میراث باشی
🔺بافت تاریخی اردکان و ساخت و ساز غیر متعارف! #ارسالی 🔸تصاویر ارسالی به میراث‌باشی حکایت از ساخت وسازی با بتن و میله‌گرد در محدوده خیابان میرداماد نبش کوچه ۳۵ دارد. 🔸آیا اداره میراث فرهنگی اردکان و مدیر بافت تاریخی بر این ساخت و ساز در محدوده بافت تاریخی…
🔺آخرین وضعیت بنای جوار بافت تاریخی و ثبت ملی اردکان در خیابان میرداماد و سکوت مسوولان میراث فرهنگی
🔸با وجود رسانه‌ای شدن این ساخت و ساز نامتعارف همچنان اداره کل میراث فرهنگی استان یزد و اداره میراث فرهنگی اردکان و پایگاه بافت تاریخی اردکان هیچ اقدام خاصی انجام نداده‌اند. مشخص نیست چه کسانی متولی نظارت بر ساخت و سازهای بافت ثبت ملی شده‌اند و ساخت و سازها بر اساس کدام ضوابط بافت تاریخی است.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔸با وجود رسانه‌ای شدن این ساخت و ساز نامتعارف همچنان اداره کل میراث فرهنگی استان یزد و اداره میراث فرهنگی اردکان و پایگاه بافت تاریخی اردکان هیچ اقدام خاصی انجام نداده‌اند. مشخص نیست چه کسانی متولی نظارت بر ساخت و سازهای بافت ثبت ملی شده‌اند و ساخت و سازها بر اساس کدام ضوابط بافت تاریخی است.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
#ارسالی
کارشناس وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
🔺« کارشناسان؛ ستون‌های خاموش وزارت میراث فرهنگی و گردشگری»
🔸در میان همه برنامه‌ها و تقدیرها، جای کارشناسان خالی است. هر سال، با فرارسیدن هفته گردشگری، فضای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در ستاد و ادارات کل استانی در سراسر کشور، سرشار از خبرها، آیین‌ها, رونمایی ها و مراسم تقدیر می‌شود. برنامه‌هایی برای رونق گردشگری، تجلیل از فعالان بخش خصوصی، و نمایش دستاوردهای یک‌ساله برگزار می‌گردد. اما در میان این شور و هیاهو، گروهی که قلب تپنده این وزارتخانه‌اند، اغلب در حاشیه می‌مانند: کارشناسان.
🔸کارشناسان، همان نیروهای تخصصی و دلسوزی هستند که در پشت صحنه هر طرح و برنامه‌ای ایستاده‌اند. آنان مطالعه می‌کنند، می‌نویسند، تحلیل می‌کنند و راهکار ارائه می‌دهند تا مدیران بتوانند تصمیم بگیرند و سیاست‌های ابلاغی اجرا شوند. اما وقتی نوبت به تقدیر می‌رسد، نامی از آنان به میان نمی‌آید.مدیران می‌آیند و می‌روند، اما کارشناسان می‌مانند.
🔸در ساختار اداری کشور، مدیران معمولاً جابه‌جا می‌شوند، اما کارشناسان می‌مانند و تداوم سازمان را حفظ می‌کنند. آنان شاهد تغییر دولت‌ها، سیاست‌ها و برنامه‌ها هستند و حافظه زنده‌ای از تجربه‌های موفق و ناموفق وزارتخانه را در خود دارند.
🔸در ادبیات علمی مدیریت منابع انسانی، به این تداوم تجربی و دانشی، «سرمایه دانشی» و «حافظه سازمانی» گفته می‌شود؛ مؤلفه‌ای که بدون آن، هیچ سازمانی نمی‌تواند از اشتباه‌های گذشته بیاموزد یا مسیر آینده را آگاهانه‌تر طی کند.
📍فرسایش بی‌توجهی، خاموش اما عمیق
🔸بی‌توجهی به بدنه کارشناسی، فقط یک غفلت احساسی نیست؛ پیامدهای عمیق سازمانی دارد. کارشناسانی که دیده نمی‌شوند، به‌مرور انگیزه خود را از دست می‌دهند و سازمان، بی‌آنکه فوراً متوجه شود، دچار فرسایش دانشی و فکری می‌شود.
📍هفته گردشگری؛ فرصتی برای بازنگری
🔸هفته گردشگری باید فقط زمان جشن و گزارش نباشد؛ فرصتی است برای تأمل در درون وزارتخانه، برای بازشناسی سرمایه انسانی‌ای که سال‌هاست چراغ این نهاد را روشن نگه داشته است.
🔸تقدیر از فعالان بخش خصوصی، ضروری و ارزشمند است، اما تقدیر از کارشناسان درون‌سازمانی، نشانه بلوغ مدیریتی و احترام به دانش و تداوم است.
🔸اگر توسعه گردشگری را به‌عنوان یک هدف ملی می‌دانیم، باید بدانیم که این توسعه بر شانه‌های همان کارشناسانی بنا می‌شود که شاید در قاب هیچ عکسی نباشند، اما در هر خط از برنامه‌ها و سیاست‌ها حضور دارند.
🔸سرمایه انسانی، نه یک شعار اداری، بلکه زیربنای پایداری میراث فرهنگی و آینده گردشگری ایران است.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
کارشناس وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
🔺« کارشناسان؛ ستون‌های خاموش وزارت میراث فرهنگی و گردشگری»
🔸در میان همه برنامه‌ها و تقدیرها، جای کارشناسان خالی است. هر سال، با فرارسیدن هفته گردشگری، فضای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در ستاد و ادارات کل استانی در سراسر کشور، سرشار از خبرها، آیین‌ها, رونمایی ها و مراسم تقدیر می‌شود. برنامه‌هایی برای رونق گردشگری، تجلیل از فعالان بخش خصوصی، و نمایش دستاوردهای یک‌ساله برگزار می‌گردد. اما در میان این شور و هیاهو، گروهی که قلب تپنده این وزارتخانه‌اند، اغلب در حاشیه می‌مانند: کارشناسان.
🔸کارشناسان، همان نیروهای تخصصی و دلسوزی هستند که در پشت صحنه هر طرح و برنامه‌ای ایستاده‌اند. آنان مطالعه می‌کنند، می‌نویسند، تحلیل می‌کنند و راهکار ارائه می‌دهند تا مدیران بتوانند تصمیم بگیرند و سیاست‌های ابلاغی اجرا شوند. اما وقتی نوبت به تقدیر می‌رسد، نامی از آنان به میان نمی‌آید.مدیران می‌آیند و می‌روند، اما کارشناسان می‌مانند.
🔸در ساختار اداری کشور، مدیران معمولاً جابه‌جا می‌شوند، اما کارشناسان می‌مانند و تداوم سازمان را حفظ می‌کنند. آنان شاهد تغییر دولت‌ها، سیاست‌ها و برنامه‌ها هستند و حافظه زنده‌ای از تجربه‌های موفق و ناموفق وزارتخانه را در خود دارند.
🔸در ادبیات علمی مدیریت منابع انسانی، به این تداوم تجربی و دانشی، «سرمایه دانشی» و «حافظه سازمانی» گفته می‌شود؛ مؤلفه‌ای که بدون آن، هیچ سازمانی نمی‌تواند از اشتباه‌های گذشته بیاموزد یا مسیر آینده را آگاهانه‌تر طی کند.
📍فرسایش بی‌توجهی، خاموش اما عمیق
🔸بی‌توجهی به بدنه کارشناسی، فقط یک غفلت احساسی نیست؛ پیامدهای عمیق سازمانی دارد. کارشناسانی که دیده نمی‌شوند، به‌مرور انگیزه خود را از دست می‌دهند و سازمان، بی‌آنکه فوراً متوجه شود، دچار فرسایش دانشی و فکری می‌شود.
📍هفته گردشگری؛ فرصتی برای بازنگری
🔸هفته گردشگری باید فقط زمان جشن و گزارش نباشد؛ فرصتی است برای تأمل در درون وزارتخانه، برای بازشناسی سرمایه انسانی‌ای که سال‌هاست چراغ این نهاد را روشن نگه داشته است.
🔸تقدیر از فعالان بخش خصوصی، ضروری و ارزشمند است، اما تقدیر از کارشناسان درون‌سازمانی، نشانه بلوغ مدیریتی و احترام به دانش و تداوم است.
🔸اگر توسعه گردشگری را به‌عنوان یک هدف ملی می‌دانیم، باید بدانیم که این توسعه بر شانه‌های همان کارشناسانی بنا می‌شود که شاید در قاب هیچ عکسی نباشند، اما در هر خط از برنامه‌ها و سیاست‌ها حضور دارند.
🔸سرمایه انسانی، نه یک شعار اداری، بلکه زیربنای پایداری میراث فرهنگی و آینده گردشگری ایران است.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
❤3👍3👏2
🔺صندوق احیا چطور پیش پای توسعه گران فرهنگی سنگ‌اندازی می کند؟
🖋#سعیده_اسدیان
🔸مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی چند ماه پیش گزارشی از عملکرد صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی منتشر و طی آن اعلام کرد، با وجود گذشت ۲ دهه از تاسیس، صندوق فاقد عملکرد قابل قبول بوده است.
📍سنگ‌اندازی در برابر سرمایه گذاران
🔸بسیاری از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و توسعه‌گران فرهنگی از فرآیندهای طولانی، نبود شفافیت و خطر فسخ یا دعواهای قضایی گلایه دارند و همین امر سرمایه‌گذاری در حوزه میراث فرهنگی را به تجربه‌ای پرریسک و نا ایمن تبدیل کرده است. همه این عوامل دست به دست هم داده تا این روزها شاهد تأخیر در مرمت، افزایش فرسایش و تخریب بناها و از دست رفتن فرصت‌های گردشگری در کشور باشیم.
🔸هرچند برزین ضرغامی، مدیرعامل صندوق توسعه، احیاء و بهره‌برداری از اماکن تاریخی معتقد است هدف در صندوق مرمت و احیای بناهاست نه درآمدزایی، اما سنگ‌اندازی‌های صورت گرفته در مسیر سرمایه‌گذاران بخشی خصوصی این ادعا را رد می‌کند. برخی از پروژه‌های مرمتی با وجود اینکه بیش از ۹۰ درصد به سرانجام رسیده، اما در ادامه مسیر با چالش‌های جدی از سوی صندوق احیا مواجه شده‌اند. این در حالی است که سال ۱۴۰۴ از سوی رهبر انقلاب با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» نامگذاری شده و رهبر معظم انقلاب بر لزوم حمایت همه‌جانبه از سرمایه‌گذاران دغدغه‌مند، فعالان فرهنگی و ارزش‌آفرین و بخش خصوصی تأکید کرده‌اند.
📍از تهدید تا فسخ قرارداد
🔸گزارش‌های متعددی از سرمایه‌گذاران فعال در حوزه مرمت و بهره‌برداری از بناهای تاریخی نشان می‌دهد که رویکرد تهدیدآمیز، ادبیات تحقیرآمیز و ابزارسازی از «فسخ قرارداد» یک طرفه به عنوان اهرم فشار به جای «همکاری، مشارکت و گفت و گوی مؤثر» به هنجار رایج در این نهاد تبدیل شده است.
🔸یک سرمایه‌گذار و توسعه‌گر فرهنگی که نامش نزد روزنامه همشهری محفوظ است، درباره تجربه خود از احیای یکی از بناهای تاریخی به همشهری می‌گوید: «در زمان عقد قرارداد، کارشناسان صندوق هزینه مرمت را یک و نیم میلیارد تومان برآورد کردند، اما مشاوران مستقل، پس از قرارداد هزینه واقعی پروژه را بیش از ۱۰ میلیارد تومان اعلام کردند. با وجود این شکاف فاحش و تورم شدید، پروژه با اتکا به منابع شخصی و عزم تیم اجرایی، تا مرحله پایانی پیش رفت. با این حال، تاخیر بیش از یک سال در ابلاغ رسمی مرمت، نادیده گرفته شدن این تأخیر در محاسبه مدت قرارداد و دریافت اخطارهای مکرر برای میزبانی بازدید کنندگان، فضا را برای همکاری دشوار کرده است. این در حالی است که تمام فعالیت‌ها با همکاری شهرداری منطقه و ناحیه در حمایت از رفع آسیب‌های محله و شب‌مردگی کوچه و در راستای اهداف فرهنگی پروژه مطابق سیاست‌های فرهنگی صندوق احیاء صورت گرفته است.»
📍قراردادهای یک طرفه
🔸بر اساس اطلاعات خبرنگار همشهری و صحبت با تعدادی از توسعه‌گران فرهنگی، یکی از مشکلات عمده‌ای که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند، تنظیم قرارداد از سوی صندوق به صورت یک طرفه است به نحوی که امکان تغییر یا مذاکره از سوی سرمایه‌گذار وجود ندارد.
همچنین کارشناسی‌های اولیه در راستای زمان و هزینه مرمت به صورت سطحی و غیرواقعی انجام می‌شود. برای مثال، مرمت یک بنای مخروبه با آسیب‌های پنهانی همچون نم، موریانه، سستی پی و... ممکن است چند سال طول بکشد، اما در قرارداد معمولاً یک‌سال ذکر می‌شود، این کارشناسی‌های نادرست باعث تحمیل هزینه‌های مازاد و زمان‌های طولانی‌تر به سرمایه‌گذار می‌شود، بدون آنکه قرارداد انعطاف لازم برای اصلاح شرایط داشته باشد./همشهری آنلاین
🔻ادامه در لینک زیر:
http://hamshahrionline.ir/xbnCn
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🖋#سعیده_اسدیان
🔸مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی چند ماه پیش گزارشی از عملکرد صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی منتشر و طی آن اعلام کرد، با وجود گذشت ۲ دهه از تاسیس، صندوق فاقد عملکرد قابل قبول بوده است.
📍سنگ‌اندازی در برابر سرمایه گذاران
🔸بسیاری از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و توسعه‌گران فرهنگی از فرآیندهای طولانی، نبود شفافیت و خطر فسخ یا دعواهای قضایی گلایه دارند و همین امر سرمایه‌گذاری در حوزه میراث فرهنگی را به تجربه‌ای پرریسک و نا ایمن تبدیل کرده است. همه این عوامل دست به دست هم داده تا این روزها شاهد تأخیر در مرمت، افزایش فرسایش و تخریب بناها و از دست رفتن فرصت‌های گردشگری در کشور باشیم.
🔸هرچند برزین ضرغامی، مدیرعامل صندوق توسعه، احیاء و بهره‌برداری از اماکن تاریخی معتقد است هدف در صندوق مرمت و احیای بناهاست نه درآمدزایی، اما سنگ‌اندازی‌های صورت گرفته در مسیر سرمایه‌گذاران بخشی خصوصی این ادعا را رد می‌کند. برخی از پروژه‌های مرمتی با وجود اینکه بیش از ۹۰ درصد به سرانجام رسیده، اما در ادامه مسیر با چالش‌های جدی از سوی صندوق احیا مواجه شده‌اند. این در حالی است که سال ۱۴۰۴ از سوی رهبر انقلاب با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» نامگذاری شده و رهبر معظم انقلاب بر لزوم حمایت همه‌جانبه از سرمایه‌گذاران دغدغه‌مند، فعالان فرهنگی و ارزش‌آفرین و بخش خصوصی تأکید کرده‌اند.
📍از تهدید تا فسخ قرارداد
🔸گزارش‌های متعددی از سرمایه‌گذاران فعال در حوزه مرمت و بهره‌برداری از بناهای تاریخی نشان می‌دهد که رویکرد تهدیدآمیز، ادبیات تحقیرآمیز و ابزارسازی از «فسخ قرارداد» یک طرفه به عنوان اهرم فشار به جای «همکاری، مشارکت و گفت و گوی مؤثر» به هنجار رایج در این نهاد تبدیل شده است.
🔸یک سرمایه‌گذار و توسعه‌گر فرهنگی که نامش نزد روزنامه همشهری محفوظ است، درباره تجربه خود از احیای یکی از بناهای تاریخی به همشهری می‌گوید: «در زمان عقد قرارداد، کارشناسان صندوق هزینه مرمت را یک و نیم میلیارد تومان برآورد کردند، اما مشاوران مستقل، پس از قرارداد هزینه واقعی پروژه را بیش از ۱۰ میلیارد تومان اعلام کردند. با وجود این شکاف فاحش و تورم شدید، پروژه با اتکا به منابع شخصی و عزم تیم اجرایی، تا مرحله پایانی پیش رفت. با این حال، تاخیر بیش از یک سال در ابلاغ رسمی مرمت، نادیده گرفته شدن این تأخیر در محاسبه مدت قرارداد و دریافت اخطارهای مکرر برای میزبانی بازدید کنندگان، فضا را برای همکاری دشوار کرده است. این در حالی است که تمام فعالیت‌ها با همکاری شهرداری منطقه و ناحیه در حمایت از رفع آسیب‌های محله و شب‌مردگی کوچه و در راستای اهداف فرهنگی پروژه مطابق سیاست‌های فرهنگی صندوق احیاء صورت گرفته است.»
📍قراردادهای یک طرفه
🔸بر اساس اطلاعات خبرنگار همشهری و صحبت با تعدادی از توسعه‌گران فرهنگی، یکی از مشکلات عمده‌ای که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند، تنظیم قرارداد از سوی صندوق به صورت یک طرفه است به نحوی که امکان تغییر یا مذاکره از سوی سرمایه‌گذار وجود ندارد.
همچنین کارشناسی‌های اولیه در راستای زمان و هزینه مرمت به صورت سطحی و غیرواقعی انجام می‌شود. برای مثال، مرمت یک بنای مخروبه با آسیب‌های پنهانی همچون نم، موریانه، سستی پی و... ممکن است چند سال طول بکشد، اما در قرارداد معمولاً یک‌سال ذکر می‌شود، این کارشناسی‌های نادرست باعث تحمیل هزینه‌های مازاد و زمان‌های طولانی‌تر به سرمایه‌گذار می‌شود، بدون آنکه قرارداد انعطاف لازم برای اصلاح شرایط داشته باشد./همشهری آنلاین
🔻ادامه در لینک زیر:
http://hamshahrionline.ir/xbnCn
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
همشهری آنلاین
صندوق احیا چطور پیش پای توسعه گران فرهنگی سنگ‌اندازی می کند؟
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی چند ماه پیش گزارشی از عملکرد صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی منتشر و طی آن اعلام کرد، با وجود گذشت ۲ دهه از تاسیس، صندوق فاقد عملکرد قابل قبول بوده است.
❤2
🔺هتلی که سد راه جهانی شدن مجموعه زندیه است/ پرونده ثبت جهانی ارگ کریمخانی را بایکوت کردند
‼️بیش از یک دهه است که مجموعه تاریخی زندیه در شیراز به دلیل ساخت‌وساز غیرمجاز هتل آسمان در خیابان رودکی، از ثبت جهانی در یونسکو محروم مانده است. طبقات اضافی این هتل همچون سدی بزرگ، مسیر جهانی شدن یادگارهای زندیه و ارگ کریم خانی را بسته‌اند.
‼️سیاوش آریا، کنشگر فرهنگی:
🔸پرونده هتل آسمان در کمیسیون ماده ۵ شورای عالی معماری و شهرسازی بررسی شد و این کمیسیون رای به برچیدن چهار اشکوبه اضافی صادر کرد؛ دادگستری فارس نیز این رای را تایید و به اجرا گذاشت، اما اجرای کامل آن انجام نشده و دو اشکوبه اضافی همچنان سد راه ثبت جهانی ارگ کریمخانی و مجموعه زندیه هستند.
🔸مجوزهای ساخت هتل توسط شهرداری وقت صادر و پس از آن نقشه و طرح کلی به اداره میراث فرهنگی استان ارسال می‌شود.
🔸بررسی‌ها و اسناد موجود نشان می‌دهد میراث فرهنگی در آن زمان متراژ مجاز را بر اساس ضوابط قانونی تایید کرده، اما مالک هتل پس از آن متراژ بیشتری ساخته و از شهرداری وقت مجوز گرفته که تخلف محسوب می‌شود./ایلنا فارس
https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1694725
@mirasbashi
‼️بیش از یک دهه است که مجموعه تاریخی زندیه در شیراز به دلیل ساخت‌وساز غیرمجاز هتل آسمان در خیابان رودکی، از ثبت جهانی در یونسکو محروم مانده است. طبقات اضافی این هتل همچون سدی بزرگ، مسیر جهانی شدن یادگارهای زندیه و ارگ کریم خانی را بسته‌اند.
‼️سیاوش آریا، کنشگر فرهنگی:
🔸پرونده هتل آسمان در کمیسیون ماده ۵ شورای عالی معماری و شهرسازی بررسی شد و این کمیسیون رای به برچیدن چهار اشکوبه اضافی صادر کرد؛ دادگستری فارس نیز این رای را تایید و به اجرا گذاشت، اما اجرای کامل آن انجام نشده و دو اشکوبه اضافی همچنان سد راه ثبت جهانی ارگ کریمخانی و مجموعه زندیه هستند.
🔸مجوزهای ساخت هتل توسط شهرداری وقت صادر و پس از آن نقشه و طرح کلی به اداره میراث فرهنگی استان ارسال می‌شود.
🔸بررسی‌ها و اسناد موجود نشان می‌دهد میراث فرهنگی در آن زمان متراژ مجاز را بر اساس ضوابط قانونی تایید کرده، اما مالک هتل پس از آن متراژ بیشتری ساخته و از شهرداری وقت مجوز گرفته که تخلف محسوب می‌شود./ایلنا فارس
https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1694725
@mirasbashi
🔺«رادیکال روستا» از روستا تی‌وی؛ نگاهی نو به آینده روستا با محوریت فناوری و هوش مصنوعی
‼️به مناسبت روز ملی روستا، برنامه‌ای ویژه با عنوان «رادیکال روستا» به تهیه‌کنندگی شبکه اینترنتی روستا تی وی و روایت افشین داداش‌زاده، از تاریخ ۱۵ مهرماه از این شبکه پخش خواهد شد.
🔸به گزارش روابط عمومی شبکه اینترنتی روستا تی‌وی، این برنامه با نگاهی نو و آینده‌نگر به نقش مردم، مسئولان و فناوری‌های نوین در تحول زیست‌بوم روستایی می‌پردازد و تلاش دارد تصویری تازه از ظرفیت‌های بالفعل و پنهان روستاهای کشور ارائه دهد.
🔸«رادیکال روستا» با تمرکز بر کارآفرینی روستایی، فناوری‌های نو و هوش مصنوعی، در قالبی مستند و تحلیلی، به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی مناطق روستایی در عصر دیجیتال می‌پردازد و مخاطبان را به تأمل درباره نقش خود در توسعه پایدار این مناطق دعوت می‌کند.
🔸شبکه اینترنتی «روستا تی‌وی» که در سال ۱۳۹۹ با حضور معاون رئیس‌جمهور راه‌اندازی شد، با هدف ترویج فرهنگ روستا، معرفی ظرفیت‌های اقتصادی، اجتماعی و گردشگری مناطق روستایی و حمایت از تولید محتوای بومی فعالیت می‌کند. این شبکه دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر (ساترا) بوده و زیر نظر پارک علم و فناوری و مرکز رشد اداره می‌شود.
🔸روستا تی‌وی تاکنون ده‌ها برنامه در حوزه‌های سبک زندگی روستایی، آموزش، اقتصاد و فرهنگ بومی تولید و پخش کرده است. این شبکه با شعار «رونق و جهش تولید» و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، بستر نمایش زیبایی‌های زندگی روستایی و حمایت از استعدادهای جوان در عرصه برنامه‌سازی را فراهم کرده است.
🔸علاقه‌مندان می‌توانند برنامه «رادیکال روستا» را از طریق وب‌سایت رسمی شبکه به نشانی www.roustatv.com و صفحات مجازی آن، و همچنین از طریق پلتفرم تلوبیون دنبال کنند.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
‼️به مناسبت روز ملی روستا، برنامه‌ای ویژه با عنوان «رادیکال روستا» به تهیه‌کنندگی شبکه اینترنتی روستا تی وی و روایت افشین داداش‌زاده، از تاریخ ۱۵ مهرماه از این شبکه پخش خواهد شد.
🔸به گزارش روابط عمومی شبکه اینترنتی روستا تی‌وی، این برنامه با نگاهی نو و آینده‌نگر به نقش مردم، مسئولان و فناوری‌های نوین در تحول زیست‌بوم روستایی می‌پردازد و تلاش دارد تصویری تازه از ظرفیت‌های بالفعل و پنهان روستاهای کشور ارائه دهد.
🔸«رادیکال روستا» با تمرکز بر کارآفرینی روستایی، فناوری‌های نو و هوش مصنوعی، در قالبی مستند و تحلیلی، به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی مناطق روستایی در عصر دیجیتال می‌پردازد و مخاطبان را به تأمل درباره نقش خود در توسعه پایدار این مناطق دعوت می‌کند.
🔸شبکه اینترنتی «روستا تی‌وی» که در سال ۱۳۹۹ با حضور معاون رئیس‌جمهور راه‌اندازی شد، با هدف ترویج فرهنگ روستا، معرفی ظرفیت‌های اقتصادی، اجتماعی و گردشگری مناطق روستایی و حمایت از تولید محتوای بومی فعالیت می‌کند. این شبکه دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر (ساترا) بوده و زیر نظر پارک علم و فناوری و مرکز رشد اداره می‌شود.
🔸روستا تی‌وی تاکنون ده‌ها برنامه در حوزه‌های سبک زندگی روستایی، آموزش، اقتصاد و فرهنگ بومی تولید و پخش کرده است. این شبکه با شعار «رونق و جهش تولید» و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، بستر نمایش زیبایی‌های زندگی روستایی و حمایت از استعدادهای جوان در عرصه برنامه‌سازی را فراهم کرده است.
🔸علاقه‌مندان می‌توانند برنامه «رادیکال روستا» را از طریق وب‌سایت رسمی شبکه به نشانی www.roustatv.com و صفحات مجازی آن، و همچنین از طریق پلتفرم تلوبیون دنبال کنند.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔺وضعیت قرمز تالاب‌ها در ایران
🔸 ایران با بیش از ۲۵۰ تالاب ثبت‌شده، در حالی با بحران خشکیدگی مواجه است که این زیست‌بوم‌های حیاتی نقش کلیدی در حفظ تنوع زیستی، کنترل گرد و غبار، تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی و تعادل اقلیمی دارند. دریاچه ارومیه، تالاب هامون، گاوخونی، شادگان، بختگان و جازموریان از جمله تالاب‌هایی هستند که یا کاملاً خشک شده‌اند یا با کاهش شدید سطح آب روبه‌رو هستند. کاهش ورودی آب، سدسازی، تغییر مسیر رودخانه‌ها و ورود آلاینده‌ها از دلایل اصلی این بحران زیست‌محیطی به شمار می‌روند.
🔸در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد تالاب‌های کشور مستعد تبدیل‌شدن به کانون گرد و غبار هستند، وضعیتی که نه‌تنها سلامت محیط زیست، بلکه زندگی میلیون‌ها ایرانی را در معرض تهدید قرار داده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد سالانه حدود ۲ میلیارد تن گرد و غبار در کشور بلند می‌شود که سهم قابل‌توجهی از آن ناشی از خشکیدگی تالاب‌هاست. تراز دریاچه ارومیه نیز به کم‌ترین میزان ممکن رسیده و طبق اعلام مسئولان، اگر شرایط فعلی ادامه یابد، امکان ثبت عدد جدید برای تراز آن وجود نخواهد داشت./ ایرنا
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔸 ایران با بیش از ۲۵۰ تالاب ثبت‌شده، در حالی با بحران خشکیدگی مواجه است که این زیست‌بوم‌های حیاتی نقش کلیدی در حفظ تنوع زیستی، کنترل گرد و غبار، تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی و تعادل اقلیمی دارند. دریاچه ارومیه، تالاب هامون، گاوخونی، شادگان، بختگان و جازموریان از جمله تالاب‌هایی هستند که یا کاملاً خشک شده‌اند یا با کاهش شدید سطح آب روبه‌رو هستند. کاهش ورودی آب، سدسازی، تغییر مسیر رودخانه‌ها و ورود آلاینده‌ها از دلایل اصلی این بحران زیست‌محیطی به شمار می‌روند.
🔸در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد تالاب‌های کشور مستعد تبدیل‌شدن به کانون گرد و غبار هستند، وضعیتی که نه‌تنها سلامت محیط زیست، بلکه زندگی میلیون‌ها ایرانی را در معرض تهدید قرار داده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد سالانه حدود ۲ میلیارد تن گرد و غبار در کشور بلند می‌شود که سهم قابل‌توجهی از آن ناشی از خشکیدگی تالاب‌هاست. تراز دریاچه ارومیه نیز به کم‌ترین میزان ممکن رسیده و طبق اعلام مسئولان، اگر شرایط فعلی ادامه یابد، امکان ثبت عدد جدید برای تراز آن وجود نخواهد داشت./ ایرنا
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
👍2
💠۱۴مهرماه، «روز تهران»؛ انتخاب روز مناسب به دلیل نامناسب!
🖋#حمیدرضا_حسینی
🔸چهاردهم مهرماه به‌عنوان روز تهران انتخاب شده و الحق یکی از بهترین روزها برای چنین مناسبتی است، اما دلیلی که برای این انتخاب بیان شده است، ناموجه به نظر می‌رسد: در ۱۴ مهرماه سال ۱۲۸۶خورشیدی، متمم قانون اساسی مشروطه، که در مجلس شورای ملی تصویب شده بود، به امضای محمدعلی‌شاه قاجار رسید. در اصل چهارم این قانون آمده بود: «پایتخت ایران طهران است». کسانی که ۱۴ مهرماه را به‌عنوان روز تهران مطرح و تصویب کرده‌اند، معتقدند که با امضای متمم قانون اساسی مشروطه، پایتختی تهران نیز رسمیت قانونی پیدا کرد و از این‌رو، چنین روزی مناسبِ روز تهران است.
🔸جا دارد بپرسیم: آیا پیش از گنجاندن این اصل در متمم قانون اساسی مشروطه، تهران پایتخت ایران نبود یا اگر چنین اصلی را در آن متمم نمی‌آوردند، پایتختی تهران رسمیت نداشت؟ آیا پایتختی اصفهان در دوره صفویه یا پایتختی شیراز در دوره زندیه، به این علت که صفویان و زندیان قانون اساسی نداشتند، فاقد رسمیت بود؟ از آن مهم‌تر، در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز اشاره‌ای به پایتختی تهران نشده است. در این صورت، آیا هم‌اکنون، پایتختی این شهر رسمیت قانونی ندارد؟
🔸اگر قانون اساسی مشروطه و متمم آن را مطالعه کنیم، درمی‌یابیم که اکثر مفاد آن، که روح این قانون را تشکیل می‌دهد، واضع مسایل کاملا جدید در تاریخ ایران، همچون حقوق اساسی ملت، تفکیک قوا، چگونگی تشکیل مجلس و حدود مسؤولیت‌های هر یک از قواست. در کنار آن، معدودی از اصول نیز تأکیدی است بر آن‌چه در عمل و از قبل وجود داشته و نظام مشروطیت بر آن صحه نهاده است: مانند سلطنت قاجاریه یا پایتختی تهران. بدیهی است که این دسته اخیر، هیچ واقعیتی را تغییر ندادند و صرفا جنبه شکلی داشتند. تنها تأثیرشان این بود که اگر می‌خواستند سلطنت یا رنگ‌های پرچم یا پایتخت را تغییر دهند، باید متمم قانون اساسی را اصلاح می‌کردند؛ چندان‌که برای انتقال سلطنت از قاجاریه به پهلوی چند اصل از متمم قانون اساسی مشروطه تغییر داده شد.
🔸بنابراین، امضای قانون اساسی مشروطه در ۱۴ مهرماه ۱۲۸۶، دلیل مناسبی برای نامگذاری روز تهران نیست. اما اگر به یک‌سال پیش از این تاریخ برگردیم، می‌بینیم که چهاردهم مهرماه چه روز غرورآفرینی برای تهران بوده و هست و خواهد بود! در ۱۴ مهرماه ۱۲۸۵، در پی صدور فرمان مشروطیت، نخستین مجلس شورای ملی ایران و فراتر از آن، نخستین پارلمان دموکراتیک قاره آسیا در کاخ گلستان تهران گشایش یافت. اکثریت نمایندگان این مجلس را منتخبان مردم تهران تشکیل می‌دادند؛ چه آنکه تهرانیان نقش بی‌بدیلی در برپایی و پیروزی انقلاب مشروطه داشتند. (پیش از ایران، ژاپن هم مجلس داشت اما دموکراتیک نبود و نمایندگانش با مراجعه به آرای عمومی انتخاب نمی‌شدند). تشکیل این مجلس، سرآغاز فصل نوینی در تاریخ ایران و طلایه‌دار حرکت‌های مشابه در ممالک شرقی بود.
🔸اینکه چنین رخداد مهم و چنین افتخار بزرگی را نادیده بگیریم و تأکید بر پایتختی تهران در یکی از اصول متمم قانون اساسی مشروطه را ملاک انتخاب روز تهران قرار دهیم، امر غریبی است که نگارنده نمی‌داند آیا حاصل عدم توجه به تحولات تاریخ معاصر ایران و نقش پیشرانِ تهران در این تحولات بوده است؛ یا ناشی از دل‌چرکینی برخی‌ها از مشروطیت به‌عنوان پارادایمی که هرگونه منشأ الهی و تأییدات ماورایی برای قدرت سیاسی را نفی می‌کرد.
🔺تلگرام و اینستاگرام ناف تهرون
@nafetehroon
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🖋#حمیدرضا_حسینی
🔸چهاردهم مهرماه به‌عنوان روز تهران انتخاب شده و الحق یکی از بهترین روزها برای چنین مناسبتی است، اما دلیلی که برای این انتخاب بیان شده است، ناموجه به نظر می‌رسد: در ۱۴ مهرماه سال ۱۲۸۶خورشیدی، متمم قانون اساسی مشروطه، که در مجلس شورای ملی تصویب شده بود، به امضای محمدعلی‌شاه قاجار رسید. در اصل چهارم این قانون آمده بود: «پایتخت ایران طهران است». کسانی که ۱۴ مهرماه را به‌عنوان روز تهران مطرح و تصویب کرده‌اند، معتقدند که با امضای متمم قانون اساسی مشروطه، پایتختی تهران نیز رسمیت قانونی پیدا کرد و از این‌رو، چنین روزی مناسبِ روز تهران است.
🔸جا دارد بپرسیم: آیا پیش از گنجاندن این اصل در متمم قانون اساسی مشروطه، تهران پایتخت ایران نبود یا اگر چنین اصلی را در آن متمم نمی‌آوردند، پایتختی تهران رسمیت نداشت؟ آیا پایتختی اصفهان در دوره صفویه یا پایتختی شیراز در دوره زندیه، به این علت که صفویان و زندیان قانون اساسی نداشتند، فاقد رسمیت بود؟ از آن مهم‌تر، در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز اشاره‌ای به پایتختی تهران نشده است. در این صورت، آیا هم‌اکنون، پایتختی این شهر رسمیت قانونی ندارد؟
🔸اگر قانون اساسی مشروطه و متمم آن را مطالعه کنیم، درمی‌یابیم که اکثر مفاد آن، که روح این قانون را تشکیل می‌دهد، واضع مسایل کاملا جدید در تاریخ ایران، همچون حقوق اساسی ملت، تفکیک قوا، چگونگی تشکیل مجلس و حدود مسؤولیت‌های هر یک از قواست. در کنار آن، معدودی از اصول نیز تأکیدی است بر آن‌چه در عمل و از قبل وجود داشته و نظام مشروطیت بر آن صحه نهاده است: مانند سلطنت قاجاریه یا پایتختی تهران. بدیهی است که این دسته اخیر، هیچ واقعیتی را تغییر ندادند و صرفا جنبه شکلی داشتند. تنها تأثیرشان این بود که اگر می‌خواستند سلطنت یا رنگ‌های پرچم یا پایتخت را تغییر دهند، باید متمم قانون اساسی را اصلاح می‌کردند؛ چندان‌که برای انتقال سلطنت از قاجاریه به پهلوی چند اصل از متمم قانون اساسی مشروطه تغییر داده شد.
🔸بنابراین، امضای قانون اساسی مشروطه در ۱۴ مهرماه ۱۲۸۶، دلیل مناسبی برای نامگذاری روز تهران نیست. اما اگر به یک‌سال پیش از این تاریخ برگردیم، می‌بینیم که چهاردهم مهرماه چه روز غرورآفرینی برای تهران بوده و هست و خواهد بود! در ۱۴ مهرماه ۱۲۸۵، در پی صدور فرمان مشروطیت، نخستین مجلس شورای ملی ایران و فراتر از آن، نخستین پارلمان دموکراتیک قاره آسیا در کاخ گلستان تهران گشایش یافت. اکثریت نمایندگان این مجلس را منتخبان مردم تهران تشکیل می‌دادند؛ چه آنکه تهرانیان نقش بی‌بدیلی در برپایی و پیروزی انقلاب مشروطه داشتند. (پیش از ایران، ژاپن هم مجلس داشت اما دموکراتیک نبود و نمایندگانش با مراجعه به آرای عمومی انتخاب نمی‌شدند). تشکیل این مجلس، سرآغاز فصل نوینی در تاریخ ایران و طلایه‌دار حرکت‌های مشابه در ممالک شرقی بود.
🔸اینکه چنین رخداد مهم و چنین افتخار بزرگی را نادیده بگیریم و تأکید بر پایتختی تهران در یکی از اصول متمم قانون اساسی مشروطه را ملاک انتخاب روز تهران قرار دهیم، امر غریبی است که نگارنده نمی‌داند آیا حاصل عدم توجه به تحولات تاریخ معاصر ایران و نقش پیشرانِ تهران در این تحولات بوده است؛ یا ناشی از دل‌چرکینی برخی‌ها از مشروطیت به‌عنوان پارادایمی که هرگونه منشأ الهی و تأییدات ماورایی برای قدرت سیاسی را نفی می‌کرد.
🔺تلگرام و اینستاگرام ناف تهرون
@nafetehroon
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
👏7
گفت: «نگاه کن… خورشید غروب می‌کند، مثل همه‌ی انسان‌ها و خدایان. همه‌ی ما در دایره‌ی پیر زمان گرفتاریم.»
گفتم: «اما خورشید فردا بازمی‌گردد. تو اینجا نشسته‌ای، اما انسان‌ها نه.»
با لبخند سنگی و غمگین گفت: «شاید این تنها نعمتی است که آن پیر به انسان‌ها داده…»
بیستون-کرمانشاه
📷 عکس: #هربرت_کریم_مسیحی
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
گفتم: «اما خورشید فردا بازمی‌گردد. تو اینجا نشسته‌ای، اما انسان‌ها نه.»
با لبخند سنگی و غمگین گفت: «شاید این تنها نعمتی است که آن پیر به انسان‌ها داده…»
بیستون-کرمانشاه
📷 عکس: #هربرت_کریم_مسیحی
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
❤6👏2👍1
🔺توسعه تهران چشمه ۱۰ هزار ساله را خشک کرد
🖋#نازنین_کارگر
🔸سه سال از خشک شدن کامل چشمه علی می‌گذرد؛ چشمه‌ای که روزگاری نه‌تنها منبع آب و طراوت، که گره‌گاه تمدن، تجارت و هنر بود.
🔸محسن سعادتی، رئیس اداره میراث فرهنگی ری، گفت: اکنون بحث اصلی این نیست که چه کسانی تاکنون در موضوع ورود کرده‌اند، مسأله این است که آیا اساساً می‌توان این قنات را احیا کرد یا نه. منتظریم جلسه‌ای برگزار شود. به دنبال برگزاری جلسه‌ای با کارشناسان بودم تا بتوانیم علمی‌تر درباره مسئله گفت‌وگو کنیم. ما در پی آن نیستیم که دنبال مقصر بگردیم. نمی‌خواهیم بگوییم این نهاد کوتاهی کرده یا آن دستگاه. مسئله اصلی این است که آیا امکان احیا وجود دارد یا نه. به‌نظرم، هم چاه‌هایی که در این محدوده ایجاد شده و هم احداث مترو، در سرنوشت حال حاضر این چشمه دخالت داشته و تأثیر گذاشته است. اگر نگاه کنید، خواهید دید که جریان آب در سه سال اخیر متوقف و چشمه خشک شده است. سه سال پیش مقدارش کم شد، چهار سال پیش باز هم کمتر شد و ناگهان کلاً قطع شد. این نشان می‌دهد که بستر بسته شده است./ایسنا
🔻ادامه :
isna.ir/xdV5mk
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🖋#نازنین_کارگر
🔸سه سال از خشک شدن کامل چشمه علی می‌گذرد؛ چشمه‌ای که روزگاری نه‌تنها منبع آب و طراوت، که گره‌گاه تمدن، تجارت و هنر بود.
🔸محسن سعادتی، رئیس اداره میراث فرهنگی ری، گفت: اکنون بحث اصلی این نیست که چه کسانی تاکنون در موضوع ورود کرده‌اند، مسأله این است که آیا اساساً می‌توان این قنات را احیا کرد یا نه. منتظریم جلسه‌ای برگزار شود. به دنبال برگزاری جلسه‌ای با کارشناسان بودم تا بتوانیم علمی‌تر درباره مسئله گفت‌وگو کنیم. ما در پی آن نیستیم که دنبال مقصر بگردیم. نمی‌خواهیم بگوییم این نهاد کوتاهی کرده یا آن دستگاه. مسئله اصلی این است که آیا امکان احیا وجود دارد یا نه. به‌نظرم، هم چاه‌هایی که در این محدوده ایجاد شده و هم احداث مترو، در سرنوشت حال حاضر این چشمه دخالت داشته و تأثیر گذاشته است. اگر نگاه کنید، خواهید دید که جریان آب در سه سال اخیر متوقف و چشمه خشک شده است. سه سال پیش مقدارش کم شد، چهار سال پیش باز هم کمتر شد و ناگهان کلاً قطع شد. این نشان می‌دهد که بستر بسته شده است./ایسنا
🔻ادامه :
isna.ir/xdV5mk
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
👍6
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔺زیبایی نظام ارتفاعی در معماری تهران قدیم
🔸در فیلمی کمیاب از بازار تهران در عصر قاجار، گنبد مسجد سید عزیزالله و گنبد مسجد شاه با مناره‌هایش که به دستور ناصرالدین شاه ساخته شده، به وضوح دیده می‌شوند.
🔸نکته قابل توجه این فیلم، رعایت نظام ارتفاعی است که به زیبایی در دوره قاجار جلوه‌گر بوده است. اما امروزه، با پیشرفت علم و دانش، شاهد نوعی آشفتگی در بافت تاریخی و سایر قسمت‌های شهری هستیم.
📍۱۴ مهر ماه روز تهران
🔸آقامحمدخان قاجار در یکی از روزهای فروردین ۱۱۶۵ شمسی در کاخ گلستان تاجگذاری کرد و تهران را به عنوان پایتخت و دارالخلافه تهران برگزید.
🔸اما انتخاب ۱۴ مهر به عنوان روز تهران از آن رو است که چهاردهم مهرماه سال ۱۲۸۶ خورشیدی، در متمم قانون اساسی مشروطه از تهران به‌عنوان #پایتخت ایران نام برده شد.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔸در فیلمی کمیاب از بازار تهران در عصر قاجار، گنبد مسجد سید عزیزالله و گنبد مسجد شاه با مناره‌هایش که به دستور ناصرالدین شاه ساخته شده، به وضوح دیده می‌شوند.
🔸نکته قابل توجه این فیلم، رعایت نظام ارتفاعی است که به زیبایی در دوره قاجار جلوه‌گر بوده است. اما امروزه، با پیشرفت علم و دانش، شاهد نوعی آشفتگی در بافت تاریخی و سایر قسمت‌های شهری هستیم.
📍۱۴ مهر ماه روز تهران
🔸آقامحمدخان قاجار در یکی از روزهای فروردین ۱۱۶۵ شمسی در کاخ گلستان تاجگذاری کرد و تهران را به عنوان پایتخت و دارالخلافه تهران برگزید.
🔸اما انتخاب ۱۴ مهر به عنوان روز تهران از آن رو است که چهاردهم مهرماه سال ۱۲۸۶ خورشیدی، در متمم قانون اساسی مشروطه از تهران به‌عنوان #پایتخت ایران نام برده شد.
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
❤9
🔺از نخستین شبکه روشنایی برق در تهران تا نخستین سیستم حمل و نقل
🔸به گزارش میراث‌باشی؛ در سال ۱۲۹۷ هـ .ق «میرزا حسین خان سپهسالار» تجهیزات کارخانه‌ای برای ایجاد روشنایی گازی با سوخت زغال سنگ را از اروپا وارد کرد و آن را در محل فعلی خیابان امیر کبیر به کار انداخت ار این رو این خیابان به «چراغ گاز » معروف شد. این کارخانه به دلیل کمبود زغال سنگ و عدم متخصص مورد نیاز چندان دوام نیاورد و تعطیل شد.
🔸همچنین «میرزا علیخان امین‌الدوله» در سال ۱۲۹۶ هـ .ق کارخانه برق کوچکی در محل مجمع الصنایع در خیابان «باب همایون» دایر کرد که فقط چراغ هایی را در عمارات سلطنتی و میدان توپخانه روشن می‌کرد.
‼️{جالب است بدانیم در زمان امیرکبیر برای نوسازی اقتصاد کشور ، به دنبال تاسیس مدرسه دارالفنون ، یک مجمع الصنایع به منظور معرفی مصنوعات و منسوجات ایران در محله ارگ برپا شد اما متاسفانه افتتاح آن به دوره حیات امیرکبیر نرسید.}
🔸نخستین شبکه روشنایی معابر عمومی در تهران پس از ناصرالدین شاه و در حدود سالهای ۱۳۲۵ هـ .ق شکل گرفت. در آن زمان دو کارخانه برق جدید به وسیله «حاج امین‌الضرب» در محل فعلی خیابان امیر کبیر ( چراغ برق) و چهار راه سید علی( تقاطع سعدی و منوچهری)، تاسیس شد که جمعاً چهار صد كيلو وات قدرت داشت و بیشتر برای روشن کردن چند خیابان اصلی تهران یعنی خیابان‌های لاله زار، چراغ برق، شاه آباد، اسلامبول و خیابان لختی (سعدی) به کار می‌رفت. برق امین الضرب تا سال ۱۳۳۳ شمسی در تهران دایر بود که با ایجاد شبکه وسیع تر، تعطیل شد.
📍از کالسکه فتحعلیشاه تا ماشین دودی
🔸تا زمان فتحعلیشاه گاری تنها وسیله نقلیه بود که کاربردهای مختلفی داشت اما در دوره فتحعلیشاه به بعد کالسکه نیز برای نخستین بار وارد ایران شد.
🔸می‌گویند پادشاه انگلستان یک کالسکه زرنگار به شاه ایران هدیه داد . به این ترتیب« سرگور اوزلی» نماینده دولت بریتانیا در دوره فتحعلیشاه این کالسکه را ارسال کرد. این کالسکه تاریخی با کشتی تا بصره و بغداد آمد و از آنجا بوسیله قاطر و اسب به تهران حمل شد ولی همین که پشت دروازه تهران رسید تازه شروع مشکلات بود! چرا که خیابان‌ها و کوچه‌های تهران در آن زمان به قدری تنگ بود که کالسکه از آن نمی‌گذشت. ناوار در بیرون شهر قسمت‌های مختلف کالسکه را از هم جدا کردند و قطعات جدا شده را به پایتخت آوردند و مجددا در میدان ارگ آنها را بر روی هم سوار کردند و به شکل کالسکه درآوردند.
🔸اما در دوره ناصرالدین شاه از مهمترین اقدامات امیرکبیر را اصلاح برخی گذرها و چهارراه‌های کج و معوج می‌دانند که به منظور حرکت و گردش درشکه و گاری در داخل معابر تنگ شهر صورت گرفت. و صنعت کالسکه‌سازی و درشکه‌سازی رونق گرفت. رفته رفته با تغییر شبکه شهری جاده تهران به شمیران و ری به صورت خیابان تسطیح و تعریض شد و مورد استفاده درشکه و کالسکه قرار گرفت.
🔸سرانجام در سال ۱۳۰۷ هـ.ق هم یک شرکت درشکه‌رانی در تهران با ۳۰ دستگاه کالسکه خریداری شده از روسیه تاسیس شد که ۲۳ دستگاه آن برای رفت و آمد میان محلات شهر و ۷ دستگاه دیگر برای سفرهای اضطراری و مهم به کار می‌رفت.
🔸درشکه‌های یک اسبه در چهار ایستگاه شهری یعنی در میدان توپخانه، سبزه میدان، سفارت انگلیس و میدان سرچشمه مستقر بودند و مردم برای سفر داخل شهری یک قران و پنج شاهی و برای سفر به شمیران ۴ قران پرداخت می‌کردند.
📍متروی آن روزگار تهران قدیم!
🔸نخستین خط راه آهن تهران بین تهران و ری به طول نزدیک ۹ کیلومتر کشیده شد که در سال ۱۳۰۵ قمری افتتاح شد
🔸در سال ۱۲۹۹ هجری مطابق با ۱۲۶۱ شمسی و ۱۸۸۲ م) یک مهندس فرانسوی به نام فابیوس بواتال که در کارخانه برق تهران فعالیت می‌کرد، امتیاز ساختن راه آهن سراسری ایران میان رشت، تهران و بوشهر را به دست آورد اما در عمل فقط راه تهران به ری به طول ۸۷۰۰ متر ساخته و استفاده شد.
🔸این خط حدود سی واگن داشت که طول آنها به چهل متر می رسید و دو ایستگاه اصلی آن در خیابان خراسان و حضرت عبدالعظیم مستقر بود و مردم تهران این وسیله جدید را «ماشین دودی» نامیدند.
🔸در ابتدا افراد بسیاری برای تماشای ماشین دودی می‌رفتند اما کسی جرأت سوار شدن نداشت! تا اینکه ناصرالدین شاه و هیئتی متشکل از خانواده و بزرگان دربار سوار ماشین دودی شدند و این ترس ریخت.
🔸ماشین دودی به جز لوکوموتیو چندین واگن داشت که افراد به صورت تفکیک شده مجاز به استفاده از آن بودند. یک واگن مخصوص شاه و یک واگن هم برای استفاده دولتی ها و اشراف زاده‌ها بود. واگن زنانه و مردانه هم به صورت مجزا مسافران را سوار می‌کرد. برای حمل بار نیز واگنی جدا در نظر گرفته شده بود. کرایه استفاده از ماشین دودی ۳ شاهی بود و در پایان کار به ۳ ریال رسیده بود. این بلیت‌ها دوسره و به صورت رفت و برگشت بودند.
#تهران_قدیم
#دارالخلافه
#روز_تهران
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔸به گزارش میراث‌باشی؛ در سال ۱۲۹۷ هـ .ق «میرزا حسین خان سپهسالار» تجهیزات کارخانه‌ای برای ایجاد روشنایی گازی با سوخت زغال سنگ را از اروپا وارد کرد و آن را در محل فعلی خیابان امیر کبیر به کار انداخت ار این رو این خیابان به «چراغ گاز » معروف شد. این کارخانه به دلیل کمبود زغال سنگ و عدم متخصص مورد نیاز چندان دوام نیاورد و تعطیل شد.
🔸همچنین «میرزا علیخان امین‌الدوله» در سال ۱۲۹۶ هـ .ق کارخانه برق کوچکی در محل مجمع الصنایع در خیابان «باب همایون» دایر کرد که فقط چراغ هایی را در عمارات سلطنتی و میدان توپخانه روشن می‌کرد.
‼️{جالب است بدانیم در زمان امیرکبیر برای نوسازی اقتصاد کشور ، به دنبال تاسیس مدرسه دارالفنون ، یک مجمع الصنایع به منظور معرفی مصنوعات و منسوجات ایران در محله ارگ برپا شد اما متاسفانه افتتاح آن به دوره حیات امیرکبیر نرسید.}
🔸نخستین شبکه روشنایی معابر عمومی در تهران پس از ناصرالدین شاه و در حدود سالهای ۱۳۲۵ هـ .ق شکل گرفت. در آن زمان دو کارخانه برق جدید به وسیله «حاج امین‌الضرب» در محل فعلی خیابان امیر کبیر ( چراغ برق) و چهار راه سید علی( تقاطع سعدی و منوچهری)، تاسیس شد که جمعاً چهار صد كيلو وات قدرت داشت و بیشتر برای روشن کردن چند خیابان اصلی تهران یعنی خیابان‌های لاله زار، چراغ برق، شاه آباد، اسلامبول و خیابان لختی (سعدی) به کار می‌رفت. برق امین الضرب تا سال ۱۳۳۳ شمسی در تهران دایر بود که با ایجاد شبکه وسیع تر، تعطیل شد.
📍از کالسکه فتحعلیشاه تا ماشین دودی
🔸تا زمان فتحعلیشاه گاری تنها وسیله نقلیه بود که کاربردهای مختلفی داشت اما در دوره فتحعلیشاه به بعد کالسکه نیز برای نخستین بار وارد ایران شد.
🔸می‌گویند پادشاه انگلستان یک کالسکه زرنگار به شاه ایران هدیه داد . به این ترتیب« سرگور اوزلی» نماینده دولت بریتانیا در دوره فتحعلیشاه این کالسکه را ارسال کرد. این کالسکه تاریخی با کشتی تا بصره و بغداد آمد و از آنجا بوسیله قاطر و اسب به تهران حمل شد ولی همین که پشت دروازه تهران رسید تازه شروع مشکلات بود! چرا که خیابان‌ها و کوچه‌های تهران در آن زمان به قدری تنگ بود که کالسکه از آن نمی‌گذشت. ناوار در بیرون شهر قسمت‌های مختلف کالسکه را از هم جدا کردند و قطعات جدا شده را به پایتخت آوردند و مجددا در میدان ارگ آنها را بر روی هم سوار کردند و به شکل کالسکه درآوردند.
🔸اما در دوره ناصرالدین شاه از مهمترین اقدامات امیرکبیر را اصلاح برخی گذرها و چهارراه‌های کج و معوج می‌دانند که به منظور حرکت و گردش درشکه و گاری در داخل معابر تنگ شهر صورت گرفت. و صنعت کالسکه‌سازی و درشکه‌سازی رونق گرفت. رفته رفته با تغییر شبکه شهری جاده تهران به شمیران و ری به صورت خیابان تسطیح و تعریض شد و مورد استفاده درشکه و کالسکه قرار گرفت.
🔸سرانجام در سال ۱۳۰۷ هـ.ق هم یک شرکت درشکه‌رانی در تهران با ۳۰ دستگاه کالسکه خریداری شده از روسیه تاسیس شد که ۲۳ دستگاه آن برای رفت و آمد میان محلات شهر و ۷ دستگاه دیگر برای سفرهای اضطراری و مهم به کار می‌رفت.
🔸درشکه‌های یک اسبه در چهار ایستگاه شهری یعنی در میدان توپخانه، سبزه میدان، سفارت انگلیس و میدان سرچشمه مستقر بودند و مردم برای سفر داخل شهری یک قران و پنج شاهی و برای سفر به شمیران ۴ قران پرداخت می‌کردند.
📍متروی آن روزگار تهران قدیم!
🔸نخستین خط راه آهن تهران بین تهران و ری به طول نزدیک ۹ کیلومتر کشیده شد که در سال ۱۳۰۵ قمری افتتاح شد
🔸در سال ۱۲۹۹ هجری مطابق با ۱۲۶۱ شمسی و ۱۸۸۲ م) یک مهندس فرانسوی به نام فابیوس بواتال که در کارخانه برق تهران فعالیت می‌کرد، امتیاز ساختن راه آهن سراسری ایران میان رشت، تهران و بوشهر را به دست آورد اما در عمل فقط راه تهران به ری به طول ۸۷۰۰ متر ساخته و استفاده شد.
🔸این خط حدود سی واگن داشت که طول آنها به چهل متر می رسید و دو ایستگاه اصلی آن در خیابان خراسان و حضرت عبدالعظیم مستقر بود و مردم تهران این وسیله جدید را «ماشین دودی» نامیدند.
🔸در ابتدا افراد بسیاری برای تماشای ماشین دودی می‌رفتند اما کسی جرأت سوار شدن نداشت! تا اینکه ناصرالدین شاه و هیئتی متشکل از خانواده و بزرگان دربار سوار ماشین دودی شدند و این ترس ریخت.
🔸ماشین دودی به جز لوکوموتیو چندین واگن داشت که افراد به صورت تفکیک شده مجاز به استفاده از آن بودند. یک واگن مخصوص شاه و یک واگن هم برای استفاده دولتی ها و اشراف زاده‌ها بود. واگن زنانه و مردانه هم به صورت مجزا مسافران را سوار می‌کرد. برای حمل بار نیز واگنی جدا در نظر گرفته شده بود. کرایه استفاده از ماشین دودی ۳ شاهی بود و در پایان کار به ۳ ریال رسیده بود. این بلیت‌ها دوسره و به صورت رفت و برگشت بودند.
#تهران_قدیم
#دارالخلافه
#روز_تهران
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
❤3
🔺همزمان با روز تهران مطرح شد؛ محله‌های تاریخی تهران در انتظار حمایت مالی
🖋#نورا_حسینی
🔸تهران، شهری با هویت چندلایه و محلاتی که ریشه در حافظه تاریخی پایتخت دارند، امروز در کشاکش میان حفظ اصالت و فشارهای اقتصادی بازآفرینی گرفتار است. بافت‌هایی چون سنگلج، امامزاده یحیی، کن و ونک در حالی میراث فرهنگی تهران را در خود نگه داشته‌اند که نبود حمایت مالی و ناکامی نظام بانکی در تأمین وام‌های نوسازی، روند احیای این مناطق را متوقف کرده است. کارشناسان می‌گویند تا زمانی که سازوکار مؤثر برای تأمین تسهیلات کم‌بهره و حفظ ضوابط حفاظتی فراهم نشود، فرسودگی و تخریب آرام، چهره تاریخی پایتخت را می‌بلعد.
🔸تهران شهری با تاریخ و هویت چندین صدساله است و میزبان محلات و بافت‌های ارزشمندی است که خاطرات جمعی و میراث فرهنگی شهر را در خود جای داده‌اند. مناطقی مانند بازار سنگلج، امامزاده یحیی کن، ده ونک و چیذر با وجود اهمیت تاریخی و فرهنگی، امروز با چالش‌های جدی فرسودگی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی روبرو هستند.
🔸این بافت‌ها نه تنها هویت شهروندان را شکل می‌دهند، بلکه می‌توانند در توسعه متوازن شهری نقش‌آفرینی کنند، مشروط بر آنکه سیاست‌های حمایتی و نوسازی هدفمند برای آنها اجرا شود. بازآفرینی به معنای نوسازی و احیا با حفظ اصالت‌ها و ارزش‌های فرهنگی و تاریخی است، نه تخریب و ساخت و ساز صرف.
🔸یکی از موانع اصلی در مسیر بازآفرینی این مناطق، شرایط اقتصادی حاکم بر حوزه مسکن و ساخت و ساز است. در پروژه‌های مشارکتی، سازندگان معمولاً حدود ۵۰ درصد از واحدهای احداث شده را به عنوان سهم مشارکت از مالکین درخواست می‌کنند. این رویکرد فشار اقتصادی قابل توجهی بر مالکان وارد کرده و عملاً انگیزه و توان مالی آنها برای بازسازی و مرمت سازه‌ها، به‌ویژه با رعایت ضوابط حفاظتی، کاهش می‌یابد.
🔸نتیجه این چرخه افزایش فرسودگی کالبدی، ناکارآمدی عملکردی و کاهش تأثیر مثبت طرح‌های توسعه در این محلات است. هویت و ارزش‌های تاریخی این بافت‌ها در خطر از بین رفتن قرار دارند و بدون اقدام حمایتی، روند تخریب و تغییر ماهیت آنها ادامه خواهد یافت.
🔸کارشناسان پیشنهاد می‌کنند اختصاص تسهیلات مالی کم‌بهره و حمایتی به مالکان ساختمان‌هایی که قصد بازسازی و مرمت مطابق با ضوابط حفاظتی طرح‌های مصوب دارند، می‌تواند بار مالی مالکین را کاهش داده و انگیزه آنها برای حفظ و نوسازی بناها را افزایش دهد.
🔸این شیوه، ساخت و ساز را در چارچوب ضوابط حفاظتی هدایت می‌کند و از تغییرات ناهمخوان با هویت تاریخی محلات جلوگیری می‌کند. همچنین رعایت محدودیت ارتفاع و الگوهای معماری، موجب کیفیت‌بخشی به ساخت و ساز و حفظ هویت محلات ارزشمند خواهد شد.
🔸اما به گفته مسئولان، نهادهای مسئول هنوز در پیگیری تأمین وام‌ها برای نوسازی این محله‌ها موفق نبوده‌اند.
🔸عبدالرضا گلپایگانی، مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران، با اشاره به روند اجرای وام در بافت‌های ناکارآمد شهری به تهران آنلاین گفت: روندهای جاری نشان می‌دهد که میزان و درصد وام نسبت به هزینه ساخت کاهش یافته و این موضوع اثر منفی بر روند بازآفرینی محله‌ها گذاشته است. یکی از محورهای اصلی پیگیری ما، موضوع وام بود، اما متأسفانه نظام بانکی به دلیل محدودیت‌های خود نتوانسته وام مورد نیاز در بافت‌ها را تأمین کند.
🔸او افزود: بخشی از مشکل به اولویت‌بندی بانک‌ها بر ساخت و سازهای قانون جهش مسکن بازمی‌گردد که نتوانسته‌اند تعهد خود در این حوزه را به طور کامل انجام دهند. صرفاً مکتوب کردن اقدامات کافی نیست و تجربه نشان داده در عمل این اتفاق به طور کامل نمی‌افتد. مجلس شورای اسلامی بارها بر این موضوع تأکید کرده و خوشبختانه ساز و کاری تضمینی برای وام‌ها تعریف کرده است؛ در واقع بانک‌هایی که تعهد خود را عملی نکنند جریمه می‌شوند و منابع این جریمه‌ها به حساب صندوق ملی مسکن واریز می‌شود.
🔸گلپایگانی در ادامه گفت: بانک‌ها در قبال تأمین وام در این حوزه بسیاری جریمه شدند که مبلغ آن سنگین است، اما بازگشت این منابع و تخصیص مجدد آنها به نوسازی بافت‌های فرسوده نیازمند زمان است. با توجه به این محدودیت‌ها، ما در حال بررسی روش‌های جایگزین برای تأمین وام با استفاده از منابع دیگر و ظرفیت نهادهای متولی هستیم.
🔸به گفته او برخی از کلان‌شهرها و برخی بانک‌ها آمادگی خود را برای همکاری اعلام کرده‌اند و شرکت بازآفرینی شهری در حال برنامه‌ریزی و بررسی این راهکارهاست. در جلسات اخیر با مدیرعامل بانک مسکن نیز درباره این موضوع بحث و تبادل نظر شد. هدف ما تأمین وامی است که حجم آن به اندازه‌ای باشد که توجیه اقتصادی برای طی فرایندهای پیچیده دریافت وام وجود داشته باشد، زیرا وامی معادل پنج درصد هزینه ساخت برای سازندگان جذابیت کافی ندارد./تهران آنلاین
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🖋#نورا_حسینی
🔸تهران، شهری با هویت چندلایه و محلاتی که ریشه در حافظه تاریخی پایتخت دارند، امروز در کشاکش میان حفظ اصالت و فشارهای اقتصادی بازآفرینی گرفتار است. بافت‌هایی چون سنگلج، امامزاده یحیی، کن و ونک در حالی میراث فرهنگی تهران را در خود نگه داشته‌اند که نبود حمایت مالی و ناکامی نظام بانکی در تأمین وام‌های نوسازی، روند احیای این مناطق را متوقف کرده است. کارشناسان می‌گویند تا زمانی که سازوکار مؤثر برای تأمین تسهیلات کم‌بهره و حفظ ضوابط حفاظتی فراهم نشود، فرسودگی و تخریب آرام، چهره تاریخی پایتخت را می‌بلعد.
🔸تهران شهری با تاریخ و هویت چندین صدساله است و میزبان محلات و بافت‌های ارزشمندی است که خاطرات جمعی و میراث فرهنگی شهر را در خود جای داده‌اند. مناطقی مانند بازار سنگلج، امامزاده یحیی کن، ده ونک و چیذر با وجود اهمیت تاریخی و فرهنگی، امروز با چالش‌های جدی فرسودگی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی روبرو هستند.
🔸این بافت‌ها نه تنها هویت شهروندان را شکل می‌دهند، بلکه می‌توانند در توسعه متوازن شهری نقش‌آفرینی کنند، مشروط بر آنکه سیاست‌های حمایتی و نوسازی هدفمند برای آنها اجرا شود. بازآفرینی به معنای نوسازی و احیا با حفظ اصالت‌ها و ارزش‌های فرهنگی و تاریخی است، نه تخریب و ساخت و ساز صرف.
🔸یکی از موانع اصلی در مسیر بازآفرینی این مناطق، شرایط اقتصادی حاکم بر حوزه مسکن و ساخت و ساز است. در پروژه‌های مشارکتی، سازندگان معمولاً حدود ۵۰ درصد از واحدهای احداث شده را به عنوان سهم مشارکت از مالکین درخواست می‌کنند. این رویکرد فشار اقتصادی قابل توجهی بر مالکان وارد کرده و عملاً انگیزه و توان مالی آنها برای بازسازی و مرمت سازه‌ها، به‌ویژه با رعایت ضوابط حفاظتی، کاهش می‌یابد.
🔸نتیجه این چرخه افزایش فرسودگی کالبدی، ناکارآمدی عملکردی و کاهش تأثیر مثبت طرح‌های توسعه در این محلات است. هویت و ارزش‌های تاریخی این بافت‌ها در خطر از بین رفتن قرار دارند و بدون اقدام حمایتی، روند تخریب و تغییر ماهیت آنها ادامه خواهد یافت.
🔸کارشناسان پیشنهاد می‌کنند اختصاص تسهیلات مالی کم‌بهره و حمایتی به مالکان ساختمان‌هایی که قصد بازسازی و مرمت مطابق با ضوابط حفاظتی طرح‌های مصوب دارند، می‌تواند بار مالی مالکین را کاهش داده و انگیزه آنها برای حفظ و نوسازی بناها را افزایش دهد.
🔸این شیوه، ساخت و ساز را در چارچوب ضوابط حفاظتی هدایت می‌کند و از تغییرات ناهمخوان با هویت تاریخی محلات جلوگیری می‌کند. همچنین رعایت محدودیت ارتفاع و الگوهای معماری، موجب کیفیت‌بخشی به ساخت و ساز و حفظ هویت محلات ارزشمند خواهد شد.
🔸اما به گفته مسئولان، نهادهای مسئول هنوز در پیگیری تأمین وام‌ها برای نوسازی این محله‌ها موفق نبوده‌اند.
🔸عبدالرضا گلپایگانی، مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران، با اشاره به روند اجرای وام در بافت‌های ناکارآمد شهری به تهران آنلاین گفت: روندهای جاری نشان می‌دهد که میزان و درصد وام نسبت به هزینه ساخت کاهش یافته و این موضوع اثر منفی بر روند بازآفرینی محله‌ها گذاشته است. یکی از محورهای اصلی پیگیری ما، موضوع وام بود، اما متأسفانه نظام بانکی به دلیل محدودیت‌های خود نتوانسته وام مورد نیاز در بافت‌ها را تأمین کند.
🔸او افزود: بخشی از مشکل به اولویت‌بندی بانک‌ها بر ساخت و سازهای قانون جهش مسکن بازمی‌گردد که نتوانسته‌اند تعهد خود در این حوزه را به طور کامل انجام دهند. صرفاً مکتوب کردن اقدامات کافی نیست و تجربه نشان داده در عمل این اتفاق به طور کامل نمی‌افتد. مجلس شورای اسلامی بارها بر این موضوع تأکید کرده و خوشبختانه ساز و کاری تضمینی برای وام‌ها تعریف کرده است؛ در واقع بانک‌هایی که تعهد خود را عملی نکنند جریمه می‌شوند و منابع این جریمه‌ها به حساب صندوق ملی مسکن واریز می‌شود.
🔸گلپایگانی در ادامه گفت: بانک‌ها در قبال تأمین وام در این حوزه بسیاری جریمه شدند که مبلغ آن سنگین است، اما بازگشت این منابع و تخصیص مجدد آنها به نوسازی بافت‌های فرسوده نیازمند زمان است. با توجه به این محدودیت‌ها، ما در حال بررسی روش‌های جایگزین برای تأمین وام با استفاده از منابع دیگر و ظرفیت نهادهای متولی هستیم.
🔸به گفته او برخی از کلان‌شهرها و برخی بانک‌ها آمادگی خود را برای همکاری اعلام کرده‌اند و شرکت بازآفرینی شهری در حال برنامه‌ریزی و بررسی این راهکارهاست. در جلسات اخیر با مدیرعامل بانک مسکن نیز درباره این موضوع بحث و تبادل نظر شد. هدف ما تأمین وامی است که حجم آن به اندازه‌ای باشد که توجیه اقتصادی برای طی فرایندهای پیچیده دریافت وام وجود داشته باشد، زیرا وامی معادل پنج درصد هزینه ساخت برای سازندگان جذابیت کافی ندارد./تهران آنلاین
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
❤3👍1
🔺عکسی که باعث توقیف شد
📍مجله‌ی گردشگری زمان، در شماره‌ی نوروزی سال ۱۳۷۷ خود، تصویری از یک دختر تاجیکی را بر جلد منتشر کرد که بهانه‌ای شد برای توقیف مجله.
🔸عکس از کتاب رسمی منتشر شده توسط وزارت فرهنگ و ارشاد انتخاب شده بود.
🔸سیروس علی‌نژاد، نخستین سردبیر زمان، و پس از او اسماعیل جمشیدی، هر دو از روزنامه‌نگاران باسابقه و حرفه‌ای بودند. مرتضی ممیز، طراح برجسته نیز مدیریت هنری مجله را بر عهده داشت.
🔸سردبیر برای حفظ زیبایی و حس نوروزی تصویر، حتی از درج تیتر بر جلد خودداری کرد.
🔸اما تندروی و سیاسی‌بازی، کاری به زیبایی و قانون ندارد. محمدرضا باهنر، نماینده‌ی وقت کرمان در مجلس پنجم و از چهره‌های تندرو آن عصر، در صحن علنی مجلس، این جلد را در دست گرفت و آن را مصداق «ترویج فحشا و بی‌بندوباری» دانست تا به دولت خاتمی حمله کند.
🔸امروز، پس از ۲۷ سال، شاید برای بسیاری عجیب یا حتی خنده‌دار باشد که چنین عکسی، بتواند مجله‌ای را به تعطیلی بکشاند. اما تندروی، فقط پل‌ها را خراب نمی‌کند؛ امروز و آینده را با هم ویران می‌کند. برخوردهای سخت‌گیرانه و آن برچسب‌های بی‌اساس، کشور را به امروز رساند.
@journalistsclub1
@mirasbashi
📍مجله‌ی گردشگری زمان، در شماره‌ی نوروزی سال ۱۳۷۷ خود، تصویری از یک دختر تاجیکی را بر جلد منتشر کرد که بهانه‌ای شد برای توقیف مجله.
🔸عکس از کتاب رسمی منتشر شده توسط وزارت فرهنگ و ارشاد انتخاب شده بود.
🔸سیروس علی‌نژاد، نخستین سردبیر زمان، و پس از او اسماعیل جمشیدی، هر دو از روزنامه‌نگاران باسابقه و حرفه‌ای بودند. مرتضی ممیز، طراح برجسته نیز مدیریت هنری مجله را بر عهده داشت.
🔸سردبیر برای حفظ زیبایی و حس نوروزی تصویر، حتی از درج تیتر بر جلد خودداری کرد.
🔸اما تندروی و سیاسی‌بازی، کاری به زیبایی و قانون ندارد. محمدرضا باهنر، نماینده‌ی وقت کرمان در مجلس پنجم و از چهره‌های تندرو آن عصر، در صحن علنی مجلس، این جلد را در دست گرفت و آن را مصداق «ترویج فحشا و بی‌بندوباری» دانست تا به دولت خاتمی حمله کند.
🔸امروز، پس از ۲۷ سال، شاید برای بسیاری عجیب یا حتی خنده‌دار باشد که چنین عکسی، بتواند مجله‌ای را به تعطیلی بکشاند. اما تندروی، فقط پل‌ها را خراب نمی‌کند؛ امروز و آینده را با هم ویران می‌کند. برخوردهای سخت‌گیرانه و آن برچسب‌های بی‌اساس، کشور را به امروز رساند.
@journalistsclub1
@mirasbashi
👍11👏2
🔺گزارشی تکان‌دهنده از دریاچه ارومیه: هوس سیب دریاچه را خشکاند
🔸ایران با تولید ۴.۴ میلیون تن سیب، پس از چین، اتحادیه اروپا و آمریکا در رتبه چهارم جهانی قرار دارد و بزرگ‌ترین تولیدکننده منطقه خاورمیانه است.
🔸تولید اغلب محصولات کشاورزی با نیاز آبی بالا در کشور با بحران کم‌آبی، دو برابر شده است.
🔸طبق بررسی فرهیختگان، تولید سیب در ۱۶ سال اخیر ۱.۶ برابر شده و از ۲.۷ میلیون تن در ۱۳۸۷ به بیش از ۴.۴ میلیون تن در ۱۴۰۳ رسیده و ۵۰ درصد تولید سیب در دو استان آذربایجان غربی و شرقی، حوالی دریاچه ارومیه انجام می‌شود.
🔸در همین مدت، تولید انگور و بادام به ترتیب ۸۵ درصد و ۴۶ درصد افزایش یافت و تولید خرما دو برابر شد.
🔸البته که افزایش کشت محصولات آب‌بر در ایران خبر خوبی نیست؛ میوه‌هایی مانند سیب و پرتقال نیاز آبی بالایی دارند و افزایش تولید آنها فشار بیشتری بر منابع آب زیرزمینی و سطحی وارد کرده است.
🔸در مقابل، محصولاتی مانند بادام با نیاز آبی کمتر و رشد ۴۶ درصدی، گزینه‌ای پایدار و سازگار با اقلیم خشک و نیمه‌خشک ایران محسوب می‌شوند./امتداد
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
🔸ایران با تولید ۴.۴ میلیون تن سیب، پس از چین، اتحادیه اروپا و آمریکا در رتبه چهارم جهانی قرار دارد و بزرگ‌ترین تولیدکننده منطقه خاورمیانه است.
🔸تولید اغلب محصولات کشاورزی با نیاز آبی بالا در کشور با بحران کم‌آبی، دو برابر شده است.
🔸طبق بررسی فرهیختگان، تولید سیب در ۱۶ سال اخیر ۱.۶ برابر شده و از ۲.۷ میلیون تن در ۱۳۸۷ به بیش از ۴.۴ میلیون تن در ۱۴۰۳ رسیده و ۵۰ درصد تولید سیب در دو استان آذربایجان غربی و شرقی، حوالی دریاچه ارومیه انجام می‌شود.
🔸در همین مدت، تولید انگور و بادام به ترتیب ۸۵ درصد و ۴۶ درصد افزایش یافت و تولید خرما دو برابر شد.
🔸البته که افزایش کشت محصولات آب‌بر در ایران خبر خوبی نیست؛ میوه‌هایی مانند سیب و پرتقال نیاز آبی بالایی دارند و افزایش تولید آنها فشار بیشتری بر منابع آب زیرزمینی و سطحی وارد کرده است.
🔸در مقابل، محصولاتی مانند بادام با نیاز آبی کمتر و رشد ۴۶ درصدی، گزینه‌ای پایدار و سازگار با اقلیم خشک و نیمه‌خشک ایران محسوب می‌شوند./امتداد
http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi
👍2