Enes b. Mâlik -radıyallahu anh- şöyle dedi: Bir bedevi Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e: "Kıyamet ne zaman kopacak?" diye sordu. Efendimiz: «Kıyamet için ne hazırladın?» buyurdu

-> Kıyametin ne zaman kopacağına değil, kıyamet gününe ne Hazırladığımıza bakmamız lazım

آمين ياربي

Sudan! 💔

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللّٰهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَۜ اِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ ف۪يهِ الْاَبْصَارُۙ

Sakın Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma. Ancak onları, gözlerin dehşetten fırlayacak gibi olduğu bir güne erteliyor.

(14/İbrahîm, 42)

İlim Kavramı: İlim, hakkında kesin bir delilin olduğu her şeydir. Faydalı ilim ise Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'den gelen hususlardır.

İlmin Üç Yolu Vardır: Ya göreceksin, ya duyacaksın, ya da düşüneceksin.

(قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ)
[الأنعام:46]

De ki: “Hiç düşündünüz mü, Allah sizin işitme duyunuzu ve gözlerinizi yok etse, kalplerinizin üzerine de mühür vursa, onları size Allah’tan başka hangi ilâh geri verebilir?” Bak, biz âyetleri nasıl döndürüp türlü türlü açıklıyoruz, ama onlar hâlâ yüz çeviriyorlar!

Bir adama kardeşini taşıyarak dağa çıkarması söylendi..
Yükün ağır mı senin için?

"Bu kuzu değil, bu benim kardeşim." dedi.

(O kuzu değil , benim kardeşim ) 🤍

ICTİHAD VE TAKLİT

(Ictihad )الإجتهاد : Hak ve doğruyu bulmak için kişinin bütun kimseler İçin gayretini ortaya koymasıdır. İctihad, buna güç yetiren kimseler için genel månada caizdir. Taklit ise buna güç yetiremeyen kimseler için genel månada câizdir. İctihada güç yetiren kimse, aciz kaldığı durumlarda birini taklit edebilir.

Bir şeyin fıkıh olabilmesi için bir müctehid tarafından ortaya konmuş olması gerekir. Birini taklit edenin ortaya koyduğu şeyler ise fıkıh olarak kabul edilmez.

Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in getirdiği şeylerden kastedileni anlayan kimsenin başkasını taklit etmesi icma ile câiz değildir.

İctihad eden herkes mutlaka doğruyu bulmuştur. Zira ictihad eden herkes Allâhu Teâlâ'ya itaat etmiş olur. Ancak hakikatte gerçek bir tanedir.

Müctehidin, sözlü ve fiili bütün hadisleri bilmesine gerek yoktur. Bunların genelini bilmesi yeterlidir.

İctihad, parçalanabilen ve kısımlara ayrılabilen bir makamdır. Halktan olan bir kimse bazı meselelerde ictihad etmeye güç yetirdiğinde o meselelerde ictihad edebilir.

Kınanan taklidi üç kısma ayırabiliriz:

1- Birinci Kısım: Hiçbir delile dayanmadan başkasının sözünü kabul etmek.

2- İkinci Kısım: Allah'ın ve Rasûlü'nün sözüne muhalefet eden birinin sözünü kabul etmek.

3- Üçüncü Kısım: Kişinin ictihad etmeye güç yetirmesine ve hiçbir şekilde ihtiyacı olmamasına rağmen başkasını taklit etmesi.

Müslümanlardan olan herhangi bir kimsenin Rasûlullah (sallalla Mau aleyhi ve sellem) in dışında herhangi bir şahsın mezhebini taklit etmesi gerekmez.

Bir kimsenin Allâhu Teâlânın ve Rasûlü'nün sözlerini kendi mezhebine göre yorumlamaya hakkı yoktur.

Insanlardan herhangi birinin sözü için delil istenir, yoksa o sözle delil getirilmez.

Bir mezhebin gerektirdiği şeyler o mezhebe dahil değildir.

İmam Ahmed bin Hanbel (rahimehullah)'ın tek başına söylediği ve kimsenin de kendisine bu hususta karşı çıkmadığı görüşler genellikle tercih edilen görüşlerdir. Ahmed bin Hanbel (rahimehullah)'ın mezhebinde zayıf bir görüşle karşılaşıldığında bilinmelidir ki mutlaka güçlü olan görüşe uygun bir görüşü de mutlaka vardır.

İmam Malik (rahimehullah)'ın "Alışveriş (Büyû) Hukuku" konusundaki kâideleri, diğer âlimlerin kâidelerinden daha güzeldir.

Her İmamın bazı meselelerdeki görüşleri diğer imamların görüşlerine tercih edilir.

Ben tartışılan birçok meseleye baktım ve sonunda gördüm ki doğru olan orta halli olan görüştür.

Yapılan işlerde ihtiyatlı olan görüşü tercih etmek akıllı kimseler arasında icmâ edilen bir husustur.

Şeriatın kurallarına göre ihtiyatı almak ne vâciptir, ne de haramdır.

İhtiyatlı davranmak sünnette geçen şey ortaya çıkmadığı zaman tercih edilir. Sünnette geçen şey ortaya çıktığı zaman sünnete tâbi olmak evlâdır

Bazı meseleler var ki o meselelerde bütün görüşlerin icmâ ettiği bir görüş bulunamaz. Bu durumda tek yol ihtilafın dışına çıkabilmek için ihtiyatlı olan görüşü tercih etmek olur.

NASIR EL-FAHD
İLMÎ RİSALELER📚

İNSANIN ASLİ KUSURU

Hiçbir insan Allâhu Teâlâʼya hakkıyla hamd edemez. Hiçbir insan Allâhu Teâlâya hakkıyla ibadet edemez. Buna güç yetirseler bile onları buna muvaffak kılan yine Allâhu Teâlâ olunca kul yine borçlu kalır. İşte bundan dolayı kul, ömrünün tamamını Allah'a ibadet ve itaat ederek geçirse yine de Allah'ın hakkını ödeyemez. Bu sebeple Allâhu Teâlâ kullarından güçlerinin yetmeyeceği bir şeyi istememiş,
az olan amellerinden razı olacağını beyan etmiştir.

Sahihayn'da geçen hadiste Ebû Hureyre (radıyallahu anh) şöyle söylemiştir: Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

لا يُدْخِلُ أَحَدًا الجَنَّةَ عَمَلُهُ» قَالُوا : وَلَا أَنْتَ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ : وَلا أَنَا، إِلَّا أَنْ يَتَغَمَّدَنِي اللَّهُ بِمَغْفِرَةٍ وَرَحْمَةٍ

"Hiç kimseyi ameli cennete girdirmez.' Bunun üzerine oradakiler: 'Seni de mi, ey Allah'ın Rasûlü!' dediler. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) de: 'Evet, ben de; Allâhu Teâlâ'nın merhameti ve mağfiretiyle beni koruması müstesna.' diye cevap verdi."

Allâhu Teâlâ, kullarına hiç ihtiyacı olmamasına ve kullarının kendisine muhtaç olmasına rağmen son derece cömert davranmıştır.

Halbuki ibadetler insanın çok az bir vaktini alır. Onun dünyadaki ömrü de kısadır. Zira dünya hayatı âhiret ile kıyaslandığında bir göz açıp kapama zamanı kadardır. Ama Allâhu Teâlâ kullarının bu kısa ömürlerinde yaptıkları bu az ibadete hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın duymadığı, hiçbir zihnin düşünemediği nimetler bahşeder. Onları, eni yer ve göğün eni kadar olan cennetlerde ağırlar. Hem de onlara ebedî bir ömür vererek. Öyle ki cennet ehli arasında en düşük mertebe sahibi adama -Sahih hadislerde geçtiği üzere- on dünya büyüklüğünde bir yer verilecektir.

NASIR EL-FAHD
İLMÎ RİSALELER📚

AMELLERDEKİ KUSUR

Allâhu Teâlâ insana bazı farzları, bazı ibadetleri ve bazı sorumluluklarını yerine getirmeyi emretmiştir. Ama hiç kimse bunları Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'den gördüğü gibi yapamaz. Ya buna güç yetiremediği için, ya bilmediği için, ya gâfil olduğu için ya da diğer herhangi bir sebepten ötürü. Bundan dolayı -az veya çok olsun fark etmez- kişinin amelinde mutlaka kusur vardır. Aynı şekilde kişi bazen gösteriş yaptığı için veya kibirlendiği için amelini boşa götürür veya ecrini azaltır.

İşte tüm bunlardan dolayı ibadetlerden sonra bu eksiklikleri telafi etmek adına istiğfarda bulunması tavsiye edilir. -Nitekim Sahihu Müslim'de yer alan hadiste Sevbân (radıyallahu anh) şöyle söylemiştir ; Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) namazını bitirdiğinde üç defa istiğfarda bulunurdu."

Allâhu Teâlâ da şöyle buyurmaktadır:

"Sonra insanların dalga dalga ilerlediği yerden siz de ilerleyin. Allah'tan bağışlanmanızı dileyin. Kuşkusuz Allah çok bağışlayandır, çok merhametlidir."

Sahihayn'da geçen hadiste Abdullah bin Ömer (radıyallahu anhuma) şöyle söylemiştir:

أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا قَفَلَ مِنْ حَجٌ أَوْ عُمْرَةٍ يَقُولُ : آيبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ سَاجِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ

"Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) hac veya umre ibadetinden sonra dönerken şöyle söylerdi: "Rabbimize yönelerek, O'na tövbe ederek, O'na ibadet ederek, O'na secde ederek ve O'na hamd ederek dönüyoruz."

“Senin, gecenin üçte ikisine yakın kısmını, yarısını, üçte birini ibadetle geçirdiğini ve beraberinde bulunanlardan bir grubun da (böyle yaptığını) Rabbin elbette bilir. Gece ve gün. düzü belirleyen ancak Allah'tır. O, sizin (istenen) vakti tesbit edemeyeceğinizi bilmektedir. Bu yüzden de sizi bağışlamıştır. Artık Kur'an'dan kolayınıza geleni okuyun. Allah bilmektedir ki içinizde hastalar bulunacak, bir kısmınız Allah'ın lütfundan rızık aramak üzere yeryüzünde yol tepecek, diğerleri de Allah yolunda çarpışacaktır. O halde Kur'an'dan kolayınıza geleni okuyun. Namazı kılın, zekâtı ödeyin, Allah'a güzel bir borç verin. Kendiniz için önceden ne iyilik hazırlarsanız Allah katında onu bulursunuz; işte bu daha iyidir ve mükafatı daha büyüktür. Allah'tan bağışlanmayı dileyin, şüphesiz Allah çok bağışlayıcı çok esirgeyicidir." (Müzzemmil 20)”

-İlim ehli gece namazı bittikten sonra istiğfarda bulunulması gerektiğini söylediler.

Nitekim Peygamber de hayatını davetle, cihâdla ve istiğfarda bulunmakla geçirdi.

Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) şöyle söylemiştir

"Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) ölmeden önce sürekli şöyle söylüyordu: سُبْحَانَكَ وَبِحَمْدِكَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ "Allah'ım! Sen bütün noksanlıklardan münezzehsin. Sana hamd olsun! Senden beni bağışlamanı istiyor ve sana tövbe ediyorum." (müslim)

NASIR EL-FAHD
İLMÎ RİSALELER📚