قدرت، در سکوت کردن است، در آرام بودن و واکنشی نداشتن، در جدی نگرفتنِ هیچ چیز و اهمیت ندادن به هر مسئله‌ی آزار دهنده‌ای... قدرت در آزار ندیدن و رنجِ بیهوده نکشیدن و حرصِ ارزان نخوردن و بی‌تفاوت عبور کردن است، بی‌تفاوت گذشتن از هرآن‌چیزی که فاقد ارزش است.
قدرت یعنی هیچ چیزی نمی‌تواند مرا به‌هم بریزد. من آرامم، بدون عجله، بدون شتاب، بدون هرگونه اندوه انکار نشونده و افکار افسار گسیخته‌ای...
من آرامم و از اینجایی که من ایستاده‌ام، هیچ چیز آنقدرها جدی نیست، هیچ چیز آنقدرها عزیز نیست و هیچ‌کس آنقدرها محترم و خاص و بزرگ و بدون ایراد نیست!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
قدرت یعنی هیچ چیزی نمی‌تواند مرا به‌هم بریزد. من آرامم، بدون عجله، بدون شتاب، بدون هرگونه اندوه انکار نشونده و افکار افسار گسیخته‌ای...
من آرامم و از اینجایی که من ایستاده‌ام، هیچ چیز آنقدرها جدی نیست، هیچ چیز آنقدرها عزیز نیست و هیچ‌کس آنقدرها محترم و خاص و بزرگ و بدون ایراد نیست!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
امیدوارم گاهی فرصتی هم برای خوشحال بودن داشته باشی؛
نه اینکه همیشه قوی باشی...
نه اینکه همیشه قوی باشی...
کاش خودش را جای من می‌گذاشت. کاش فقط یک روز را با هیاهوی درون من سر می‌کرد، احساساتی که من دارم را می‌داشت، اندوه و خشمی که من از سرگذرانده‌ام را از سر می‌گذراند و احساس فقدانی که سال‌هاست محاصره‌ام کرده را تجربه می‌کرد. ای کاش فقط یک روز، او تماما من بود و تماما به جای من به دوش می‌کشید و به جای من رنج می‌برد و به‌جای من فرو می‌ریخت و به‌جای من فکر می‌کرد. آن‌وقت دوست داشتم ببینم بازهم می‌توانست اینقدر نسبت به من بی‌مسئولیت و بی‌توجه و بی‌رحم باشد؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
کسی سراغ تو را نگرفت و کسی نگران تو نشد و کسی برای خروج تو از بحران و اندوه کاری نکرد؛ همین‌هایی که برای خاطرشان خودت را به آتش زدی و برای خوشامدشان همه‌کار کردی! همین‌ها که به نظرات و علایقشان اهمیت دادی و به خودت سخت گرفتی تا خاطرشان مکدر نشود و خم به ابرو نیاورند!
چندبار باید خودت را خسته و تنها و بی‌پناه گوشه‌ی رینگ زندگی پیدا کنی تا بپذیری که هیچ‌کس ارزشش را ندارد که بخاطرش به خودت سخت بگیری، هیچ‌کس ارزشش را ندارد که بخاطرش از خودت بگذری و زمان و انرژی‌ات را صرف کنی...
به خاطر خودت زندگی کن و با لذت از مسیر زندگی ات عبور کن و اصلا در نظر نگیر کنار مسیری که از آن می‌گذری چند نفر تو را می‌بینند و از تو چه برداشتی دارند و رفتارت را چگونه قضاوت می‌کنند. شادانه و رقصان و خرامان عبور کن و بگذار به هرکجا که رسیدی و هرچه هم که شد، تو عمیقا لذت برده‌باشی! باور کن همین است که اهمیت دارد و آدم‌ها در نهایت پشیمانیِ کارهایی را می‌کشند که نکرده‌اند و حسرت لذت‌هایی را تا آخر عمر به دوش می‌کشند که نبرده‌اند!!!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
چندبار باید خودت را خسته و تنها و بی‌پناه گوشه‌ی رینگ زندگی پیدا کنی تا بپذیری که هیچ‌کس ارزشش را ندارد که بخاطرش به خودت سخت بگیری، هیچ‌کس ارزشش را ندارد که بخاطرش از خودت بگذری و زمان و انرژی‌ات را صرف کنی...
به خاطر خودت زندگی کن و با لذت از مسیر زندگی ات عبور کن و اصلا در نظر نگیر کنار مسیری که از آن می‌گذری چند نفر تو را می‌بینند و از تو چه برداشتی دارند و رفتارت را چگونه قضاوت می‌کنند. شادانه و رقصان و خرامان عبور کن و بگذار به هرکجا که رسیدی و هرچه هم که شد، تو عمیقا لذت برده‌باشی! باور کن همین است که اهمیت دارد و آدم‌ها در نهایت پشیمانیِ کارهایی را می‌کشند که نکرده‌اند و حسرت لذت‌هایی را تا آخر عمر به دوش می‌کشند که نبرده‌اند!!!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
درست همان‌جا که ناگهان به خودت می‌آیی و خودت را می‌بینی و به خودت توجه می‌کنی و تصمیم می‌گیری خودت را دوست‌تر داشته‌باشی!
درست همان‌جا که ناگهان بلند می‌شوی و موهایت را جمع می‌کنی و پشت سرت می‌بندی و شروع می‌کنی...
درست همان‌جا که ناگهان و با درد به پذیرش می‌رسی و از دلجویی و تسکین توسط آدم‌ها ناامید می‌شوی و می‌فهمی گریه کردن فایده‌ای ندارد و گلایه کردن فایده‌ای ندارد و خودت اشک‌های خودت را پاک می‌کنی و بغضت را صاف می‌کنی و سعی می‌کنی روحیه‌ات را حفظ کنی و فقط روی خودت حساب کنی.
درست همان‌جا که از همه قطع امید می‌کنی و توقعت را از تمام آدم‌ها به صفر می‌رسانی و بیش از پیش روی پاهای خودت می‌ایستی.
درست همان‌جا که می‌فهمی حکمت تمام رنج‌ها همین بوده که از همه ناامید شوی و خودت را پیدا کنی و بفهمی چقدر قوی هستی...
درست همان‌جا که کمتر حرف می‌زنی و کمتر توضیح می‌دهی و کمتر می‌خندی و کمتر معاشرت می‌کنی و تنهایی خرید می‌روی و تنهایی کافه می‌روی و تنهایی قدم می‌زنی و تنهایی سفر می‌کنی...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
درست همان‌جا که ناگهان بلند می‌شوی و موهایت را جمع می‌کنی و پشت سرت می‌بندی و شروع می‌کنی...
درست همان‌جا که ناگهان و با درد به پذیرش می‌رسی و از دلجویی و تسکین توسط آدم‌ها ناامید می‌شوی و می‌فهمی گریه کردن فایده‌ای ندارد و گلایه کردن فایده‌ای ندارد و خودت اشک‌های خودت را پاک می‌کنی و بغضت را صاف می‌کنی و سعی می‌کنی روحیه‌ات را حفظ کنی و فقط روی خودت حساب کنی.
درست همان‌جا که از همه قطع امید می‌کنی و توقعت را از تمام آدم‌ها به صفر می‌رسانی و بیش از پیش روی پاهای خودت می‌ایستی.
درست همان‌جا که می‌فهمی حکمت تمام رنج‌ها همین بوده که از همه ناامید شوی و خودت را پیدا کنی و بفهمی چقدر قوی هستی...
درست همان‌جا که کمتر حرف می‌زنی و کمتر توضیح می‌دهی و کمتر می‌خندی و کمتر معاشرت می‌کنی و تنهایی خرید می‌روی و تنهایی کافه می‌روی و تنهایی قدم می‌زنی و تنهایی سفر می‌کنی...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
خدا کند امروز، ستاره‌ی اقبالِ تو با خورشید طلوع کرده‌باشد و بهترین اتفاقات جهانت در آستانه‌ی وقوع ایستاده‌باشند. خدا کند مشتاقانه بروی و بتوانی و برسی و ذوق کنی. خدا کند خوشحال باشی و حال و احوال تو خوب باشد...
خدا کند خیابان امن باشد و آدم‌ها امن باشند و عشق در سرتاسر شهر و در سلول به سلول وجود آدم‌ها جریان داشته‌باشد.
خدا کند امروز هیچ‌کس غمگین نباشد و هیچ‌کس خشمگین نباشد و همه با اشتیاق و شادی و لبخند از کنار هم عبور کنند...
خدا کند آسمان لبخند بزند، آدم‌ها لبخند بزنند و خدا لبخند بزند...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
خدا کند خیابان امن باشد و آدم‌ها امن باشند و عشق در سرتاسر شهر و در سلول به سلول وجود آدم‌ها جریان داشته‌باشد.
خدا کند امروز هیچ‌کس غمگین نباشد و هیچ‌کس خشمگین نباشد و همه با اشتیاق و شادی و لبخند از کنار هم عبور کنند...
خدا کند آسمان لبخند بزند، آدم‌ها لبخند بزنند و خدا لبخند بزند...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
بالاخره پولت جور می‌شه،
مریضی‌ت خوب می‌شه،
پروژه‌ت تموم می‌شه،
عشق توی زندگیت پیدا می‌شه،
کارهات درست می‌شه...
این روزها می‌گذره، آروم باش!
این زندگی فقط یه بازیه،
آخرش، هم بازی کردن یاد می‌گیری،
هم اینکه هم‌بازی‌هاتو می‌شناسی.
فعلأ بیا امروز رو هرچه زور داری بزن و لذت ببر و به بعدش فکر نکن...
مریضی‌ت خوب می‌شه،
پروژه‌ت تموم می‌شه،
عشق توی زندگیت پیدا می‌شه،
کارهات درست می‌شه...
این روزها می‌گذره، آروم باش!
این زندگی فقط یه بازیه،
آخرش، هم بازی کردن یاد می‌گیری،
هم اینکه هم‌بازی‌هاتو می‌شناسی.
فعلأ بیا امروز رو هرچه زور داری بزن و لذت ببر و به بعدش فکر نکن...
دعا می‌کنم دوست داشته‌شوی، که هیچ چیز در جهان بیشتر از توسط کسی دوست داشته شدن به آدم نمی‌چسبد و هیچ ذوقی و هیچ شوقی در جهان به پای عزیزدلِ کسی بودن نمی‌رسد!
دعا می‌کنم عزیزدلِ کسی باشی و همیشه و در تمام لحظات، غمگین بودی یا شاد، موفق شدی یا شکست خوردی، به زمین خوردی یا ایستادی؛ به یاد بیاوری که کسی در جهان هست که بیشتر از هرکسی تو را دوست دارد و مشتاقانه انتظار تو را می‌کشد و جانی دوباره بگیری و با اشتیاقی عمیق به زندگی برگردی...
دعا می‌کنم توسط کسی عمیقا دوست داشته‌شوی و کسی را داشته‌باشی که با حضور و صدای تو به وجد بیاید و همان نوری باشی که بی‌هیچ تلاشی، جهان کسی را روشن می‌کند...
امیدوارم عزیز باشی، امیدوارم عزیزدلِ کسی باشی... که در جهان هیچ چیز به اندازه‌ی دوست نداشتنی بودن و عزیز نبودن آدمی را دلگیر نمی‌کند و در باتلاق بی‌رحم اندوه فرو نمی‌برد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
دعا می‌کنم عزیزدلِ کسی باشی و همیشه و در تمام لحظات، غمگین بودی یا شاد، موفق شدی یا شکست خوردی، به زمین خوردی یا ایستادی؛ به یاد بیاوری که کسی در جهان هست که بیشتر از هرکسی تو را دوست دارد و مشتاقانه انتظار تو را می‌کشد و جانی دوباره بگیری و با اشتیاقی عمیق به زندگی برگردی...
دعا می‌کنم توسط کسی عمیقا دوست داشته‌شوی و کسی را داشته‌باشی که با حضور و صدای تو به وجد بیاید و همان نوری باشی که بی‌هیچ تلاشی، جهان کسی را روشن می‌کند...
امیدوارم عزیز باشی، امیدوارم عزیزدلِ کسی باشی... که در جهان هیچ چیز به اندازه‌ی دوست نداشتنی بودن و عزیز نبودن آدمی را دلگیر نمی‌کند و در باتلاق بی‌رحم اندوه فرو نمی‌برد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
من خودِ معجزه‌ام!
زنده‌ماندنم،
دوام آوردنم،
کم نیاوردنم!
من حتی می‌خندم، نه لبخند، قهقهه!
از این معجزه تر؟!!!
زنده‌ماندنم،
دوام آوردنم،
کم نیاوردنم!
من حتی می‌خندم، نه لبخند، قهقهه!
از این معجزه تر؟!!!
بالآخره باید کسی را داشته باشی که شب‌ها مقابلش بنشینی و از روز تباهی که داشتی برایش حرف بزنی و او خسته نشود و موشکافانه تک تک جزئیات روایت تو را گوش کند و به تو بابت اندوه، خشم یا شرمساری‌ات حق بدهد و در انتهای حرف‌های تو سری تکان بدهد و از زوال اندوهت بگوید و از شبی که صبح می‌شود و از رنجی که تمام و اندوهی که فراموش.. و تو بپذیری و خالی شوی و فراموش کنی...
بالآخره باید کسی باشد که با حضورش آرام بگیری و مطمئن شوی که دیوانه نیستی و احساساتت طبیعی‌اند و برای دیگران هم پیش آمده و تو تنها نیستی! باید کسی باشد که به تو بفهماند خیلی مسائل آنقدرها هم اهمیت ندارند و این تویی که زیادی بزرگشان می‌کنی!
بالآخره باید کسی باشد تا هربار که قصد رسیدن به پل مرتفع جهانت را داشتی، با محبت و درایت و مهربانی تو را منصرف کند و به یک نگاه و اشاره تو را به زندگی‌ات برگرداند...
که از درک نشدن‌ها و هرشب با اندوه و شرم خوابیدن‌ها و کسی را نداشتن‌هاست که آدم‌ها به بدترین شرایط جهانشان می‌رسند و کسی نمی‌فهمد زخم عمیقی که با هزار بخیه و مرهم بهبود پیدا نمی‌کرد، به یک نگاه و نوازش و مهربانیِ ساده خوب می‌شد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
بالآخره باید کسی باشد که با حضورش آرام بگیری و مطمئن شوی که دیوانه نیستی و احساساتت طبیعی‌اند و برای دیگران هم پیش آمده و تو تنها نیستی! باید کسی باشد که به تو بفهماند خیلی مسائل آنقدرها هم اهمیت ندارند و این تویی که زیادی بزرگشان می‌کنی!
بالآخره باید کسی باشد تا هربار که قصد رسیدن به پل مرتفع جهانت را داشتی، با محبت و درایت و مهربانی تو را منصرف کند و به یک نگاه و اشاره تو را به زندگی‌ات برگرداند...
که از درک نشدن‌ها و هرشب با اندوه و شرم خوابیدن‌ها و کسی را نداشتن‌هاست که آدم‌ها به بدترین شرایط جهانشان می‌رسند و کسی نمی‌فهمد زخم عمیقی که با هزار بخیه و مرهم بهبود پیدا نمی‌کرد، به یک نگاه و نوازش و مهربانیِ ساده خوب می‌شد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
الان همون جایی هستیم که #شاهرخ_مسکوب میگه:
«آیا از این بدتر هم ممکن است؟
به نظر می‌آید که هست.
وای به روزهای دیگر.»
«آیا از این بدتر هم ممکن است؟
به نظر می‌آید که هست.
وای به روزهای دیگر.»
- جنگ بشه از کشور میری؟
+ وقتی جنگل آتش گرفت، درختان فرار نمی‌کنند؛ حیوانات فرار می‌کنند!
ما اینجا ریشه در خاکیم...
+ وقتی جنگل آتش گرفت، درختان فرار نمی‌کنند؛ حیوانات فرار می‌کنند!
ما اینجا ریشه در خاکیم...
زندگی که متوقف نشده بلند شو و اینقدر نگران نباش. حالا یا می‌زنند، یا نمی‌زنند، یا توافق می‌کنند، یا نمی‌کنند، یا توقف می‌کنند یا ادامه می‌دهند، در هر حال ما که جای مهمی از این ماجرا نیستیم و از ما که کاری به جز امیدوار بودن برای پیشامدهای خیر، ساخته نیست! ماکه عادت کرده‌ایم مدام بدویم و آرزو کنیم و امیدوار باشیم. ما که عادت کرده‌ایم وسط جهنم هم حالمان را گره بزنیم به خیالات خوش و رسیدن روزهای خوب. جنگ‌هایمان را هم که برای زیستن کرده‌ایم؛ آرام بگیریم و ببینیم چه پیش خواهد آمد و امیدوار باشیم که هرچه می‌شود سراسر خیر باشد و سلامتی باشد و برکت باشد و امنیت...
ما که شروعش نکرده‌ایم ولی خوب می‌دانیم گاهی کسی که شروعش نکرده، می‌تواند قدرتمندانه بایستد و قاطعانه معرکه را تمام کند...
آرام بگیریم و فرض کنیم خبر تلخی در راه نیست و همه چیز به زودی زود، درست خواهدشد.
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
ما که شروعش نکرده‌ایم ولی خوب می‌دانیم گاهی کسی که شروعش نکرده، می‌تواند قدرتمندانه بایستد و قاطعانه معرکه را تمام کند...
آرام بگیریم و فرض کنیم خبر تلخی در راه نیست و همه چیز به زودی زود، درست خواهدشد.
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
اشتباه است در مقابل دیگران غمگین بودن، اشتباه است در مقابل دیگران گریستن، اشتباه است درد دل کردن و راحت و بی‌پرده از احساسات عمیق انسانی خویش سخن گفتن! اشتباه است از خطوط قرمز خود برای معاشرت‌ها گذشتن!
کافی‌ست فقط یک‌بار به خودت سخت نگیری و اشتباه کنی، آدم‌ها خودشان با شدتِ تمام به تو ثابت می‌کنند که بهتر است عقب‌تر بایستی، قاطع‌تر و بی‌احساس‌تر و دست‌نیافتنی‌تر باشی و در بیان بی‌پرده‌ی احساساتت اساسا تجدیدنظر کنی...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
کافی‌ست فقط یک‌بار به خودت سخت نگیری و اشتباه کنی، آدم‌ها خودشان با شدتِ تمام به تو ثابت می‌کنند که بهتر است عقب‌تر بایستی، قاطع‌تر و بی‌احساس‌تر و دست‌نیافتنی‌تر باشی و در بیان بی‌پرده‌ی احساساتت اساسا تجدیدنظر کنی...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
مایی که عمرمان به دویدن گذشته‌است
مایی که از نبردهای روان بازگشته‌ایم
کودک به جنگ رفته، جوان بازگشته‌ایم
اما برای پیر شدن، پا نمی‌دهیم!
این خاک را به غارت و یغما نمی‌دهیم
هم خویش را اسارتِ بی‌جا نمی‌دهیم!
گاهی به نام حفاظت، به زیر یوغ
گاهی به اسم امنیت اندر اسارتیم...
گفتند حافظان جان شماییم و ای دریغ
ما را دوانده‌اند مداوم به روی تیغ...
خورشید مرده و ابلیس رفته پشت میغ!
ما را ببین هنوز سراسر جسارتیم،
ما ضد هرچه غارت و ظلم و شرارتیم...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
مایی که از نبردهای روان بازگشته‌ایم
کودک به جنگ رفته، جوان بازگشته‌ایم
اما برای پیر شدن، پا نمی‌دهیم!
این خاک را به غارت و یغما نمی‌دهیم
هم خویش را اسارتِ بی‌جا نمی‌دهیم!
گاهی به نام حفاظت، به زیر یوغ
گاهی به اسم امنیت اندر اسارتیم...
گفتند حافظان جان شماییم و ای دریغ
ما را دوانده‌اند مداوم به روی تیغ...
خورشید مرده و ابلیس رفته پشت میغ!
ما را ببین هنوز سراسر جسارتیم،
ما ضد هرچه غارت و ظلم و شرارتیم...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
ای سرزمین!
کدام نسل، کدام چشمانِ بی‌خواب،
طلوع آرامش را در تو خواهند دید؟
کدام نسل، کدام چشمانِ بی‌خواب،
طلوع آرامش را در تو خواهند دید؟
تو از دیروز می‌گویی
تو از امروز می‌گویی
از آه و بغض و خشمی کهنه
از رنجی مداوم
هم‌وطن حق داری اما من...
من از فردای بعد از جنگ می‌ترسم...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
تو از امروز می‌گویی
از آه و بغض و خشمی کهنه
از رنجی مداوم
هم‌وطن حق داری اما من...
من از فردای بعد از جنگ می‌ترسم...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
ما که چیزی برای از دست دادن نداریم!
می‌رویم روی بام و کنار پنجره به تماشای بارانِ موشک‌ها. ایستاده‌ایم پای پنجرهها و زوال تدریجی انسان را نگاه می‌کنیم. ایستاده‌ایم پای پنجرهها و زندگی برای ما همین‌قدر پوچ و بی‌ثبات شده. تمام جهان در نقاط امنشان‌اند و ما در خیابانیم و در جوار جنگی نوظهور، کار می‌کنیم و قدم می‌زنیم و حتی گاهی می‌خندیدم و دلتنگ می‌شویم و معاشرت می‌کنیم و عشق می‌ورزیم! دروغ چرا، نگرانیم و بی‌تاب، اما ما به این نگرانی و اضطراب‌های مداوم عادت کرده‌ایم! شبیه به موجودی که ذره ذره آب را برایش گرم کرده‌اند و حالا به جایی رسیده که داغ‌ترین حالت آب برایش عادی‌ست و در آب جوش نفس می‌کشد و زیست می‌کند و آنقدرها نمی‌سوزد! برای ما غصه‌های شبانه و هراس از اینکه فردا چه خواهدشد، عادی‌ست، طپش‌های نامنظم قلب عادی‌ست، بلاتکلیفی عادی‌ست و معلق بودن و امیدی به آینده نداشتن عادی‌ست!!!
با ما چه کرده‌اید؟ بااین مردم چه کرده‌اید و چه به روز این آب و خاک آوردید که به هولناک‌ترین فاجعه‌ی بشری تن داده‌اند و بالاتر از سیاهی‌شان رنگی نیست و هیچ‌جوره نمی‌توان قانعشان کرد که یک‌چیزی این وسط درست نیست و نمی‌توان از آتش و گلوله، چیزی به‌جز خاکستر و شرارت و ویرانی بیرون کشید! چه کرده‌اید بااین مردم که نبرد جان را به نبرد روان ترجیح داده‌اند...!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
می‌رویم روی بام و کنار پنجره به تماشای بارانِ موشک‌ها. ایستاده‌ایم پای پنجرهها و زوال تدریجی انسان را نگاه می‌کنیم. ایستاده‌ایم پای پنجرهها و زندگی برای ما همین‌قدر پوچ و بی‌ثبات شده. تمام جهان در نقاط امنشان‌اند و ما در خیابانیم و در جوار جنگی نوظهور، کار می‌کنیم و قدم می‌زنیم و حتی گاهی می‌خندیدم و دلتنگ می‌شویم و معاشرت می‌کنیم و عشق می‌ورزیم! دروغ چرا، نگرانیم و بی‌تاب، اما ما به این نگرانی و اضطراب‌های مداوم عادت کرده‌ایم! شبیه به موجودی که ذره ذره آب را برایش گرم کرده‌اند و حالا به جایی رسیده که داغ‌ترین حالت آب برایش عادی‌ست و در آب جوش نفس می‌کشد و زیست می‌کند و آنقدرها نمی‌سوزد! برای ما غصه‌های شبانه و هراس از اینکه فردا چه خواهدشد، عادی‌ست، طپش‌های نامنظم قلب عادی‌ست، بلاتکلیفی عادی‌ست و معلق بودن و امیدی به آینده نداشتن عادی‌ست!!!
با ما چه کرده‌اید؟ بااین مردم چه کرده‌اید و چه به روز این آب و خاک آوردید که به هولناک‌ترین فاجعه‌ی بشری تن داده‌اند و بالاتر از سیاهی‌شان رنگی نیست و هیچ‌جوره نمی‌توان قانعشان کرد که یک‌چیزی این وسط درست نیست و نمی‌توان از آتش و گلوله، چیزی به‌جز خاکستر و شرارت و ویرانی بیرون کشید! چه کرده‌اید بااین مردم که نبرد جان را به نبرد روان ترجیح داده‌اند...!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan