شما یک آدم با سلیقه ایی اگر گاستلی گوش میدی ..!

-برای پایان این شب ملال انگیز

براتون موزیک میفرستم با خاطراتی که ازش دارم
قبلا اینکارو کردم
شماهم ناشناس بفرستید بزارم اینجا(:

نمیدونم دقیقا کجا و کی انقدر خو گرفتم با شعر این آهنگ
فقط خوب یادمه پاییز سال نود و هشت بود و من طرد شده بودم
برای بار هزارم ..

جاده ی خلوت و نور آفتاب
من که به آسمون خیره شدم و تو دلم خطاب به خودم که حسابی ازش خستم میگم :i Dont wanna be you anymore …

(دنیا رو وقتی ک قراره بی تو تنهاشم نمیخوام
چیزی بجز اینکه بتونم عاشقت باشم نمیخوام)
بارها و بارها اینو براش میخوندم و میگفتم؛ اما در آخر تنهاتر از قبلم کرد..شایدم دنیا نزاشت که بشه :)
[ناشناس ارسال شده]

همیشه فکر میکردم این موسیقی رو قراره با یه نفر زندگی کنم که قدر تک تک کلماتی که میگه و من انجام دادم بدونه ..
هنوز اینطور نیست
اما ای کاش یه روز تجربه اش کنم ..
نه فقط رابطه عاطفی کسی رو بلکه کاش {قدر منو دونستن} رو تجربه میکردم ..!

یادش بخیر باشه
توی یکی از سکانس های یه سریال شنیدمش
و در به در گشتم تا پیداش کنم ..
لطفا چشماتو ببند و به نقطه ی اوجش گوش کن که میگه:
چند بار دیگه قلبم باید صبر کنه
چند بار دیگه بشکنه؟
بلند شه و باور کنه و باز مجبور شه فراموش کنه(:

اما من تو را در فرداهایم میبینم عزیزم
در رویاهایم
در آرزوهایم
بی شک که تو سهم سرنوشت منی!

در فراسوهای پیکرهایمان،
به من وعده‌ی دیداری بده..!

«من تا پایان عمرم، به این می‌اندیشیدم:
زنی که عشق را می‌پذیرد تا چه اندازه بی‌دفاع می‌گردد.»!

من سازم؛ بندی آوازم
برگیرم
بنوازم!!

عندما أشاركك الأغنية التي أحبها،
أنا أعانقك بشكل أخر...

«وقتى ترانه‌ىِ مورد علاقه‌ام
را با تو به اشتراک مى‌گذارم
به شكلِ ديگرى
به آغوش مى‌كشَمَت...»!!

و بودن کنار تو، جایزه‌ی تمام روزهایی‌ست که از وزن اندوه روی سینه‌ام نفسم تنگ شد ولی دوام آوردم.!

من اغلب فکر می‌کنم که شب زنده تر و رنگی تر از روز است !