یک مامور دولتی یک مجرم را با چوب می زند. پادشاهی چینگ(چین)، سال۱۹۰۰ میلادی

این مجازات یک تنبیه بدنی قرون وسطایی بود که به شکل ضرب و شتم با یک جسم سخت مانند چوب یا تخته صاف در پشت، باسن یا کف پا بود. در چین، این مجازات شامل ضربه زدن به باسن برهنه و ران‌های فردی بود که روی زمین دراز شده بود. این مجازات در طول امپراتوری سونگ (۱۲۷۹-۹۶۰میلادی) به طور منظم در مورد مجرمان برای حفظ اطاعت مدنی مردم کاربرد داشت و تا اوایل قرن بیستم میلادی استفاده از آن متداول بود.

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

محبوب نبودن باکره در تبت!

یک رسم زشتی که قطعا مولود بت پرستی است این است که در این ناحیه تا زمانی که دختری باکره است او را شوهر نمی دهند بلکه بایستی قبلا با مردان دیگر راه پیدا کرده و همبستر شود. عقیده دارند این کار موجب رضایت خدایان آنهاست. دختری که نتوانسته قبلا عشاقی داشته باشد به پَشیزی نمی ارزد و نمی تواند هیچ وقت برای خود شوهری پیدا کند از این قرار به محض اینکه کاروانی به محل می رسد هنوز خیمه و خَرگاه خود را نزده، که پدران و مادران دختران پا به بخت خود را نزد کاروانیان برده از آنها خواهش می کنند هر یک دختری را تا زمانی که آنجا هستند به مصاحبت خود اختیار نمایند. البته درین بین دخترانی که از نعمت زیبایی بهره ورند انتخاب می شوند و بقیه سرافکنده و محروم و افسرده به خانه های خود برمی گردند. مسافران در خاتمه اقامت معشوقه موقت خود را به ضمیمه ی هدایایی تسلیم مادر او می کنند‌.

منبع:سفرنامه ی مارکوپولو، مارکوپولو، ترجمه حبیب الله صحیحی، ص۱۷۳ و‌۱۷۴

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

سربازان کوهستانی امپراتوری اتریش-مجارستان در جریان جنگ جهانی اول در منطقه ایسونزو، در حال بالا رفتن از صخره های شیب دار با طناب. آنها قصد دارند به یک گروه از ایتالیایی ها در آن طرف کمین کنند. سال ۱۹۱۵میلادی

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

افلاطون[فیلسوف یونان باستان] از حکومت مستبدانه ثروتمندان بیزار بود. می‌گفت: «سرمایه‌داران که انگار نه انگار آنهایی را که به ذلت و تباهی کشانده‌اند، می‌بینند، نیششان یعنی پولشان را به تن هر بی‌دفاعی فرو می‌کنند و چندین برابر اصل، نفع می‌برند و بدین ترتیب تعداد گدایان و تهی‌کیسه‌گان را در کشور زیاد می‌کنند.»
 
منبع: تاریخ تمدن، ویل دورانت، امیر حسین آریان پور و فتح الله مجتبایی و هوشنگ پیر نظر، جلد دوم، ص ۵۸۱

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

عکسی که در آن مظفرالدین شاه قاجار مشغول قهوه خوردن در عمارت گلستان است.

شنبه، ۲۲مهر، سال ۱۲۷۸ هجری شمسی

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

به گفته ی شاردن، در زمان شاه عباس دوم، زنان و دختران حرمسرا بیش از همیشه تحت فشار بودند و  بخاطر مظالمی که بر آنها می رفت اغلب از همخوابگی سرباز می زدند، زیرا اگر در اثر این همبستری صاحب فرزندی می شدند، به خاطر اینکه در آینده برای سلطنت ایران رقبای زیادی وجود نداشته باشد، آنان را بلافاصله پس از تولد از بین می بردند و یا اگر فرزند ابن زنان به طریقی از چنگ مرگ نجات می یافتند، پس از مدتی که به این حیلت آگاه می شدند، فرزندشان را از بینایی محروم می ساختند.

منبع:پشت پرده های حرمسرا، حسن آزاد، ص ۲۷۱

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

فیلمی رنگی شده از زندگی روزمره مردم

نیواورلئان، ایالت لوئیزیانا، ایالات متحده امریکا، دهه۱۹۲۰ میلادی

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

در قرن دوازدهم میلادی یک نویسنده کتاب های پزشکی در چین می نویسد: که غوزه خشخاش را خرد کرده و آن را خمیر می کنند به شکل ماهی در می آورند که نه تنها به عنوان دارو مصرف دارد بلکه به عنوان یک خوردنی نشاط آور نیز مصرف می شود. در حدود یک قرن بعد از او نویسنده دیگری می نویسد: که کیک ماهی برای اسهال و اسهال خونی مصرف می شود و خیلی موثر می باشد. وی ادامه می دهد که گرچه تاثیر آن سریع می باشد، ولی در مصرف آن باید دقت زیاد داشت چون مانند چاقو خطرناک و کشنده می باشد.

منبع: تاریخ تریاک، مارتین بوث، ترجمه منوچهر نوایی، ص۱۳۰ و ۱۳۱

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

نانوایی در استانبول با تابلوهایی به زبان های ارمنی، لادینو (عبری)، انگلیسی، ترکی عثمانی، یونانی و روسی.

استانبول، امپراتوری عثمانی، سال۱۹۲۰میلادی

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

ظاهرا کشیدن توتون و تنباکو، در نیمه اول قرن دهم هجری در ایران متداول و معمول شده است، با اینکه شاه عباس با این قبیل تفنن و وقت گذرانی سخت مخالف بود، در اواخر پادشاهی او کشیدن قلیان و چپق به قدری مرسوم شده بود که اعیان و سران دولت حتی در سواری و گردش و سفر هم قلیان همراه می بردند. قلیان کشیدن، کم کم در میان سایر مردم هم رایج شد، در مهمانی ها اول چیزی که پیش مهمان می گذاشتند قلیان بود، در مدارس و محافل علمی معلم و شاگرد، قلیان زیر لب داشتند و در ماه رمضان، هنگام افطار پیش از هر چیز روزه را با دود قلیان می گشودند‌.

منبع: زندگانی شاه عباس اول، نصرالله فلسفی، جلد دوم، ص۲۷۱ به بعد

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

شکلک های عجیب دو دلقک عصر ناصرالدین شاه قاجار

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

کنستانتین[امپراتور روم] برای تحکیم پایه های حکومت خود کلیسای مسیحی را مورد استفاده قرار داد. او درک کرده بود که مسیحیت بهتر از مذاهب دیگر می تواند بردگان و فقیران را به اطاعت از او وادار سازد. در سال ۳۱۳ میلادی بود که کنستانتین اجازه داد مسیحیان به آشکار، معابد خود را بسازند و‌ دور هم جمع شوند. امپراتور و ثروتمندان پول و زمین در اختیار کلیسا قرار می دادند، کشیش ها و اسقف ها نیز در قبال این هدایا، سنگ تمام گذاشته، به بردگان و فقیران می گفتند که بدون چون و چرا از امپراتور روم و اربابان خود، اطاعت کنند. با وجود ظلم و ستمی که کنستانتین بر مردم روا می داشت، مسیحیان او را «مقدس» می نامیدند.

منبع: تاریخ دنیای قدیم، فئودور پتروویچ کوروفکین، ترجمۀ م. بیدسرخی و غلامحسین متین، جلد سوم، ص۱۲۷

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

سلام نازی یا درود نازی یا درود هیتلری که در دوره حکومت نازی، درود آلمانی نامیده می‌شد، نوعی سلام فرستادن و ژست متداول در آلمان نازی بود که در آن دست راست خود را بالا می‌آوردند و بلند و محکم می‌گفتند: «هایل هیتلر» یعنی «زنده‌باد هیتلر» یا «هایل ماین فیوقا» یعنی «زنده‌باد پیشوای من». سلام نازی به شکل رسمی در سال ۱۹۲۶میلادی توسط حزب نازی اتخاذ شد؛ گرچه، در میان این حزب از سال ۱۹۲۱میلادی استفاده می‌شد. این نوع سلام فرستادن، ریشه در روم باستان داشت و به آن سلام رومی می‌گفتند.

#ایلان_ماسک

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

حمل یک اشراف زاده توسط خادمان با کاگو.
ژاپن،‌ بین سال های ۱۸۶۳ تا ۱۸۷۷ میلادی

کاگو یک نوع تخت روان در ژاپن بود که به عنوان وسیله ای برای حمل و نقل انسان توسط طبقه غیر سامورایی در ژاپن فئودالی تا دوره میجی استفاده می‌شد.

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim

در این دوره[صفوی] نیز دَم كرده و جوشاندۀ پوست و دانه كُوكنار، از جمله مُکفیات بود. این ماده برخلاف حَب تریاک که جامد بود، به صورت نوشیدنی مصرف می شد. كُوكنار اسم فارسی خشخاش است.

منبع: مخزن الادويه:دائرة المعارف خوردنی ها و داروهاى پزشكى سنتى ايران، سيد محمد حسين بن محمد هادى‏ عقيلى علوى شيرازى، تصحیح احمد كبير و عجيب احمد و مولوى غالم حسين و مولوى قنبر على‏، ص ۱۰۲۰

🌐مطالب تاریخی
https://www.tg-me.com/matalebtarikhim