«سلاما على روح ملأت قلبي حبا دون لقاء.»
سلام بر دلی که قلبم را، بی‌هیچ دیداری، سرشار از عشق کرد.
- لاادری

او رفیق واقعی من است!
وقتی همه هنگام سکوت کردنم از من فاصله گرفتند، او تنها کسی بود که کنارم ماند. %

کسی را نیمه ی راه ترک نکنید؛
شاید این مسیر او نبوده و فقط به خاطر تو آمده بود ...

تو زیادی حساس نیستی و بیش از حد شلوغش نمی‌کنی. اگه اذیتت می‌کنه, پس اذیتت می‌کنه!

اگر فکر می‌کنید بزرگ شده‌اید و حداقل بیش از یک پلانکتون و آمیب تک سلولی می‌فهمید، لطفا دست از سر پدرها و مادرها بردارید! هی نروید و در جهانتان گند بزنید و برگردید و با شدت از بدبختی‌هایتان برایشان تعریف کنید و اغراق کنید و با غصه‌دار کردن آن‌ها ترحم و توجه بخرید! از عمرشان کم نکنید که به شادی‌های موقتی‌تان اضافه کنید!!!
لطفا مسئولیت‌پذیر باشید و بپذیرید که این زندگی شماست؛ که اگر خوب است از همت و تلاش خودتان بوده و اگر خوب نیست، از فقدان همت و کوتاهی خودتان!!! وقت بگذارید برای ساختن، نه دیگران را در اندوه و تقصیرات خود شریک کردن و به حاشیه‌ها پرداختن و در انتظار نجات‌دهنده بودن و هیچ کاری نکردن!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

نمی‌شود قوی بود و قوی بود و قوی بود و ناگهان دیگر قوی نبود؟! نمی‌شود مقتدرانه جنگید و دیوار چین را بالا رفت و قله‌ی قاف را فتح کرد و ناگهان از کوچکترین موانع ترسید و کم آورد و به دنبال پناه گشت؟! نمی‌توان بدون کمک از پس همه چیز برآمد و پیش رفت و دوام آورد و از یک‌جایی به بعد، دیگر نتوانست و نخواست؟ نمی‌شود از قوی بودن انصراف داد و از توانستن اعلام برائت کرد؟!
اینجوری‌ست که تو تمام مسیر، صدِ خودت را می‌گذاری و بیش از توانت می‌جنگی و هرچه داری و نداری رو می‌کنی و در نهایت می‌بینی که برد را آن‌کسی کرده که نصفه و نیمه خودش را وقف ماجرا کرده، یک دهم خودش را هم نگذاشته و قوی نبوده و از همه چیز ترسیده و نتوانسته و بلد نبوده و پناه برده!!!
نمی‌شود پس از یک دوره‌ی طولانی قوی بودن و یک‌تنه همه چیز را پیش بردن، ضعیف بود و جسارت نداشت و به کسی تکیه داد و پناه برد؟!
حالمان حال درختی‌ست که سال‌های سال سنگینیِ کیسه‌ای را روی شاخه‌‌هایش حمل کرده و در نهایت فهمیده درون کیسه، اَره‌ پنهان کرده‌بودند. می‌خواهم حمل نکنم، نجنگم، به خودم سخت نگیرم، می‌خواهم قوی نباشم و نتوانم!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

چیزایی که دونستنشون واجبه:
-- وقتی کسی بغلتون میکنه، بذارید اول خودش ازتون جدا شه.
-- در مورد روابط و مسائل مالی به دیگران راهنمایی ندین.
-- با آدما طوری رفتار کنین که میخواین باهاتون رفتار بشه.
-- بدونین که یه رابطه موفق دو قسمت داره؛ اولی پیدا کردنِ آدم درست...
و دومی، آدمِ درست بودن!

خدا نگهدار الهه‌ی شیرین. خدانگهدار دخترک معصوم و بی‌پناه. یک ایران برای برگشتنت دعا کرد و نشد. نشد که برگردی. نشد که امروز پیدا شدن و بازگشتنت را به شادی بنشینیم و به نبض تپنده‌ی مردانگیِ جامعه دلخوش باشیم. که بگوییم هنوز معرفت و انسانیت آنقدرها کمرنگ نشده که برای هر دیرآمدنی، گمانِ بد ببریم، که سرزمینمان کجا متجاوز و قاتل و بی‌رحم دارد؟ که نترسیم و نگران زنان و دخترانی نباشیم که به قصد کار و ساختن از خانه بیرون می‌زنند، نه به قصد مردن و بازنگشتن و داغ ماندگار بر دل خانواده گذاشتن!!!
دعا کن فرشته‌ی بی‌پناه. دعا کن برای الهه‌ها، دعاکن برای دختران ایران که بعد از تو مقابل این گرگ‌های درنده و بی‌رحم قرار نگیرند. تویی که مهربان‌ترین بودی و برای ضعیف‌تر از خودت، از حق خودت می‌گذشتی. تویی که شوق کار و شور پیکار داشتی و تن به #ظلم و #تجاوز و بی‌انصافی نمی‌دادی...
خدا نگهدار دختر جان، امیدوارم تو آخرین شاخه‌گلِ پرپرِ سرزمینمان باشی. امیدوارم آن بالا خدا را پیدا کرده‌باشی و در آغوشت گرفته‌باشد و در گوشش گفته‌باشی: درد داشت، خیلی درد داشت...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

الهه یکی بود از میلیون‌ها و هزارها. الهه دخترک و پسرکِ ترسیده‌ی درون همه‌ی ماست، همه‌ی ما بعد از این می‌ترسیم هربار که سوار تاکسی می‌شویم می‌ترسیم، و هربار که از محل کار به خانه بر می‌گردیم... و هربار غریبه‌ای از آینه‌ی ماشین، دزدکی عقب را نگاه کرد... و هربار گوشی موبایل در دستانمان بود، و هربار احساس خطر می‌کنیم و هربار بی‌پناه می‌شویم و هربار...
الهه، امنیتی بود که هنوز از آن ناامید نشده‌بودیم! و تصور اینکه میان آدم‌های شهر هنوز کسی آنقدر بی‌وجود و قسی‌القلب نشده که جان دختری و جان انسانی را اینقدر ساده بگیرد و به رنج خانواده‌اش فکر نکند... الهه، ما بودیم، همه‌ی ما...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

«انسان دوستانش را سخت‌‌تر از دشمنانش می‌بخشد.»
- اروین یالوم

به آسمان نگاه می‌کنم
به نورها
به رنگ‌ها
به سبزه‌ها
به کوه‌ها
به سنگ‌ها
به خویشتن نگاه می‌کنم
به دست‌ها
به چشم‌ها
به پای پر توان خود
به گوش‌ها
به جسم و روح و جان خود...
و شکر می‌کنم؛
برای هرچه شور هست
برای خانه‌های همجوار من
که غرق عشق و نور هست
برای من، برای ما، برای رویش جوانه‌ها
برای هرچه منطق و شعور هست...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

ما آدم‌ها به وفور نقاب می‌زنیم...
نقاب می‌زنیم تا پنهان کنیم غمگینیم، پنهان کنیم که رنجیده‌ایم و زخم‌های کهنه‌مان هنوز خوب نشده و جای آسیب سالیان قبل، هنوز درد می‌کند...
نقاب می‌زنیم تا میان مردم شهر، موجه و عادی به‌نظر برسیم و مدام نپرسند مشکلت چیست؟ خوبی؟ نقاب می‌زنیم که خوب باشیم...
نقاب می‌زنیم که تاریکی‌های جهانمان را پنهان کنیم و ناقل نور باشیم، ناقل شادی و لبخند... نقاب می‌زنیم چرا که می‌دانیم هرکس رنج شخصیِ خودش را دارد و آدم‌ها غمگین‌تر از آنند که حوصله‌ و گنجایش اندوه بیشتری داشته‌باشند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

نیچه:
ازدواجِ بد، تنهایی را از بین نمی‌برد بلکه آن را عمیق‌تر می‌کند...

قدرت، در سکوت کردن است، در آرام بودن و واکنشی نداشتن، در جدی نگرفتنِ هیچ چیز و اهمیت ندادن به هر مسئله‌ی آزار دهنده‌ای... قدرت در آزار ندیدن و رنجِ بیهوده نکشیدن و حرصِ ارزان نخوردن و بی‌تفاوت عبور کردن است، بی‌تفاوت گذشتن از هرآن‌چیزی که فاقد ارزش است.
قدرت یعنی هیچ چیزی نمی‌تواند مرا به‌هم بریزد. من آرامم، بدون عجله، بدون شتاب، بدون هرگونه اندوه انکار نشونده و افکار افسار گسیخته‌ای...
من آرامم و از اینجایی که من ایستاده‌ام، هیچ چیز آنقدرها جدی نیست، هیچ چیز آنقدرها عزیز نیست و هیچ‌کس آنقدرها محترم و خاص و بزرگ و بدون ایراد نیست!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

کاش خودش را جای من می‌گذاشت. کاش فقط یک روز را با هیاهوی درون من سر می‌کرد، احساساتی که من دارم را می‌داشت، اندوه و خشمی که من از سرگذرانده‌ام را از سر می‌گذراند و احساس فقدانی که سال‌هاست محاصره‌ام کرده را تجربه می‌کرد. ای کاش فقط یک روز، او تماما من بود و تماما به جای من به دوش می‌کشید و به جای من رنج می‌برد و به‌جای من فرو می‌ریخت و به‌جای من فکر می‌کرد. آن‌وقت دوست داشتم ببینم بازهم می‌توانست اینقدر نسبت به من بی‌مسئولیت و بی‌توجه و بی‌رحم باشد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

خوبم...
اما اگر فکر کنم
گریه‌ام خواهد گرفت...

کسی سراغ تو را نگرفت و کسی نگران تو نشد و کسی برای خروج تو از بحران و اندوه کاری نکرد؛ همین‌هایی که برای خاطرشان خودت را به آتش زدی و برای خوشامدشان همه‌کار کردی! همین‌ها که به نظرات و علایقشان اهمیت دادی و به خودت سخت گرفتی تا خاطرشان مکدر نشود و خم به ابرو نیاورند!
چندبار باید خودت را خسته و تنها و بی‌پناه گوشه‌ی رینگ زندگی پیدا کنی تا بپذیری که هیچ‌کس ارزشش را ندارد که بخاطرش به خودت سخت بگیری، هیچ‌کس ارزشش را ندارد که بخاطرش از خودت بگذری و زمان و انرژی‌ات را صرف کنی...
به خاطر خودت زندگی کن و با لذت از مسیر زندگی ات عبور کن و اصلا در نظر نگیر کنار مسیری که از آن می‌گذری چند نفر تو را می‌بینند و از تو چه برداشتی دارند و رفتارت را چگونه قضاوت می‌کنند. شادانه و رقصان و خرامان عبور کن و بگذار به هرکجا که رسیدی و هرچه هم که شد، تو عمیقا لذت برده‌باشی! باور کن همین است که اهمیت دارد و آدم‌ها در نهایت پشیمانیِ کارهایی را می‌کشند که نکرده‌اند و حسرت لذت‌هایی را تا آخر عمر به دوش می‌کشند که نبرده‌اند!!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

درست همان‌جا که ناگهان به خودت می‌آیی و خودت را می‌بینی و به خودت توجه می‌کنی و تصمیم می‌گیری خودت را دوست‌تر داشته‌باشی!
درست همان‌جا که ناگهان بلند می‌شوی و موهایت را جمع می‌کنی و پشت سرت می‌بندی و شروع می‌کنی...
درست همان‌جا که ناگهان و با درد به پذیرش می‌رسی و از دلجویی و تسکین توسط آدم‌ها ناامید می‌شوی و می‌فهمی گریه کردن فایده‌ای ندارد و گلایه کردن فایده‌ای ندارد و خودت اشک‌های خودت را پاک می‌کنی و بغضت را صاف می‌کنی و سعی می‌کنی روحیه‌ات را حفظ کنی و فقط روی خودت حساب کنی.
درست همان‌جا که از همه قطع امید می‌کنی و توقعت را از تمام آدم‌ها به صفر می‌رسانی و بیش از پیش روی پاهای خودت می‌ایستی.
درست همان‌جا که می‌فهمی حکمت تمام رنج‌ها همین بوده که از همه ناامید شوی و خودت را پیدا کنی و بفهمی چقدر قوی هستی...
درست همان‌جا که کمتر حرف می‌زنی و کمتر توضیح می‌دهی و کمتر می‌خندی و کمتر معاشرت می‌کنی و تنهایی خرید می‌روی و تنهایی کافه می‌روی و تنهایی قدم می‌زنی و تنهایی سفر می‌کنی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

خدا کند امروز، ستاره‌ی اقبالِ تو با خورشید طلوع کرده‌باشد و بهترین اتفاقات جهانت در آستانه‌ی وقوع ایستاده‌باشند. خدا کند مشتاقانه بروی و بتوانی و برسی و ذوق کنی. خدا کند خوشحال باشی و حال و احوال تو خوب باشد...
خدا کند خیابان امن باشد و آدم‌ها امن باشند و عشق در سرتاسر شهر و در سلول به سلول وجود آدم‌ها جریان داشته‌باشد.
خدا کند امروز هیچ‌کس غمگین نباشد و هیچ‌کس خشمگین نباشد و همه با اشتیاق و شادی و لبخند از کنار هم عبور کنند...
خدا کند آسمان لبخند بزند، آدم‌ها لبخند بزنند و خدا لبخند بزند...
#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan