تفکر مثبت می تواند به اندازه تفکر منفی ناکارآمد باشد.آنچه مفید است تفکر منطقی و واقع بینانه است!

اگر در دنیا یک چیز باشد که بتواند عشق مرا در یک لحظه نیست و نابود کند، آن یک چیز ناسپاسی است...

نور دو دیده منی دور مشو ز چشم من
شعله سینه منی کم مکن از شرار من

این بیکلام رو پلی کن و پشیمونی های دیروزت رو بذار کنار و با یه امید و اراده قوی تر فردات رو شروع کن و بساز. 🌱

چو غلام آفتابم هم از آفتاب گویم
نه شبم نه شب پرستم که حدیث خواب گویم

چو رسول آفتابم به طریق ترجمانی
به نهان از او بپرسم به شما جواب گویم

پیش از این که شما زندگی کنید، زندگی به خودی خود هیچ است؛
اما به عهده ی شماست که به زندگی معنایی ببخشید.
ارزش، چیزی نیست جز معنایی که شما برای آن بر می‌گزینید…!

الماس با ارزش تر است یا یک بطری آب معدنی؟
آدام اسمیت پاسخ این سوال را با نظریه مطلوبیت (Utility Theory) می دهد.

«چگونه باید با رنج و دردهای زندگی روبه‌رو شوم؟»

استاد با دانشی ژرف، پاسخ خود را در قالب داستانی بیان کرد:

«مردی بود که در جست‌وجوی آرامش، نزد حکیمی بزرگ رفت تا راهی برای رهایی از رنج‌هایش بیابد.
حکیم به او نگریست و گفت: "کمکت می‌کنم، اما ابتدا باید کاری برای من انجام دهی. این قاشق را بگیر، آن را از روغن پر کن و در شهر قدم بزن، بدون آن‌که حتی قطره‌ای از آن بریزد."

مرد با خود اندیشید که این کار چندان دشوار نیست و پذیرفت.
قاشق را از روغن پر کرد و با دقت فراوان شروع به قدم زدن در شهر کرد. تمام حواسش را بر آن متمرکز کرد که روغن از قاشق نریزد.

وقتی بازگشت، حکیم از او پرسید:
"آیا گل‌های زیبای میدان شهر را دیدی؟ صدای خنده‌ی کودکان را شنیدی؟ خانواده‌هایی را دیدی که در کنار هم شاد بودند؟"
مرد با تعجب پاسخ داد که نه، چون تمام تمرکزش بر قاشق و نریختن روغن بود.

حکیم گفت:
"کلید روبه‌رو شدن با رنج همین‌جاست. همان‌گونه که آن‌قدر درگیر قاشق بودی که زیبایی‌های اطرافت را ندیدی، اگر خود را در رنج غرق کنی، زیبایی‌های زندگی را از دست خواهی داد.
رنج مثل همان قاشق است، و زندگی مانند شهری است پر از رنگ و صدا و زیبایی. نگذار درد، تمام توجهت را ببلعد. به اطراف نگاه کن و زیبایی‌هایی را که هنوز وجود دارند، ببین و قدر بدان."»

شاگرد معنای سخن حکیم را دریافت:
رنج و درد بخشی از زندگی‌اند، اما نباید بگذاریم آن‌ها چنان سایه بیندازند که شادی‌ها و زیبایی‌های لحظه را نبینیم.
این حکایت یادآور آن است که حتی در میان درد، می‌توان معنا و زیبایی را یافت.

هزینه دیسیپلین، لذت است.
هزینه متفاوت بودن،تنهایی است.
هزينه التيام، مواجه است.
هزینه نور داشتن، سوختن در تاریکی است.
هزینه خودت بودن،قضاوت شدن است.
هزینه خواستن، رنج کشیدن است.
هزینه نه نگفتن، ترک شدن است.
هزینه عشق ورزیدن، آسیب پذیری است.
هزینه جلو رفتن،جا گذاشتن بعضی هاست.
هزینه رهایی ،بریدن است.
هزینه آگاهی ،درد است.

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

نه لباس‌هام..
و نه مزارع پهناور پنبه،
می‌توانند کلمات سرد تو را
بپوشانند..

خطای رایج آدم‌هایی که زیاد فکر می‌کنن، اینه که برای انسان‌های سطحی اهمیت بیش از حد قائل می‌شن، به همین دلیل احساسات‌ رو شدیدتر تجربه می‌کنن، بیشتر آسیب می‌بینن و زودتر از پا درمیان

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

مرا آشتی بهتر آید که جنگ
نباید گرفتن چنین کار تنگ

هم از آشتی کام مردم رواست
که نابود باد آنکه او جنگ خواست

مسازید جنگ و مریزید خون
مباشید کس را به بد رهنمون

وگر جنگ جوید کسی با سپاه
دل کینه دارش نیاید به راه

ز خون ریختن دل بباید کشید
سر بی‌گناهان نباید برید

نه مردی بود ، شیر آشوفتن
به زیر اندر آورده را کوفتن

که هر کو به بیداد جوید نبرد
جگر خسته باز آید و روی زرد

گر از دشمنت بد رسد ور ز دوست
بد و نیک را داد دادن نکوست...

خیلی از اونهایی که دور و برت هستن واقعا دوست تو نیستن فقط ظاهر شون حرف هاشون یا لحظه هایی که کنارت بودن اینطور نشون میده ولی حقیقت یه چیز دیگه ست ما توی زندگیمون سه جور دوست داریم. برگها شاخه ها و ریشه ها

همونهایی هستن که با اولین باد پاییز از شاخه جدا میشن بودنشون موقتیه توی روزهای آفتابی ، کنارتن اما تا هوا ابری میشه محو میشن نمیتونی روشون حساب کنی چون از جنس موندن نیستن

یک قدم جلوترن شاید بشه گاهی زیر سایه
شون آروم گرفت شاید تو رو برای مدتی حمایت کنن.... اما وقتی بهشون تکیه کنی میشکنن چون برای وزن دردها و سختیهات ساخته نشدن

اونا نادرن ولی اگر پیداشون کنی مثل گنجن نه طوفان زندگی میتونه تکونشون بده نه سرمای زمانه میتونه خشکشون کنه اونا تو عمق وجودت ریشه میزنن بیصدا بی ادعا، اما همیشه هستن حتی وقتی دیده نمیشن
زندگی رو با برگها شاد کن با شاخه ها تجربه بساز اما اگر ریشه ای پیدا کردی قدرش رو بدون چون اونها هستن که تو رو سرپا نگه میدارن وقتی دنیا زیر پات بلرزه

مُشک را گفتند: ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ، ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ.
ﮔﻔﺖ: ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ که هستم، ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ که هستم...

توی شطرنج یه اصطلاحی هست میگن
"حرکت بعدیت از اشتباه قبلیت مهم‌‌تره..."
توی زندگی هم همینه
خراب کردی؟ مهم نیس
حالا ببین بعدش چی‌کار میخوای بکنی،این مهمه...

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

دیسیپلین شخصی باعث می‌شود که ما با اعمال مدیریت و کنترل مناسب بر روی رفتارمان، به پیشرفت و موفقیت در زندگی دست یابیم.

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

وقتی دو انسان پخته و معنوی به هم دل می بازند، یکی از بزرگترین پارادوکس های زندگی اتفاق می افتد،
یکی از زیباترین پدیده های جهان هستی رخ می دهد:
آنها با هم هستند و در عین حال به شدت مستقل و تنها هستند!
آنقدر به هم نزدیکند که انگار هر دو آنها یک نفرند، اما در عین حال، به هم بودنشان، فردیتشان را نابود نمی کند با هم هستند و تنها هستند، با هم بودنشان کمک می کند که تنها باشند.
دو انسان پخته و معنوی اگر عاشق هم شوند، بدون حس مالکیت، بدون سیاست، بدون ریاکاری، به هم کمک می کنند که آزاد باشند.

در دنیایی که هوش مصنوعی با سرعتی عجیب در حال رشد و پیش‌رویه، این سوال بیش از پیش مطرح می‌شه:
ما انسان‌ها قراره چه ویژگی منحصربه‌فردی داشته باشیم؟
وقتی ماشین‌ها می‌تونن یاد بگیرن، تحلیل کنن، خلق کنن… ما چی داریم که اونا ندارن؟

پاسخ این مقاله ساده‌ست:
ما «تناقض» داریم.
و اتفاقاً همین تناقض‌ها ما رو انسانی‌تر و خلاق‌تر می‌کنن.

ما همزمان می‌تونیم قوی و حساس باشیم، مشتاق رابطه و محتاج خلوت، عاشق نظم و آغشته به بی‌نظمی.
ما فقط یک چیز نیستیم، بلکه مجموعه‌ای از کشمکش‌ها و پارادوکس‌ها هستیم.

نویسنده می‌گه آدم‌های خلاق، کسانی‌ هستن که به‌جای حذف تناقض‌ها، اونا رو در خودشون جا می‌دن.
مثل:
– تواضع و اعتماد به‌نفس
– انضباط و بازی‌گوشی
– بی‌قراری و صبر
– تردید و اشتیاق

این‌ها نه نقطه‌ی ضعف، بلکه ریشه‌ی خلاقیت و پختگی‌ان.

وقتی از خودمون انتظار داریم یکدست، منظم و بدون تضاد باشیم، داریم به نسخه‌ای غیرانسانی از خودمون فشار میاریم.
در حالی‌که رشد، معنا و اصالت دقیقاً از دل همین کشمکش‌ها بیرون میاد.

شاید ماشین‌ها بتونن شعر بگن یا موسیقی بسازن،
اما نمی‌تونن با زخم‌هاشون معنا خلق کنن.
نمی‌تونن از تضاد درونی رنج بکشن و از دل اون رنج، چیزی بسازن.
ما می‌تونیم. و این یعنی انسان بودن.

اگه این روزها احساس تناقض کردی، اگه مطمئن نیستی کی هستی و کجایی،
بدون که دقیقاً در مسیر انسانی‌ای هستی.
و این، خودش یک قدرت عمیقه:
زیباییِ انسان بودن، تو همین آشفتگیِ معنا‌دارشه.

لینک مقاله: https://shorturl.at/J3dSw

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

گاهی انسان‌ها آن‌قدر به جایی که باید باشند فکر می‌کنند که یادشان می‌رود از جایی که هستند به اندازه‌ی کافی #لذت ببرند.

"همه‌مون معمولی‌ایم، نقطه‌های تاریک و روشن داریم، گاهی خسته‌کننده‌ایم، گاهی جذاب و کاریزماتیک. گاهی ترسو و محافظه‌کاریم، گاهی شجاعیم و ریسک‌پذیر. فقط این‌و یادت باشه همه‌ی این‌ها به شرایط زندگی و نوسان‌‌ش ربط داره، تو نه کم‌تری از بقیه نه ضعیف‌تر."