Kafirlerle Muamelenin Hangi Boyutu Küfür, Hangi Boyutu Haram, Hangi Boyutu Caizdir❓
Allame Şeyh Nasır El-Fahd (حفظه الله)

☁️Cevap: Kafirle muamelenin üç hali vardır:☁️

▪️Birinci Hal: Kişiyi kafir yapan ve dinden çıkaran muamele. Bazı ilim ehli bu hal için “tevellî” ifadesini kullanmışlardır. Delillerin küfür ve riddet olduğunu ispat ettiği her şey bu kategoriye girer. Örneğin: Kafirlerin dinini sevmek, zafer ve üstünlük elde etmelerinden hoşnut olmak Müslümanlara karşı kafirlere müzaheret/yardım etmektir.

▪️İkinci Hal: Kişiyi kafir yapmayan haram kılınmış muamele. Bazı ilim ehli bu hal için “muvâlât” ifadesini kullanmışlardır. Delilleri küfür derecesine ulaşmayan ve haram olduğunu ispat ettiği her şey bu sınıfa dahildir. Örneğin: Meclislerde onlara öncelik tanımak, onlara selam vermek ve onları tevellî derecesinde olmayacak şekilde sevmek vb.


▪️Üçüncü Hal: Caiz olan muamele. Bu “Muvâlât”a dahil olmayandır. Delillerin caiz olduğunu ispat ettiği her şey buna girer. Örneğin: Onlara karşı adil olmak, muharip olmayanlarına karşı adalet, kafir akrabalarla ilişkiyi gözetmek vb.

İkinci ve üçüncü hal arasındaki farkı el-Karâfî (rahimehullah) tarafından kitabı “el-Furûk”ta (3/14-15) şöyle zikredilmiştir: “Bil ki Allah, ehl-i zimmeyi sevmeyi şu sözleriyle yasaklamıştır; “Ey iman edenler! Benim ve sizlerin düşmanı olan kimseleri size gelen hakkı inkar ettikleri halde -onlara sevgi gösterisinde bulunup- veli/dost edinmeyin…” (Mümtehine,1)

Başka bir ayette de sevgiyi ve dostluğu yasaklamıştır; “Allah, sizinle dininizden dolayı savaşmamış ve sizi yurtlarınızdan çıkarmamış olanlara iyilik yapmanızı yasaklamaz.” (Mümtehine, 8)

Ehl-i zimmeye iyi davranmayı tercih eden ve aynı zamanda onları sevmeyi ve onlarla dostluğu yasaklayan bu iki nassın arasını bulmak gerekir.”

Ardından el-Karâfî şöyle der; “Bu ayrımın arkasındaki sır, zimmet akdinin onlara gösterilmesi gereken belli hakları bize vacip kılması hakikatinde yatar. Çünkü onlar bizim komşularımız ve Allah’ın, Rasulü’nün ve İslam dininin koruması altındaki misafirlerdir. Dolayısıyla onlara içten beslenen bir sevgiyi ya da küfür şiarlarına karşı bir tazimi zahiren göstermeyen her türlü şekilde iyi davranmak üzerimize farz-ı ayndır. Mesele bu iki durumdan birine (kalplerde sevgi veya küfür sembollerini tazim) ulaşırsa haram ve Allah’ı ayette yasakladıklarından olur. Bu bazı örneklerle daha açık olacaktır:

Bize geldikleri zaman meclislerde onlar için yolu temizlemek, nezaketen ayakta durmak ve hitap edilen için yüksek bir dereceyi ifade eden unvanlarla onlara hitap etmek haram olan şeylerdendir. Keza onlarla yolda karşılaşmamız ve aynı bir lidere veya oğlunun babasına yaptığı gibi yolun geniş ve kolay olan tarafından onlar geçerken bizim dar ve rahatsız edici taraftan geçmemiz de buna benzer. Bu küfrün şiarlarını yükseltmek ve Allah’ın, dininin ve onun ehlinin (Müslümanların) şiarlarını alçaltmak olduğu için caiz değildir.

Benzer şekilde Müslümanlar onların hizmetçisi veya kendisine bir şeyler emredilen ve yasaklanan altlarında çalışan ücretli bir işçi olmamalıdır. Onlara içten sevgi beslemeksizin iyilikte bulunmaya gelince… Örneğin: Zayıflarına merhamet etmek, açlarını doyurmak, çıplaklarını giydirmek, korkudan ve zilletten değil merhamet ve nezaketen yumuşak kelimelerle konuşmak, komşu olarak verdikleri eziyetleri kaldırmaya güç yetiyorsa görmezden gelmek, bunların hepsinin onlardan korku veya onları yüceltme sebebiyle değil hüsn-ü muamele için olması, hidayet olunmaları ve saadet ehlinden (İslam) olmaları için dua etmek, her türlü işlerinde onlara nasihat etmek…

Bütün bu meselelerde bu davranışımızı kendimizi yüceltmek ve alçaltmak için yapmıyoruz. Sürekli hatırımızda tutmamız gereken şey de onların içinde bulunan bize ve Peygamberimiz’e (صلى الله عليه وسلم) karşı olan nefretleri, eğer bize üstün gelirlerse bizi mahvedecekleri, kanımızı dökecekleri, mallarımızı alacakları ve onların Rabbimiz ve Mâlik’imize (azze ve celle) karşı isyanda en şiddetli kimseler olduklarıdır. Bundan dolayı onlarla Rabbimizin emirleri doğrultusunda yukarıda bahsedilen şekilde muamele ediyoruz.”

✏️Şeyhulislam İmam İbn Teymiyye (rahimehullah) şöyle demiştir:

"Kim şeriata muhalif önderleri severse, aynı şekilde o cehenneme girdiğinde onunla birlikte girer."

(Mecmû'ul Fetâvâ 18/315)

Soru: ❓müslüman bir kadının yüzü ve eli açık dışarı çıkması caizmi?

"El ve yüz müstesna hadisi sahihmi.”?

Cevap:▪️Bu konuda sahih olan, doğru olan kadının yüzünü kapamasıdır. El ve yüz müstesna anlayışı ve hadisi ise sahih değildir.

▪️Aişe r.anha dan şöyle nakleder : Esma binti Ebu Bekr – Aişe nin kız kardeşidir – üzerinde ince bir elbise olduğu halde Muhammed s.a.v’in yanına gelmişti. Muhammed s.a.v de yüzünü başka bir tarafa çevirerek şöyle dedi : “ Ya Esma ! Buluğ çağına ermiş bir kadının şu ve şundan – elini ve yüzünü işaret ederek – başkasını göstermesi uygun değildir.”

Ebu Davud : 4.c.4104.n


Aişe r.anha’nın rivayet etiği bu hadise gelince… Bu hadis iki nedenden dolayı zayıf kabul edilmiştir :

Birinci olarak : Hadisin senedinde Aişe ile Halid b. Dureyk arasında kopukluk vardır….. Hadisi tahriç eden Ebu Davud der ki : Bu hadis mürseldir. Çünkü Halid İbni Dureyk , Aişe’ye yetişmemiştir. – yani ondan bir şey duymamıştır –

Ebu Hatim Er Razi de bu hadisin zayıf olduğunu belirtmiştir.

İkinci olarak : Hadis’in senedinde Şam’da oturan Said b. Beşir En Nasri vardır. İbn Mehdi bu adı hiç anmamış ; Ahmed b. Muin, İbn El Medeni ve Nesai bu şahsın zayıf olduğunu belirtmişlerdir.

Bundan dolayıdır ki bu hadis zayıf olduğu gibi, örtünmenin vacib olduğunu ifade eden sahih hadislere de karşı koyamaz

Ne Ebu Hanife, ne İmam Malik, ne de İmam Şafii “Kadın yüzünü açabilir mi?” başlığı altında bir şey söylememiştir. Bu konuda ne kitaplarında bir şey geçmiş ne de kendilerine yakın olan talebelerinden bir şey duyulmuştur. Bilakis sadece kadının yüzünü doğrudan etkileyen namaz, hac, vaaz ve akd gibi ibadet ve muamelat konularına girdiklerinde ''Bu ibadetler esnasında kadının yüzü nasıl olmalı'' hususuna değinmişlerdir.
----------
Zira onlar nezdinde hür kadında olması gereken şey aşikardır: Tesettür, İffet ve yüzün örtülmesi.

(El ve yüz müstesna hadisinin uydurma olduğu söylenmektedir)