🎬 Добруш. 2025. Аўтапрабег маразму.

📍 У галоўнай ролі — мужык у цішотцы з чырвона-зялёным сцягам. Гатуецца да аўтапрабегу па духоўных калдобінах Добрушскага раёна. Поруч — аператар з голасам, быццам усё жыццё начоўваў у чэкісцкай лазні і заадно агучваў навіны для БТ з пахмелля.

🚘 На машыне — сцяг, налепкі, трохі ізаляцыі для душы, трохі ржавіны — для антуражу. Мужык правярае цішотку, каб добра трымалася пры хуткасці 40 км/г, бо аўтапрабег — справа сур'ёзная.

🔥 Эпізод выглядае як фрагмент з дакфільма "Беларусь: апошнія дні касцюмнага патрыятызму". Сумна, канешне, але камічна. Бо пакуль палова краіны ў эміграцыі, другая палова — у турмах ці падполлі, а тут — аўтапрабег пад сіпатыя спевы старога парадку.

💬 Іронія лёсу: сцяг вецер яшчэ трымае, але сістэма, што яго ўзняла — ўжо даўно на бляхах. І, здаецца, бліжэйшым пунктам аўтапрабегу можа стаць толькі звалішча гісторыі.

Мая Краіна Беларусь

🍞 "Фітнэс па-беларуску": мінус 11 кіло за 100 рублёў у месяц

💸 Жанчына з Беларусі "выжыла" на 100 рублёў у месяц — гэта менш за 30 даляраў. Па сваёй волі, але з-за ўсёагульнай беднаты, якая ўжо стала нацыянальным флэшмобам: хто менш з'есць — той і малайчына. Вынік? Мінус 11 кілаграмаў і плюсам — жыццёвы досвед з разраду "як быць худой у краіне, дзе нават хлеб падаражэў".

🥄 Рацыён складаўся з макароны, кашы, таннага печыва і мараў пра кавалак мяса. Яйкі — раз на тыдзень, садавіна — толькі на выяве ў буклете "Беларусь — краіна для жыцця".

📉 Падобныя "эксперыменты" цяпер не рэдкасць. У краіне, дзе міністэрствы выдаюць парады, як зэканоміць на ежы, а не як павысіць даходы, народ пачаў марыць не пра падарожжы, а пра батон з маслам.

🥲 Усё гэта – не дыета, а глыбокі сацыяльны пост з густам абыякавасці і водарам вымушанай стрыманасці.

Мая Краіна Беларусь

🌧️ Менск зноў пад вадой — зліва “традыцыйна” затапіла ўсё, што магчыма

🚗 Учорашняя зліва ў Менску ператварыла вуліцы ў каналы. Пад’езды, пераходы, дарогі — усё “паплыло”, быццам горад жыве не на зямлі, а на вадзе. Кожны раз – як упершыню, хаця вада з неба тут льецца не радзей, чым афіцыйныя “перамогі”.

🏗️ Улада рапартуе пра “мадэрнізацыю”, але з такой “інфраструктурай” нават ноўтбук з 2005-га трымаецца лепш. Як толькі пачынаецца дождж – горад пераходзіць у рэжым Венецыі, толькі без лодак і рамантыкі.

💦 Пакуль чыноўнікі сушаць ногі і кішэні, звычайным людзям даводзіцца змагацца з вадой у пад’ездах і дабірацца дадому праз патокі, у якіх лёгка згубіць і туфлю, і цярпенне. Але што там – галоўнае, што “ўсё пад кантролем”.

Мая Краіна Беларусь

📅 7 чэрвеня 1995 года — дзень, які дагэтуль рве сэрца кожнаму, хто любіць Беларусь.

🟥🟩 Менавіта ў гэты дзень Лукашэнка зацвердзіў «Палажэнні» аб дзяржаўным сцягу і гербе, і Беларусь афіцыйна вярнулася да савецкіх сімвалаў — з каласамі, чырвона-зялёнай тканінай і ўсмешкай мінулага, якое многія хацелі забыць.

⚪🔴⚪ Бел-чырвона-белы сцяг і Пагоня — гэта не проста малюнкі. Гэта боль і гонар, гэта крык продкаў і мары нашчадкаў, гэта сімвалы, з якімі ішлі на волю ў 1918-м, з якімі зноў паўсталі ў 1991-м, і з якімі выходзілі на вуліцы ў 2020-м.

💔 У 1995-м у людзей забралі сімвалы, але не забралі памяць, любоў да роднага і веру ў Беларусь без каласоў і рэпрэсій.

⚡️ Мы памятаем, хто мы. І наш сцяг яшчэ ўзнімецца там, дзе яму і месца — над вольнай Беларуссю.

Мая Краіна Беларусь

🕺 Віктар Лукашэнка зноў на сцэне — гэтым разам танчыць у Паставах

На фестывалі «Вытокі» у Паставах камера схапіла момант: Віктар Лукашэнка — неафіцыйны «спадчыннік» рэжыму — весела круціць даму ў танцы. Людзі апладзіруюць, а рэжым, як заўжды, маўчыць пра галоўнае.

🎭 Толькі вось гэтае сцэнічнае весялосце рэзка кантрастуе з тым, што Віктар — не проста сын «бацькі», а старшыня НАК, чалавек, што зрабіў спорт інструментам прапаганды і асабістай улады. Менавіта пры ім беларускі спорт стаў палітычным інструментам, спартсмены — ахвярамі, а міжнародны імідж — руінамі.

🤝 І пакуль Віктар танчыць на камерныя фэстывалі пад лозунгі «традыцыі і спадчына», яго ўлада ўдзельнічае ў знішчэнні нацыянальнай культуры, мовы і памяці пра сапраўдныя вытокі Беларусі.

Мая Краіна Беларусь

🌲🐗 Лясная сцэна з жыцця дзікіх парасят

У Віцебскай вобласці фоталавушка зафіксавала цудоўны момант: маленькія капялюшныя парасяты дзіка перапраўляюцца праз ручай. Уважлівыя, спрытныя, згуртаваныя — яны ідуць следам за сваёй маці, асцярожна пераходзячы ваду.

🦔 Гэта яшчэ адна нагадка, як прыгожа і складана ўладкавана прырода. Кожны кадр — як карцінка з жыцця, дзе ўсё прасякнута натуральным рытмам, клопатам і мудрасцю.

💚 Дзякуючы фоталавушкам мы можам убачыць тое, што раней заставалася схаваным ад чалавечага вока — сапраўдную дзікую Беларусь.

Мая Краіна Беларусь

🤖🐕 Белагра-2025: калі аграрныя тэхналогіі сустракаюцца з эстрадным сюррэалізмам

Сярод сіласа і трактароў на выставе Белагра-2025 здарылася нешта асабліва паэтычнае — робат-сабака весела паскакаў пад жаночы вакал:
🎤 «…и несёт веночек вдоль ночной воды…»

💃 Нібыта сцэна з будучыні, дзе штучны інтэлект не толькі працуе на палях, але і суперажывае лірыцы савецкай песні.

На шчасце, вяночак быў віртуальны, вада — дэкаратыўная, а рамантыка — пад строгім вокам людзей у гарнітурах і пінжаках з лагатыпамі дзяржаўных карпарацый.

Мая Краіна Беларусь

📅 8 чэрвеня 1934 года — яшчэ адзін трагічны рубеж у гісторыі таталітарызму.

⚖️ У гэты дзень у СССР быў прыняты жудасны закон «пра здраду радзіме», які ўвёў калектыўную адказнасць. Не толькі сам “вораг народа”, але і ўся яго сям’я маглі апынуцца за кратамі. Пачалася эра ЧСИР — «член сям’і змяняльніка радзімы». Не па ўчынках, а па сваяцтве.

🚫 Пакаралі не толькі «вінаватых», але і дзяцей, жонак, бацькоў, братоў. Тысячы былі высланыя, замучаныя, загінулі ў ГУЛАГу — толькі таму, што яны «не тых радні».

🕯 Гэты закон стаў асновай вялікага тэрору, які прайшоўся і па Беларусі: рэпрэсіі, катаванні, высылкі ў Сібір. Беларуская інтэлігенцыя, святары, настаўнікі, сяляне — усе сталі закладнікамі гэтай машыны страху.

📖 Мы мусім памятаць. Каб ніколі не паўтарылася. Каб ніколі больш закон не стаў зброяй супраць чалавека.

Мая Краіна Беларусь

🍻 На Нямізе зноў неспакойна — ноччу здарылася п’яная бойка. Спачатку гучныя спрэчкі, потым кулакі пайшлі ў ход. Класічны сцэнар для выхаднога вечара ў сталіцы.

🚓 Міліцыя прыехала, калі ўсе ўжо паспелі “выказацца”. Алкаголь, стомленасць і безвыходнасць — як аснова начной культуры ў краіне, дзе не пакінулі прасторы для свабоды і годнасці.

🤦 Брудная рэальнасць, у якой людзі зрываюцца, бо няма куды дзецца з уласным болем і злосцю. Гэтак выглядае загнаная эмоцыя, калі няма магчымасці гаварыць адкрыта.

Мая Краіна Беларусь

🥃 Хлопец вырашыў праверыць сумленне мінакоў і правёў сацыяльны эксперымент: "Адна чэкушка вам ці дзве іншаму?". Здавалася б, просты выбар — але не: людзі доўга вагаліся, хавалі вочы, адварочваліся або… не выбіралі зусім.

😶 Ці то сорамна, ці то няёмка, ці то страшна. Але сам факт таго, што людзі баюцца адказваць нават на жартоўнае пытанне, гаворыць пра стан грамадства мацней за любыя маніфесты.

🧠 У краіне, дзе салідарнасць пакараная, нават жарт выклікае трывогу. А выбар — дрыжаць рукамі. Але ўсё роўна: дзякуй тым, хто выбіраў "две другому" ❤️

Мая Краіна Беларусь

🔥🏠 Беларускі Дом у Варшаве — на мяжы выжывання!

Паўгода без падтрымкі — з снежня 2023 года мы жыём у доўг! 💔

Камунальныя плацяжы, падаткі, страхоўка — усё гэта штодзённы цяжар, які штосьці каля 15 000 злотых на месяц. Але дапамогі няма, і сёння пад пагрозай — страта нашага Дому на Крынічнай 6, месца, дзе жыве дух беларускай супольнасці ў выгнанні!

🤍❤️🤍 Гэта не проста будынак — гэта сэрца нашай супольнасці, дом для палітвязняў, пляцоўка для адукацыйных і культурных мерапрыемстваў, месца, дзе беларусы знаходзяць падтрымку і надзею. Мы не можам дазволіць, каб гэты дом знік, бо гэта страта не толькі месца, але і сімвала, нашага майданчыка свабоды і адраджэння!

Алесь Зарэмбюк — чалавек, які штодня бараніць гэты Дом, просіць усіх неабыякавых далучыцца да гэтай барацьбы. Кожны ваш крок, кожная дапамога — гэта шанец захаваць нашу ідэнтычнасць і памяць. Гэта наш дом — дом свабоды і годнасці! Падтрымаем разам, каб Беларускі Дом у Варшаве працягваў быць святлом для ўсіх нас! ✊❤️

Мая Краіна Беларусь

🕵️‍♂️ Вялікі мастацкі шэдэўр ці проста… воскавыя “знакамітасці”?

🕯️ Калі ты думаеш, што ў музеі будуць сапраўдныя артэфакты, а атрымліваеш калекцыю васкавых фігур, якія больш нагадваюць чучалы забытых акцёраў расейскіх і галівудскіх фільмаў. Якія нібыта выйшлі з “цэментнай фабрыкі” трэцяй катэгорыі.

🎭 Глядзіш на іх і думаеш: “Ці гэта яны, ці гэта проста воскавыя манекены пасля вечарыны?” Бо выраз твару — ідэальны для фільма жахаў, але не для славутых роляў.

🇷🇺 Расея не толькі спісвае тэхніку, але і фігуры — што яшчэ можна перадаць у спадчыну, калі нават твар не ўдаецца замяніць на нешта лепшае?

😂 Галоўнае, што музеям ёсць чым пахваліцца: нікому раней не даводзілася ўбачыць такую “эксклюзіўную” калекцыю забытых і амаль цалкам невядомых асоб.

Мая Краіна Беларусь

9 чэрвеня 1881 года нарадзіўся Ян Герман Луцкевіч – адзін з самых вядомых дзеячаў беларускага нацыянальнага руху. Разам з братам Антонам стаў ініцыятарам абвяшчэння першай беларускай нацыянальнай дзяржавы – Беларускай Народнай Рэспублікі.

Чалавек, які сваё жыццё прысвяціў беларускай справе, у тым ліку развіццю роднай культуры. Сярод шматлікіх заслуг варта нагадаць пра вялікі ўнёсак у стварэнне першага беларускага нацыянальнага гістарычнага музею ў Вільні, які пазней насіў імя Луцкевіча, а таксама заснаванне ў Вільні першай беларускай гімназіі.

Сувязь з каналам I Мая Краіна Беларусь

Баляслаў Калышка — героя не зламаць

🗡 1863 год — у гэты дзень загінуў Баляслаў Калышка, адзін з кіраўнікоў антырасейскага паўстання на нашых землях. Ён стаў сімвалам нязломнага супраціву імперыі.

⚔️ Калышка ўдзельнічаў у паўстанні 1863–64 гадоў, якое стала адказам на гвалт і прыгнечанне. За ўдзел у барацьбе за волю яго арыштавалі і пакаралі смерцю — павешаны на Лукіскім пляцы ў Вільні.

🕯 Паўстанцы, як Калышка, змагаліся не за "палітыку", а за годнае жыццё, сваю мову, веру, зямлю. Іх імёны спрабуюць забыць, іх магілы знішчаюць, але памяць жыве ў сэрцах вольных людзей.

Мая Краіна Беларусь

🔥 Няшная барацьба з агнём?

🎀 МНС Беларусі нечакана пераўвасобіліся ў анімэ-герояў і выпусцілі відэа ў стылі “няшнага” мультфільма. Замест звыклых мужчын у форме — амаль што магічныя дзяўчынкі з вогнетушыцелямі і лакамі для піны.

🚒 На відэа ўсе прыборы для тушэння пажараў — ад бронеспасальных касцюмаў да пажарных машын — выглядаюць як частка чароўнага арсеналу супергероя. Усё з гіганцкімі вачыма, блёсткамі і пастэльнымі фонамі.

🙃 У той жа час цяжка не ўзгадаць, што ў 2020-м менавіта супрацоўнікі МНС не толькі тушылі агонь, але і здымалі з балконаў БЧБ-сцягі. Ці будуць пра гэта наступныя эпізоды іх анімэ?

Мая Краіна Беларусь

📮 Ліст у часе: беларускія “хуткія” пошты

📆 Запрашэнне на вяселле, адпраўленае сябрамі з Менску 8 траўня, дайшло да Смаргоні толькі… 6 чэрвеня.

✉️ Паводле пячатак, канверт прайшоў сапраўдную адсейную адлегласць — замест кароткага шляху па Беларусі, ён спачатку з’ездзіў у Смаленск (Расія), потым вярнуўся назад у Менск — і толькі пасля гэтага, праз месяц, дасягнуў пункта прызначэння.

🚧 Чаму так здарылася — застаецца толькі здагадвацца. Але здаецца, што “Белпошта” ўжо даўно функцыянуе як музей савецкіх тэхналогій, а не сучасная служба сувязі. І калісьці трапны жарт “пішыце лісты — раптам пашанцуе” цяпер гучыць як шчырая парада.

Мая Краіна Беларусь