⭕️ هرگز با كسى كه دروغ‌هاى خودش را باور دارد بحث نكن ...!!

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi

⭕️ متاسفانه بسیار واضح است که اگر روح فردی احیا نشود، روح جامعه هم احیا نمی شود.
زیرا جامعه، مجموع افراد "نیازمند درک انسانیت شان" است ...!!

#کارل_گوستاو_یونگ

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi

⭕️ حمایتگری یا ترحم از روی خشم پنهان

وقتی از شخصی حمایت می کنید و نقش ناجی او را ایفا می کنید، به احساس خود توجه کنید.

آیا واقعا نسبت به او عشق و محبت می بینید یا خشم و نفرت و ترحم و دلسوزی را تجربه می کنید!؟

در بسیاری از مواقع، حمایتگری بیمار گونه، می تواند نوعی مکانیسم مقابله ای در برابر خشم و نفرتِ شما نسبت به طرف مقابل باشد، تا خود و او، این خشم و نفرت را نبینید.

این خشم و نفرت از کجا سر منشا می گیرد!؟

بطور ناهشیار، پشت نقابی که خودمان هم باورمان نمی شود، با خود می گوییم:

از او بخاطر ضعف و حماقت و بیماری و بی مسوولیتی و غیره اش عصبانی ام پس حمایتش می کنم تا هم خشمم را نبیند و هم اینکه در موضِعی بالاتر از او قرار می گیرم و اجازه سر بلند کردن به او را نخواهم داد.

در واقع گاهی حمایت و توجه افراطی کردن در قالب نقش حامی، معلم،  مُنجی و پلیس، مراقب، پرستار یا مصلح و نقاد و ... می تواند بسیار شیرین و کام روا بخش احساسات خودشیفتگی افراد باشد
.
بگذار فکر کند من خیلی مهربانم، خیلی دلسوز و مراقب و مادرانه یا پدرانه و توانمند و مقتدرم؛ پس هم احساس ارزشمندی خواهم کرد، هم او را کنترل کرده و سر جایش خواهم نشاند و هم به تحسین و تشکرش از من وادار خواهد شد تا بفهمد که به من محتاج است و از من ضعیف تر و نادان تر است و اگر من نباشم او نابود خواهد شد؛
زیرا اگر دانا و توانمند بود، به حمایتم نیازی نداشت!!

اما بطور هشیار اینگونه خود را فریب داده و به خود می گوییم که او نیاز به کمکم دارد، انسان درمانده ای است، بیچاره است، دلم برایش می سوزد و من می توانم او را نجات دهم، پس حمایتش می کنم چون من خیلی مهربانم و از خود گذشته هستم.
بنابراین؛ حمایتگری افراطی در قالب توجه بیش از حد به طرف مقابل، در واقع نوعی تنبیه و تحقیر محترمانه طرف مقابل در لباس مبدل است.
وابسته کردن دیگری به خود، تحت عنوان حمایت و دلسوزی، علاوه بر سوخت رسانی به هسته های تشکیل دهنده ی خودشیفتگی، نوعی ریاست طلبی و کنترل گری منفعلانه است که خود را به شکل جامعه پذیر تری تغییر و استتار کرده است.
ما حمایت می کنیم تا سیطره حضور و دخالت و دخل تصرفمان در دیگری مشروعیت پیدا کند.

اکثر حمایتگران افراطی، مبتلا به طیفی از اختلالات سادومازوخیسم یا شخیصتی هستند و از همین طریق به کنترل قربانی خود مبادرت می کنند و از به استقلال رسیدن او ناخرسند و عصبانی می شوند.
حمایتگر مرضی، به دنبال گرفتن مدال المپیک ایثار و از خودگذشتگی است و به همین دلیل گاهی بسیار پر زرق و برق و نمایشی و پر هیاهو و توام با منت، اقدام به حمایت می کند.

در حمایت کنندگی سلامت، تلاش شما تنها در مسیر خودشکوفایی و توانمند سازی فرد صورت می پذیرد و هرگز برایش نقش کاسه ی داغ تر از آش را ایفا نخواهید کرد و بیشتر از خودش نگران او نیستید و یا از مستقل شدن طرف مقابلتان هراس و بد حالی را  در درون خود تجربه نمی کنید.
ولی یک حمایت گر بیمار، دائما احساس دلسوزی و ترحم را با خود یدک خواهد کشید و تلاش می کند تا فرد مورد حمایتش، دائما در حال تجربه احساس وابستگی نا ایمن توام با احساس گناه باقی بماند ...!!

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi

⭕️ #سکسولوژی

👈 روی معاشقه تمرکز کنید تایمش رو بیشتر کنید و کیفیتش رو بالا ببرید

👈 قبل از رابطه و در زمان رابطه هر چیزی که در ذهنتون هست رو خالی کنید فقط و فقط به نزدیکی و تبادل احساسات فکر کنید ...!!

#بيشتر_بدانيم_بهتر_زندگى_كنيم.👇

@matlabravanshenasi