🌱
این تصویر، نماد خوزستان نیست

گروه پژوهشی دکتر مازیار اشرافیان بناب،
دانشگاه پورتس‌موث:
این ردپاها (مهاجمین عرب در جنوب‌غربی) به قدری محدود و ناچیز است که نشان می‌دهد اختلاط جمعیتی بین اقوامی که قبلا ساکن بودند، ایرانیانی که اینجا ساکن بودند، و در اثر این هجوم یک مختصری محتوای ژنتیکی قوم مهاجم را گرفتند، بسیار بسیار ناچیز است.


تنها چند عشیره در نوار جنوب‌غربی استان خوزستان، خود را عرب نامیده و به عربی سخن می‌گویند. اما می‌دانیم که خودانگاره لزوما معرف هویت فرد نیست.

به روایت ابن مقفع، زبان مردم اهواز و خوزستان، علاوه بر فارسی، خوزی بوده است. یعقوبی نیز آن نواحی را سرزمین آل‌ساسان می‌نامد.

@midhistor

🌱

فرودگاه امام جدای از وضعیت شرم‌آورش، عملاً به یک فرودگاه محلی تبدیل شده است. به جز چند پرواز هفتگی لوفت‌هانزا و شرکت اتریشی ایکیا، فقط می‌توان به کشورهای همسایه مستقیم پرواز کرد.‌
فرودگاهی که قرار بود کانون بین‌المللی اتصال شرق و غرب باشد، به یک فرودگاه اسقاطی نیمه‌متروکه تبدیل شده است.

بخش زیادی از اسکلت فلزی پارکینگ فرودگاه، در اوایل سال ۵۷ ساخته و به محل منتقل شد. این فرودگاه یکی از بخش‌های جنبی طرح نگارستان بوده و بنا بود مرکز پروازهای آسیا باشد. طبق این طرح، قرار بود یک شهرک بزرگ در منطقۀ تپه‌های عباس‌آباد (محل فعلی مصلای تهران) ساخته شود و دفاتر شرکت‌های بزرگ جهان مانند جنرال موتورز، آی‌بی‌ام، بنز، ب‌ام‌و و... دفتر آسیایی خود را در این شهرک افتتاح کنند و آنجا یک منطقۀ ویژه اقتصادی در قلب تهران باشد.

به شرکت طراح دستور داده شده بود که باند ویژه برای هواپیماهای پهن‌پیکری که در آینده ساخته خواهد شد را در این فرودگاه طراحی کند و همین باعث شد در دهۀ هشتاد که هواپیمای دریم لاینر اولین پرواز خود را انجام داد، تنها فرودگاه منطقه که باند مناسب فرود این هواپیما را داشت، همین فرودگاه تهران بود.

@midhistor

🌱
بوی مردانگی

از کدام تصویر بوی مردانگی به مشام می‌رسد؟
متاسفانه، امروزه به ابتذال کشیدن هر نمادی، هنر تلقی می‌شود. جست و خیزهای نامفهوم چهار تا جوانک باریک‌اندام، نامش هر چه هست، ورزش باستانی نیست.
کل هنر متولیان کنونی در ارتقای ورزش زورخانه‌ای، پوشاندن لباس‌های ورزشی آستین‌بلند به تن این به اصطلاح باستانی‌کاران بوده است. هنرورانی که مصداق حرکات ژانگولر فرنگی هستند، نه ورزش باستانی ایران.
دستکم حرمت نگهدارید و آن شلوارک‌های لچک و ترنج را از پای این پسرکان شنگول در آورید.

آیین زورخانه و نمادهای آن، از سنن ایران باستان الهام گرفته است. حرکات زورخانه مانند چرخیدن به دور گود، یادآور آیین‌های مهرپرستی است. گود بودن زورخانه نیز یادآور مهرابه‌های کهن است.
در ایران باستان، تمرینات نیروی بدنی برای جنگ‌آوری اهمیت داشت و ابزارهای زورخانه مانند میل و کباده نیز شباهت به سلاح‌های باستانی دارند.
آیین‌های زورخانه بر پایۀ پاکدلی و راستی استوار است که یادآور اصول اخلاقی ایران باستان است.
پس از اسلام، زورخانه با مفاهیم عرفان و فتوت درآمیخت. با این حال، بسیاری از نمادها و سنت‌های آن ریشه در تمدن کهن ایران دارد.

@midhistor