هر چه که در جهان است دو وجه دارد. وجه عینی، که واقعیتِ آن است و وجه ذهنی، که ساخته ذهن ماست. سعادت در ذهن معنی می‌گیرد. در واقع ما با ذهنمان می‌توانیم سعادت را برای خود بیافرینیم، نه با وابستگی به پدیده‌های بیرون که ممکن است اصلا واقعیت نداشته باشند.

خوشبختی در عمق ذات ماست. جایی که کسی به آن دسترسی ندارد و از چیزی تاثیر نمی‌پذیرد. وقتی سعادت وابسته به عوامل بیرونی باشد، هر لحظه با از دست دادن هرکدام از این عوامل فرد می‌شکند.

•آرتور شوپنهاور

اگه داری اینو میخونی
میخوام بهت بگم که هیچوقت نباید امیدتُ از دست بدی توی لحظه ای که فکر میکنی به تهش رسیدی و دیگه نمیتونی ادامه بدی خدا برات یه معجزه میفرسته پس لطفا ادامه بده چون تو قطعا میتونی به خواسته هات برسی
به قول الهه ی قمشه ای：
«آرزو دلیلِ بر استعداده اگه استعدادشو نداشتی یا قرار بود بهش نرسی
خدا هیچوقت تو سرت نمیداختش🧘🏻‍♀»

آنچه بیشتر مردم یا دست کم افراد ناموفق از آن بی خبرند این است که زندگی دقیقا به ما همان چیزی را می‌دهد که می‌خواهیم !

هر چیزی که برایت پیش می‌آید، محصول اندیشه‌های توست. پس اگر می‌خواهی زندگیت را عوض کنی، باید از عوض کردن اندیشه‌هایت آغاز کنی ...


مارک فیشر
📗 حکایت دولت و فرزانگي

به خودت کمی اهمیت بده
وگرنه لا به لای زندگی از بین می‌روی !
و هیچکس هم نمی‌فهمد ...

کوتزی

"نه تو می‌مانی و نه اندوه
و نه هیچ‌یک از مردمِ این آبادی.
به حبابِ نگرانِ لبِ یک رود قسم
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم خواهد رفت.
آنچنانی که فقط خاطره‌ای خواهد ماند.
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه‌ی خود جامه‌ی اندوه مَپوشان هرگز!
تو به آیینه، نه!
آیینه به تو خیره شده‌ست.
تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه‌ها خواهد کرد.
گنجه دیروزت، پر شد از حسرت و اندوه و
چه حیف!
بسته‌های فردا همه‌ ای کاش ای کاش!
ظرف این لحظه ولیکن خالی‌ست.
ساحتِ سینه پذیرای چه‌کَس خواهد بود؟
غم که از راه رسید،
در این خانه بر او باز مکن.

-سهراب سپهری

خدایا شکرت

رنگ عشق

در و ديوار دنيا رنگي ست، رنگ عشق.
خدا جهان را رنگ كرده است، رنگ عشق؛ و اين رنگ هميشه تازه است و هرگز خشك نخواهد شد.
از هر طرف كه بگذري، لباست به گوشه اي خواهد گرفت و رنگي خواهد شد.
اما كاش چندان هم محتاط نباشي!
شاد باش و بي پروا بگذر...
زيرا خدا كسي را دوست تر دارد كه لباسش رنگي تر است!


عرفان نظرآهاري

اگر به خانه من آمدي براي من اي مهربان چراغ بياور
و يك دريچه كه از آن
به ازدحام كوچه خوشبخت بنگرم

فروغ فرخ زاد

ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻠﻮﯼ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ ﺭﺍ
ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ!
ﻣﯽﮔﻔﺖ: ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﺷﻤﺰﮔﯽﺍﺵ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺯﺑﺎﻧﻢ...
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﭘﻠﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﺳﯿﺮ ﻣﯽﺷﺪ، ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻏﺬﺍ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺑﺶ!
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﭘﻠﻮ ﻟﺬﺕ ﻣﯽﺑﺮﺩ، ﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﻠﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ
ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ...

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ...
ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻧﺎﺟﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﺶ
ﺭﺍ
ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻌﺪ!
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ..
ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ!
ﻫﻤﻪﯼ ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎ؛
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ؛
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﺳﺖ.
ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﯽﺁﯾﯿﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﭘُﻠﻮی ﺧﺎﻟﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﯾﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ، ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺏ...!

تو یک انسانی و طبیعیه که گاهی :

نتونی با همه آدما مهربون باشی
طرز فکرت تغییر کنه
گاهی بدون دلیل غمگین باشی
یک روزایی حوصله نداشته باشی
وزنت زیاد یا کم بشه
اشتباه کنی

پس الکی خودت رو سرزنش نکن عزیزم:

خدایا شکرت

از دروغ بپرهیز، از همه‌ی دروغ‌ها، مخصوصا دروغ به خودت. مراقب دروغ خودت باش و هر ساعت، هر دقیقه، آن را وارسی کن.
و از سرزنش بپرهیز، هم سرزنش خودت و هم سرزنش دیگران: آن‌چه در تو بد می‌نماید به صرف این حقیقت که آن را در خودت مشاهده کرده‌ای پالایش می‌یابد.
و از ترس دوری کن، گرچه ترس صرفا پی‌آمد هر دروغی است. از کم‌دلی خودت در دستیابی به عشق نهراس، و در عین حال حتی از کارهای بد خودت هم نهراس.


📗 برادران کارامازوف
✍🏾 #داستایوفسکی

یونگ چه زیبا گفت:

مقایسه نکنید و اندازه نگیرید، راه دیگران شبیه راه شما نیست؛
راه‌های دیگران شما را گمراه می کنند‌و فریب‌تان می‌دهند.
شما باید راه خودتان را کامل کنید.