💢هم‌میهن: سختگیری دهه ۶۰ در مدارس در حال تکرار است/ هنوز «آینه» ممنوع است/ دانش‌آموزان دوره متوسطه می‌گویند در مدرسه کیف‌هایشان را می‌گردند و مسئولان مدرسه برخوردهای خشن و توهین‌آمیز دارند

✍️روزنامه هم میهن نوشت:

▫️دانش‌آموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقه‌ای است. کیانا یکی از دانش‌آموزان کلاس نهم است که می‌گوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچه‌ها جلسه‌ای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچه‌ها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانش‌آموزی تطابق ندارد، ‌همراه‌شان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی این‌کار را نکرد.

▫️درحال‌حاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچه‌ها ببینند با بی‌احترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک می‌گیرند. گاهی هم خانواده‌ها را صدا می‌کنند. بچه‌ها هم وقتی این رفتارها را می‌بینند بیشتر لجبازی می‌کنند.»

▫️کیانا می‌گوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمی‌گیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد می‌کنند: «مثلاً ما را مجبور می‌کنند در بعضی از جشنواره‌های مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار می‌دهد. چرا باید برخلاف خواسته‌مان در جشنواره‌، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالی‌که در مسائل مهم‌تر به خواسته‌های ما توجه نمی‌کنند.»

▫️محمد، دانش‌آموز کلاس دهم است و می‌‌گوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچه‌ها را می‌گردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانش‌آموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچه‌ها با مدیر و مسئولان مدرسه می‌گوید: «گاهی برای ساده‌ترین مسائل به آنها ناسزا می‌گویند و توهین می‌کنند. این کارها باعث لجبازی دانش‌آموزان می‌شود.»

▫️معضل جدید مدیران مدرسه اما حالا سیگارهای الکترونیکی است. «سال تحصیلی گذشته گروهی از دانش‌آموزان مدرسه موج سیگار کشیدن را راه انداختند. در آن زمان بچه‌ها حوالی مدرسه سیگار می‌کشیدند. مسئولان مدرسه بعد از شناسایی بچه‌هایی که این موج را راه انداخته بودند،‌ آنها را اخراج کردند.

✍️با انتخاب INSTANT VIEW (مشاهده فوری) متن کامل را بخوانید


#اخبار_معلم 👇🏻🍃

💠 @moalempress1

💢مسئول یک سوپرمارکت هم این همه تغییر نمی‌کند

👤قالیباف رئیس مجلس در دیدار با معلمین نمونه:

▫️به دلیل اهمیت آموزش و پرورش معتقدم باید به این وزارتخانه توجه شود، جای تأسف دارد که وزارتخانه‌ای با این اهمیت و به این بزرگی حدود ۲۰ وزیر و سرپرست در طول ۱۶ سال به خود دیده در حالی که مسئول یک سوپرمارکت هم این همه تغییر نمی‌کند.

#اخبار_معلم 👇🏻🍃

💠 @moalempress1

🔻تغییر حجم دروس برای اجرای برنامه‌های پرورشی

وزیر آموزش و پرورش:

🔹هم اکنون سند ۲۰۳۰ به طور کامل از جریان برنامه‌ریزی کشور کنار گذاشته شده است و بهار سند تحول بنیادین را رقم زده‌ایم.

🔹جدول دروس و جدول زمان در حال تغییر به نفع فعالیت‌های ورزشی و پرورشی است تا ساعت را برای این برنامه‌ها باز کنیم و برای تحقق آن مواد درسی و حجم آن تغییر می‌کند./ تسنیم

#اخبار_معلم 👇🏻🍃

💠 @moalempress1

🔴 همایش #روز_معلم در استان #گیلان مقابل اداره کا آ.پ #رشت در تاریخ ۴۰۳/۰۲/۱۳ با نمایندگانی از فرهنگیان #رودبار،  #انزلی، #لاهیجان، #فومن و #رشت علیرغم فشار و تهدیدات نیروهای امنیتی برگزار شد.

#همه_می‌آییم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews

بازداشت رضا امانی فر توسط نیروهای امنیتی

دکتر رضا امانی فر از اعضای کانون صنفی معلمان بوشهر در تجمع امروز معلمان بوشهر توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شده است

‍ .
🔰به مناسبت و فراخور روز معلم


    «بچه‌ها خانه استاد اینجاست!»

در سال‌های نخستین پس از پیروزی انقلاب ۵۷، از تلویزیون ملی ایران، برنامه‌ای آموزشی پخش می‌شد که نه تنها کودکان، بل‌که بزرگترها را نیز پای صفحه جادویی می‌نشاند.

سیدحسن نیرزاده نوری که خیلی ‌ها او را با نام "عمو زنجیرباف" در تلویزیون می‌شناسند یکی از آموزگاران سرشناس ایران زمین است که پیشینه چندین سال حضور در دماوند (منطقه آیینه ورزان و سربندان) را دارد. با نگاهی به برنامه تلویزیونی «بروبچه های پشت پنجره»، ساختار نمایشی در شیوه تدریس و ایفای نقش همزمان شخصیتهای متفاوت توسط ایشان چنان ممتاز است که باید در کنار تخصص تعلیم و آموزش و تدریس، ایشان را در زمره هنرمندان هنرهای نمایشی نیز به یاد آورد.

تلفیق تدریس و‌‌بازیگری

این قصه گوی پیر با لباس بلندی بر تن، کلاهی بر سر و عصایی در دست راوی نمایشی می‌شد که خودش، هم کارگردانی می‌کرد و هم به جای تک‌تک شخصیت‌های قصه از جمله کدخدای سربندان، شعبانعلی، اکبر آقا، آقا کمال، رجب و… با تغییر صدا و شکل و شمایل و اداهای مخصوص، به ویژه تغییر لحظه‌ای جای کلاه به ایفای نقش‌ها می‌پرداخت و یک تنه آنها را اجرا می‌کرد. در میانه راه نیز با صدای گرمش آوازی سر می‌داد تا دانش آموزان بیشتر با او ارتباط برقرار کنند.

نگاهی به بیوگرافیِ استاد

«حسن نیرزاده نوری» در مهرماه سال ۱۳۰۷ هجری‌شمسی در محله‌ی پامنار تهران متولد شد. چند ماه بعد پدرش، دکتر غلامحسین نیرزاده، سردبیر روزنامه‌ی «غربال» را از دست داد و تمام مسئولیت زندگی بر عهده‌ی مادر افتاد. حسن تحصيلات ابتدايی خود را در دبستان انتصاريه‌ی پامنار و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان دارالفنون گذراند. فعاليت آموزشی خود را حدود سال­های ۱۳۳۲ و ۱۳۳۳ خورشیدی در مدارس جنوب تهران شروع كرد و بعد از آشنایی با آيت‌الله بهشتی، علاقه‌مند به كار در مدرسه‌ی علوی و مدرسه‌ی نيكان شد.(همان دبیرستانی که خودِ دکتر بهشتی، زبان انگلیسی را تدریس می‌کرد)

شیوه تدریس

او پس از مطالعه‌ی روش باغچه‌بان و هم‌چنین با دیدن سخت­گیری‌های معلم­ان، تصمیم گرفت روشی نوین برای تدریس الفبا ابداع کند. این روش بر پایه‌ی بازی و بازیگری بود. او همواره با صدایی گرم و صمیمی و نگاهِ مهربان به کلاس می­آمد و با نمايش­‌هاي دل‌نشين و جذاب به كودكان درس می­داد. او به شکل مردی روستایی لباس می‌پوشید تا بچه‌ها را متوجه فرهنگ ایرانی‌شان کند.

نیرزاده تا پایان عمر همین روش تدریس را ادامه داد و بسیاری از کودکان را به درس‌خواندن علاقه‌مند کرد؛ طوری که هر وقت آخر کلاس می‌رسید و استاد می‌گفت: «مجلس تمام گشت و به آخر رسید...» كلاس از صدای «نه! نه! نه!» بچه­‌ها پُر می­‌شد.

دعای مادر
حسن نیرزاده، در همان ماه‌های اول زندگی‌اش از نعمت پدر محروم شد و مادر سعی‌ کرد جای خالی‌اش را پُر کند؛ به همين دليل رابطه‌ی بسيار صميمی‌ای با پسرش داشت و تا سال‌های سال ادامه داشت. زمانی ‌كه مادر به سنّ پیری رسید و در بستر بيماری افتاد، حسن با آن‌که مشغله‌ی فراوان داشت، از مادر پرستاری می‌كرد. مادر که محبتِ حسن را می‌دید، هميشه این دعا را زمزمه می‌کرد: «حسن! الهی آن‌قدر معروف شوی كه مردم با انگشت تو را نشان دهند.»

لبوفروش
«دكتر احمدی»، معاون وزیر آموزش و پرورش آن زمان می‌گوید: «در جلسه‌ی اوليا و مربيان، يكی از مسئولان ارشد دولتی كه فرزندش در آن مدرسه تحصيل می‌كرد، حضور داشت. در اواسط جلسه، پيرمرد لبوفروشی از انتهای سالن با چرخ طحافي (دوره‌گردی) وارد شد و فرياد زد: «من لبو دارم!... لبوی شيرين دارم!»
جلسه به هم ريخت و افرادی اعتراض كردند كه اين چه وضعی است! مگر اين‌جا خيابان است و قصد داشتند بيرونش كنند؛ اما آن پيرمرد به راه خود ادامه داد و حتي روي صحنه رفت و شروع كرد به تدريس حرف «لام» و مثال‌هايي مثل لبو، لوبيا، گل و... این شخص که کسی جز مرحوم نيرزاده نبود، به آن مسئول مملكتی گفت: «من اين‌گونه به بچه‌ها درس می‌دهم.»

سیدحسن نیرزاده نوری سرانجام در شهریور ماه ۱۳۶۲ و به سبب فشار خون مزمن قلب دردمندش در خیابان از کار افتاد، چشم از دنیا فروبست. مزار او در یکی از صحن‌های حرم عبدالعظیم حسنی موسوم به باغ طوطی قرار دارد همان‌جایی که ستارخان و مصطفی عدل و‌فروزانفر را به خاک سپرده‌اند. روی سنگ مزار او چنین نبشته‌اند:
«بچه ها خانه استاد اینجاست…»

📝بازنویسی متن به همراه پاره‌ای اضافات درون متنی، توسط تحلیل و رصد

🔺دختر گلستان زنده پیدا شد

🔺«یسنا دیدار» دختر چهار ساله روستای «یلی‌بدراق» بخش «پیشکمر» شهرستان کلاله که از عصر یکشنبه نهم اردیبهشت ماه مفقود شده  بود و تجسس برای پیدا کردن توسط هلال‌احمر، نیروی انتظامی، نیروهای مردمی با تمامی تجهیزات و امکانات در چهار روز گذشته ادامه داشت زنده پیدا شد.

🔹فیلم اولیه پس از پیدا شدن یسنا کودک صحرا