Telegram Web Link
Forwarded from خبرفوری
♦️محسن برهانی، حقوقدان: ‏ادعای ‎آریایی بودن می‌کنند و برای دشمنِ متجاوز به جان و مال و آرامش آریایی‌ها سوت و کف می‌زنند!

🔹اگر امروز ‎کوروش کبیر زنده بود از غصه این وطن‌فروشی، قالب تهی می‌کرد.
@AkhbareFori
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
محسن برهانی
Photo
📗📗 معرفی کتاب (۶): مسیر آشتی؛ از استبداد به دموکراسی
✍️محسن برهانی

🖋️ در ایام زندان، یکی از بحث‌های رایج میان زندانیان تهیه لیست از کسانی بود که با تغییر اوضاع باید از آنها انتقام گرفت و نیز چگونگی نحوه انتقام.
من اقلیتی بودم که دم از عفو عمومی می‌زدم و تلاش می‌کردم برای آن استدلال بیاورم و معمولاً با مخالفت شدید و استهزاء از سوی سایر زندانیان مواجه می‌شدم و این دو موضع مختلف منشأ بحث‌های داغ و جانانه‌ای می‌شد. تا چند روز قبل برون‌رفت از این وضعیت بغرنج را محدود به یک دوگانه می‌دانستم: یا انتقام یا عفو عمومی.

🖋️ در روزهای اخیر کتاب کشیش دزموند توتو برنده جایزه نوبل صلح ۱۹۸۴ با عنوان «مسیر آشتی» از انتشارات کتاب پارسه را مطالعه می‌کردم و با معجزه‌ای در آفریقای جنوبی در ریشه‌کن کردن «خشونت» مواجه شدم؛ شاهکاری از جنبش خشونت‌پرهیز. وی و دوستانش با به قدرت رسیدن نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۴ با تشکیل «کمیسیون حقیقت و آشتی» بجای «عدالت انتقامی» به سمت «عدالت ترمیمی» در عرصه ملی حرکت کردند؛ جنایتکاران بخشی از دوران آپارتاید از ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۴ می‌توانستند تقاضای عفو دهند و به بیان ابعاد جنایات بپردازند و ابراز تأسف کنند و صاحبان حق با گذشت، این چرخه خشونت را متوقف کنند چون این مهم را دریافته بودند که جانی و بزه‌دیده به‌تنهایی قادر به خروج از باتلاق خشونت نیستند. به تبع این اقدام ابعاد پیچیده‌ای از جنایات مشخص شد و زخم‌های بسیاری ترمیم شد و از حمام خون بعد از دوران آپارتاید جلوگیری به عمل آمد.

🖋️ اگر یک جامعه بخواهد مسیر غیرخشونت‌باری را انتخاب کند حتماً می‌تواند: کما اینکه در آفریقای جنوبی نه مسیر دادگاه نورنبرگ انتخاب شد و نه مسیر پینوشه در شیلی؛ از نظر توتو عفو عمومی، فراموشی و‌ نسیانی واقعی است. گذشته همواره در اوج تحقیر و لجاجت بازمی‌گردد و ما را دنبال می‌کند مگر اینکه گذشته را ببینیم و تحلیل کنیم و با آن کنار بیاییم. راه سخت و فراموش‌نشدنی شرمساری، تنها راه بازگشت از گذشته خونین و خشونت‌بار است.

🖋️ با خود می‌اندیشیدم که چند نفر در فضای ملتهب بعد از انقلاب ۵۷ به مرهم گذاشتن بر زخم‌ها می‌اندیشیدند نه ایجاد زخم جدید؟ این مسیر انتقام تا کی قرار است در ایران ادامه پیدا کند؟ با این زخم‌ها بر پیکره ایران قرار است چه کنیم؟ آیا نلسون ماندلایی ظهور خواهد کرد یا تقدیر ما با خلخالی چه از نوع معمّم چه از نوع کرواتی‌اش گره خورده است؟

🖋️ مطالعه این کتاب را به دوستان گرامی پیشنهاد می‌دهم.

📚
📚
📚
#محسن_برهانی
#دزموند_توتو
#خشونت
#کتاب_پارسی
#بهمن_احمدی_امویی⁩⁩⁩⁩⁩⁩
2025/07/09 08:52:57
Back to Top
HTML Embed Code: