MedistU | مدیستیو 76388

شکست تقریبی جنبش یا لیست جوانپزشکان در انتخابات اخیر نظام پزشکی ایران می‌تواند ناامیدکننده به نظر برسد، به‌ویژه با توجه به رد صلاحیت‌های گسترده و محدودیت‌های ساختاری که مانع ورود نسل جوان به هیئت مدیره‌ها شد. با این حال، این رویداد نباید فعالان صنفی را از ادامه فعالیت منصرف یا ناامید کند. دلایل اصلی این موضوع را می‌توان در چند جنبه کلیدی بررسی کرد:

۱. شکست‌ها بخشی از فرآیند تغییر بلندمدت هستند
جنبش جوانپزشکان، که عمدتاً متشکل از پزشکان دهه هفتاد و هشتاد است، برای اولین بار به طور گسترده در انتخابات نظام پزشکی شرکت کرد و بیش از ۳۰ کاندیدای جوان را معرفی نمود. هرچند بسیاری از آن‌ها رد صلاحیت شدند و صندلی‌های محدودی کسب کردند، این حضور اولیه نشان‌دهنده یک گام مهم در شکستن انحصار سنتی است. تاریخ نشان می‌دهد که تغییرات صنفی در جوامع پزشکی اغلب با شکست‌های اولیه همراه است، اما تداوم فعالیت منجر به پیروزی‌های تدریجی می‌شود. برای مثال، در انجمن پزشکان عمومی ایران، ورود جوانان در دو سال اخیر منجر به جذب بیش از ۱۰ هزار عضو جدید شده و این انجمن را از یک نهاد کم‌اثر به یک ستون حمایتی برای نسل جوان تبدیل کرده است.
این الگو نشان می‌دهد که حتی اگر انتخابات نظام پزشکی شکست بخورد، کانال‌های دیگری مانند انجمن‌های تخصصی می‌توانند پایگاه قدرت ایجاد کنند.

۲. افزایش آگاهی جامعه پزشکی
حتی با وجود شکست، کمپین جوانپزشکان آگاهی گسترده‌ای در مورد مشکلات صنفی ایجاد کرد، از جمله مسائل معیشتی، امنیت شغلی، تعرفه‌های ناعادلانه، و فشارهای آموزشی. پست‌های متعدد در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که این جنبش بحث‌هایی را برانگیخته که پیش‌تر نادیده گرفته می‌شدند، مانند خودکشی‌های اخیر پزشکان جوان به دلیل ناامیدی از آینده شغلی.
این آگاهی می‌تواند به بسیج بیشتر پزشکان عمومی و متخصصان جوان منجر شود. فعالان صنفی نباید فراموش کنند که بدون این تلاش‌ها، مشکلات مانند عدم صدور پروانه مطب برای پزشکان جوان یا حقوق پایین طرح اجباری همچنان پنهان می‌ماندند. تداوم فعالیت می‌تواند این آگاهی را به فشارهای قانونی و رسانه‌ای تبدیل کند، همان‌طور که در گذشته منجر به اصلاحاتی در تعرفه‌ها یا حمایت‌های بیمه‌ای شده است.

۳. ساختارهای موجود نیاز به فشار مداوم دارند
نظام پزشکی ایران، به عنوان یک نهاد صنفی، تحت تأثیر سیاست‌های دولتی و رد صلاحیت‌های امنیتی قرار دارد، که این بار منجر به تأیید افراد نزدیک به قدرت و رد بسیاری از جوانان شد.
اما این نباید به معنای پایان راه باشد. فعالان می‌توانند از ابزارهایی مانند صندوق‌های حمایت از آسیب‌دیدگان حرفه‌ای، آموزش‌های حرفه‌ای، و پیگیری قضایی استفاده کنند تا تغییرات را از پایین به بالا ایجاد کنند.
اگر فعالان عقب‌نشینی کنند، این دستاوردها از دست می‌رود و انحصار سنتی تقویت می‌شود.

۴. امید به اتحاد و تغییرات آینده
بسیاری از پزشکان و فعالان تأکید دارند که اتحاد جوانان می‌تواند در انتخابات بعدی یا انجمن‌های موازی مؤثر باشد. برای نمونه، اگر انتخابات غیرحضوری شود، شانس پیروزی جوانان افزایش می‌یابد.
همچنین، تجربیات تلخ مانند خودکشی سه دستیار پزشکی در یک هفته (در سال‌های اخیر) نشان می‌دهد که سکوت منجر به وخامت اوضاع می‌شود، در حالی که فعالیت صنفی می‌تواند به حمایت‌های روانی و مالی منجر گردد.

فعالان صنفی نباید فراموش کنند که جنبش‌هایی مانند این، حتی با شکست اولیه، پایه‌گذار تغییرات بزرگ‌تری هستند – مانند آنچه در انجمن پزشکان عمومی رخ داد.

در نهایت، ناامیدی تنها به نفع ساختارهای موجود است. فعالان صنفی با ادامه مطالبه‌گری، می‌توانند از این شکست به عنوان سوخت برای حرکت‌های بعدی استفاده کنند. تاریخ صنفی پزشکی ایران پر از نمونه‌هایی است که تداوم منجر به پیروزی شده، و جوانپزشکان می‌توانند این الگو را تکرار کنند.

رضا سیلاوی
۲۶ مهر ۱۴۰۴

https://www.tg-me.com/rezasilavi1601

6.35K views08:41