​​Пяць гадоў мы назіраем, як пацукі намагаюцца як мага больш людзей запэцкаць сваімі пацуччымі справамі. І, ведаеце, часам некаторыя людзі і самі не супраць запэцкацца, у вельмі нечаканых сітуацыях.

Ігара Ільяша, журналіста і мужа Кацярыны Андрэевай, асудзілі да чатырох гадоў зняволення. Падставай сталі яго артыкулы. "Суд" браў перапынак у паўгады, каб падрыхтаваць псіхалінгвістычную экспертызу гэтых артыкулаў. Вядома ж, "суд" бутафорскі, чалавека судзяць, бо трэба пасадзіць, а не за пэўныя тэксты. І экспертыза, здаецца, таксама павінна быць "для галачкі". Ну напіша нейкі кдбшнік "я знайшоў тут экстрэмізм", вось і экспертыза. Але не ў выпадку Ільяша, бо "экспертызу" рыхтаваў не сілавік і не чыноўнік, а выкладчык БДУ, доктар філалагічных навук Сяргей Лебядзінскі.

Насамрэч, лёгка ўявіць, як на нейкае там дзяржпрадпрыемства ў невялікім горадзе прыходзіць ідэолаг і кажа, што ўсім працоўным трэба патрымаць чырвона-зялёныя сцяжкі на ябацінгу, і за гэта будзе прэмія, а як не прыйдзеш, то будуць праблемы. Але вось кдбшнікаў, якія прыходзяць ва ўніверсітэт да паважанага навукоўца і патрабуюць зрабіць экспертызу з пэўнымі вывадамі, уявіць ужо неяк складана.

Больш за тое, "экспертыза", як высветлілася, не падобна на экспертызу, і нават на бутафорыю не падрбна. А падобна яна на прапагандысцкі артыкул. Журналіст быццам не можа карыстацца словамі "палітвязні", "палітэмігранты" і "дыктатура", бо ў Беларусі іх няма (чакайце, а як жа "дыктатура - наш брэнд"?), а вайну Расія вядзе не супраць Украіны, а супраць "кіеўскага рэжыму". Аналізу ў працы "паважанага эксперта" няма, спасылак на навуковыя ці юрыдычныя крыніцы няма, толькі прапаганда.

Сам жа "паважаны эксперт" паходзіць з Данецку, доўгі час жыў у Расіі, і ўвогуле тыповы адэпт рускага свету, які апантана піхае свой рускі свет ва ўсе шчыліны, якія знойдзе.

Што тут можна сказаць акрамя "шкада студэнтаў філалагічнага факультэта БДУ"? Нам здаецца, галоўнае - што мы ведаем імя "эксперта". Лебядзінскі хлусіць у судзе, распальвае варажнечу і ўдзельнічае ў фабрыкацыі крымінальнай справы. Ён - не статыст, не проста выпадковы чалавек з пра-расейскімі поглядамі. Ён добраахвотна ўдзельнічае ў злачынстве, хутчэй за ўсё, не ў першы раз. Ён злачынца. Але, у адрозненне ад большасці крымінальнікаў, ён сам дакументуе свае злачынствы.

Што ж. Судовыя дакументы не гараць. Яны ляжаць ціхенька ў сваіх чорных папках і чакаюць іншых судоў, на якіх сённяшнія "эксперты" ператворацца ў абвінавачаных.

Свабоду Ігару Ільяшу!
Усе злачынцы адкажуць!
Жыве Беларусь!

​​Анархіст Мікіта Емяльянаў - палітвязень, што за кратамі даўжэй за ўсіх, ужо амаль шэсць гадоў. Гэта вялізны тэрмін для любога чалавека, а для Мікіты - чвэрць жыцця. Бо яму толькі дваццаць пяць, ён сядзіць з дзевятнаццаці.

Ішоў кастрычнік 2019 года, краіна жыла сваё спакойнае жыццё. Ніхто яшчэ не ведаў пра covid, не чакаў масавых рэпрэсій і поўнамаштабнай вайны паміж Расіяй і Украінай. Пра палітвязняў таксама амаль ніхто не ведаў, ці не цікавіўся. Звычайная гісторыя - затрымалі анархістаў, якія правялі акцыю ў падтрымку іншых анархістаў. А анархісты тады ў вачах грамадскасці выглядалі такімі дзівакамі - яны ўвесь час праводзяць акцыі, іх увесь час затрымліваюць.

Мікіту спачатку асудзілі да сямі гадоў, потым апеляцыйны суд скараціў тэрмін да чатырох, а потым здарыўся жнівень 2020 года, кола рэпрэсій закруцілася. Хлопцу два разы дадавалі тэрмін і два разы пераводзілі на турэмны рэжым. Яго кідалі ў шіза і пкт, пазбаўлялі лістоў яшчэ тады, калі лісты здаваліся базавай рэччу, якой ніхто не можа пазбавіць. Мікіта некалькі разоў трымаў галадоўкі. А пацукі не разумелі, адкуль у юнака, якому самы час хадзіць на спатканні і піць піва пасля пар ва ўніверы, гэты стрыжань.

Дзяржава забрала ў Мікіты шэсць гадоў жыцця, і зараз забірае здароўе, бо ў хлопца у апошні час псуецца зрок, а перадаць лекі ці вітаміны немагчыма. Але той стрыжань не зламаць і не сагнуць. Можа анархісцкі рух змяняе людзей. А можа, ён толькі аб'ядноўвае такіх, як Мікіта, -  моцных, смелых, годных, інтэлігентных, маючых ідэалы і гатовых за гэтыя ідэалы змагацца. Менавіта такія людзі ў канцы перамагаюць.

Свабоду Мікіту Емяльянаву!
Свабоду ўсім палітвязням!
Жыве Беларусь!

Вільня: акцыя салідарнасці з палітвязнямі Беларусі нагадала пра трагедыю Андрэя Зельцара

Удзельнікі акцыі ўшанавалі памяць загінулага і выказалі падтрымку тым, хто дагэтуль застаецца ў турмах і пад ціскам рэжыму

Вільня, 29 верасня 2025 г. — Учора на плошчы Вінцаса Кудзіркі ў Вільні прайшла чарговая штотыднёвая акцыя салідарнасці з палітвязнямі Беларусі. Мерапрыемства доўжылася з 12:00 да 14:00 і было прысвечана трагічным падзеям 28 верасня 2021 года, калі ў Мінску супрацоўнікі КДБ Рэспублікі Беларусь (КДБ РБ) застрэлілі ІТ-спецыяліста Андрэя Зельцара, а ягоная жонка — сведка здарэння — была прымусова змешчаная ў псіхіятрычную клініку.

У акцыі ўзялі ўдзел некалькі дзясяткаў чалавек — былыя палітвязні, актывісты і прадстаўнікі беларускай дыяспары. Пастаянна падыходзілі жыхары і госці сталіцы: яны цікавіліся лёсам палітвязняў у Беларусі, выказвалі словы падтрымкі і пажаданні як мага хутчэйшай свабоды для краіны.

Адзін з арганізатараў — аб’яднанне RE:BELarus, якое згуртоўвае былых палітвязняў у Літве (www.tg-me.com/REBELarus20). Прамую трансляцыю падзеі вёў блогер Дзмітрый Казлаў (Шэры Кот) на сваім YouTube-канале (https://www.youtube.com/live/l9onw6AvP30?feature=shared&sfnsn=mo).

Праз усталяваныя калонкі гучалі беларускія песні гуртоў, унесеных у чорныя спісы на радзіме і забароненых да выканання ў Беларусі. Атмасфера акцыі спалучала смутак і рашучасць, нагадваючы пра тое, што барацьба за свабоду працягваецца.

Арганізатары падкрэслілі, што падобныя сустрэчы будуць адбывацца штотыдзень, пакуль у Беларусі застаюцца палітвязні. Пакуль Беларусь не стане свабоднай.

Жыве Беларусь! 🤍♥️🤍

«І пазнаеце праўду, і праўда зробіць вас свабоднымі» (Ян. 8:32)

https://www.tg-me.com/REBELarus1

@REBELarus20

[email protected]

https://youtube.com/@rebelarus?si=qtI2TTCfEG5hoSv2

"Будзе Мова – будзе нацыянальная сьвядомасьць і будзе Беларусь. Ня будзе Мовы – ня будзе Беларусі"

30 верасня 1931 года нарадзіўся Ніл Гілевіч – беларускі паэт і грамадскі дзеяч, народны паэт Беларусі. Прадстаўнік інтэлігенцыі, які не баяўся казаць непапулярныя рэчы, у тым ліку, што нельга ставіць "каўбасу" вышэй за культуру.

30.09.1931 г. нарадзіўся Ніл Гілевіч. Шмат якія з яго вершаў прысвечаны вялікай любові да Беларусі. Давайце ўзгадаем адзін з іх.

Я хаджу, закаханы у твае краявiды,
I шапчу, як прызнанне: о мой край дарагi!
Зноў нясу табе ў споведзь i трывогi, i крыўды,
I надзеi, i ўцехi, i любоў, i грахi...
Колькi доля нi судзiць мне далёкiх вандровак -
Я вярнуся навечна ў засень клёнаў тваiх.
Толькi з роднага долу, толькi ў роднай дуброве -
Як не дрэвам, хоць зёлкай прарасту для жывых.

1962

Жыве Беларусь!

Вясельнага фатографа з Мінска асудзілі па трох палітычных артыкулах

Алег Слабуха — 38‑гадовы мінчук. Па адукацыі ён інжынер. Любіць падарожнічаць і актыўна адпачываць.

Больш за 10 гадоў Алег займаецца відэаграфіяй. У 2015‑м ён адкрыў ІП і працуе на сябе. Алег спецыялізуецца на вясельнай і сямейнай фатаграфіі, але бярэцца і за персанальныя здымкі і сюжэтныя відэа, піша «Наша Ніва».

Алега Слабуху асудзілі ў 2025 годзе ў Мінскім гарадскім судзе па трох артыкулах — «распальванне варожасці» (ч. 1 арт. 130 КК), «абраза Лукашэнкі» (ч. 1 арт. 368 КК) і «заклікі да дзеянняў, накіраваных на прычыненне шкоды Беларусі» (ч. 3 арт. 361 КК).

Алегу пагражала да 12 гадоў калоніі, але сутнасць абвінавачання і прысуд невядомыя — вядома толькі, што Алег у калоніі. А нядаўна яго ўнеслі ў спісы «экстрэмістаў» і «тэрарыстаў».

5 кастрычніка 2020-га прайшоў першы марш пенсіянераў.

Потым нашыя маршы адбываліся кожны панядзелак да 21 снежня, пакуль насілавікі не задушылі іх.

Што можа больш красамоўна характарызаваць рэжым, супраць якога паўсталі пенсіянеры і які жорстка змагаецца з імі?

Мы былі рознага ўзросту і рознага стану здароўя – найстарэйшай з нас было 90 гадоў, многія ішлі з кіёчкам і нават на мыліцах. Але нас аб'ядналі прага справядлівасці, абурэнне хлуснёй і гвалтам улады.

Ніколі не забудзем тое пачуццё адзінства.

Незабыўная і падтрымка моладзі, якая вітала нас на працягу ўсяго шляху і сустракала напрыканцы маршаў з падзякамі і прапановамі адвезці дадому.

Многія з нас пазнаёміліся на тых маршах і сябруюць дагэтуль, а кагосьці з нас ўжо няма ў жывых, і вельмі горка, што яны не пабачаць здзяйсненне сваёй мары – дэмакратычную Беларусь.

©Суполка беларускіх пенсіянерак "Вязаныя берэты".

#МыРазам

​​У Беларусі адзначаецца дзень настаўніка.

Пацукі шмат намаганняў прыклалі, каб зганьбіць гэтую прафесію, каб настаўніцы і настаўнікі асацыяваліся з хлуснёй , фальсіфікацыямі і ўцёкамі праз вакно з выбарчага ўчастка ў школе.

Але зараз з'явілася статыстыка: больш за 6000 настаўніц і настаўнікаў страцілі працу праз свае палітычныя погляды. Шэсць тысяч!

Падчас акупацыі школы робяцца цэнтрамі варожай прапаганды. Бо для акупантаў жыццёва важна падмануць, адурманіць маладое пакаленне. І сумленны настаўнік для іх - вораг. Сумленны настаўнік - экстрэміст. Сумленны настаўнік - падпольшчык. Бо будзе вучыць сапраўднай гісторыі, а не той, якую прыдумалі акупанты, і мове, якую вораг намагаецца знішчыць. Ён ці яна будзе шчыра адказваць на пытанні вучняў, а не хлусіць, як загадалі ў мінадукацыі.

Шэсць тысяч страцілі працу, хтосьці за кратамі, хтосьці з'ехаў. Мы не ведаем, колькі засталося ў школах сумленных настаўнікаў, але спадзяемся, што іх дастаткова, каб дапамагчы дзецям атрымліваць веды замест прапаганды.

Дзякуй вам, сапраўдныя настаўніцы і настаўнікі, і са святам вас. Няхай хутчэй прыйдзе час, калі вы будзеце працаваць свабодна, без ідэолагаў, хлуслівых падручнікаў і небяспекі звальнення, а ваша прафесія зробіцца адной з самых паважаных. Беражыце сябе!
Жыве Беларусь!