mInd SET-ETH

" እድለቢሱ ተመራቂ "

ይህ የእኛ የተለዬ ገጠመኝ ነው። የተስፋን ምንነት የምንረዳበት መጠበቅን የምንማርበት። ህልማችን በድንገት የፅሐይ ሙቀት እንደጠወለገች አበባ ሆኗል። ታሪካችን በውሃ እየጠጣች ከጠወለገች የፅጌሬዳ አበባ አይተናነስም። በቃ ማብቂያ የሌለው ታሪክ፡ ነገር ግን እየጨረስነው የሚመስለን የቅዠት አለም። ይህ ምን አይነት እድል ነው? ሰው እንዴት ለሁለተኛ አመት ጂሲ ይሆናል? 102 ቀን እየቀረን የዛሬ አመት በወረሃ መጋቢት 12 ጊቢያችንን በሚያሳዝን ሁኔታ ለቀን ወጣን። በወቅቱ ከተወሰኑ ጊዚያት በኋላ የምንመለስ ስለመሰለን ብዙም በመውጣታችን አልተገረምንም። ነገር ግን ከወጣን በኋላ በሽታው እንደ ቀትር ፅሀይ እየበረታ ሄደ። የእኛም መጠሪያ ቀን የውሃ ሽታ ሆነ። ከአሁን አሁን እንገባለን ብለን ብናስብም ነገር ግን ሁሉም ነገር እንደጠበቅነው ሳይሆን ቀረ።
ውድ አንባቢያን ይህ እንደፈልግን የማንፅፈው እንደፈለገ የሚፅፈን እንዳሻው የሚወስደን በበሽታና በጦርነት የታጀበው አለማችን ነው። ሰዎች ያሻቸውን ማለት ይችላሉ። ነገር ግን እኛ አምነን መቀበል ብቻ ነው ፀጋችን። በሁለት ቀን እየመከነ የሚሄደው የህልም ሩጫ የሚመስል አለማችንን ፀጥ ብለን ሲነግሩን እንሰማለን። ይህ ከእድሚያችን ላይ ቀንሰን የምናስቀምጠው ሌላው ውጣ ውረዳችን ነው። " ልጄ መቼ ነው የምትመረቀው? መቼ ነው መጥቼ የማስመርቅህ?" አለችኝ እናቴ ለአመታት ለእኔ ስትል ደፋ ቀና ያለ የደከመ ድምጿን ይበልጥ እያሰለለችው። ይህን ያለችኝ ባለው ወቅታዊ ሁኔታ ዩኒቨርሲቲዎች ተመራቂ ተማሪዎችን የሚቀበሉበትን ቀን በማራዘማቸው ነው። እምባዬ መጣ? ተስፋ አለመቁረጧ ስሜታዊ አደረገኝ። ይህ ምርቃት ከእኔ በላይ ለእሷ ትልቅ ትርጉም እንዳለው አውቃለሁ። ቶሎ ተመርቄ ስራ ይዤ አግብቼ ወልጄ ልጆቼን እርጅና ሳይጫጫናት ማየት ትሻለች። ሌላኛው የእናቴ ህልም አስለቀሰኝ። " እማ በህመሜ ላይ ህመም አትጨምሪብኝ። ሁሉም ነገር በፈጣሪ ፈቃድ ነው የሚሆነው እንጂ እንደ እኔ ፈቃድ ቢሆንማ ይሄን ሁሉ ምን አስጠበቀኝ?" አልኳት። "እሺ ልጄ ግን በቶሎ ተመርቀህ ሞት ሳይቀድመኝ ተመርቀህ ስትደሰት ወግ ማዕረግህን ማየት ስለምፈልግ ነው። አትፍረድብኝ" አለች እምባ በተናነቀው ድምጿ " እሺ እናቴ አንቺ እንዲህ አትሁኝ። ሞትንስ ደግሞ ምን አመጣው? ገና ምን አይተሽ? ገና ብዙ አመት ትቆያለሽ። ብቻ ጠብቂ እኔ ልጅሽ በዚህ ሁሉ ፈተና አልፌ ምን እንደማሳይሽ"አልኳት ምን እንደማሳያት በውል ባላውቅም እንደው በድንገት አፌ ላይ በመጣ የወኔ ቃል" ይሁና ልጄ ብቻ አንተ ደህና ሁንልኝ እስኪ ደህና መሆንህስ አንድ ነገር አይደል" ብላ ቅር እንደተሰኘች ዝም ብላ ምላሼን ከጠበቀች በኋላ " በል ለማንኛውም የማይሆን ነገር ከሆነ ወደቤትህ ተመለስ " ብላኝ ንግግራችንን ጨረስን። ከእኔ አልፎ መመረቄን ለምትሻ እናቴ ሆዴ ተብሰከሰከ። ስንቱ ወላጅ ይሆን በልጆቹ አለመመረቅ ያዘነው።

አንዱ ወዳጄ ጋር ስናወራ " የአንዱ ልጅ ቤተሰብ እኮ ብር አንስጥም አሉት" አለኝ " ለምን?" ድንግጥ ብዬ ጠየኩት " እኔም እንዲህ እንዳንተ ድንግጥ ብዬ ነው የጠየኩት እና የመለሰልኝ መልስ የሚገርም ነበር ' ለአንተ ያዘጋጀነው በጀት ከነሱፍህ 2012 ሰኔ ላይ አልቋል' ነበር ያሉት " አለኝ ፈገግ እያለ እኔም የፈገግታውን ፅንፍ ለራሴ እያጋባሁ "ቤተሰቦቹ ግን የሌለ ከሀበሻ ሚሞች የበለጡ ቀልደኞች አይደሉ እንዴ"አልኩት " አይ አንተ ግን እውነታቸውን እኮ ነው። በእኛ እድለቢስነት ምክንያት ያልተመረቅን እንደሁ ዝንታለም ሊጠውሩን ነው እንዴ ታዲያ?" ብሎ ሀዘን በተሞላው ምናብ ጆሮውን ጣል አድርጎ የኋሊት ነጎደ። ይሄኔ እኔም በጭንቀትና በምን ይሆናል ጥያቄ መብሰልሰሌን ተያያዝኩት። ቀጣይስ ምን ይሆን የሚፈጠረው?

አወዛጋቢው የተመራቂ ተማሪ መጨረሻ በምን አይነት ድራማ ይጠናቀቅ ይሆን? ለሁለት አመት ጂሲ የሆነው ተማሪ ታሪክ የማይዘነጋው ገጠመኝ ዝንት አለም በህይወቱ ውስጥ እንደ ጥላ ከኋላ የሚከተለው ብራና ላይ የተከተበ እውነቱ ይህ ነው። በዝሆኖቹ ፀብ እየተረገጠ ያለው ውብ ጊዚያችን እየራቀ የሄደው የንጋት ወጋገናችን እየቀርብነው የሚርቀን የተስፋ ጀንበራችን ነው። ምንም ማድረግ አይቻልም። ማብቂያ የሌለው ቅዠት የሚመስል እውነት ነው። ከአድማስ ማዶ ሆና በውቂያኖስ ላይ ቀይ ቀለሟን ጣል አድርጋ በሰላም እግሮቿን ወደ ምዕራብ እንደምትተኛ ውብ የተፈጥሮ ፀሀይ በሀሴት የሚዘከር የሚደረስ ውብ ታሪክ አይደለም። በበሽታና በጦርነት የታጀበ መራራ እውነት እንጅ።" አሁን የምንማረው ጠፍቶናል። አስተማሪው ራሱ ምን እንደሚያስተምር የሚጠፋው ይመስለኛል። ወደ የት ማየት እንዳለባቸው ግራ የተጋቡ አይኖች፣ ምን መፃፍ እንዳለባቸው የተምታታባቸው ጣቶች፣ ምን ማሰብ እንዳለባቸው የተወዛገቡ አእምሮዎች፣ ወደየት መሄድ እንዳለባቸው የማያውቁ እግሮች፣ አሁንም በሌላ ትንሽየ የተስፋ ጭላንጭል ጊቢ ውስጥ የሚታዩ ተመራቂ ተማሪዎች ዝም ብለው ይመላለሳሉ። ማስክ ማድረግ ሳኒታይዘር መጠቀምም ሰልችቷቸዋል። ብቻ ልባቸው ላይ ባስቀሯት ትንሽ ተስፋ ብቻ ይወዛወዛሉ። የማህበራዊ ድረገፁ ቁርስ ምሳ ራት የሆኑት ተመራቂዎች በራሳቸው በተቀለደ ቀልድም ፈገግ እያሉ ቀልዱን በዚህ መልኩ ቢሆን እያሉ ይበልጥ እንዲቀለድባቸው እያስተካከሉ የተፃፈላቸውን ታሪክ ያነባሉ። አንዳንዶቹ ደግሞ ሱፋቸውን በጊዜ ለብሰው ፏ ብትን ብለው ይወጣሉ። በእርግጥ እኔም መቼም በጊዜዬ አላስመረቀኝ ብዬ ለልደትም ለሰርግም እየለበስኩት ነበር።አሁን ላይማ ሱፍ እንዴት እንደጠላሁ። የሆነ የሚያናድ ልብስ ነው። እሱን ስትለብስ ሌላ ሰው ነው የምትሆነው። አካሄድህ ሁሉ ሳይቀር ይቀየራል። ኤጭ ጭራሽ ጋወንማ ጠላቴ ሆኗል። ነገር ግን ያነን ጥቁር ጋወን በደንብ እለብሰዋለሁ። ለዛ የመከራ ጊዜ እስካሁን ላሳለፍኩበት የሀዘን ጊዜዬ ማስታዎሻ ይሆነኛል።በደንብ እለብሰዋለሁ ለዛውም ደርቤ ደራርቤ ሁለት አመት ጂሲ የሆንሁበትን ያህል ነው የምለብሰው። እስከዛ ቀን ግን በኮሶና በእሬት የተለወሰውን ቀኔን እየመረረኝም ቢሆን እየጠጣሁ እገፋዋለሁ።

የምረቃ ታሪካቸው በበሽታና በጦርነት መካከል እየተራዘመ ከተቸገሩት ተማሪዎች መካከል ነኝ! ስሜቱን አውቀዋለሁ፤ስቃዩ ይገባኛል፣ተስፋው ያባዝነኛል፣ ባዶ ነገዬ እያነሆለለኝ እንደ እብድ ብቻየን በየመንገዱ ህዳግ አወራለሁ። ትምህርት ጠፍቶብኛል። ገና እንደ አዲስ የምጀምር ነው የሚመስለኝ 17 አመት እንደተማርኩ እረስቸዋለሁ። በቃ ይህ የእኛ የማይነጥፋ የታሪክ አጋጣሚ ነው። ማንም ሊመኘው የማይፈልግ እኛም ሳንመኘው የደረስንበት የተለዬ ዕድል።

ሰርክ በሙዝና🍌 በአቡካዶ ከፈፍ የመፅፈው የአርባምንጭ ዩኒቨርሲቲ ትዝታዎቼንና አንዳንድ ነገሮችን ከማስቀምጥበት መቶ ስታዎሻዬ የወሰድኩት ✍🍌

# አ.ም.ዩ
#✍አምባዬ ጌታነህ

------'-----------@mindset12

3.07K views06:31