💢 نوروماجولیشن: رویکردی نوین برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
#مدینا_مقاله
🔹 اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) میتواند کیفیت زندگی را بهشدت کاهش دهد و درمانهای معمول همیشه موثر نیستند. اخیراً نوروماجولیشن به عنوان روشی نویدبخش برای درمان PTSD مطرح شده است. یک مقاله مروری که در سال ۲۰۲۵ منشتر شده است، به روشهای فعلی درمانی با نوروماجولیشن برای PTSD پرداخته و به روشها، نتایج بالینی و کمبودهای پژوهشی موجود اشاره میکند تا مسیر تحقیقات آینده را روشنتر کند.
چه تحقیقاتی بررسی شد؟
در جستجوهای انجامشده، ۲۵۲ مقاله در زمینه PTSD و نوروماجولیشن یافت شد که ۶۱ مورد آن به طور کامل بررسی شدند:
- ۳۷ مطالعه روی تحریک مغناطیسی مکرر مغز (rTMS)
- ۱۰ مطالعه روی تحریک الکتریکی مغز (tDCS)
- ۴ مورد روی تحریک عمقی مغز (DBS)
- و ۲ مطالعه روی استفاده از اولتراسوند متمرکز (FUS)
نظر کارشناسان چیست؟
🔸 یافتهها نشان میدهد نوروماجولیشن میتواند به کاهش علائم PTSD کمک کند. روشهای rTMS و tDCS، بهویژه هنگامی که قسمت جلویی مغز (قشر پیشپیشانی پشتی-جانبی) هدف قرار میگیرد، باعث تغییر در مدارهای عصبی مرتبط با پردازش ترس میشوند و اثربخشی خوبی دارند، اما هنوز درباره بهترین فرکانس تحریک و سمت مغز اختلاف نظر وجود دارد.
تحریک عمقی مغز (DBS) که معمولاً آمیگدال یا راههای عصبی خاصی را هدف میگیرد، در درمان PTSD مقاوم به دارو و درمانهای معمول، نتیجه مثبت و پایداری داشته است. اولتراسوند متمرکز (FUS) هم با تاثیر مستقیم بر ساختارهایی مانند آمیگدال امیدبخش جلوه کرده، اما همچنان در مراحل آغازین پژوهش است.
برای بهبود درمان، پژوهشهای بیشتری لازم است تا این روشها کاملتر و اثربخشتر شوند.
نکات مهم مقاله:
- اختلال PTSD یک مشکل پیچیده مغزی-روانی است که مناطق مختلف مغز را درگیر میکند.
- یک نفر از هر سه بیمار مبتلا به PTSD به درمانهای معمول جواب نمیدهد.
- نوروماجولیشن میتواند گزینه درمانی خوبی برای افرادی باشد که به درمانهای رایج پاسخ ندادهاند.
- مطالعات نشان دادهاند که بهترین نتایج rTMS با تحریک قشر پیشپیشانی پشتی-جانبی راست (dlPFC) و با فرکانس بالا به دست آمده است.
- تحریک الکتریکی مغز (tDCS) هم وقتی بر قشر پیشپیشانی میانی-شکمی (vmPFC) یا dlPFC تمرکز دارد، اثرات خوبی نشان داده است.
- تحریک عمقی مغز (DBS) و اولتراسوند متمرکز (FUS) تکنیکهای جدیدی هستند که با تمرکز بر آمیگدال یا مسیرهای عصبی مربوط به ترس، امید زیادی برای درمان ایجاد کردهاند.
- برای گسترش استفاده از نوروماجولیشن در درمان PTSD، پژوهشهای بیشتری درباره تاثیر آن بر مدارهای مغزی لازم است.
🌐 منبع و اطلاعات بیشتر درباره مقاله
✅ شما میتوانید برای آشنایی بیشتر با تجهیزات نوروماجولیشن به وبسایت مدیناطب مراجعه فرمایید:
medinateb.com
@Medinateb
#مدینا_مقاله
🔹 اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) میتواند کیفیت زندگی را بهشدت کاهش دهد و درمانهای معمول همیشه موثر نیستند. اخیراً نوروماجولیشن به عنوان روشی نویدبخش برای درمان PTSD مطرح شده است. یک مقاله مروری که در سال ۲۰۲۵ منشتر شده است، به روشهای فعلی درمانی با نوروماجولیشن برای PTSD پرداخته و به روشها، نتایج بالینی و کمبودهای پژوهشی موجود اشاره میکند تا مسیر تحقیقات آینده را روشنتر کند.
چه تحقیقاتی بررسی شد؟
در جستجوهای انجامشده، ۲۵۲ مقاله در زمینه PTSD و نوروماجولیشن یافت شد که ۶۱ مورد آن به طور کامل بررسی شدند:
- ۳۷ مطالعه روی تحریک مغناطیسی مکرر مغز (rTMS)
- ۱۰ مطالعه روی تحریک الکتریکی مغز (tDCS)
- ۴ مورد روی تحریک عمقی مغز (DBS)
- و ۲ مطالعه روی استفاده از اولتراسوند متمرکز (FUS)
نظر کارشناسان چیست؟
🔸 یافتهها نشان میدهد نوروماجولیشن میتواند به کاهش علائم PTSD کمک کند. روشهای rTMS و tDCS، بهویژه هنگامی که قسمت جلویی مغز (قشر پیشپیشانی پشتی-جانبی) هدف قرار میگیرد، باعث تغییر در مدارهای عصبی مرتبط با پردازش ترس میشوند و اثربخشی خوبی دارند، اما هنوز درباره بهترین فرکانس تحریک و سمت مغز اختلاف نظر وجود دارد.
تحریک عمقی مغز (DBS) که معمولاً آمیگدال یا راههای عصبی خاصی را هدف میگیرد، در درمان PTSD مقاوم به دارو و درمانهای معمول، نتیجه مثبت و پایداری داشته است. اولتراسوند متمرکز (FUS) هم با تاثیر مستقیم بر ساختارهایی مانند آمیگدال امیدبخش جلوه کرده، اما همچنان در مراحل آغازین پژوهش است.
برای بهبود درمان، پژوهشهای بیشتری لازم است تا این روشها کاملتر و اثربخشتر شوند.
نکات مهم مقاله:
- اختلال PTSD یک مشکل پیچیده مغزی-روانی است که مناطق مختلف مغز را درگیر میکند.
- یک نفر از هر سه بیمار مبتلا به PTSD به درمانهای معمول جواب نمیدهد.
- نوروماجولیشن میتواند گزینه درمانی خوبی برای افرادی باشد که به درمانهای رایج پاسخ ندادهاند.
- مطالعات نشان دادهاند که بهترین نتایج rTMS با تحریک قشر پیشپیشانی پشتی-جانبی راست (dlPFC) و با فرکانس بالا به دست آمده است.
- تحریک الکتریکی مغز (tDCS) هم وقتی بر قشر پیشپیشانی میانی-شکمی (vmPFC) یا dlPFC تمرکز دارد، اثرات خوبی نشان داده است.
- تحریک عمقی مغز (DBS) و اولتراسوند متمرکز (FUS) تکنیکهای جدیدی هستند که با تمرکز بر آمیگدال یا مسیرهای عصبی مربوط به ترس، امید زیادی برای درمان ایجاد کردهاند.
- برای گسترش استفاده از نوروماجولیشن در درمان PTSD، پژوهشهای بیشتری درباره تاثیر آن بر مدارهای مغزی لازم است.
🌐 منبع و اطلاعات بیشتر درباره مقاله
✅ شما میتوانید برای آشنایی بیشتر با تجهیزات نوروماجولیشن به وبسایت مدیناطب مراجعه فرمایید:
medinateb.com
@Medinateb