مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
همایش ملّی آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران بزرگداشت میرزا محبعلیخان ناظمالملک مرندی یکانلو محورهای همایش: ۱. پنج دهه تلاش دیپلماتیک میرزا محبعلیخان برای حفظ تمامیّت ارضی ایران در مرزهای غربی و شرقی ۲. خاندان و تبار میرزا محبعلیخان ۳. نقد و…
تمدید مهلت ارسال چکیده مقاله به همایش «آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران»
مهلت ارسال چکیده مقاله برای همایش ملّی «آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران» در بزرگداشت میرزا محبعلیخان ناظمالملک مرندی یکانلو تا ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴ تمدید شد.
https://mirasmaktoob.com/?p=48833
مهلت ارسال چکیده مقاله برای همایش ملّی «آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران» در بزرگداشت میرزا محبعلیخان ناظمالملک مرندی یکانلو تا ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴ تمدید شد.
https://mirasmaktoob.com/?p=48833
مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تمدید مهلت ارسال چکیده مقاله به همایش «آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران»
مهلت ارسال چکیده مقاله برای همایش ملّی «آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران» در بزرگداشت میرزا محبعلیخان ناظمالملک مرندی یکانلو تا 31 تیرماه ۱۴۰۴ تمدید شد.
Forwarded from کانال خوشنویسی مهدی قربانی
شعر ترکی عثمانی در رثای سیدالشهداء علیهالسلام به خط #ثلث_جلی اثر راشد افندی
● ترجمه: مپندار سرخی شفق صبحگاهی از خورشید است/ بلکه خورشید هر سحر بر خون حسین خون میگرید.
@MehdiQorbani
● ترجمه: مپندار سرخی شفق صبحگاهی از خورشید است/ بلکه خورشید هر سحر بر خون حسین خون میگرید.
@MehdiQorbani
اندیشهی امامان، در همهی شئونات زندگی، حتی در پدیدههای طبیعت نیز وارد و جلوهگر شده است! – 1324 ه.ق.
اساس معتقدات مذهبی شیعیان را، آئینهای برگزاری مراسم عزاداری خاندان [حسین] مظلوم، تشکیل میدهد که از نظر ایرانیان شیعی، بشریت سعادت ابدیاش را و ایران ملیت و وحدت خود را مدیون شهادت آن خاندان است. غیر از بعضی از افراد، که اسامی قهرمانان شاهنامه را روی فرزندان خود گذاشتهاند، تقریباً همهی ایرانیان از اسامی امامان برای نامگذاری استفاده میکنند. بعضیها نیز کلماتی از قبیل «عبد» یا «غلام» یا «قلی»، که همهی آنها به معنای «بنده» است، به اول یا آخر اسمشان اضافه کردهاند. (مانند: عبدالحسین، غلامعلی، حسنقلی...) کارگران هنگامی که کار پُرمشقتی را انجام میدهند، اسم امامان را یاد میکنند و از آنها مدد میگیرند. درویشان، باخواندن اشعاری در مدح آنان، نان درمیآورند. در بالای دَرِ خانهها اسامی مقدس الله، محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین، نقش بسته است. یعنی در واقع اسم خالق با اسامی کسانی که این جهان به خاطر آنان خلق شده، در یک جا آمده است. در خانههای گلین روستائیان، شمائلهائی از علی و حسین و حسن به دیوار اطاق میزنند که روی صورت آنان را نقابی پوشانده و دورِ سَرِ هر تصویر هالهای از نور متجلی است. در زیر شمائل نیز [حضرت] محمد سوار بر اسبش «براق» در حال معراج به آسمانها است. در مسجدها، مقبرهها، یا در مدرسهها تابلوهائی آویختهاند و سه قهرمان صدر اسلام: سلمان، قنبر و بلال – که هر سه سخت مورد علاقه شیعیان هستند، در آن تابلوها، در مقابل [حضرت] على و دو فرزندش، نشستهاند، در خانقاه درویشان، یک محراب واقعی دیدم که در آن، در برابر شمائل علی (ع)، شمعهای بزرگی روشن کرده بودند. در بازار تهران، سقاخانهای هست به نام سقاخانهی «نوروزخان» که بر سردر آن صحنهای از شهادت [ابوالفضل] عباس را کشیدهاند و داخل سقاخانه پر است از انواع نذر و نیاز و شمع و چراغ. اندیشهی امامان، در همهی شئونات زندگی، حتی در پدیدههای طبیعت نیز وارد و جلوهگر شده است. مثلاً وقتی، هنگام غروب، از رنگ شفق سرتاسر آسمان، چون آتش برافروخته میگردد، ایرانیان در خلال رنگهای سرخ آن، جوشش خون حسین را مجسم میکنند. (اوبن، 1362: 2/181)
مأخذ: اوبن، اوژن. 1362. ایران امروز. ترجمه علیاصغر سعیدی. تهران: کتابفروشی زوّار.
@mirasmaktoob
.
اساس معتقدات مذهبی شیعیان را، آئینهای برگزاری مراسم عزاداری خاندان [حسین] مظلوم، تشکیل میدهد که از نظر ایرانیان شیعی، بشریت سعادت ابدیاش را و ایران ملیت و وحدت خود را مدیون شهادت آن خاندان است. غیر از بعضی از افراد، که اسامی قهرمانان شاهنامه را روی فرزندان خود گذاشتهاند، تقریباً همهی ایرانیان از اسامی امامان برای نامگذاری استفاده میکنند. بعضیها نیز کلماتی از قبیل «عبد» یا «غلام» یا «قلی»، که همهی آنها به معنای «بنده» است، به اول یا آخر اسمشان اضافه کردهاند. (مانند: عبدالحسین، غلامعلی، حسنقلی...) کارگران هنگامی که کار پُرمشقتی را انجام میدهند، اسم امامان را یاد میکنند و از آنها مدد میگیرند. درویشان، باخواندن اشعاری در مدح آنان، نان درمیآورند. در بالای دَرِ خانهها اسامی مقدس الله، محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین، نقش بسته است. یعنی در واقع اسم خالق با اسامی کسانی که این جهان به خاطر آنان خلق شده، در یک جا آمده است. در خانههای گلین روستائیان، شمائلهائی از علی و حسین و حسن به دیوار اطاق میزنند که روی صورت آنان را نقابی پوشانده و دورِ سَرِ هر تصویر هالهای از نور متجلی است. در زیر شمائل نیز [حضرت] محمد سوار بر اسبش «براق» در حال معراج به آسمانها است. در مسجدها، مقبرهها، یا در مدرسهها تابلوهائی آویختهاند و سه قهرمان صدر اسلام: سلمان، قنبر و بلال – که هر سه سخت مورد علاقه شیعیان هستند، در آن تابلوها، در مقابل [حضرت] على و دو فرزندش، نشستهاند، در خانقاه درویشان، یک محراب واقعی دیدم که در آن، در برابر شمائل علی (ع)، شمعهای بزرگی روشن کرده بودند. در بازار تهران، سقاخانهای هست به نام سقاخانهی «نوروزخان» که بر سردر آن صحنهای از شهادت [ابوالفضل] عباس را کشیدهاند و داخل سقاخانه پر است از انواع نذر و نیاز و شمع و چراغ. اندیشهی امامان، در همهی شئونات زندگی، حتی در پدیدههای طبیعت نیز وارد و جلوهگر شده است. مثلاً وقتی، هنگام غروب، از رنگ شفق سرتاسر آسمان، چون آتش برافروخته میگردد، ایرانیان در خلال رنگهای سرخ آن، جوشش خون حسین را مجسم میکنند. (اوبن، 1362: 2/181)
مأخذ: اوبن، اوژن. 1362. ایران امروز. ترجمه علیاصغر سعیدی. تهران: کتابفروشی زوّار.
@mirasmaktoob
.
Forwarded from مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب (شهرام یاری)
فیض الدموع
میراث مکتوب - دربارۀ تاریخ نهضت امام حسین (ع) و به ویژه عاشورا و نیز در موضوع عزادارى بر امام حسین (ع) و نقل مَقتل ایشان، كتابهاى بسیارى در طول تاریخ، نگاشته شده است كه این، خود، نشان از اهتمام عالمان و محقّقان مسلمان، بدین مسئله دارد.
یكی از مقاتلی كه به زبان فارسی شیوا در دوران قاجاریه نگاشته شده، كتاب ارزندۀ فیض الدموع است كه محمد ابراهیم نواب تهرانی ملقب به بدایع نگار متوقی به سال 1299 هجری قمری تألیف كرده و نخستین بار با خط زیبای مرحوم كلهر خوشنویسی و چاپ شده است.
از انگیزههای مؤلف در تدوین كتاب، عدم دسترسی عموم مردم دوران خودش به كتاب موثق و صحیح به فارسی شیوا و بلیغ است. ازاینرو وی تلاش كرد، مقتلی بنگارد كه هم خالی از نقایص باشد و هم دربرگیرندۀ نثری فصیح و صناعات سخن و علم معانی باشد تا طبع لطیف و خاطر بلیغ بدین گونه سخن، رغبت زیادت افتد و بر مطالعات آن، نشاط خاطر بیشتر شود.
فیض الدموع نیز چونان سایر مقاتل دربرگیرنده مقتل مسلم و دیگر شهدای كربلا و نیز غارت خیام امام و اسارت خاندان او در كوفه و شام و خطبههای حضرت زینب و امام سجاد در مجلس یزید است.
این کتاب یک متن ادبی به زبان فارسی فاخر است. اثری است حماسی و مستند به اسناد معتبر تاریخی. بر اساس تحقیقاتی که شده تاکنون کتابی فارسی با ویژگیهای یاد شده، چنین شیوا و مستند به منابع دست اول تألیف نشده است. بیشترین منابع وی اللهوف یا الملهوف اثر سیدبن طاووس است که بارها چاپ شده است و برخی از فهرستنویسان نیز فیض الدموع را به اشتباه ترجمۀ اللهوف دانستهاند.
فیض الدموع (شرح زندگانی و شهادت امام حسین (علیه السلام) با نثر فارسی فصیح و بلیغ)؛ تألیف محمدابراهیم نوّاب تهرانی ملقب به بدایع نگار (1241-1299 هـ.ق)، از نویسندگان بزرگ و ادیبان برجسته و سیاستگران آگاه زمان محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار؛ به تصحیح و تحقیق اکبر ایرانی قمی است که در سال 1374 توسط مؤسسه انتشارات هجرت و مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب به چاپ رسیده است.
متن کتاب فیض الدموع را دانلود کنید
http://www.mirasmaktoob.ir/fa/news/3867
@mirasmaktoob
.
میراث مکتوب - دربارۀ تاریخ نهضت امام حسین (ع) و به ویژه عاشورا و نیز در موضوع عزادارى بر امام حسین (ع) و نقل مَقتل ایشان، كتابهاى بسیارى در طول تاریخ، نگاشته شده است كه این، خود، نشان از اهتمام عالمان و محقّقان مسلمان، بدین مسئله دارد.
یكی از مقاتلی كه به زبان فارسی شیوا در دوران قاجاریه نگاشته شده، كتاب ارزندۀ فیض الدموع است كه محمد ابراهیم نواب تهرانی ملقب به بدایع نگار متوقی به سال 1299 هجری قمری تألیف كرده و نخستین بار با خط زیبای مرحوم كلهر خوشنویسی و چاپ شده است.
از انگیزههای مؤلف در تدوین كتاب، عدم دسترسی عموم مردم دوران خودش به كتاب موثق و صحیح به فارسی شیوا و بلیغ است. ازاینرو وی تلاش كرد، مقتلی بنگارد كه هم خالی از نقایص باشد و هم دربرگیرندۀ نثری فصیح و صناعات سخن و علم معانی باشد تا طبع لطیف و خاطر بلیغ بدین گونه سخن، رغبت زیادت افتد و بر مطالعات آن، نشاط خاطر بیشتر شود.
فیض الدموع نیز چونان سایر مقاتل دربرگیرنده مقتل مسلم و دیگر شهدای كربلا و نیز غارت خیام امام و اسارت خاندان او در كوفه و شام و خطبههای حضرت زینب و امام سجاد در مجلس یزید است.
این کتاب یک متن ادبی به زبان فارسی فاخر است. اثری است حماسی و مستند به اسناد معتبر تاریخی. بر اساس تحقیقاتی که شده تاکنون کتابی فارسی با ویژگیهای یاد شده، چنین شیوا و مستند به منابع دست اول تألیف نشده است. بیشترین منابع وی اللهوف یا الملهوف اثر سیدبن طاووس است که بارها چاپ شده است و برخی از فهرستنویسان نیز فیض الدموع را به اشتباه ترجمۀ اللهوف دانستهاند.
فیض الدموع (شرح زندگانی و شهادت امام حسین (علیه السلام) با نثر فارسی فصیح و بلیغ)؛ تألیف محمدابراهیم نوّاب تهرانی ملقب به بدایع نگار (1241-1299 هـ.ق)، از نویسندگان بزرگ و ادیبان برجسته و سیاستگران آگاه زمان محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار؛ به تصحیح و تحقیق اکبر ایرانی قمی است که در سال 1374 توسط مؤسسه انتشارات هجرت و مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب به چاپ رسیده است.
متن کتاب فیض الدموع را دانلود کنید
http://www.mirasmaktoob.ir/fa/news/3867
@mirasmaktoob
.
Forwarded from مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب (شهرام یاری)
فیض الدموع.pdf
7.9 MB
Forwarded from مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب (شهرام یاری)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
خوانش خطبه حضرت زینب سلامالله علیها
از کتاب فیضالدموع(فوران اشکها)
تالیف بدایعنگار تهرانی
با سپاس از سرکار خانم فرزانه فائزی که از روی لطف این خطبه را خواندند.
https://www.instagram.com/reel/Cg-UgRDKGvi/?igshid=MDJmNzVkMjY=
@mirasmaktoob
.
از کتاب فیضالدموع(فوران اشکها)
تالیف بدایعنگار تهرانی
با سپاس از سرکار خانم فرزانه فائزی که از روی لطف این خطبه را خواندند.
https://www.instagram.com/reel/Cg-UgRDKGvi/?igshid=MDJmNzVkMjY=
@mirasmaktoob
.
دکتر محمد مصدق رهبر نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران، از علت اعتقاد خود و مردم به امام حسین (ع) میگوید:
«سیدالشهدا در راه آزادی صدماتی کشیده و جان خود را فدای امت کرد.
مردم به حضرت سیدالشهدا (ع) چرا معتقدند؟
برای اینکه در راه آزادی صدماتی کشید و جان خود را فدای امّت کرد، بابی انت و امّی یا اباعبدالله (ع)
پس من هم که سگ آستان حضرتم باید به آقا و مولای خود تاسّی کنم و برای خیر این مردم و برای آزادی این جامعه هرگونه فحش و ناسزا بشنوم و خود را برای هر کاری آماده نموده به طوریکه عرض کردم آرزومندم به درجه شهادت نائل شوم.»
از نطق زندهیاد دکتر محمّد مصدّق در جلسه پانزده اسفند هزار و سیصد و بیست و دو
https://www.instagram.com/stories/akbar.irany/3670716122966087947?utm_source=ig_story_item_share&igsh=YWRoZHQ2OTVucnRx
«سیدالشهدا در راه آزادی صدماتی کشیده و جان خود را فدای امت کرد.
مردم به حضرت سیدالشهدا (ع) چرا معتقدند؟
برای اینکه در راه آزادی صدماتی کشید و جان خود را فدای امّت کرد، بابی انت و امّی یا اباعبدالله (ع)
پس من هم که سگ آستان حضرتم باید به آقا و مولای خود تاسّی کنم و برای خیر این مردم و برای آزادی این جامعه هرگونه فحش و ناسزا بشنوم و خود را برای هر کاری آماده نموده به طوریکه عرض کردم آرزومندم به درجه شهادت نائل شوم.»
از نطق زندهیاد دکتر محمّد مصدّق در جلسه پانزده اسفند هزار و سیصد و بیست و دو
https://www.instagram.com/stories/akbar.irany/3670716122966087947?utm_source=ig_story_item_share&igsh=YWRoZHQ2OTVucnRx