یه دنده‌م هنوز :)

"reza parsa"

☑️ @mohsenchavoshifc

دمت گرم مرید علی ❤️

☑️ @mohsenchavoshifc

تمرکز محسن چاوشی بر انسانیت است، نه سیاست
آهنگ «علاج» فراتر از سیاست و جناح‌بندی‌ها، به مسئله‌ای انسانی و جهانی می‌پردازد؛ درد و درمان انسان‌ها در شرایط سخت. چنین مضامینی باید به‌عنوان پل ارتباطی میان مردم دیده شوند، نه ابزار تقابل و جدال سیاسی.
تلقی اینکه هر اثر هنری درباره جنگ یا بحران، حامل پیام سیاسی مشخصی باشد، نگاهی ساده‌انگارانه و نادرست است.
هنر، به‌خصوص در شرایط بحرانی، وظیفه‌ای فراتر از سرگرمی دارد؛
محسن چاوشی هم در این اثر، نقش یک راوی انسان‌دوست و دغدغه‌مند را ایفا کرده است ،درست همان جایگاهی ایستاده که قبلاً بارها آن را روشن کرده و نیازی به توضیح نیست...

"hana_mch"

☑️ @mohsenchavoshifc

آزادسازی زندانیان مالی

بسم‌الله

6037997950495615

@haidersociety

محسن چاوشی از اولشم بلد بود صداشو چطور خرج کنه.
نه حنجره‌شو فروخت، نه خودشو.
هرچی ساخت، از دلش درومد.
فقط یه خواننده نیست، یه آدمیه که به درد ادما احترام گذاشت.
و آدمی که درد رو فهمیده، فقط خیر ازش بلند میشه.

》موکاخانِم《

@OfficialPersiaTwiter

اجرای جالب شعر جدید محسن چاوشی در مترو توسط یک مسافر هنرمند خطاط

»M«

@OfficialPersiaTwiter

وطن...
#مام_وطن

☑️ @mohsenchavoshifc

«محسن چاوشی، فریاد خاک است»

مردی که صدایش، بغضِ سالیان در گلو مانده‌ی این خاک است؛
زخمی که با هر نفَسش، آواز می‌شود و مرهمی تلخ اما صادقانه بر زخمِ کهنه‌ی وطن می‌نهد.
محسن چاوشی برای هلهله و کف و سوت نخوانده؛
او برای دل‌هایی خوانده که هنوز خاکستر غیرتشان گرم است؛
برای کوچه‌هایی که غبارشان، با خونِ بی‌گناه، سرخ‌تر شده؛
برای وجدان‌هایی که از زخمِ تاریخ رمق گریستن دارند.
صدایی که با استخوانِ تاریخ پیوند خورده و در سینه‌ی این خاک، شبیه نَفَس جاری است.

او «علاج» است؛
علاج فراموشیِ ما، علاج خواب‌رفتگیِ وجدان‌ها؛
فریادی است علیه قَساوت، علیه خفقان، علیه مُرده‌دلی.

چه باک اگر تندبادِ دشنام برخیزد…
عشق همیشه در مظانِ تهمت است؛
و حقیقت، تلخ‌تر از زهر.

صدای او نه برای نفرت که از ریشه‌ی عشق می‌روید؛
و هر که عشق را نمی‌فهمد، این صدا را هم برنمی‌تابد.
او مرثیه‌ی کوچه‌های سوخته است،
قصیده‌ی چشم‌های منتظر،
ندای زخمی که هنوز از دل این خاک می‌تپد؛
و غم‌نامه‌ی مردمانی که صدایشان را تاریخ، از یاد نبرده است.
محسن چاوشی، فریاد خاک است؛
صدای مردمانی که هنوز «دوست داشتن وطن» را عار نمی‌دانند؛
و اگر روزگار، دهان بگشاید، صدای او از جنس حقیقت است...
و حقیقت، خاموش نمی‌شود.
چون حقیقت، هر چقدر تلخ، زنده می ماند؛
تا آخرین نفس خاک.

« مخاطبان و علاقه مندان محسن چاوشی »

☑️ @mohsenchavoshifc

تفکر آزادی خواهی، با وطن دوستی منافاتی ندارد و بلعکس… ما آزادی را برای وطن و مردمانش می‌خواهیم.

☑️ @mohsenchavoshifc

آنکه از وطن خویش دم میزند، آزادی را[برایش] می‌خواهد و مفهوم آزادی وطن، گسسته از آزادی مردمان آن سرزمین نیست؛ اکنون اگر کسی به خاطر این صحبتم، به من بگوید "خائن" باید پیش از آن، به یاد کیان‌هایی باشد که آینده همین خاک بودند و با هزاران آرزو، در این سرزمین، آزادی و زندگانی از آنها دریغ شد؛ ولی آنرا به زبان که هیچ! به اندیشه پسِ پیشانی خویش هم راه نمی‌دهند. خائن آنست که خاک سرزمین را برای دو صباح بیشتر بقاء، بازیچه‌ی باروت می‌کند و به همان مقدار، خائن آنست که باروت اسلحه‌هایی که همای آزادی وطن را نشانه گرفته، پر می‌کند. وطن دوستی محسن چاوشی، کار امروز و دیروز نیست؛ او از ابتدای فعالیت‌اش، دغدغه وطن داشت؛ او فرزند روزهایی‌ست که موسیقی متن‌اش، صدای انفجار و گلوله است. وقتی از وطن می‌گوید، برای نان نیست برای آزادی‌ست چنان که به کرات نوای "ای قاضی این مردم چی میگن آبادی آبادی آبادی ای قاضی این مردم چی ‌می‌خوان آزادی آزادی آزادی" را از او شنیده‌ایم؛ با "تفنگ سرپر"اش شعله‌های زیر خاکسترمان زبانه گرفت و با "جنگل چوب خورده‌"اش، برای "شیر لگد خورده" وطن سوگ گرفتیم؛ هم ظلم را نفرین کرده‌ایم و هم مَلِک هایی که قصر هایشان را با خشک دروغ بر روی دریایی از تابوت‎‌هایمان ساختند... تفکر آزادی خواهی، با وطن دوستی منافاتی ندارد و بلعکس… ما آزادی را برای وطن و مردمانش می‌خواهیم.

دنیل نعمتی

☑️ @mohsenchavoshifc