🌱
زبان فارسی

مهرداد ایران‌مهر
گمان کنید کیسه‌ای در میان اتاق است. بنده انگشترم (خراسان)، شما دستبندتان (گیلان)، آن یکی گردنبندش(کردستان) و دیگری هم جواهرش (بلوچستان)... (خوزستان و سمنان و آذربایجان و فارس و لرستان...) را در آن می‌گذارد.
اکنون می‌پندارید این کیسه از آن کیست؟ روشن است، همزمان که از آن همۀ ماست، اما به تنهایی از آنِ هیچیک از ما نیست.

زبان فارسی نیز چنین ویژگیی دارد. یعنی در عین حال که از آنِ همۀ ایرانیان و ایرانی‌تباران است، اما هیچیک از ایشان نمی‌تواند به تنهایی آن را، از آنِ خود بداند.
دربارۀ قوم و ملتی موسوم به فارس هم، اصلا و اساسا چنین چیزی وجود خارجی ندارد، که بخواهد ادعایی در این باره داشته باشد!

@midhistor

🌱
دکتر محمد مقدم:

گرفتاری دانشگاه همان است که در فرهنگستان بود. چون در فکر گسترش و پرورش زبان نیستند و همان کارشکنی‌ها را گستاخانه‌تر دنبال می‌کنند.

همین هفتۀ گذشته، هیئتی به این کار گماشته شد. چون دربارۀ روش کار سخن به میان آمد و از دهان دبیر این هیئت واژه‌های پیشوند و پسوند بیرون آمد، پرخاش شد که «بهتر است همان واژه‌های prefix و sufix را به کار ببریم. چون پیشوند و پسوند با معنایی که به آن‌ها چسبانده شده، در نوشته‌های کهن به کار نرفته است».

با خود انگار کنید که استادان زبان انگلیسی دویست سال پیش، زمانی که می‌خواستند واژه‌های prefix و sufix را تازه به این معنا به کار ببرند، اگر همین روش را پیش گرفته بودند و می‌گفتند که این واژه‌ها را نمی‌پذیریم، زیرا شکسپیر و‌ میلتن یا در قصه‌های کانتربری به کار نرفته است، امروزه زبان انگلیسی در چه حال می‌بود!

آیندۀ زبان فارسی، ۱۳۴۱

دکتر محمد مقدم دانش‌آموختۀ زبان‌شناسی از دانشگاه پرینستون آمریکا بود.

@midhistor
@Parsi_anjoman

🌱
پویانمایی ژاپنی
ارتش ساسانی

خودمان هم یوسف پیامبر و موسی کلیم‌الله و سلیمان نبی می‌سازیم.

@midhistor

🌱

من نه مارکسیست هستم و نه مذهبی، چون مطالعه می‌کنم.

نوال السعداوی، نویسنده، کنشگر اجتماعی، روانپزشک و پزشک مصری، دربارۀ مارکسیست نبودن خود توضیح می‌دهد که چرا زیستن بر اساس ارزش‌هایمان بی‌شک مهمتر از موعظۀ آن‌هاست. زیرا نمی‌توان موعظۀ عدالت سر داد و بی‌عدالتی را زیست.

@midhistor

🌱
توصیف ایرانی

-ما به عربی سخن نمی‌گوییم.
-ما شتر سوار نمی‌شویم.
-بیلاخ در فرهنگ ما نشان موفقیت نیست.
-تقویم ما بر اساس ستاره‌شناسی کار می‌کند...

#فرهنگ
@midhistor

🌱

از تولد در آخور تا صعود به آسمان؛
از بیت لحم و تولد او تا صعودش در کوه زیتون...

هم‌اکنون ۲/۵ میلیارد انسان بر روی زمین، به این چرندیات باور دارند!

@midhistor

🌱
محمد‌علی فروغی:
«سیاست، هنر ممکنات است، نه آرزوهای دور و دراز. عقل سلیم حکم می‌کند که در برابر طوفان‌های سیاسی، به جای مقاومت کور، مسیر باد را شناخت و کشتی مملکت را به سلامت به ساحل رساند.» ‎

#سیاست
@midhistor
@uttweet

ملی‌گراها باز هم باختند

مهرداد ایران‌مهر
تکلیف جمهوری اسلامی و طرفدارانش که مشخص است. اما در این میان، بلاتکلیف اصلی قشر موسوم به ملی‌گراست که خودش هم نمی‌داند چه می‌خواهد و به دنبال چیست؟
👇

پیروان اسلام سیاسی، به دنبال تشکیل امت اسلامی و جهاد سیاسی و فتح قدس و نابودی دشمن صهیونی و اینگونه مسائل هستند.
این تفکر با فتوای علما در سال ۱۳۲۷ آغاز و ۳۰ سال بعد با پیروزی اسلامگراها در سال ۵۷ به شکل سیاسی پیگیری شد. ایشان در مقام پشتیبانی از ملت فلسطین و از کیسۀ بیت‌المال ایرانیان، در حال هزینه و مبارزه برای نابودی اسرائیل هستند. به نظر می‌رسد، طیف چپ احزاب در کشورهای غربی هم خیلی از این روند ناراضی نیست.

تفکر سیاسی جهاد و فتح قدس و غیرو، برگرفته از تفکرات رشید رضا و سید قطب و امثالهم است که در میانه‌های قرن بیستم، افکار سلفی را در قالبی سیاسی، با نام اخوان، صورت‌بندی نمودند. رهبر کنونی جمهوری اسلامی هم در سال‌های پیش از انقلاب ۵۷، چند کتاب از نوشته‌های ایشان را به فارسی ترجمه کرد.
اکنون نزدیک به نیم قرن است که جمیع سرمایه‌های ایران، صرف این آرمان شده است. کشوری که دیگر حتی توان تهیۀ حداقل‌ها را هم برای مردمش ندارد.

پرسشی که باقی می‌ماند، این است که نسبت مدعیان میهن‌پرستی و ملی‌گرایی، با این آرمان چیست؟
ملی‌گرایان در اینگونه مواقع، چشم خود را به روی منطق بسته و با هر موجی که نشان دهد ایشان رگ گردنشان برای وطن و اینگونه مقولات باد می‌کند، همراه می‌شوند.
حال باید پرسید، مسبب وضع موجود کیست و چیست؟ چه شد که کار به اینجا کشید؟ دویدن در پی کدام آرمان بود که وضعیت کنونی را برای کشور به بار آورد؟
پاسخ این جماعت این است که، الان وقت این حرف‌ها نیست. باید ابتدا از وطن دفاع کنیم و پس از دفع شر، به اینگونه مسائل هم خواهیم پرداخت!
اما می‌دانیم و می‌دانند که نه ایشان هیچگاه به جد چنین پرسش و مطالبه‌ای را مطرح کرده‌اند و نه حکومت پس از رفع خطر، مجال طرح چنین پرسش‌هایی را می‌دهد. اتفاقا حکومت نشان داده است که در اینگونه بزنگاه‌ها و پس از دفع شر، تر و خشک را به پای هم خواهد سوزاند.

گروه موسوم به ملی‌گرا، به جای گریبان چاک کردن در زمانی که کار از کف شده، باید علاج واقعه را قبل از وقوع کرده و از حکومت مطالبه می‌کرد که چرا نیروی هوایی نداریم؟ چرا ادعاهای غیرواقعی رهگیری اف۳۵ و بی۲ را مطرح می‌کنید؟ چرا روابط پایداری با بیشتر کشورهای منطقه ندارید؟ چرا هیچ دوست ثابتی در جهان ندارید؟

در اینجا، به آن اقلیت نادانی که از حملۀ خارجی به کشور خوشحال هستند، کاری نداریم. اما اجابت دعوت به انسجام از سوی حکومت و آن هم صرفا در دوران خوف و خطر، عین حماقت است.
آرمان فلسطین، در واقع اولویت اول مردم ایران نیست. اما حکومت، ثروت این ملت را به تشخیص خود، به پای این آرمان هزینه کرده است. همراه شدن با این آرمان، نه تنها سودی برای ما ایرانیان ندارد، بلکه باعث اوضاع نابسامان کنونی هم شده است.
چنانچه حکومت علاقه‌ای وافر به یاری مردم فلسطین دارد، می‌تواند در قالب بیانیه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و در چارچوب قواعد حقوقی مرسوم، این خواسته را به شیوه‌هایی عقلانی و کم‌هزینه پیگیری نماید.
اساسا محو یک کشور صاحب کرسی در سازمان ملل از نقشۀ جهان، از عهدۀ یک کشور دیگر عضو همان سازمان خارج است و در حد شعاری خسارت‌زا باقی خواهد ماند. طیف ملی‌گرا هم باید بداند که چنانچه قصد دلسوزی دارد، باید حاکمیت را به سوی مواضعی اصولی ترغیب نماید.

سال‌هاست در پاسخ به مخاطبینی که می‌گویند نبود جمهوری اسلامی باعث تجزیه و خطر برای ایران می‌شود، گفته‌ایم که ادامۀ سیاست‌های کنونی هم نتیجه‌ای مشابه خواهد داشت.
با آرمانگرایی، بهانه به دست موجوداتی چون نتانیاهو و ترامپ داده شد تا بر کشور بتازند. به نظر هم می‌رسد که بدبختانه کار از دست شده و اینان تا چند تکه از پیرامون نقشۀ ایران را به نیش نکشند، دست‌بردار نخواهند بود و این فرصت طلایی برای انتقام تاریخی از ایران و ایرانی را، به بهانۀ رفتارهای جمهوری اسلامی، از دست نخواهند داد.
اکنون دیگر باید فقط امیدوار به معجزه‌ای زمینی برای نجات کشور کهن و عزیزمان ایران باشیم.

بزنگاه‌های تاریخی

- زندگی در کرانه‌های رود کف خلیج فارس به هنگام یخبندان بزرگ
- استقرار در پیرامون دریاچه‌های میانی فلات در پی وقوع دریاس
- ابداع فناوری‌های نو با بروز خشکسالی ۳۲۰۰ پ.م
- برآمدن کوروش به دنبال اتحاد مصر و لیدی و بابل بر علیه ماد
ـ قیام ارشک، ۷۹ سال پس از شکست گوگمل
- تادیب کراسوس و مارکوس آنتونیوس به دست فرهاد و سورنا
ـ خروش اردشیر در پی طمع روم به فترت پایان دورۀ اشکانی
- بر تخت نشستن انوشیروان و مقابله با خطر مزدکیان
- تاجگذاری یزدگرد سوم در پی ۴ سال کشاکش خونین در دربار ایران
- برآمدن طاهریان و صفاریان و پایان دو قرن سکوت
- همراهی خواجه نصیر با هولاکو برای برانداختن خلیفۀ عباسی
- ظهور شاه اسماعیل در مکتب شیخ زاهد گیلانی در پی ۸۸۰ سال بی‌دولتی
- قیام طهماسب‌قلی خان (نادر) و زنده کردن دوبارۀ شکوه صفوی
- برآمدن آغامحمدخان و ادامۀ راه نادرشاه افشار
- ظهور رضاشاه و نجات ایران از انحطاط پایان دورۀ قاجار
- سیاست قوام و رهایی تبریز از شرٓ استالین...

امید به معجزات زمینی در سرزمین مغان، چندان هم دور از باور و‌ منطق نیست.

🌱
نسل شیک پاسارگادی

توضیحاتی پیرامون وضعیت پایان دورۀ صفویه و خروش نادرشاه افشار و نقش او در احیای مجدد ایران صفوی، که البته همواره مورد لعن و طعن چپ‌های بی‌مغز و‌ معلوم‌الحال بوده، را از این نوجوان خوش‌سخن ایرانی ببینیم و بشنویم.

-با کمی چشمپوشی، توضیحاتش قابل اعتناست.
یادآوری آنکه، قندهار یکی از شهرهای ایران و غلزایی‌ها (حکمرانی هوتکی) نیز ایرانی بودند.

@midhistor

🌱
چپ هیچگاه نفهمید...

#رنانی
@midhistor

🌱
فلسطین

نام آن در قرآن نیامده، اما ۴۷ بار از اسرائیل نام برده شده است.
سوره‌ای به نام اسرائیل هم در قرآن هست که در چاپ‌های بعد از سال ۵۷، به شکل اسراء نوشته شد.

در قرآن، سپاه شموئیل پیامبر یهود به فرماندهی طالوت با فلسطینی‌ها به فرماندهی جالوت می‌جنگد. جالوت فلسطینی که در قرآن لعن شده است، به دست داود کشته می‌شود و سرزمین موعود به چنگ بنی‌اسرائیل می‌افتد.
اما حکایت در متون کهن تاریخی به شکل دیگری است و فلسطین اصالت بیشتری دارد. روایات مربوط به پادشاهی اسرائیل نیز فقط در عهد عتیق آمده است.

نتیجه آنکه، انتظار می‌رفت مذهبیون به تبعیت از کتب دینی خود، بیشتر هوادار طرف دیگر دعوا باشند. اما از زمانی که سلفی‌گری با تعریفی سیاسی به میدان آمد و اخوان‌المسلمین پا گرفت، داستان به شکل کنونی دیده شد.

این سرزمین در دوران تاریخی، زیر فرمان آموها، اکد، آشور، کلده، هخامنشی، روم، عثمانی و بریتانیا بوده است.

بی رودربایستی

جمهوری اسلامی پدیده‌ای نوظهور است که پیش‌تر نبوده و در آینده هم قرار نیست تا ابد وجود داشته باشد.
بنابراین بود و نبودش اساسا مسالۀ مهمی در تاریخ جهان و ایران به شمار نمی‌رود. اما زمانی داستان بغرنج می‌شود که این پدیده، زلف خود را به زلف ایران گره زده و غرب هم این موضوع را می‌داند و خرسند است.

بدینگونه که، کار به مرحلۀ بی‌بازگشتی رسیده و ادامۀ حیات جمهوری اسلامی، بحرانی را آفریده که با سقوطش، نقاط مختلف مرزی کشور با حمایت بیگانگان دچار آشوب خواهد شد.

گروهی می‌گویند، شمار افراد میهن‌پرست حتی در شهرها و استان‌های مرزی نیز بیشتر از تجزیه‌طلبان است. این گزاره درست است، اما شرط لازم به شمار آمده و شرط کافی نخواهد بود.
زیرا در دوران گذار، افسار به دست گروه‌های اقلیت تندرویی می‌افتد که سازماندهی شده و از حمایت خارجی برخوردارند.

یک مثال آنکه، امروزه شمار مردم ایران که مخالف حکومت هستند، از حزب‌اللهی‌ها و بسیجی‌ها و نیروهای سرکوب، بیشتر است.
اما تسلط خیابان و شهر در دست کیست؟ مشخص است، چون ایشان سازماندهی و تسلیح شده و پشتیبانی می‌شوند.
گروه‌های شبه‌نظامی مناطق مرزی در زمان هرج و مرج رخ داده در آینده نیز همین حالت را دارند. ایشان از اکنون توسط کشورهای خارجی سازماندهی شده و نیز پشتیبانی و مسلح خواهند شد. پس ایست و بازرسی‌ها و تسلط بر شهرها و‌ راه‌ها در دست ایشان خواهد بود.

چه راهکاری برای این زمان داریم؟؟

❌❌

این دو نادان، طرحی را به سران قوا داده‌اند که استان‌ها مستقل از مرکز شده و استانداری‌ها اختیارات مشابه هیات وزیران به دست آورده و درآمدهای هر استان صرفا در همان استان هزینه شود!

در ایست و بازرسی‌های خیابانی به دنبال جاسوسان اسرائیل می‌گردید؟!

#بومی‌گزینی
#تجزیه_ایران