامی از ماده ۱۱۴ به بعد به موضوع مهم «توبه مجرم» پرداخته و براساس فقه اسلامی تصریح کرده است که در جرایم موجب حد، اگر متهم قبل از اثبات جرم توبه کند و ندامت و اصلاح وی برای قاضی محرز شود، حد از او ساقط می‌شود.
⚖️ تتلو در دادگاه اول بر ندامت و توبه تصریح کرده بود. چرا این تصریح تأثیری بر حکم صادره از دادگاه دوم نگذاشته است؟ اگر حتی چنین تصریحاتی از وی در دادگاه اول هم وجود نداشت، بازگشت داوطلبانه وی به کشور آیا دلالت بر نوعی توبه عملی ندارد؟
⚖️ در این پرونده می‌شد با تدبیر اجازه نداد که موضوع به اینجا کشیده شود. امکان داشت به‌راحتی توبه وی را احراز کرد یا ممکن بود به‌راحتی به وی ماده ۲۶۳ را تلقین کرد و پاسخی به دهانش انداخت و نگذاشت موضوع به صدور حکم منجر شود: آن زمان مست بودی؟ از روی عمد نگفته بودی و نقل قول کردی؟ زبانت چرخید و منظور خاصی نداشتی؟ و مشابه این پاسخ‌های تلقینی و چه غریب مانده‌اند معارف الهی که اولیاء دین مجرمانی را که بدون اصرار و فشار و با کمال آزادی و تنها تحت تأثیر عواطف و فشارهای روانی می‌خواستند اقرار کنند، از اقرارکردن پرهیز می‌دادند و پاسخ نافی جرم را به متهم می‌رساندند و تمام تلاش خود را برای عدم اثبات جرم به خرج می‌دادند!
⚖️ از نگاه شرعی، حدود مجازات‌هایی هستند برای اجرا نشدن. شارع به دنبال اجرای حدود نیست بلکه برعکس از نظر شرعی یافتن راهی برای عدم اثبات، ارزشمند است. اساساً امثال این پرونده‌ها نباید به صدور حکم منجر شود و در همان مراحل اولیه بایستی حل و فصل گردد نه اینکه همه مراحل طی و همه هزینه‌ها تحمیل شود و در مرحله آخر کار متوقف گردد.
⚖️ای کاش این بخش از معارف دینی، بازخوانی شوند و سرلوحه اقدامات امنیتی و قضایی قرار گیرد.
⚖️
⚖️
⚖️
#محسن_برهانی
#امیر_تتلو
#تتلو
#اعدام
✍️محسن برهانی
⚖️ حیات هنری و اجتماعی و سیاسی امیر تتلو در ده سال اخیر، حواشی فراوانی را تولید کرده است که آخرین برگ آن، حکم اعدام صادره علیه ایشان به اتهام سبّ النبی است.
⚖️ صرف‌نظر از ادله اتهامی علیه وی و محتوای پرونده تشکیل‌شده، از منظر دیگری بایستی به موضوع نگریست. شخصی در خارج از کشور بسیاری از خطوط قرمز قانونی و شرعی را زیر پا گذاشت اما با پای خود به کشور بازگشت و از کردار سابق خود ابراز پشیمانی نمود. باید با او چه کرد؟ بازداشت موقت و جداسازی مطلق او از جامعه و خانواده و سپس صدور یک حکم ده ساله و در نهایت صدور حکم اعدام؟ آیا چنین برخوردی با کسی که داوطلبانه و با پای خود -و لو بر فرض بازگشت اضطراری- به کشور برگشته است صحیح است؟
⚖️ قانون مجازات اسلامی از ماده ۱۱۴ به بعد به موضوع مهم «توبه مجرم» پرداخته و براساس فقه اسلامی تصریح کرده است که در جرایم موجب حد، اگر متهم قبل از اثبات جرم توبه کند و ندامت و اصلاح وی برای قاضی محرز شود، حد از او ساقط می‌شود.
⚖️ تتلو در دادگاه اول بر ندامت و توبه تصریح کرده بود. چرا این تصریح تأثیری بر حکم صادره از دادگاه دوم نگذاشته است؟ اگر حتی چنین تصریحاتی از وی در دادگاه اول هم وجود نداشت، بازگشت داوطلبانه وی به کشور آیا دلالت بر نوعی توبه عملی ندارد؟
⚖️ در این پرونده می‌شد با تدبیر اجازه نداد که موضوع به اینجا کشیده شود. امکان داشت به‌راحتی توبه وی را احراز کرد یا ممکن بود به‌راحتی به وی ماده ۲۶۳ را تلقین کرد و پاسخی به دهانش انداخت و نگذاشت موضوع به صدور حکم منجر شود: آن زمان مست بودی؟ از روی عمد نگفته بودی و نقل قول کردی؟ زبانت چرخید و منظور خاصی نداشتی؟ و مشابه این پاسخ‌های تلقینی و چه غریب مانده‌اند معارف الهی که اولیاء دین مجرمانی را که بدون اصرار و فشار و با کمال آزادی و تنها تحت تأثیر عواطف و فشارهای روانی می‌خواستند اقرار کنند، از اقرارکردن پرهیز می‌دادند و پاسخ نافی جرم را به متهم می‌رساندند و تمام تلاش خود را برای عدم اثبات جرم به خرج می‌دادند!
⚖️ از نگاه شرعی، حدود مجازات‌هایی هستند برای اجرا نشدن. شارع به دنبال اجرای حدود نیست بلکه برعکس از نظر شرعی یافتن راهی برای عدم اثبات، ارزشمند است. اساساً امثال این پرونده‌ها نباید به صدور حکم منجر شود و در همان مراحل اولیه بایستی حل و فصل گردد نه اینکه همه مراحل طی و همه هزینه‌ها تحمیل شود و در مرحله آخر کار متوقف گردد.
⚖️ای کاش این بخش از معارف دینی، بازخوانی شوند و سرلوحه اقدامات امنیتی و قضایی قرار گیرد.
⚖️
⚖️
⚖️
#محسن_برهانی
#امیر_تتلو
#تتلو
#اعدام
Forwarded from PARSI | رسانه پارسی
جهت حمایت مالی از رسانه پارسی در لینک زیر کلیک کنید.
https://hamibash.com/parsilive
لینک تماشا:
https://youtu.be/gY52wSyiWRg?si=v7hbgKqGAyzk_8Mx
مسئله فقه قدیم، چیزی که از شخصی ترین مسائل زندگی احکامی برای اجرا دارد تا بزرگترین مسائل مدنی جامعه کشور. از عقب و جلو بردن ساعت تا تعطیلی شنبه. از فیلترینگ تا پوشش مردم. آیا ((فقه)) جلوی توسعه ایران را گرفته است؟ مسئله ای که امروزه ایران با آن دست و پنجه نرم می کند را چه ایده ای مدیریت می کند؟ ایا آن ایده فقه است؟ مسئله علم قدیم و جدید و تمامیت خواهی هردو بسیار محل بحث بوده و هست. اما علم جدید بر خلاف تصور هیج زمانی تا این حدی که فقه بوده تمامیت خواهی نکرده است. در این گفتگو با محسن برهانی عزیز به این مسئله خواهیم پرداخت.
با اجرای عباس سوری
و حضور ارزشمند محسن برهانی
@parsi_live
https://hamibash.com/parsilive
لینک تماشا:
https://youtu.be/gY52wSyiWRg?si=v7hbgKqGAyzk_8Mx
مسئله فقه قدیم، چیزی که از شخصی ترین مسائل زندگی احکامی برای اجرا دارد تا بزرگترین مسائل مدنی جامعه کشور. از عقب و جلو بردن ساعت تا تعطیلی شنبه. از فیلترینگ تا پوشش مردم. آیا ((فقه)) جلوی توسعه ایران را گرفته است؟ مسئله ای که امروزه ایران با آن دست و پنجه نرم می کند را چه ایده ای مدیریت می کند؟ ایا آن ایده فقه است؟ مسئله علم قدیم و جدید و تمامیت خواهی هردو بسیار محل بحث بوده و هست. اما علم جدید بر خلاف تصور هیج زمانی تا این حدی که فقه بوده تمامیت خواهی نکرده است. در این گفتگو با محسن برهانی عزیز به این مسئله خواهیم پرداخت.
با اجرای عباس سوری
و حضور ارزشمند محسن برهانی
@parsi_live
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بیش از دو سال است که هزاران هزار خودرو به‌صورت سیستمی یا واقعی به دلیل آنکه شخصی بدون حجاب سرنشین خوردرو بوده، توقیف شده‌اند و خودروها را عازم پارکینگ‌ها و شهروندان را عازم مراکزی خاص برای رفع توقیف می‌شوند. چه بسا مواردی که خودرو در خیابان و یا حتی راه‌ها خارج از شهرها بصورت فیزیکی توقیف می‌شوند و مشکلات فراوانی برای شهروندان ایجاد می‌شود.
آیا این توقیف‌ها دارای مستند قانونی است؟
در برابر پیامک‌های توقیف چه باید کرد؟
در برابر توقیف فیزیکی خودرو چه اقدامی باید کرد؟
در لینک زیر به این موضوع پرداخته شده است👇
https://youtu.be/XMaCukhQugI
لینک کانال:
youtube.com/@borhanimedia
#برهانی_مدیا
آیا این توقیف‌ها دارای مستند قانونی است؟
در برابر پیامک‌های توقیف چه باید کرد؟
در برابر توقیف فیزیکی خودرو چه اقدامی باید کرد؟
در لینک زیر به این موضوع پرداخته شده است👇
https://youtu.be/XMaCukhQugI
لینک کانال:
youtube.com/@borhanimedia
#برهانی_مدیا
محسن برهانی
لینک ویدئو: https://youtu.be/XMaCukhQugI لینک کانال: youtube.com/@borhanimedia #برهانی_مدیا
🖋️🖋️ حجاب‌بانان و حقوقشان
🖋️ حجاب‌بانی پدیده‌ای است که از سال ۱۴۰۲ در کشور به راه افتاد و حضور این افراد در اماکن مختلف کم و بیش ادامه دارد.
🖋️ حجاب‌بانان از دو حال خارج نیستند؛ یا در ازاء این حجاب‌بانی ما به ازاء مالی دریافت میکنند یا دریافت نمی‌کنند.
اگر حقوق دریافت میکنند از دو حال خارج نیست: یا این حقوق را از صاحب مجتمع اقتصادی دریافت میکنند یا از نهادهای دیگر.
اگر از صاحب مجتمع دریافت میکنند که قطعاً اشکال شرعی دارد چرا که شخص برخلاف میلش به پرداخت حقوق اقدام می‌کند حتی یک بطری آب هم نمی‌توانند بنوشند چه برسد به غذا و یا دریافت حقوق.
اگر از مؤسسه و نهادی حقوق دریافت میکنند باز هم اشکال شرعی دارد چرا که حضرات می‌گویند اقدامشان، نهی از منکر و امری واجب است؛ چطور بر انجام عمل واجب حقوق دریافت میکنند؟ به اجماع فقها نمی‌توان بر انجام امر واجب، حقوق دریافت کرد پس چگونه این حجاب‌بانان بر نهی از منکرِ ادعایی‌شان حقوق دریافت میکنند؟
🖋️ بارها عرض شد که ایمان بدون فهم عمیق شرعی، فاجعه‌آفرین است و در موضوع حجاب‌بانی در بسیاری از موارد با چنین فاجعه‌ای مواجه بوده و هستیم.
کانال یوتیوب برهانی‌مدیا را دنبال فرمایید:
youtube.com/@borhanimedia
🖋️
🖋️
🖋️
#محسن_برهانی
#حجاب
#حجاب_بان
#نهی_از_منکر
#پلمب
🖋️ حجاب‌بانی پدیده‌ای است که از سال ۱۴۰۲ در کشور به راه افتاد و حضور این افراد در اماکن مختلف کم و بیش ادامه دارد.
🖋️ حجاب‌بانان از دو حال خارج نیستند؛ یا در ازاء این حجاب‌بانی ما به ازاء مالی دریافت میکنند یا دریافت نمی‌کنند.
اگر حقوق دریافت میکنند از دو حال خارج نیست: یا این حقوق را از صاحب مجتمع اقتصادی دریافت میکنند یا از نهادهای دیگر.
اگر از صاحب مجتمع دریافت میکنند که قطعاً اشکال شرعی دارد چرا که شخص برخلاف میلش به پرداخت حقوق اقدام می‌کند حتی یک بطری آب هم نمی‌توانند بنوشند چه برسد به غذا و یا دریافت حقوق.
اگر از مؤسسه و نهادی حقوق دریافت میکنند باز هم اشکال شرعی دارد چرا که حضرات می‌گویند اقدامشان، نهی از منکر و امری واجب است؛ چطور بر انجام عمل واجب حقوق دریافت میکنند؟ به اجماع فقها نمی‌توان بر انجام امر واجب، حقوق دریافت کرد پس چگونه این حجاب‌بانان بر نهی از منکرِ ادعایی‌شان حقوق دریافت میکنند؟
🖋️ بارها عرض شد که ایمان بدون فهم عمیق شرعی، فاجعه‌آفرین است و در موضوع حجاب‌بانی در بسیاری از موارد با چنین فاجعه‌ای مواجه بوده و هستیم.
کانال یوتیوب برهانی‌مدیا را دنبال فرمایید:
youtube.com/@borhanimedia
🖋️
🖋️
🖋️
#محسن_برهانی
#حجاب
#حجاب_بان
#نهی_از_منکر
#پلمب
YouTube
Mohsen Borhani | محسن برهانی
تحلیل‌های حقوقی و اجتماعی با هدف ارتقای آگاهی عمومی درباره مسائل حقوقی
Forwarded from آینده (عباس عبدی)
🔴برای دانشگاه
🔺اعتماد ۳۰ فروردین ۱۴۰۴
✍️عباس عبدی
🔘اگر بگوییم که تندروها پس از رسانه آزاد، بیش‌ترین دشمنی و نفرت را از دانشگاه دارند، قطعاً سخن گزاف و دور از واقعیت نخواهد بود. بویژه بخش علوم اجتماعی و انسانی، که حاضر به پذیرش آن نیستند؛ گویی نسبت آنان با این علوم مثل جن و بسم‌الله است. گر چه در سال‌های اخیر این دشمنی کم کم به علوم دقیقه و تجربی مثل مهندسی، علوم و پزشکی نیز سرایت کرده است. ریشه این دو دشمنی را هم باید در ضدیت آنان با آزادی (رسانه) و علم (دانشگاه) دانست، با وجود این دو ویژگی در یک جامعه، برای عوام‌فریبی و تمامیت‌خواهی و خرافات آنان جایی باقی نمی‌ماند.
🔘این مخالفت در ابتدای انقلاب و جریان انقلاب فرهنگی به این شکل مطرح می‌شد که گویی چیزی به نام علم اسلامی هم داریم، حتی برای شیمی و مهندسی هم می‌خواستند نوع اسلامی آن را اختراع کنند!! در نهایت خیلی کوشیدند ولی حتی موفق به تولید محتوای مفیدی در حوزه علوم اجتماعی و انسانی هم نشدند. دو سه کتاب تحت عناوین جامعه‌شناسی و اقتصاد و روانشناسی با پسوند اسلامی بیرون دادند که نه علمی بود و نه اسلامی. ملغمه‌ای از علم و حدیث و آیه را قاطی کرده بودند و به خیال خود علم اسلامی تولید کردند. امروز کسی از آن کتابها خبری ندارد و فوری فراموش شد.
🔘در این دوره و پس از یک وقفه کوتاه، دانشگاه به همت استادان و دانشجویان علاقه‌مند به علم در مسیر سازنده‌ای(هم به لحاظ کمی و هم از منظر کیفی) قرار گرفت و تا حدی به سوی استقلال نسبی نیز پیش رفت و دانشگاه بالنده و فعال شد هم در حوزه علوم تجربی و هم در علوم اجتماعی و انسانی. شخصا تاریخ دانشگاه امیرکبیر(پلی‌تکنیک تهران) را که نوشتم به وضوح توسعه کمی و کیفی آن را در سال‌های پس از جنگ بخوبی شاهد بوده‌ام.
🔘با آمدن دولت اول اصول‌گرایان تندرو، کوشش برای مالاخود کردن دانشگاه آغاز شد. فشار به استادان و دانشجویان فزونی گرفت. جریان سهمیه‌های پذیرش را در همه مقاطع بویژه در مقاطع تحصیلات تکمیلی تشدید کردند. تعداد زیادی افراد کم‌سواد را از طریق بورسیه‌ها برای داخل کردن به دانشگاه‌ها بویژه در علوم اجتماعی بسیج کردند. بورسیه‌هایی ناروایی که اعتراضات شدیدی را برانگیخت و در ابتدای دولت روحانی تبدیل به معضلی جدی و با آن مخالفت شد. ولی با ضرب و زور بخشی از آنان را حفظ کردند، هر چند اغلب خلاف مقررات و به صورت رانتی بود. دانشگاه در دوره روحانی تا حدی احیا شد، البته فقط تا حدی! چون اراده‌ای برای جلوگیری از احیای آن وجود داشت که فراتر از امور و ضوابط متعارف عمل می‌کرد.
https://telegra.ph/برای-دانشگاه-04-18
🔺اعتماد ۳۰ فروردین ۱۴۰۴
✍️عباس عبدی
🔘اگر بگوییم که تندروها پس از رسانه آزاد، بیش‌ترین دشمنی و نفرت را از دانشگاه دارند، قطعاً سخن گزاف و دور از واقعیت نخواهد بود. بویژه بخش علوم اجتماعی و انسانی، که حاضر به پذیرش آن نیستند؛ گویی نسبت آنان با این علوم مثل جن و بسم‌الله است. گر چه در سال‌های اخیر این دشمنی کم کم به علوم دقیقه و تجربی مثل مهندسی، علوم و پزشکی نیز سرایت کرده است. ریشه این دو دشمنی را هم باید در ضدیت آنان با آزادی (رسانه) و علم (دانشگاه) دانست، با وجود این دو ویژگی در یک جامعه، برای عوام‌فریبی و تمامیت‌خواهی و خرافات آنان جایی باقی نمی‌ماند.
🔘این مخالفت در ابتدای انقلاب و جریان انقلاب فرهنگی به این شکل مطرح می‌شد که گویی چیزی به نام علم اسلامی هم داریم، حتی برای شیمی و مهندسی هم می‌خواستند نوع اسلامی آن را اختراع کنند!! در نهایت خیلی کوشیدند ولی حتی موفق به تولید محتوای مفیدی در حوزه علوم اجتماعی و انسانی هم نشدند. دو سه کتاب تحت عناوین جامعه‌شناسی و اقتصاد و روانشناسی با پسوند اسلامی بیرون دادند که نه علمی بود و نه اسلامی. ملغمه‌ای از علم و حدیث و آیه را قاطی کرده بودند و به خیال خود علم اسلامی تولید کردند. امروز کسی از آن کتابها خبری ندارد و فوری فراموش شد.
🔘در این دوره و پس از یک وقفه کوتاه، دانشگاه به همت استادان و دانشجویان علاقه‌مند به علم در مسیر سازنده‌ای(هم به لحاظ کمی و هم از منظر کیفی) قرار گرفت و تا حدی به سوی استقلال نسبی نیز پیش رفت و دانشگاه بالنده و فعال شد هم در حوزه علوم تجربی و هم در علوم اجتماعی و انسانی. شخصا تاریخ دانشگاه امیرکبیر(پلی‌تکنیک تهران) را که نوشتم به وضوح توسعه کمی و کیفی آن را در سال‌های پس از جنگ بخوبی شاهد بوده‌ام.
🔘با آمدن دولت اول اصول‌گرایان تندرو، کوشش برای مالاخود کردن دانشگاه آغاز شد. فشار به استادان و دانشجویان فزونی گرفت. جریان سهمیه‌های پذیرش را در همه مقاطع بویژه در مقاطع تحصیلات تکمیلی تشدید کردند. تعداد زیادی افراد کم‌سواد را از طریق بورسیه‌ها برای داخل کردن به دانشگاه‌ها بویژه در علوم اجتماعی بسیج کردند. بورسیه‌هایی ناروایی که اعتراضات شدیدی را برانگیخت و در ابتدای دولت روحانی تبدیل به معضلی جدی و با آن مخالفت شد. ولی با ضرب و زور بخشی از آنان را حفظ کردند، هر چند اغلب خلاف مقررات و به صورت رانتی بود. دانشگاه در دوره روحانی تا حدی احیا شد، البته فقط تا حدی! چون اراده‌ای برای جلوگیری از احیای آن وجود داشت که فراتر از امور و ضوابط متعارف عمل می‌کرد.
https://telegra.ph/برای-دانشگاه-04-18
Telegraph
برای دانشگاه
🔺اعتماد ۳۰ فروردین ۱۴۰۴ ✍️عباس عبدی 🔘اگر بگوییم که تندروها پس از رسانه آزاد، بیش‌ترین دشمنی و نفرت را از دانشگاه دارند، قطعاً سخن گزاف و دور از واقعیت نخواهد بود. بویژه بخش علوم اجتماعی و انسانی، که حاضر به پذیرش آن نیستند؛ گویی نسبت آنان با این علوم مثل…