پايان شب

شب آدينه است و من تا صبح
در هواي طلوع خورشيدم

سالها انتظار دارم من
كه دمد مهر صبح اميدم

هست پايان شب سپيده ولي
رنج ها در شب سيه ديدم

نوجوان بودم و شدم عاشق
تا به اكنون كه پير گرديدم

همه شب تا سپيده دم بيدار
همچو مجنون به خويش پيچيدم

گاه از درد گريه مي كردم
گه به احوال خويش خنديدم

آه از درد انتظار و فراق
شب همه شب كه من نخوابيدم

اي بس از مردمان جفا ديدم
ليك از يار خود نرنجيدم

با وفا بود و هست و خواهد بود
آن عزيز خداي جاويدم

حامدش بوده ام و خواهم بود
تا دمد جمعه قرص خورشيدم

سحر جمعه ٦ آذر
١٣٩٨

🆔 @oshagh_olhosein

🔷 دعای اَللَّـهُمَّ عَرِّفْني نَفْسَكَ ... دعای زمان غیبت که در عصر جمعه سفارش شده است

🎤 مهدی صدقی

جمعه های #انتظار

✅ امام زمانت را به درستی بشناس...

فصیل بن یسار گوید از حضرت #امام_صادق علیه‌السلام راجع به #تفسیر آیه مبارکه: "يَومَ نَدعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم" ([به یاد قیامت باش] روزی که هر گروهی از مردم را با امامشان فرا می‌خوانیم؛ سوره اسراء، آیه ۷۱) سؤال کردم؛ حضرت فرمودند:

🌿 «ای فضیل! امام خود را بشناس؛ که اگر امامت را شناختی، امر فرج چه زود اتفاق بیفتد و چه دیر، به تو زیانی نخواهد رساند؛ و کسی که امامش را بشناسد و قبل از ظهور حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام از دنیا برود، مانند کسی است که در لشکر او نشسته یا زیر پرچم سپاهش باشد.»

💠 «عن الفضيل بن يسار قال: سألت أبا عبدالله عليه‌السلام عن قول الله تبارك وتعالى: "يوم ندعوا كل اناس بإمامهم" فقال: يا فضيل أعرف إمامك، فإنك إذا عرفت إمامك لم يضرك تقدم هذا الأمر أو تأخر، ومن عرف إمامه ثم مات قبل أن يقوم صاحب هذا الأمر، كان بمنزلة من كان قاعدا في عسكره، لا بل بمنزلة من قعد تحت لوائه.»

📚 کافی (شیخ‌کلینی)، ج۱، ص۳۷۱، ح۲
الغیبة (شیخ‌نعمانی)، ص۳۲۹، ح۲

🍂 «یارب فرج امام ما را برسان.»

#حدیث #اعتقادی #امامت #قرآن #انتظار #ظهور #امام_زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف
@Hedayatgary

استاد معاونیان – بیت آیت الله یثربی فاطمیه ۱۳۹۹ - جلسه دوم
موضوع: الإمامة خلافة الله

 تلگرام | آپارات | یوتیوب | اینستاگرام | ایتا

معاشر الناس! بدانید : این منم زینب
منم ستاره ی زهره در آسمان هر شب
فروغ ماه منم ، با درخشش کوکب
نسیمِ وحی وزد باز گر گشایم لب

منم خلاصه ی زهرا و‌ مرتضی :زینب

قسم به شعله عشقی که در دلم دارم
قسم به مایه ی مهر ی که در گلم دارم
قسم به انچه ز محصول حاصلم دارم
نه شِکوه ا ی ز مصائب نه مشکلم دارم

منم که راضیه ام بر همه قضا : زینب

منم که صابره ام , سخت تر ز الماسم
میان غرش طوفان ، نسیم احساسم
منم که پاک و‌منزه ز رجس و وسواسم
منم که سیده ی سروری چو‌ عباس ام

منم خدیجه صفت ، مظهر حیا : زینب

منم كه شير زنم يا بگو كه : دختر شیرم
منم که اسوه ی صبرم شکوهمند و ‌دلیرم
منم که خواهرعشقم ، فدای نعم الامیرم
منم که شاه زنانم و‌ در لباس اسیرم

منم‌که یار حسینم و ‌مجتبی : زینب

ز قید هر چه تعلق منم که آزادم
به گاه خطبه : چو رعدم خروش ‌فریادم
منم که سلسله ی اوصیاست اجدادم
تمام مجد و شرف ارث نسلِ امجادم

منم سلاله ی اولاد انبیا : زینب

منم دختر حيدر پر از كمال و جلالت
منم ستيغ صبوري و كوه صبر و صلابت
مبين مرا كه گشتم اسير ظلم و جهالت
نماد حريّت ام من و َ لو به بند اسارت

منم عفیفه ی آل مرتضی : زینب

منم که طلعت ِتابان و نور خورشیدم
من ام که شیر ز پستان وحی نوشیدم
منم‌ که آتش اَفشان شدم و‌َ جوشیدم
برای حفظ امامم مدام کوشیدم

نماد صبر و‌ جهاد‌ ره خدا : زینب

منم‌ که چشمه جوشان كوثرش هستم
منم که جلوه ی طور منورش هستم
منم که دختر ارشد و ‌اطهرش هستم
منم که زینت نام مطهرش هستم :

که نامید مرا شخص مصطفی : زینب

تمام سهم بلا را خدا به من داده
مرا قضا به کرببلا با قدَر فرستاده
منم که سیده ام : هاشمیه ، آزاده
میان تندر طوفان چو سرو استاده

خروش خشم خداوندِ کبریا : زینب

منم ؛ پیامبر ِ آخرین عاشورا
رسالتی است به دوشم ز سیدالشهدا
رسانده ام : پیام قیام خون خدا
به اهل و کوفه و شام و‌ تمامی دنیا

منم : مفسر آیات انّما : زینب

مقام و نام شهیدان ز نطق من ماناست
ز یمن خطبه ی من پرچم حسین بالاست
منم که بحر مصائب شدم ، دلم دریاست
شکوه و‌حرمت من : تا همیشه پابرجاست

منم عصاره ی عصمت و اصطفا : زینب

عقیله ام و علیمه ، بلامعلّمه ام
رشیده ام و زکیّه که دخت فاطمه ام
منم که دخترشیرم و نیست واهمه ام
به روز حشر شفیعه به شیعیان همه ام

پناه گریه کنان در صف جزا : زینب

ز صبر و‌ طاقت من مات گشته صد ایوب
منم که خطبه من کرده خصم را منکوب
منم که فاتح شامم : یزید شد مغلوب
منم که رأس حسینم به نیزه شد مصلوب

سفینة النجاة حسین است و ناخدا : زینب

مگو مگو تو ز معجر مگو تو از گيسو
منم كه تير شدم تير در دو چشم عدو
ز حال زار و پريشم به قتلگاه مگو
منم كه بوسه زدم بر رگ بريده ي او

شريكة الحسين منم اندر ابتلا : زينب

به سوي كوفه و شامم اگر مرا بردند
مرا به تازيانه و نيزه اگر كه آزردند
وگر كه خاطرم از ضرب و شتم افسردند
وليك ضربه ز پتك خطابه ام خوردند

منم چو فاطمه در نطق خطبه ها : زينب

منم که اذن شفاعت ز زائران دارم
منم که آرزوی صاحب الزمان دارم
منم که لطف و‌عنایت به روضه خوان دارم
برای حامد خود هدیه ای نهان دارم

برای نوکرخود میدهد عطا : زینب

سحر پنج جمادی الاول ۱۴۴۱
مشهد

✅عصمت و عظمت مقام حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)

🎤«حجت الإسلام معاونیان»

💫✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫✨
@maarefevahyani2

استاد معاونیان – بیت آیت الله یثربی فاطمیه ۱۳۹۹ -
جلسه سوم
موضوع: أم المومنین خدیجة الغرّاء
 
 تلگرام | آپارات | یوتیوب | اینستاگرام | ایتا

🏳️ #ولادت_حضرت_زینب ۱۴۰۴
📍منزل استاد معا‌ونیان

🎞 برای دیدن آن جمعه فرج باید
قسم دهیم خدا را به حرمت زینب
🎤 حاج #جواد_غفاریان

🎥 کاری از #گروه_هنری_آدینه
رسانه مذهبی کشور

📱09155001118
@AdinehArt

اي شمع خرابه ي اسيران
پروانه خيمه هاي سوزان

بوسه زن حنجر بريده
در مسلخ عشق شاه عطشان

گاهي بدويده در بيابان
دنبال نشاني از يتيمان

گه خوانده نماز شب نشسته
با قامت خم به كنج زندان

از صبر تو مات گشته ايوب
انگشت تحيرش به دندان

از داغ تو نوح نوحه گر بود
داود براي تست نالان

گريه به عزايت آسمان ها
در ديده ي ما نزول باران

آتش زده اي دل زمين را
كز حنجر كوه گشته افشان

حوري چو شنيد وصف حالت
شيون زد و كرد مو پريشان

شرح سفرت نوشته تا شام
بر صفحه پاي تو مغيلان

ويرانه نشين شدي و ايكاش
ويرانه جهان شدي ز بنيان

از داغ اسارت تو خون شد
هم ديده و هم دل از امامان

لرزيد ز پتك خشم و قهرت
كاخ زر و زور آل سفيان

يابن الطلقا خطاب كردي
سيلي زدي بر يزيد سكران

تحقير شد از نهيب تو سخت
آن پست لئيم رذل نادان

اي شير زن از تبار هاشم
اي هيبت تو چو شير يزدان

در هيبت و در شكوه : زهرا
آواي تو : بانگ شاه مردان

از قيد تعلقات ازاد
در بند رضاي حي سبحان

در منقبت تو فاش گويم
رازي كه بگفت پير رندان

تو دوم از نسائنا يي
در روز مباهله به قران

حامد چه بگويد از مقامت
من الكن و ناتوان چو لالان

يك بيت مرا اشاره اي بس
والله كه در تمام دوران

از اول خلق تا به اخر
اين چرخ نديده چون تو خواهر

فقیهی که با عبا حرم حضرت زینب سلام الله علیها را جارو زد

آیت الله آقا ضیاء عراقی از مراجع نامدار حوزه علمیه نجف نقل می کند که: شخصی از شیعیان شهر قطیف حجاز، به قصد زیارت حضرت ثامن الائمه علیه السلام از شهر خود حرکت کرد، او در میانه راه سرمایه سفر خود را گم کرده و حیران و سرگردان ماند و آن چنان درمانده شد که برای خودش نه راه برگشت می دید و نه می توانست ادامه سفر دهد . در آن لحظه چاره ای نمی دید مگر این که به حضرت امام زمان علیه السلام پناهنده شود . در موقع توسل، متوجه شد که سید نورانی و بزرگواری او را همراهی می کند و خطاب به وی می گوید: این وجه را بگیر که تو را به سامرا می رساند، در آن جا نزد وکیل ما حاج میرزا حسن شیرازی می روی و به او می گویی که سید مهدی به شما پیام رساند و گفت: پولی که از مال ما در نزد توست به اندازه سفر زیارتی جدم علی بن موسی الرضا علیهما السلام به حامل پیام بپرداز .

مرد قطیفی می گوید: آن بزرگوار را نشناختم و متوجه نشدم از کدام سمت آمده است . عرض کردم: هر گاه به محضر میرزای شیرازی پیام شما را برسانم، از من سؤال می کند سید مهدی کیست و چه نشانه ای داری؟ آن سید شریف به من فرمود: به او بگو، به این نشان که امسال در فصل تابستان شما با حاج ملا علی کنی طهرانی در شام و در حرم عمه ام زینب کبری علیها السلام مشرف بودید، از کثرت زوار و ازدحام جمعیت حرم شلوغ بود و آشغال هایی در حرم ریخته بودند، شما عبای خود را از دوش برداشته و در دست جمع کرده و به آن وسیله حرم را جارو نمودید و آشغال ها را در گوشه ای از حرم گرد آوردی و حاج ملا علی کنی با دست های خود آن ها را برداشته و بیرون برد، من آن جا بودم .

مسافر قطیفی می گوید: یک مرتبه با خود گفتم: شاید این شخص حضرت امام عصر علیه السلام باشد . در آن حال نوری او را احاطه کرد و از نظرم غایب شد . در ادامه سفر به سامرا رسیدم و ماجرا را برای مرحوم میرزای شیرازی نقل کردم، آن بزرگوار از جای خود بلند شد و دست در گردنم انداخته، چشم هایم را بوسید و به من تبریک گفت . بعد در تهران به حضور آیت الله کنی رسیدم، او هم مطلب را تصدیق کرد و از این که از سوی امام زمان علیه السلام به ایشان حواله و یا فرمانی صادر نشده است اظهار تاسف نمود .