با این چهار روش مغز را تقویت کنید

◽️ ورزش منظم: حداقل ۴ روز در هفته پیاده‌روی سریع یا ورزش هوازی، به همراه تمرین‌های قدرتی و کششی.

◽️ رژیم MIND: رژیمی ترکیبی از مدیترانه‌ای و DASH، شامل سبزیجات برگ‌سبز، توت‌ها، مغزها، غلات کامل، ماهی و روغن زیتون.

◽️ تمرین ذهنی: حل جدول، بازی‌های فکری، یادگیری زبان یا شرکت در فعالیت‌های فکری منظم.

◽️ ارتباط اجتماعی: حضور در جمع، تعامل با دوستان، گروه‌های هم‌فکر یا حتی تماس منظم با خانواده.

#سلامت
@Media_aramesh

واکنش نشان دادن به بی‌احترامی، فقط وضعیت را بدتر می‌کند. اما با سکوت و انتخاب فاصله، کنترل موقعیت را در دست خودتان نگه می‌دارید.

@Media_aramesh

اگر بخواهی به هر چیزی که به تو گفته می‌شود واکنشی عاطفی نشان بدهی، به رنج بردن ادامه خواهی داد.

قدرت حقیقی در عقب رفتن و مشاهده‌گر بودن است. قدرت در خودداری است. اگر اجازه بدهی کلماتِ دیگران تو را کنترل کند، هرچیز دیگری هم تو را زیر سلطه خواهد گرفت. نفس بکش و بگذار بگذرد.

وارن بافت

@Media_aramesh

این زندگی همونیه که همیشه روی
خوشش رو نشون نمیده.
پس نیاز نیست همیشه بهش اهمیت بدی!
گاهی وقتا باید نقطه بذاری و دوباره شروع ‌کنی و دوباره بجنگی و دوباره بخندی...

صبح بخیر زندگی

@Media_aramesh

دکتر انوشه میگه پنج کلید آرامش در اینه که:
-به کسی که به تو اهمیت نمیده،اهمیت نده.
-کاری رو تا ۱۰۰ درصد قطعی نشده برای کسی توضیح نده.
-توقع خودت از دیگران رو به صفر برسون و برای همه چیز خودت تلاش کن.
-اگر کسی یکبار به تو صدمه زده پس برای بار دومم هم میتونه اینکارو انجام بده پس مسیرتو ازش جداکن.
-هر وقت کنار هر چیزی یا هرکسی حالت خوب نبود لطفا هر چقدرم عزیز بود رهاش کن بره.

@Media_aramesh

این سه تا کار روانت رو نابود میکنه:

۱) زیاد نشستن = باعث کاهش تمرکز و بالا رفتن اضطراب حتی اختلالات خواب میشه
۲) دیرخوابیدن = افسردگی و چاقی رو به همراه داره
۳) زیاد توی خونه موندن = بی انگیزه شدن برای هرکاری

@Media_aramesh

تو مقصر نیستی که واکنش نشون دادی، مقصر اونه که احترام رو فراموش کرده🤍

@Media_aramesh

عاشق اون لحظه‌هام که خدا برام نشونه‌هایی می‌فرسته؛ نشونه‌هایی که می‌فهمم صدامو شنیده، از حرفای نگفته‌ی دلم خبر داره و من تنها نیستم.
عاشق وقتایی‌م که خدا وجودشو بهم اثبات می‌کنه.
عاشق زمانی‌م که بعد از گذروندن یه دوره‌ی سخت و تاریک، حس می‌کنم خدا تن زخمی‌مو بغل کرده و داره کمکم می‌کنه تا همه‌چیز دوباره خوب بشه.

@Media_aramesh

📌تاثیر این حرکت وماساژ کف دست به شکل دایره وار:

• به دلیل فشاری که بر سلول‌های عصبی پوست اعمال میشه، به مغز این پیام رو ارسال می‌کنه تا مواد شیمیایی به نام اندورفین‌ها رو آزاد کنه، که خلق و خوی شما رو بهبود می‌بخشه🌻

•به عبارت دیگر، هورمون‌های استرس مثل کورتیزول و آدرنالین کاهش پیدا میکنه و اثر کلی، احساس خوشحالی و شادابی هست.
این اثرات باعث افزایش احساس خوشایند و لذت میشه.❤️



@media_aramesh

گاهی هیچ اختلال روانی در کار نیست، فقط مساله بی‌پولی است.

بی‌پولی فقط نبود پول نیست؛ محرومیت از امکان انتخاب است.
وقتی پول نیست، جهان کوچک می‌شود، و در تنگنای آن، روان نیز شروع به تحلیل رفتن می‌کند.

در چنین وضعی، انسان نمی‌تواند «انتخاب کند» بلکه فقط «تاب می‌آورد». و تاب آوردنِ مداوم، همان چیزی است که دیر یا زود جانِ روان را فرسوده می‌سازد.

ما تنها از زخم‌های دوران کودکی رنج نمی‌بریم؛ بلکه از شرایطی رنج می‌کشیم که اجازه نمی‌دهد زخم‌هایمان التیام یابند.
فقر یکی از همین شرایط است.

فقر روان را در وضعیت دفاعی مزمن قرار می‌دهد؛ حالتی شبیه به بقاء در میدان جنگ.

در این حالت، ذهن مدام می‌کوشد با کمترین منابع بیشترین تاب‌آوری را نشان دهد:

تحملِ شغلی که خسته‌کننده است، ماندن در رابطه‌ای که بی‌روح است، ادامه دادن زندگی در محیطی که امید را می‌بلعد.

بی‌پولی، ناخودآگاه را خاموش نمی‌کند، اما آن را به سمت بقاء سوق می‌دهد.

رؤیاها به جای اینکه روایتگر آرزوهای پنهان باشند، پر از اضطراب معاش می‌شوند. تخیل که روزی بال پرواز روان بود، حالا به تله‌ای بدل می‌شود که در آن انسان فقط به «چگونه زنده ماندن» فکر می‌کند.

در چنین وضعیتی، افسردگی تنها بیماری فردی نیست، بلکه محصول ساختاری است که انسان را در چرخه‌ی بی‌پولی گرفتار کرده است.

اضطراب مزمن، بی‌خوابی، خشم فروخورده و بی‌حسی عاطفی، همگی نه نشانهٔ اختلال روانی، بلکه پاسخ طبیعی به شرایط غیرانسانی‌اند.

و این شاید یکی از بزرگ‌ترین نادیده‌گرفته‌شده‌های جهان مدرن باشد:
اینکه سلامت روان، امتیازی طبقاتی است.
کسی که پول ندارد، نه تنها از امکانات درمان، تفریح و آموزش محروم است، بلکه از حقِ «آرام گرفتن ذهن» هم بی‌بهره می‌ماند، از آن لحظه‌های ساده و نجات‌بخش که آدم بتواند نفسی بکشد، در سکوتی امن فرو رود و نگران فردا نباشد.

مثل مادری که شب‌ها بعد از دو شیفت کار، فقط پنج دقیقه روی مبل می‌نشیند، اما هنوز قبض برق و شهریه مدرسه بچه‌ها را در ذهن مرور می‌کند.

بی‌پولی، اگر طولانی شود، به شکل بی‌رحمانه‌ای روان را به اطاعت وامی‌دارد. کم‌کم انسان یاد می‌گیرد احساساتش را خاموش کند تا کمتر درد بکشد، رؤیاهایش را کوچک کند تا کمتر ناامید شود، و خودش را سرزنش کند تا کمتر از دنیا برنجد. و اینجا است که فقر از واقعیتی اقتصادی به فاجعه‌ای روانی بدل می‌شود.

پس گاهی لازم است پیش از برچسب زدنِ “اختلال”، از خود بپرسیم:
آیا روان واقعاً بیمار است؟ یا فقط در جهانی بی‌رحم گرفتار شده است؟

unknown
@media_aramesh

از لا به لای حکمت های کهن

و دانش های نو

به دنبال

راهی برای «زندگی دلچسب تر» هستم

و آنچه را یافتم با شما به اشتراک میگذارم

امین خیام

پژوهشگر حکمت های معنوی

انسانی در جستجوی «زنده گی»

🌹به جمع گرم ما بپیوندید:

https://www.tg-me.com/amin_khayyaam