💥 Пілігрымы з усёй Беларусі ідуць у Будслаў — да Нацыянальнага санктуарыя, дзе 4–5 ліпеня пройдзе Будслаўскі фэст.

Гэта адна з найбуйнейшых каталіцкіх падзей у краіне, куды людзі штогод ідуць пешшу з розных куткоў — з Віцебску, Гродна, Ліды, Мінску і нават з Гомеля.

⛪️ У цэнтры — вобраз Маці Божай Будслаўскай, апякункі беларускага народа.
🙏 Людзі ідуць з верай, надзеяй, просьбамі, падзякамі, з малітвамі — за сябе, за сваіх блізкіх, за Беларусь.

📍 Будслаў — гэта не толькі рэлігійнае, але і культурнае, нацыянальнае, супольнае месца сілы, дзе збіраюцца тысячы людзей з розным лёсам, але адной надзеяй.

Мая Краіна Беларусь

🎤 3 ліпеня, афіцыйнае мерапрыемства.

На сцэне хлопец з вачамі поўнымі шчырасці выконвае… Юру Шатунова. Тыповая расейская папса — і ніводнай ноты ў цэль.

Гучыць, як саўндтрэк да стану дзяржавы. "Ружовае неба" пераўтвараецца ў закат над балотам —
няўпэўненыя акорды, чужая песня, і глухое рэха, што ўжо нікога не чапае.

Пафасу шмат — сэнсу нуль.
Але гэта, мабыць, і ёсць галоўны трэк свята.

Мая Краіна Беларусь

Накіпела.
Што ж гэта за рыса такая — пры першай жа памылцы разарваць чалавека на кавалкі? Вось і цяпер — выказаўся Сяргей Ціханоўскі няўдала пра «няправільных беларусаў», маўляў, сабралі толькі тысячу еўра замест двухсот тысяч…
Так, гэта памылка, безумоўна. Пяць гадоў у інфармацыйнай ізаляцыі — даюць пра сябе ведаць. Але замест таго, каб зразумець ці растлумачыць, пачалося шоу: «Акела прамахнуўся!» І ўсё — палезлі са сваіх куткоў эксперты, крытыкі, абражаныя за гады, і — панеслася: «А вось і ён! Цяпер мы яго дабіваем, зальём брудам, вывернем усё, што накіпела».

Але не памыляецца толькі той, хто нічога не робіць.

Сапраўды, шмат хто сёння за мяжой — без пашпартоў, без падтрымкі, без надзеі. І гэта балюча. Але і Ціханоўскі пяць гадоў прабыў у пекле, у нелюдскіх умовах. І калі пасля смерці Навальнага я, як і многія, падумаў, што Сяргей можа быць наступным — то тое, што ён наогул жывы, што яго выпусцілі — гэта ўжо цуд.

І вось — адна няўдалая фраза, адна эмоцыя — і ўсё? Людзі адварочваюцца, кажуць: «Не, больш мне такая барацьба не патрэбная».

Дык, можа, праўда такая — што многія ўжо даўно змірыліся, што застануцца тут, за мяжой, і ім тая Беларусь ужо асабліва не патрэбная? Бо тут — жыцьцё наладжанае, ёсць даход, бяспека, будучыня для дзяцей.
А Ціханоўскі ўсё яшчэ жыве ў 2020-м. Ён там — у думках, у сэрцы, у позірку. І калі я гляджу на яго, я бачу чалавека, які не здаўся. А мы?

Дык гэта ўсё? Мы здаліся? І будзем цяпер проста чакаць, пакуль памруць Пуцін, а потым Лукашэнка? Думаеце, тады ўсё зменіцца? Не. На іх месцы прыйдуць новыя — такія ж.

Успамінаю радок з песні, якая гучала яшчэ ў 2006 годзе:

За краіну крыўдую, а ў героі не рвусь,
Бо не цэніць герояў мая Беларусь…

Можа, таму і няма герояў, што мы самі іх топчам, варта ім толькі раз спатыкнуцца?

📅 5 ліпеня 1938 года — дата, якую варта памятаць. У гэты дзень быў закатаваны Юрка Лістапад, адзін з найбольш адданых змагароў за незалежную Беларусь.

🕯 Ён прайшоў шлях ад настаўніка і літаратураведа да ўдзельніка Слуцкага паўстання, быў сябрам Беларускай Рады Случчыны, пісаў пра важнасць незалежнасці і беларускай культуры. У міжваенны час — інспектар, публіцыст, арганізатар беларускіх гурткоў, выкладчык курсаў беларусазнаўства.

💡 Калісьці ён пісаў:

«Нягледзячы на свой марны лёс, яны цешацца, што зрабілі вялікую працу, якая будзе залічана ў будучыне. Жывуць яны адною надзеяй на тое, што Беларусь не згіне, што Беларусь уваскрэсне.»

⚖️ Але яго чакаў лагер, катаванні, і куля ў 1938 годзе.

🧱 Імёны, як Юрка Лістапад, — гэта нагадванне, што незалежнасць не падаецца, яна здабываецца. І што памяць пра змагароў — частка нацыянальнай самапавагі.

✊ Сёння — дзень, калі варта спыніцца і сказаць: памятаем.

Мая Краіна Беларусь

📍 Хатынь. Ці памятаем мы, што за ёй стаіць?

🕯 5 ліпеня ў 1967 годзе быў адкрыты мемарыяльны комплекс "Хатынь".

🏚 Хатынь — гэта не толькі адна вёска. Гэта сімвал 136 беларускіх вёсак, спаленых разам з жыхарамі падчас Другой сусветнай вайны. Яны не адрадзіліся. Іх няма — ні на мапе, ні ў памяці шмат каго.

📖 Савецкая прапаганда зрабіла з Хатыні “галоўны” вобраз вайны ў Беларусі. І зусім не выпадкова:

1️⃣ Перад спаленнем партызаны забілі немца. Адказ — гарыць вёска. Гэта паказвае, як часта партызанская “барацьба” была правакацыяй, а мірныя жыхары — закладнікамі.

2️⃣ Сугучнасць з Катынню. Той самай, дзе Сталін загадаў расстраляць тысячы палякаў. “Хатынь” савецкія ўлады зручна падсоўвалі замест “Катыні”, каб засланіць сваю віну фашысцкай.

🧱 У часы незалежнасці Хатынь паступова стала ў шэраг з Курапатамі і Чарнобылем. Але дзяржаўная машына па-ранейшаму выкарыстоўвае яе як дэкарацыю, не даючы сказаць праўду пра ўсю маштабнасць трагедыі.

Мая Краіна Беларусь

🎭 «Баранавічы, мы з табой!» — рэжымны хіп-хоп-экспрэсіі ў цэнтры свята

На сцэне — масавы танец у чырвона-зялёных колерах, на фоне партрэты “перадавікоў” і абавязковы LED-экран. Хлопцы і дзяўчаты энергічна выконваюць рухі, якія, відаць, уяўляліся арганізатарам «сучаснымі», пад рытмы кампазіцыі, прысвечанай… Баранавічам.

💃 Танцуюць так, быццам гэта кастынг у паўночнакарэйскі ансамбль, а не практыка БРСМ. Сцэнаграфія — як заўжды: твар Лукашэнкі на вялікім экране, а танцоры — як міністэрства патрыятычнага дэкору.

🇧🇾 Сярод усяго гэтага — нейкая дзіўная настальгія па тым, чаго ніколі не было: горад будучыні, Баранавічы, дзе на кожным рагу танчаць за ідэю.

Мая Краіна Беларусь

🚗 Перакупы ў шоку: металашукальнік не заўсёды бачыць метал!

У краіне цудаў, дзе прабег “па Пінску” — гэта 200 тысяч у адваротны бок, а кожны BMW «ад дзядулі, які езьдзіў толькі ў царкву», з’явілася новая праблема: металашукальнік дае збоі! 😱

🔧 Купляеш машыну — а потым з табой разам вяртаюцца пяць розных колераў шпаклёўкі, зварка на фальгі і дзьве нябачныя аварыі. Металашукальнік, відаць, стаміўся: ці то батарэйкі селі, ці то ён, як і мы ўсе, проста псіхануў.

💸 Цэны растуць, якасць — знікае, сумленне — ніколі не паступала ў салон. Але перакуп заўжды скажа:

“Бяры, братка, на нейкіх пару дробных касметычак. Матор шэпча, крыло толькі фарбавалі, а так — як новая!”

🪙 Калісьці машыны куплялі па сэрцы. Цяпер — па рэштках верагоднасці, што цябе не абдулілі.

Мая Краіна Беларусь

👗 Жанчына вырашыла “святкаваць” у стылі — апранулася ў сукенку колераў дзяржаўнага сцягу.

🔴🟢 Вынік — мегакрынж, які можна апісваць словамі «мода паводле БРСМ». Выглядае так, быццам дызайн натхняўся бланкам пашпарта і падлогай у Доме культуры.

У гэты момант хочацца прамовіць:

“Спыніце планету — я зыйду на модным павароце”.

🎭 Беларуская стылістыка + палітычны кампрамат = заўсёды спрэчны фэшн.

Мая Краіна Беларусь

6 ліпеня 1253 года быў каранаваны вялікі князь літоўскі Міндоўг, які стаў каралём Літвы.

Мая Краіна Беларусь

2 хвіліны на быку — і ты ўжо герой Дня Незалежнасці! 🐂

У Барысаве Дзень Незалежнасці адзначылі на шырокую нагу (як заўсёды, па загадзе зверху). Сярод шэдэўраў праграмы — "Радэа", дзе мужны барысаўчанін прасіў Бога і трываў быка 2 хвіліны. Не быка нават — механічную мадэль уцечкі мазгоў з краіны.

Глядачы пляскалі, бабулі галасілі "Во ён наш!", дзеці думалі, што гэта атракцыён, а спецслужбы — што гэта новы лідар апазіцыі.

🎖 Узнагародай пераможцу стаў:
– сертыфікат на падпіску “СБ: Беларусь Сегодня”,
– купон на бульбу "без вочак"
– і асабісты позірк начальніка аддзела культуры, які на 2 хвіліны забыўся, што жыве ў 2025-м, а не ў 1984-м.

💬 Са сцэны гучалі словы:
"Вось як выглядае сапраўдная незалежнасць — трымацца з усіх сілаў, нічога не разумеючы, і ўсё адно не злазіць!"

🎆 А пад вечар быў феерверк за бюджэт дзіцячага садка. Незалежнасць жа, трэба адзначыць.

Мая Краіна Беларусь

🌿 У ноч з 6 на 7 ліпеня беларусы святкуюць Купалле — адно з найстаражытнейшых і найбольш містычных народных святаў.

🔥 Гэта ноч агню, вады і кахання. Людзі скачуць цераз вогнішчы, каб ачысціцца, плятуць вянкі і пускаюць іх па рацэ, шукаюць (ці робяць выгляд, што шукаюць 😉) папараць-кветку — сімвал шчасця і збаўлення.

👫 Менавіта ў гэтую ноч дазволена ўсё, што забаронена астатні год: дзяўчаты могуць заглядаць у будучыню, а хлопцы — у воды за папарацю (і за дзяўчатамі таксама).

🌀 Купальле — гэта беларускі "дзень незалежнасці" ад будзённасці, забаронаў і звычак, калі народ памятае, што продкі былі не толькі мужнымі, але і вясёлымі.

🎭 У часы забаронаў, ціску і "адзінай ідэалогіі", Купалле — гэта яшчэ і свята супраціву: супраць знішчэння сваёй культуры, сваёй традыцыі, свайго вольнага духу.

🔥 Таму ў тую ноч вогнішча гарыць не толькі на паляне, але і ў сэрцы.
І ніякая ўлада яго не патушыць.

Мая Краіна Беларусь

🧀 Эстонец шакаваны разнастайнасцю сыроў у беларускім гіпермаркеце. На паліцах — дзясяткі відаў: з арэхамі, з кменам, з журавінамі, цвіллю і без. Але за гэтым сырным "шанэлем" стаіць куды менш смачная праўда.

💸 Што не ўлічвае госьць з Эстоніі?
Сярэдні беларус глядзіць на вітрыну, як у музей: прыгожа, цікава, але не для цябе. Раз у месяц — так, можна. Але каб есці сыр, як у Еўропе — кожны дзень? Для гэтага патрэбны заробак.

🌾У аддаленых вёсках увогуле - ні сыру, ні гіпермаркету. Звычайны выбар — аўталаўка раз у тры дні з двума-трыма відамі.

🚐 І калі эстонец здзіўляецца "разнастайнасці", то беларус здзіўляецца, як з такой разнастайнасцю можна заставацца галодным.

Бо "сытасць — гэта не колькасць сыру на вітрыне, а колькі з гэтага ты можаш узяць у кошык, не рызыкуючы жыць на хлебе з вадой да наступнай зарплаты".

Мая Краіна Беларусь

🚨 «Запад-2025»: учения в Беларуси назначены на сентябрь

По информации БелВарты, в сентябре 2025 года в Беларуси состоятся масштабные военные учения серии «Запад» — совместно с вооружёнными силами России. Подготовка к ним уже идёт: военкоматы вызывают мужчин с военным опытом «на разговор», не оформляя это официально, но с очевидным подтекстом.

В разных регионах РБ фиксируется одинаковый сценарий: интересуются состоянием здоровья, актуальностью данных и готовностью «прибыть по вызову». Формально — ничего не происходит, но по сути — идёт мобилизационная проверка.

Что это значит:

Учения «Запад» проходят раз в 4 года и традиционно отрабатывают сценарии масштабного конфликта на западных границах.

В сентябре 2025 года Беларусь снова станет ареной для переброски войск, логистики, имитации ударов и взаимодействия с РФ.

Учения могут использоваться как прикрытие для реальной военной активности — как это было в 2022 году.

Анализ БелВарты:

Ожидается массовый вызов резервистов в июле-августе.

Особое внимание уделяется охране тылов, военной логистике и обеспечению российских контингентов.

Высока вероятность переброски техники и людей под видом учений.

Что делать:

Сообщайте, если вас вызывают в военкоматы без повестки.

Фиксируйте колонны, эшелоны, активность на полигонах.

Особо важны признаки возвращения российских инструкторов в учебные части.

Передавайте информацию анонимно через нашего бота: @BelVarta_bot или [email protected]. Мы работаем 24/7. Это безопасно!

❗️Подписаться на канал

📅 7 ліпеня — дзень народзінаў Янкі Купалы, аднаго з самых магутных і знакавых творцаў у гісторыі Беларусі. Ён — нацыянальны паэт, голас сумлення і надзеі для свайго народа.

🌾 Янка Купала (Іван Дамінікавіч Луцэвіч) нарадзіўся ў 1882 годзе пад Віцебскам у сям’і збяднелага шляхціца. З самага пачатку — чалавек паміж класамі, культурамі, імперыямі. Але ён выбірае Беларусь — мову, народ, волю.

📖 Яго першы зборнік «Жалейка» стаў прарывам у беларускай літаратуры. А «А хто там ідзе?», «Мая малітва», «Спадчына» сталі гімнамі нацыянальнага адраджэння.

⚡️ Купала быў не проста паэтам — ён стаў сімвалам беларускай ідэі, якая праходзіць праз прыгнечанне, імперскія забароны, вайну і рэпрэсіі, але не здаецца.

🕯 Янка Купала трагічна загінуў у 1942 годзе пры загадкавых абставінах. Але ён жывы ў мове, у тэкстах, у тым, што мы ўсё яшчэ тут і гаворым па-беларуску.

📌 Сёння — добры дзень, каб перачытаць некалькі яго вершаў. І спытаць сябе:

«А хто там ідзе?..»..

Мая Краіна Беларусь

🕯 7 ліпеня 2000 года — знік Зміцер Завадскі, аператар, журналіст, калега Паўла Шарамета, адзін з самых вядомых тэлевізіёншчыкаў таго часу.

Зміцер знік пры загадкавых абставінах, па дарозе ў аэрапорт «Мінск-2». Яго машына была знойдзеная на паркоўцы, але сам ён — знік без следу.

Праз год некалькі супрацоўнікаў спецслужбаў былі асуджаныя за яго выкраданне, але:

🔹Цела не знайшлі
🔹Заказчыкі не названыя
🔹Сям’я не атрымала ні праўды, ні справядлівасці

Зміцер працаваў з расійскім ОРТ, рабіў рэпартажы з Чачні, адкрыта крытыкаваў беларускія ўлады. Ён стаў адной з першых ахвяр «эскадронаў смерці», пра існаванне якіх прама казалі яго калегі і праваабаронцы.

Сёння, 25 гадоў пасля, улады робяць выгляд, што нічога не адбылося. Але яго прозвішча стаіць у шэрагу з Ганчаром, Красоўскім, Захаранкам, Шчарбіцкім… І гэтая рана не зарастае.

📍 Памятаем. Патрабуем праўды. Патрабуем адказнасці.

Мая Краіна Беларусь

🎥 На "Дне Незалежнасці" жанчына стоячы перад камерай упэўнена заявіла на ўвесь ТыкТок: "Мы супраць дзейнасці Сяргея Ціханоўскага ў Літве!"

Пакуль частка грамадства адзначае "свята жыцця" з бюджэтнікамі і наслухаўшыміся “бэтэ”, іншыя працягваюць ваяваць са сваімі ўяўнымі ворагамі, нават калі тыя ўжо прайшлі праз катаванні, зняволенне і выгнанне.

Сяргей Ціханоўскі, нядаўна вызвалены палітвязень, цяпер знаходзіцца ў эміграцыі. Тым часам на дзяржаўным святкаванні людзі не супраць выступіць публічна... але не супраць улады, а супраць тых, хто ад яе пацярпеў, і тое, у тык-току.

🎭 Іронія часу: свабоднага чалавека асуджаюць на "Дне Незалежнасці" (менавіта - дне).

Мая Краіна Беларусь

🏗 "Мадэрнізацыя" па-лукашэнкаўску: гламур у цэнтры — развал на перыферыі

Пакуль улады шчыруюць над "пад'ёмам" Берасця і іншых буйнейшых гарадоў (пад'ёмам пліткі, флагштокаў і паказных друкаваных на плёнке фасадаў), такія гістарычныя і значныя мястэчкі, як Рэчыца, павольна, але ўпэўнена пераўтвараюцца ў дэкарацыі для постсавецкага хорару.

🧱Занядбаныя дамы, пустыя вокны, праіржавелыя трубы і гарадскія пейзажы, дзе час спыніўся прыкладна ў 1989-м. Дзе няма ні інвестыцый, ні планаў, ні клопату — толькі цень мінулай велічы і выцвеўшая фарба на плакатах "За Беларусь!".

🎭 Беларуская мадэрнізацыя — гэта калі цэнтр гарыць неонам, а на ўскрайках няма лямпачкі ў пад’ездзе.

Можа, улада і любіць "свою страну", але толькі тую, што добра глядзіцца на статыстыцы і тэлебачанні. Астатняе — для стваральнікаў гульняў пра развал СССР.

Мая Краіна Беларусь