Telegram Web Link
❇️ هشتاد و دومین مراسم جوایز سینمایی گلدن گلوب در شهر لس‌آنجلس آمریکا برگزار شد و در میان برندگان آن دمی مور، هنرپیشه سرشناس هالیوود روی صحنه رفت تا بازگشتی موفقیت‌آمیز به سینما را جشن بگیرد و شاید هم منتظر نامزدی جایزه اسکار شود.

دمی مور که بازی او در فیلم سینمایی «روح» (۱۹۹۰) برایش شهرت فراوانی کسب کرد، یکشنبه شب جایزه بهترین هنرپیشه زن را برای ایفای نفش در فیلم «ماده» (The Substance) دریافت کرد.

گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد هم امسال به سباستین استن برای بازی در فیلم «مردی متفاوت» رسید.

فیلم «دانه انجیر معابد» ساخته محمد رسول اف، کارگردان ایرانی هم امسال در میان نامزدهای بهترین فیلم خارجی (غیر انگلیسی‌زبان) قرار داشت اما جایزه این بخش به فیلم «امیلیا پرز» رسید. The Brutalist برنده بهترین فیلم درام شد.

🔴 فهرست کامل برندگان گلدن گلوب ۲۰۲۵

#گلدن_گلوب ۲۰۲۵

@Motion_Picture_Love
👌8👎2😐21😡1
Movielove
Photo
❇️ همه شگفتی‌های گلدن گلوب ۲۰۲۵

گلدن گلوب هشتاد و دوم برای «آنورا» به شب دست‌های خالی تبدیل شد. فیلم «شان بیکر» که با پنج نامزدی وارد این مراسم شده بود و پشتوانه «نخل طلا» داشت، با فیلم «ماده» (The Substance) که جایزه بهترین بازیگر زن در یک فیلم موزیکال یا کمدی را برای «دمی مور» به ارمغان آورد برابر بود اما در هیچ بخشی برنده جایزه نشد.

فیلم دیگری که با چندین نامزدی به مراسم آمد اما هیچ جایزه‌ای به خانه نبرد «ربات وحشی» (The Wild Robot) با چهار نامزدی بود. پیش از مراسم بسیاری انتظار داشتند جایزه بهترین انیمیشن را این فیلم پرفروش به دست آورد. «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unknown) از سوی دیگر با سه نامزدی، «هرچه نور تصور می‌کنیم» (All We Imagine as Light)، «کارآموز» (The Apprentice)، «تلماسه: قسمت دوم» (Dune: Part Two)، «گلادیاتور ۲» (Gladiator II)، «درون بیرون ۲» (Inside Out 2) و «آخرین رقصنده» (The Last Showgirl) که هر کدام دو نامزدی دریافت کرده بودند برنده هیچ جایزه‌ای نشدند.

اما برخی از نامزدها از جمله «مجمع» (Conclave) که شش نامزدی پس از «امیلیا پرز» (Emilia Pérez) و «بروتالیست» (The Brutalist) در رده سوم بیشترین نامزدی قرار گرفته بود، فقط در بخش بهترین فیلمنامه برنده گلدن گلوب شد و کمی بهتر عمل کرد.

«چالشگران» (Challengers) «لوکا گوادانینو» با چهار نامزدی فقط در بخش بهترین موسیقی متن برای «ترنت رزنر» و «اتیکاس راس» به گلدن گلوب رسید.

فیلم موزیکال پرفروش «شرور» (Wicked) شکاف عمیقی میان موفقیت در گیشه و گلدن گلوب ایجاد کرد. این فیلم که بیش از ۶۵۰ میلیون دلار در سراسر دنیا فروخته و با چهار نامزدی وارد رقابت شده بود، فقط جایزه بهترین دستاورد سینمایی و گیشه را به دست آورد.

در بخش تلویزیون، سریال «خرس» (The Bear) کمتر از انتظار ظاهر شد. این سریال با پنج نامزدی در میان عناوین تلویزیونی امسال پرافتخارتر بود اما فقط یک جایزه برای بهترین «جرمی آلن وایت» که در مراسم حضور نداشت دریافت کرد. «آیو ادبیری» سال گذشته برنده گلدن گلوب شد اما امسال سریال کمدی «قلم‌به‌مزدها» (Hacks) در بخش بهترین بازیگر زن به برتری رسید.

شگفتی دیگر پیروزی «فرناندا تورس» با «هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here) و تاریخ‌سازی آن بود. تورس برزیلی ۲۶ سال پس از مادرش در بخش بهترین بازیگر زن فیلم‌های درام نامزدی دیگری به دست آورده بود اما برخلاف مادرش این بار جایزه را به دست آورد. او بر رقبایی چون «نیکول کیدمن» در «دختربچه» (Babygirl)، «انجلینا جولی» در «ماریا» (Maria) و «کیت وینسلت» در «لی» (Lee) غلبه کرد.

در بخش انیمیشن، فیلم «جریان» (Flow) با شکست فیلم‌های تحسین‌شده و پرفروش «درون بیرون ۲» و «ربات وحشی» شگفتی‌ساز شد و «تادانوبو آسانو» برای «شوگان» (Shogun) نامزدهایی چون «خاویر باردم» در «هیولاها» (Monsters)، «هریسون فورد» در «روان‌درمانی» (Shrinking) و «ابون ماس-بکراک» در «خرس» را شکست داد.

#گلدن_گلوب ۲۰۲۵

@Motion_Picture_Love
👍15👎21😐1😡1
❇️ #دیالوگهای_ماندگار ❇️

عقاب هیچ وقت اندازه‌ی وقتی که تسلیم شد تا از کلاغ چیزی یاد بگیره وقت تلف نکرده بود.

"Dead Man"

@Motion_Picture_Love
👍175
❇️ خیلی سخت است که مفاهیم فیلم‌هایم را در قالب کلمات توضیح بدهم؛ سینما شما را به دنیایی می‌برد که تنها به‌خاطر سینما وجود دارد و ما تا اعماق این دنیا پیش می‌رویم و آن‌را تجربه می‌کنیم و احساسش می‌کنیم. مشکل این‌جاست که ما در زندگی روزمره‌ خیلی چیز‌ها را شهودی درک می‌کنیم.

"David Lynch"

#Quotes

@Motion_Picture_Love
👌178👍3
❇️ #فیلمهای_مورد_علاقه فدریکو فلینی


▪️سیرک (۱۹۲۸) - چارلی چاپلین

▪️روشنایی‌های شهر (۱۹۳۱) - چارلی چاپلین

▪️موسیو وردو (۱۹۴۷) - چارلی چاپلین

▪️دلیجان (۱۹۳۹) - جان فورد

▪️راشومون (۱۹۵۰) - آکیرا کوروساوا

▪️جذابیت پنهان بورژوازی (۱۹۷۲) - لوییس بونوئل

▪️۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی (۱۹۶۸) - استنلی کوبریک

▪️پاییزا (۱۹۴۶) - روبرتو روسلینی

▪️پرندگان (۱۹۶۳) - الفرد هیچکاک

▪️توت‌ فرنگی‌های وحشی (۱۹۵۷) - اینگمار برگمان


@Motion_Picture_Love
👍145
❇️ فیلم جدید اصغر فرهادی پس از قهرمان در نیویورک فیلمبرداری می‌شود.

اصغر فرهادی به وعده خود عمل می‌کند و فیلم جدید خود پس از قهرمان را خارج از ایران می‌سازد. پیش‌تر گزارش شده بود که این کارگردان برنده اسکار این فیلم بدون عنوان را در لس‌آنجلس می‌سازد، اما منابع ورلد آو ریل می‌گویند فرهادی لوکیشن فیلمبرداری را به نیویورک تغییر داده است.

از داستان فیلم یا بازیگران پروژه جزئیاتی درز نکرده اما فرهادی پیش‌تر به لوموند گفته بود که تمایلی به فیلمسازی در ایران ندارد:
«همیشه گفته‌ام که سانسور آسیب‌زننده است. می‌توان حقه‌هایی یا حالات بیانی را برای طفره رفتن پیدا کرد، اما در دراز مدت، خلاقیت شما را خشک می‌کند و همه کانال‌های هنر را می‌بندد. هنرمندان ایرانی به مدت چهل سال به تولید ادامه داده‌اند، سال پشت سال، به رغم سرکوب و سانسور. اما سال گذشته، تولیدات کاهش پیدا کرده‌اند، به‌ویژه تولیدات سینمایی. من دیگر نمی‌توانم در چنین شرایطی کار کنم. دیگر نمی‌خواهم موی زنان را در سینمای خود به صورت سیستماتیک بپوشانم. دیگر در ایران فیلم نمی‌سازم تا اینکه بتوانم خودم را از این التزام رها کنم.»


@Motion_Picture_Love
👌30👎14👍101
❇️ رابرت پتینسون در مراسم اهدای جوایز حلقه منتقدین فیلم نیویورک پیش از اهدای جایزه بهترین فیلم به بریدی کوربت برای "The Brutalist" به ستایش از آن پرداخت.

پتینسون در این باره گفت:
«ده سال پیش، بخت این را داشتم که با بریدی در اولین فیلم بلندش "کودکی یک رهبر" همکاری کنم. و افتخار می‌کنم که امشب جایزه بهترین فیلم حلقه منتقدین نیویورک را به او و همکارانش در آخرین فیلمشان بروتالیست می‌دهم.»


پتینسون درباره آدرین برودی که در در این مراسم در بخش بهترین بازیگر مرد نقش اول برنده جایزه شد می‌گوید:
«این فیلم یک دستاورد حقیقی است. نمایش همه بازیگران تماشایی است، از جمله آدرین. همکاری میان او و گای پیرس شگفت‌انگیز، رابطه پرآشوب آن‌ها با پیشرفت فیلم با عواطف مخاطب بازی می‌کند و یک اثر هنری حقیقی می‌آفریند.

بروتالیست با بودجه کمتر از ۱۰ میلیون دلاری و طی فقط ۳۳ روز ساخته شده، بریدی و همکارانش یک دستاورد فنی اعجاب‌آور خلق کرده‌اند. هر جنبه‌ای از فیلم یک رویداد است، باید آن را در کنار دیگر مخاطبین دید، همه شما را تشویق می‌کنم که بروید و فیلم را روی پرده‌های بزرگ سینما ببینید.»


@Motion_Picture_Love
11
❇️ آکادمی فیلم بریتانیا فهرست نامزدهای هفتاد و هتشمین دوره جوایز سینمایی بفتا را با پیشتازی دو فیلم "ملاقات محرمانه" و "امیلیا پرز" اعلام کرد.

نامزدهای جوایز فیلم بفتا طی مراسمی در لندن معرفی شدند، این نامزدها آغازگر رقابت جوایزی هستند که در نهایت به مراسم اسکار ۲۰۲۵ ختم می‌شود. عملکرد قوی در بفتا معمولاً پیش‌بینی‌کننده موفقیت در اسکار است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۴، فیلم‌های برتر در شش شاخه اصلی بفتا چند هفته بعد در جوایز آکادمی نیز تکرار شدند.

دانه انجیر معابد محمد رسول‌اف در بفتا هم نامزد بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان شد.

🔴 فهرست کامل نامزدهای BAFTA

#بفتا ۲۰۲۵

@Motion_Picture_Love
👎8👍2
❇️ ویلم دافو: فیلم Antichrist درباره زن‌ستیزی نیست.

کارنامه لارس فون‌تریه بیشتر بر پایه فیلم‌های بحث‌برانگیز بنا شده و بسیاری از منتقدین آثار او را نمی‌پسندند. یکی از فیلم‌های جنجالی او ضدمسیح با بازی ویلم دافو و شارلوت گنزبور بود که در سال ۲۰۰۹ اکران شد و مدعی نخل طلا در جشنواره کن بود.

دافو در مصاحبه جدیدی با پادکست لویی ترو می‌گوید ضدمسیح فیلمی است که به آن افتخار می‌کند و مخاطبین برداشت غلطی از آن کرده‌اند:
«فکر می‌کنم این فیلم به خاطر برخی جنبه‌های افراطی‌اش به درستی درک نمی‌شود. اما به نظر من درباره مسائل بسیار جذابی پیرامون قدرت زنان، ترس مردان از زنان، و کشمکش میان منطق و جادو در زندگی حرف می‌زند. این فیلم پر از سیاست‌های جنسی است و به هیچ وجه درباره زن‌ستیزی نیست.»

او اضافه می‌کند:
«فکر می‌کنم فون تریه بیش از آن مرد زنان را درک می‌کند. می‌توانم این را به شما بگویم چون در فیلم نقش شخصیتی منطقی و سرراست را بازی می‌کنم. اما او بسیار کنجکاو و فیلمساز بزرگی است. صحنه افتتاحیه و اپیلوگ فیلم یک اثر سینمایی بسیار خوب است.»

ضدمسیح فیلمی آزاردهنده درباره زوجی با بازی دفو و گنزبور است که با مرگ تراژیک فرزندشان دست به گریبانند. این فیلم را با "Don’t Look Now" اثر نیکلاس روگ مقایسه کرده‌اند اما به جای قرار گرفتن داستان در ونیز، زوج فیلم فون تریه به کلبه‌ای در اعماق جنگل پناه می‌برند تا همه چیز را از یاد ببرند اما هر دو به تدریج به ورطه جنون می‌غلتند.

فون تریه وقتی با افسردگی شدید درگیر بود ضدمسیح را کارگردانی کرد. دافو در بخش دیگری از همین مصاحبه، به یاد می‌آورد که کارگردان در زمان فیلمبرداری با این مشکلات دست به گریبان بوده است:
«هر روز می‌گفت: «ببین، شاید فردا اینجا نباشم، اما می‌توانم از راه دور و درون تریلر تو را کارگردانی کنم.» اما هر روز حضور پیدا می‌کرد. هر روز همین را به من و شارلوت می‌گفت. دل آدم می‌شکند. مشکلات زیادی دارد ولی دلش بزرگ است به سینما چیزهای زیادی بخشیده.»

@Motion_Picture_Love
👍124
❇️ دیوید لینچ کارگردان توئین پیکس، جاده مالهالند در سن 78 سالگی درگذشت.

دیوید لینچ، با سبک منحصر به فرد و داستان‌های پیچیده و عجیب و غریب، توانسته است یک جایگاه خاص در دنیای سینما و تلویزیون به دست آورد. او با ترکیب عناصر رویا، کابوس و واقعیت، فضایی منحصر به فرد را در فیلم‌های خود ایجاد کرده است و مخاطبان را به دنیایی عجیب و غریب می‌برد.

لینچ سال گذشته گفته بود که به بیماری آمفیزم مبتلا است و خانه‌نشین شده است. لینچ گفته بود که من به دلیل سالیان سال کشیدن سیگار مبتلا به آمفیزی شدم بنابراین چه بخواهم یا نخواهم خانه نشین هستم. بیماری حتی یک سرماخوردگی کوچک برای من خیلی مضر است.

خانواده او در یک پست فیسبوکی از مرگ او خبر دادند و نوشتند:
«حالا که او دیگر بین ما نیست، خلا بزرگی در دنیا به وجود آمده. اما، همانطور که او می‌گفت، "چشمت به دونات باشد نه به بخش تهی میان آن.»


▪️بدرود آقای لینچ. این دنیا برای تو خیلی کوچک بود. 🖤

@Motion_Picture_Love
103👍4😐4
❇️ ترامپ سه فرستاده‌ ویژه‌ را برای بازگرداندن‌ هالیوود به عصر طلایی برگزید.

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری منتخب آمریکا چند روز مانده به مراسم تحلیف خود در روز اول بهمن، سیلوستر استالونه، مل گیبسون و جان وُیت را به عنوان سفیران ویژه با هدف بازگرداندن تجارت به هالیوود و قوی‌تر کردن آن انتخاب کرد.

@Motion_Picture_Love
👍359👎9😐4👏1
❇️ دیوید لینچ، یکی از نام‌آورترین و مورد توجه‌ترین شخصیت‌های صنعت سینما در ۲۰ ژانویه ۱۹۴۶ در شهر میسول، مونتانا به دنیا آمد.

#دیوید_لینچ در جوانی به هنر و خلاقیت علاقه‌مند شد. لینچ پس از تحصیل در مدرسه هنر، به سینما روی آورد و با ساخت فیلم‌هایی که ترکیبی از رویا، واقعیت و نابهنجاری بودند، سبک خاص خود را در دنیای سینما معرفی کرد. اولین تجربه‌های او در سینما با ساخت فیلم‌های کوتاه آغاز شد. یکی از مهم‌ترین آثار کوتاه او، فیلم "The Grandmother" بود که در سال ۱۹۷۰ ساخته شد. این فیلم، نخستین باری بود که لینچ توجه جامعه سینمایی را به خود جلب کرد و نشان داد که او استعدادی فراتر از معمول دارد.

لینچ که زمانی یک نقاش بود، در دهه ۱۹۷۰ با فیلم سوررئال "Eraserhead" به شهرت رسید و در دهه‌های بعدی با آثار خود تماشاگران را شگفت‌زده کرد و به هنرمندی الهام‌بخش برای همکارانش تبدیل شد. لینچ با فیلم "The Elephant Man" در سال ۱۹۸۰، موفقیت بزرگی کسب کرد. این فیلم، داستان مردی به نام جان مریک را روایت می‌کند که به دلیل ظاهر غیرعادی‌اش به عنوان یک شیطان معروف شده است. مرد فیل‌نما به عنوان یک اثر هنری و تجاری موفق، جوایز متعددی را به دست آورد و لینچ را به عنوان یک کارگردان برجسته مطرح کرد.

لینچ در دهه ۱۹۹۰، به تلویزیون نیز ورود کرد و سریال معروف "Twin Peaks" را ساخت. این سریال به دلیل داستان پیچیده و شخصیت‌های عجیب و غریب، به یکی از محبوب‌ترین سریال‌های تلویزیونی تبدیل شد و تأثیر بزرگی بر فرهنگ عامه گذاشت.

علاوه بر سینما و تلویزیون، لینچ به موسیقی نیز علاقه‌مند است و در طول دهه‌های گذشته، به عنوان یک موسیقیدان فعالیت کرده است. او مجموعه‌ای از آلبوم‌های موسیقی را منتشر کرده است که ترکیبی از موسیقی الکترونیک، تجربی و آمیخته با عناصر صوتی است.

لینچ دو بار در جشنواره فیلم کن برنده شد، یک‌بار در سال ۱۹۹۰ برای فیلم "Wild at Heart" توانست نخل طلا را از آن خود کند و در سال ۲۰۰۱ نیز برای فیلم "Mulholland Drive" جایزهٔ بهترین کارگردانی این جشنوارهٔ معتبر سینمایی فرانسه را کسب کرد.

لینچ همچنین چهار بار نامردی اسکار را در کارنامه دارد که البته هیچ‌گاه موفق به کسب این جایزه نشد. هرچند که با توجه به گرایشات اسکار این امر چندان دور از ذهن هم نبود.

اوون گلایبرمن، منتقد ورایتی، پس از اعلام خبر درگذشت دیوید لینچ در بخشی از متن خود برای دیوید لینچ چنین نوشته است:
«هنرمندان خاصی هستند که در اصالت خود آنقدر بینا و جسورند که کارشان از چنان ماندگاری برخوردار است که تصور واقعی جهان بدون آنها به معنای واقعی کلمه سخت می‌شود. دیوید لینچ که دیروز در ۷۸ سالگی درگذشت، یکی از این هنرمندان بود. با گفتن این نام، دیوید لینچ (که سادگی‌اش بسیار طعنه آمیز است)، نه تنها فهرستی از فیلم‌های جاودانه، بلکه کیهانی از تخیل به ذهن می‌آید. فیلم‌های او رویاهایی هستند که با ما صحبت می‌کنند، با ما راه می‌روند، به شکلی لرزان و به یادماندنی به ما حمله می‌کنند و حالا که او رفته، می‌خواهم به او بگویم: در آرامش رویاپردازی کن... .»

یکی از مهم‌ترین عناصر فیلم‌های لینچ، کاوش او در انحلال ارزش‌ها و نهادهای سنتی است. لینچ از طریق سبک مولف خود اغلب تصویر فریبنده رسانه‌ها از واقعیت را تضعیف می‌کند، در عوض حقایق شکسته و نگران کننده‌ای را که در زیر سطح پنهان شده‌اند، افشا می‌کند.

فیلم‌های او اغلب اخلاقی مبهم و ناآرام ارائه می‌کنند و ساختار روایت سنتی را می‌شکنند. این تکنیک برای ایجاد حس ناراحتی در سراسر فیلم، و تاکید بیشتر بر مضامین انحلال و عدم اطمینانی که لینچ ترویج می‌کند، خدمت می‌کند.

مضامین استعلایی نیز در سراسر فیلم‌های لینچ فراگیر است. فیلم‌های او با معرفی یک قلمرو معنوی جایگزین، تماشاگران را تشویق می‌کند تا مرزهای بین واقعیت و خیال را کشف کنند. او همچنین اغلب از تصاویر رویا استفاده می‌کند تا بینندگان را وادار کند تا خود ناخودآگاه خود و همچنین پیامدهای اخلاقی اعمالی را که در طول فیلم انجام می‌دهند، کشف کنند. لینچ همچنین با استفاده از عناصر و تصاویر سوررئال و همچنین تمرکز بر سکانس‌های رویایی، پست مدرنیسم را در فیلم‌های خود به کار می‌گیرد.

در تاریخ ۱۶ ژانویه ۲۰۲۵، خانواده او با اشاره به یکی از جملات معروف او، درگذشت این هنرمند بزرگ را رسانه‌ای کردند:
«حالا که او دیگر بین ما نیست، خلا بزرگی در دنیا به وجود آمده. اما، همانطور که او می‌گفت، چشمت به دونات باشد نه به بخش تهی میان آن.»

بیانیه درگذشت آقای لینچ با این جمله به پایان می‌رسد:
«امروز روزی زیبا با آفتاب طلایی و آسمان‌های آبی است.»


ورای تاثیر شگرف لینچ بر سینمای پست مدرن، شاید بتوان میراث بزرگ او را در یک عبارت کوتاه خلاصه کرد:
"می‌توان در آمریکا فیلم ساخت و از هالیوود عبور کرد...".

#Cinema_Masters

@Motion_Picture_Love
21👍2
❇️ #فیلم_شناسی دیوید لینچ

▪️Eraserhead (1977)

▪️The Elephant Man (1980)

▪️Dune (1984)

▪️Blue Velvet (1986)

▪️Wild at Heart (1990)

▪️Twin Peaks * (1992)

▪️Lost Highway (1997)

▪️The Straight Story (1999)

▪️Mulholland Dr. (2001)

▪️Inland Empire (2006)

🔴 * : دیوید لینچ خود معتقد بود، "،Twin Peaks"، یک فیلم طولانی سینمایی است، نه یک سریال. با احترام به نظر ایشان، توئین پیکس را جزو فیلم‌های بلند لینچ قرار دادیم.

@Motion_Picture_Love
15👍1
❇️ نتفلیکس تأیید کرد: دیوید لینچ پیش از مرگ یک مینی‌سریال در دست ساخت داشت.

دیوید لینچ پیش از مرگ مینی‌سریال جدیدی برای نتفلیکس در دست ساخت داشته است. تد ساراندوس یکی از مدیران عامل این پلتفرم استریم وجود چنین پروژه‌ای را تأیید می‌کند. بسیاری از هواداران لینچ منتظر بودند که او سریال توئین پیکس را ادامه دهد.

ساراندوس جمعه گذشته در اینستاگرام به کارگردان افسانه‌ای ادای احترام کرد و نوشت سال‌ها پس از اولین ملاقاتشان، وقتی که لینچ فیلم جاده مالهالند به او نمایش داده به نتفلیکس آمده تا پیشنهاد تولید یک مینی‌سریال را به او بدهد.

ساراندوس می‌گوید بی‌درنگ از این پیشنهاد استقبال می‌کند:
«یکی از پروژه‌های دیوید لینچ بود؛ پر از رمزوراز و خطرپذیری ولی ما می‌خواستیم با این نابغه در این مسیر هنری همراهی کنیم. ابتدا کووید، سپس برخی نگرانی‌ها پیرامون مسائل بهداشتی سبب شدند پروژه هرگز به تولید نرسد، اما به روشنی اعلام کردیم که به محض اینکه بتوانیم آماده تولیدش هستیم.»

ساراندوس در ادامه آثار لینچ را ستودنی، بصیرانه، جسورانه و هنرمندانه توصیف می‌کند و می‌گوید همیشه به آخرین پروژه‌ای که لینچ در ذهن داشته خواهد اندیشید.

لینچ بهار گذشته در مصاحبه با ددلاین فاش کرده بود که نتفلیکس پروژه انیمیشن "Snootworld" را لغو کرده است.

فیلمساز در آن زمان گفته بود:
«اخیراً فکر کردم که شاید کسی علاقه داشته باشد و آن در چند ماه گذشته را به نتفلیکس ارائه دادم اما آن‌ها ردش کردند. اسنوت‌ورلد یک نوع داستان قدیمی است اما در انیمیشن‌های امروز بیشتر شوخی‌های سطحی اهمیت دارند. داستان‌های افسانه‌ای قدیمی چرند به شمار می‌آیند: ظاهراً مردم تمایلی به دیدنشان ندارند. دنیا تغییر کرده و نه گفتن راحت‌تر از بله گفتن است.»

اما این احتمال وجود دارد که لینچ پروژه دیگری برای نتفلیکس در ذهن داشته و آن انیمیشن فقط یکی از چند پروژه در دست ساخت بوده است.

ساراندوس لینچ را یکی از فیلمسازان محبوب تاریخ از نگاه خود می‌خواند و به یاد می‌آورد که چگونه وقتی نتفلیکس هنوز در کسب‌وکار اجاره DVD بوده، با لینچ برای پخش "Eraserhead" توافق می‌کند. آن‌ها در آن زمان برای اولین با هم ملاقات کردند، و به گفته ساراندوس آن ملاقات به تولید فیلم کوتاه "What Did Jack Do" منجر شده است.

او در ادامه می‌نویسد:
«دیوید لینچ یک نابغه جسور بود. نمی‌خواست آثارش را درک کنند. می‌دانست که غیرممکن است و این بخشی از این همراهی بود.»

لینچ پنجشنبه ۱۶ ژانویه از دنیا رفت و پس از آن بسیاری از سلبریتی‌ها و ستارگانی که با او همکاری کرده بودند از جمله پاتریشیا آرکت، ایزابلا روسلینی، میچن ایمیک و کایل مک‌لکلان یادش را گرامی داشتند.

@Moton_Picture_Love
18👍3👎1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❇️ ثاثیر پذیری و الگو برداری‌های تیم برتون از سبک اکسپرسیونیسم سینمای آلمان در فیلم‌هایش

#Movie_References

@Motion_Picture_Love
14👏3
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
❇️ ۲۰ ژانویه زادروز دیوید لینچ است. به طرز طعنه‌آمیزی تنها ۴ روز پس از درگذشت ناگهانی او. شاید همانند فضای داستانی فیلم‌هایش او اول مرگ را تجربه کرده و سپس زندگی را زیسته است!

به بهانه سالروز تولد این هنرمند بزرگ بخش‌هایی از یکی از آخرین مصاحبه‌های او را تقدیم شما می‌کنیم. در این مصاحبه حدودا یک ساعته دیوید لینچ دیدگاه‌های خود را در مورد زندگی، مدیتیشن، کار، احساسات، نقاشی، فیلم و موسیقی در طول سفرش به استرالیا به اشتراک می‌گذارد. این ویدئوها ترجمه اختصاصی سینماسینما است که توسط سرکار خانم فریبا جمور انجام شده و تنظیم زیرنویس آن بر عهده جناب آقای سامان بیات بوده است.

ضمن تشکر از این عزیزان گزیده‌ای از این مصاحبه حدودا یک ساعته در چند بخش تقدیم شما می‌گردد.

▪️بخش اول: موسیقی و مدیتیشن

#Birthday

@Motion_Picture_Love
10👍8
2025/07/13 05:08:45
Back to Top
HTML Embed Code: