تاحالا شده به ایرانی بودنت افتخار کنی؟
_آره؛همیشه هروقت این موزیک پلی میشه:)

1:16
داااااد میزنن این تنها طاقت دوری ندارههههه🌻🌝

ابتدا فکر می‌کردم
شاید یه اتفاق ساده باشد
تا اینکه بعد از او
هیچ اتفاق دیگری در من رخ نداد!

دوستی که صفحه آخر کتابتو این شکلی مینویسه...🥲🥹

ماه باشد شاهد من
که من هیچ شبی را بی یاد تو صبح نکردم.
دل بسته به یک سنگ نبودی که بدانی چه کشیدم:)

آسمون:)

اون همیشه آروم بود. اما وقتی ازش پرسیدم، یه سایه‌ای از غم توی چشماش نشسته بود.
گفت:
– بزرگ‌ترین غم؟ عشق یک‌طرفه…
وقتی به کسی دل می‌دی، همه‌چیز رو می‌ذاری وسط، اما طرف مقابل حتی نمی‌فهمه.
اینکه هر روز بخوای بدونی چطور میشه که دلش رو بدست بیاری، اما هیچ‌وقت به نتیجه نمی‌رسی.
که وقتی نگاهش می‌کنی، می‌فهمی که این عشق برای اون هیچ‌وقت وجود نداشته.
و تو تنها کسی هستی که هنوز توی دلش می‌جنگی…
من نوشتم:
«عشق یک‌طرفه، همیشه مثل یه گلیه که هیچوقت شکوفا نمی‌شه.
وقتی تو دل میکنی، اما اون طرف، هنوز تو دنیای خودش غرقه.
غم، فقط در نبودن نیست؛
تو همین انتظارهای بی‌پایانیه که هر روز بلند می‌شه، و هر روز بیشتر می‌میره.
عشق یک‌طرفه، یعنی هیچ‌وقت نرسیدن…
یعنی جایی که قلبت با همه وجودش می‌تپه، اما کسی نمیشنوه.»
و شاید این هم یکی از غم‌هایی باشه که هیچ‌کس نمی‌فهمه،
که هیچ‌وقت نمی‌تونی بگی: «تموم شد.»
چون هنوز، بخشی از تو امیدوار باقی می‌مونه…
حتی وقتی نمی‌دونی چرا:)

با همهٔ بی سر و سامانی ام
باز به دنبال پریشانی ام
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی ام
آمده ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظهٔ توفانی ام
دلخوش گرمای کسی نیستم
آماده ام تا تو بسوزانی ام
آمده ام با عطش سال ها
تا تو کمی عشق بنوشانی ام
ماهی برگشته ز دریا شدم
تا که بگیری و بمیرانی ام
خوب ترین حادثه میدانمت
خوب ترین حادثه می دانی ام؟
حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانیست که بارانی ام
حرف بزن حرف بزن سال هاست
تشنهٔ یک صحبت طولانی ام
ها... به کجا می کشی ام خوب من؟
ها... نکشانی به پشیمانی ام:)!

ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﺟﻮن ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﺷﺎﻳﺪ دﺳﺘﺘﻮ زﻳﺮ ﺑﺎرون ﮔﺮﻓﺘﻢ…
ﺗﻮ ﺷﺎﻳﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ دادم رﺳﻴﺪی
ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی…
1:20

من اون شهر دورم که بغضش شکسته
که دلتنگی راه نفس هاشو بسته!
خیابون خیابون پر از انتظارم تو
نیستی و راهی به جایی ندارم:))

نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
دریچه آه می‌کشد
تو از کدام راه می‌رسی؟
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی‌ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد
نیامدی و…
دیر شد…

حتی خودمم گول زدم که همه‌چی درست میشه،
که دردها تموم میشن،
که زخم‌ها یه روز خوب میشن،
که گذشته یه روز از یاد میره،
که خاطره‌ها محو میشن،
که بغض‌ها یه روز نمی‌ترکن،
که دلتنگی ها از بین میرن،
که آدم‌ها همون‌طور که میگن همیشه کنارمون می‌مونن،
که همه چیز مثل قبل میشه،
که یه روز چشمام دیگه پر از اشک نمی‌شن،
که شاید، فقط شاید، یه روزی این همه خستگی تموم بشه.
اما نشد. هیچوقت نشد.
فقط یاد می‌گیری چطور باهاشون زندگی کنی، چطور کنار بیای، چطور لبخند بزنی وقتی ته دلت خالیه.
اما حقیقت اینه که بعضی چیزا هیچوقت تموم نمیشن، فقط یه گوشه‌ی تاریک از ذهن آدم مخفی می‌شن و هر از گاهی، درست وقتی فکر می‌کنی دیگه تموم شدن، قوی تر برمی‌گردن و یقه‌تو می‌گیرن.

شب به خیر...
12:12

دخمل قشنگیاااا‌ روزتون خیلی خیلی مبارک🥹
شمایی که کل زندگی مرد بودید...
تلاش کردید،
تو دنیایی که زن بودن یه مبارزه تمام وقت بود،شما هم تمام وقت جنگیدید
تلاش کردید واسه جایی که هستید
جون کندید‌
نقاب قدرت زدید و با خستگی ادامه دادید...
یادتون نره خیلی ارزشمندید🤍✨
روزتون مبارک^^

یعنی چی که روزمون تموم شد؟
بنده شدیدا خواستار تمدید روز دخترم

5:18
هنوز پیش مرگتم من...
بمیرم تا نمیری؛
خوشم با خاطراتم اینو از من نگیری:))

نوایی که این روزا واقعا آرامش میده بهم:)