عیب شیرین دهنان نیست که خون می‌ریزند
جرم صاحب نظران‌ست که دل می‌بندند...

پایان زندگی چیز رمزآلودی‌ست شبیه به هنرپیشه‌گانی که مجبورند نقشی را که مدت‌ها بازی کرده‌اند و بخشی از شخصیت‌شان شده است، ترک گویند.

نامه به فلیسه
فرانتس کافکا

خنده رسوا می‌نماید پستهٔ بی‌مغز را
چون نداری مایه، از لاف سخن آزاده باش

حیف است به دریا رسیدن
و از دریا
به آبی یا به سبویی قانع شدن.

زیاد در خاطرات دیگران کنجاوی نکنید، زیرا در خاطرات هر شخص چیزهایی هست که حتی می‌ترسد آنها را برای خودش آشکار کند.

تا زمانی که زنده هستی زندگی کن.
اگر زندگی را در حد کمال درک کنی،
وحشت مرگ از بین می رود.
اگر کسی در زمان مناسب زندگی نکند در زمان مناسب هم نمی میرد.

دانشگاه کالج لندن (UCL) که یکی از معتبرترین مراکز تحقیقاتی دنیاست، پژوهشگران این دانشگاه، از جمله پروفسور «ایمون مک‌کوری»، در مطالعات اخیر خودشون نشون دادن که فریاد زدن و سوءرفتارهای کلامی با کودک، دقیقاً مثل سایر انواع خشونت‌ها، روی مغز کودک تأثیر می‌ذاره.

در این مطالعه، اسکن مغز کودکانی که مداوماً در معرض فریاد، تحقیر یا تنبیه‌های کلامی بودن، نشون داد که ساختار مغزشون به‌ویژه در ناحیه آمیگدال (بادامه مغز) تغییر کرده.
آمیگدال بخشی از مغزه که مسئول پردازش ترس، خطر و تنظیم احساساته. این تغییرات باعث می‌شه کودک نسبت به موقعیت‌های ساده هم واکنش‌های شدید احساسی نشون بده، دائم در حالت هشدار باشه، و در آینده بیشتر درگیر اضطراب، اختلالات خلقی و مشکلات رفتاری بشه.

پروفسور مک‌کوری در گزارشی به مجلس بریتانیا هشدار داد که:
فریاد زدن بر سر کودک، فقط یک اشتباه تربیتی ساده نیست. می‌تونه ساختار مغز او رو برای همیشه تغییر بده
@metaphortherapy🌼

هر زمان که از زندگی به تنگ آمدید دست به قلم شویدنوشتن درمان بزرگ همه ‌ی دردهای بشری است

خیلی وقت است که از هم عبور کرده‌ایم اما نمیدانم چرا هنوز در من انعکاس داری...

اگر از یک ماهی در مورد تجربه‌ی زندگی‌اش سؤال کنی، همه‌چیز خواهد گفت بجز دریا را.

او در مورد روابط عاشقانه‌اش، همسرش، فرزندانش، اوضاع خانوادگی، روانکاوش، مرشدش، این چیز و آن چیز خواهد گفت؛ ولی اشاره‌ای به دریا نخواهد داشت زیرا این بسیار روشن و در دسترس است. ماهی‌ برخوردی با دریا ندارد. ماهی در آنجا زندگی می‌کند، در دریا زاده شده است. پیش از اینکه ماهی به اینجا بیاید،‌ دریا وجود داشت. دریا چنان نزدیک است که شناخت آن بسیار دشوار است: زیرا فاصله‌ای وجود ندارد.

خداوند مانند آن دریا است. درست در کنار شما نشسته است، دست در دست! شما خدا را کسر دارید نه به ‌این سبب که او در ستاره‌ای دوردست‌ها زندگی می‌کند. علتش این است که او همچون سایه، شما را تعقیب می‌کند، اینجا روی همین زمین!

شما خدا را از دست می‌دهید زیرا او در درون نشسته و شما بیرون را نگاه می‌کنید. شما خدا را از دست می‌دهید زیرا او خودِ شما شده و شما در جای دیگر دنبال او می‌گردید. او در جوینده قرار دارد؛ آنچه جسته می‌شود در جوینده قرار دارد.

شما فکر می‌کنید مقصد در جای دیگر است. اما مقصد همینجاست؛ مقصد، درون شماست!

گر فلک یک صبحدم بامن گران باشدسرش
شام بیرون می‌روم چون آفتاب از کشورش

پایداری در برابر تغییر و تلاش برای چسبیدن به زندگی،مانند نگاه داشتن فرایند تنفس است؛اگر پافشاری کنید خود را خفه خواهید کرد.

وقتی خودت رو از افکار گذشته و آینده رها کنی و در لحظه حال با جریان زندگی همراه بشی، آرامش بهت لبخند می‌زنه

چنگیزخان نتوانست بخارا را تسخیر کند، نامه‌ای نوشت که هرکس با ما باشد در امان است!
اهل بخارا دو گروه شدند، یک گروه مقاومت کردند و گروه دیگر با او همراه شدند.
چنگیزخان به آن‌ها نوشت:
با همشهریان مخالف بجنگید، و هر چه غنیمت به‌دست آوردید، از آن شما باشد و حاکمیت شهر را نیز.
ایشان پذیرفتند و آتش جنگ بین این دو گروه مسلمان شعله‌ور شد...
و در نهایت، گروه مزدوران چنگیز خان پیروز شدند.
اما شکست بزرگ آن بود که او دستور داد گروه پیروز خلع سلاح و سربریده شوند!
چنگیز گفته‌ی مشهورش را گفت:
اگر اینان وفا می‌داشتند، به خاطر ما بیگانگان به برادرانشان خیانت نمی‌کردند!

ای نفس چون وظیفه‌ی روزی مقررست
آزاد باش تا نفسی روزگار هست

از پیری و شکستگیت هیچ باک نیست
چون دولت جوان خداوندگار هست

آزادگی ز منت احسان رمیدن است
قطع امید دست طلب را بریدن است

بحری است زندگی که نهنگش حوادث است
تن کشتی است و مرگ به ساحل رسیدن است

مست خیال را به وصال احتیاج نیست
بوی گلم ز صحبت گل بی نیاز کرد

در پرده بود راز حقیقت گشاده روی
منصور از برای چه افشای راز کرد
سرو تو پیش من ره آزادگی گذاشت
رخسار ساده‌ی تو مرا پاکباز کرد

 

اگر واقعاً در حال خلق چیزی تو زندگی‌تان باشید که دوست دارید و برای‌تان مهم است،
تمام زندگی شما تعطیلات است.

زندگی‌ای که امروز داریم، نتیجه‌ی شیوه‌ی فکری ما تا این لحظه است.
اما همین شیوه‌ی فکر، مسائل و چالش‌هایی به‌وجود آورده که برای حلشان باید بتوانیم جور دیگری فکر کنیم.