عزیز من، هرچه بادا باد؛
ما به دوست داشتن همدیگر ادامه می‌دهیم، مگر نه؟!
"از نامه‌های کافکا به فلیسه
ما به دوست داشتن همدیگر ادامه می‌دهیم، مگر نه؟!
"از نامه‌های کافکا به فلیسه
عَوضنا خيراً مِمّا فَقدنا
وَلا تُخيب آمَالنا فيمّا تٌمنينا
آن‌چه از دست داده‌ایم را
با چیز بهتری
برایمان جبران کن،
و امیدهایمان را
به آن‌چه آرزو داشتیم
ناامید نکن...
وَلا تُخيب آمَالنا فيمّا تٌمنينا
آن‌چه از دست داده‌ایم را
با چیز بهتری
برایمان جبران کن،
و امیدهایمان را
به آن‌چه آرزو داشتیم
ناامید نکن...
آدم وقتی کسی را دوست دارد، در برابر همه‌ی دنیا قدرتمند است، اِلا همان یک نفر!!
بگذار شبیه به چیزی باشم که هرگز
نبوده ام
بگذار این بار تمام اتهاماتی باشم که بر من نشانه گرفته اید
شاید این بار کمتر آزرده شوم..
تناقض همیشه زجر آور است!
-مرضیه
نبوده ام
بگذار این بار تمام اتهاماتی باشم که بر من نشانه گرفته اید
شاید این بار کمتر آزرده شوم..
تناقض همیشه زجر آور است!
-مرضیه
میخوام تمام احساست درونی ام را قی کنم
میخوام هرآنچه هیچ و پوچ شمرده اند برای زیستن ملال آور روح قرین اندوهم گرو بگذارم
این مرا تنها “من” است که کلمه به کلمه میخواند
مابقی جهان تنها نگاه کوتاهی به این سطر انداخته اند
چرا که برای خودم سراسر “غم”
و برای دیگران “هیچ”را زیسته ام
انگار هربار که آنگونه سرشار ازموهبت در آغوش گرفتم اشان،در آغوشم نگرفته باشند!
به راستی چه کسی میتواند آنگونه که من عشق را بی بهره بودم بی بهره باشد؟
و باز هم من..
-مرضیه هآدیلو🍃
میخوام هرآنچه هیچ و پوچ شمرده اند برای زیستن ملال آور روح قرین اندوهم گرو بگذارم
این مرا تنها “من” است که کلمه به کلمه میخواند
مابقی جهان تنها نگاه کوتاهی به این سطر انداخته اند
چرا که برای خودم سراسر “غم”
و برای دیگران “هیچ”را زیسته ام
انگار هربار که آنگونه سرشار ازموهبت در آغوش گرفتم اشان،در آغوشم نگرفته باشند!
به راستی چه کسی میتواند آنگونه که من عشق را بی بهره بودم بی بهره باشد؟
و باز هم من..
-مرضیه هآدیلو🍃
Dead thoughts! pinned «میخوام تمام احساست درونی ام را قی کنم میخوام هرآنچه هیچ و پوچ شمرده اند برای زیستن ملال آور روح قرین اندوهم گرو بگذارم این مرا تنها “من” است که کلمه به کلمه میخواند مابقی جهان تنها نگاه کوتاهی به این سطر انداخته اند چرا که برای خودم سراسر “غم” و برای دیگران…»
زندگی دست به دست می‌شود و انسان هرگز به تمام نمی‌میرد. شخص او می‌رود و جوهر زندگی او در پیکری و جامه‌ای دیگر حلول می‌کند. ما امروز میراث‌دار بسیار مردمانیم که آمدند و به ما سپردند و رفتند، تا ما به که بسپاریم!
و تو لبخند‌هایت همان دلیلی‌ست که خدا زمزمه می‌کند: آدمی‌زاد ارزشش را داشت!
آن گاه که لیاقت دریافت خدا را در خویش داشته باشی، بدان که او به هزاران شیوه در تو تجلی خواهد کرد!