گفت: آنان از پتانسیلی که تو داری می‌ترسند، آن‌وقت تو نشسته‌ای مردد و نگران، که چطور شروع کنی؟
آنان می‌ترسند تو بلند شوی و همه چیز را به دست بگیری و به قدری اوج بگیری که نتوانند بال‌های پرواز تو را بشکنند، آن‌وقت تو داری به این فکر می‌کنی که چطور بال‌هایت را باز کنی که دلشان از بی پر و بالی‌ِ خودشان نشکند؟!
بلند شو و اوج بگیر انسانِ ساده! بلند شو...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

یه بار تراپیستم بهم گفت : فرض کن یه مار نیشت میزنه ولی تو به جای اینکه به فکر نجات خودت و بهبود پیدا کردن باشی دنبال اون مار میری تا بگیریش و ببینی چرا نیشت زده و بهش ثابت کنی که تو لایق این طرز برخورد نبودی؟

بپذیریم که بعضی آدم‌ها به زخمی کردنِ بقیه خو گرفتن و جزئی از طبیعتشون شده و اونقدر براشون عادیه که حتی متوجه پیام‌های ما نمیشن!
پس بهتره به جای درگیری های بیهوده، روی بهبود خودمون تمرکز کنیم...🫶

اصلا کی به کیست؟ زندگی‌ات را بکن! خوب کردی اگر اشتباهی کردی که انجام دادنش حالت را بهتر می‌کرد، خوب کردی اگر حرفی زدی که شاید به مذاق طرف مقابلت خوش نمی‌آمد، ولی تو را سبک‌تر می‌کرد. خوب کردی اگر نرفتی و اگر نگفتی و اگر همه‌چیز را به هم زدی و اگر جایی که نباید خندیدی و بعدا پشیمان شدی که چرا رسمی‌تر برخورد نکردی!
به آینده، گاهی، ولی به گذشته، اصلا فکر نکن!
پشیمان نشو، حرص نخور، اهمیتی نده! مطمئن باش که کسی جز همان لحظه، حواسش به جزئیات رفتارهای تو نبوده. سخت نگیر، دنیا دو روز بیشتر نیست، با اهمیت دادنِ زیادی خرابش نکن!
بیخیال! هر کار کرده‌ای خوب کرده‌ای و هر چیز گفته‌ای خوب گفته‌ای. آدمِ همان لحظه باش و بدون شرمندگی و اندوه، زندگی‌ات را بکن...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

صدای مرا به جهان برسانید! به گروه ۵+۱ و به مردمی که آن‌سوی مرزها آرام و خوشبخت زندگی می‌کنند و روحشان هم خبر ندارد که زندگی در این گوشه‌ی جغرافیا و به مردم دیگری چقدر سخت گرفته. به گوششان برسانید این جوانیِ ما و هم‌نسلان ماست که هربار وسط گود می‌گذارید و اهرم فشارش کرده‌اید و فکر می‌کنید برای کسی اهمیتی دارد ما بعد از این تحریم‌ها، چه بر سرمان خواهد آمد و چه بر سر نسل معصوم و بی‌گناهی که در این آشفته‌بازار و جنگ‌های اقتصاد و روان باید کودکی کنند... کسی برایش مهم نیست آن بیماری که برای زنده‌ ماندن، محتاج داروی هربار گرانترِ وارداتی‌ست، با نبودن دارو چه اتفاق دردناکی برایش خواهد افتاد، جوان درمانده‌ای که نمی‌تواند ازدواج کند، خانه بخرد، لوازم زندگی و ماشین تهیه کند، جوانی که بیکار است و حتی نمی‌تواند تحصیلش را ادامه بدهد، پدری که نمی‌تواند مایحتاج خانواده را تامین کند و سرکارگرِ مستاصلی که دیگر توان پرداخت حقوق کارگران را ندارد... ای تصمیم‌گیرندگانِ بزرگ! ما اهرم فشار مناسبی نیستیم! بااین شیوه‌‌ی ناعادلانه، فقط خورشید را بی‌دلیل از جهان ما دریغ کرده‌اید! بااین شیوه فقط و فقط به ما ظلم کرده‌اید، به مردمی که ابدا کاری به کارتان نداشته‌اند!
ما مردم خوبی داریم. مردم نجیب و آرامی که زیر تازیانه‌ی روزگار کمر خم کرده‌اند و فریاد نزدند، که ای کاش می‌زدند و شما می‌شنیدید و می‌فهمیدید این ماییم که داریم زیر فشارهای شما له می‌شویم! این ماییم که هدف گرفته‌اید و از همه چیز محرومشان کرده‌اید! این ماییم که سلول به سلول روان‌مان فرسوده می‌شود و ناامید و بی‌آینده و نابود می‌شویم... سری به کلمات و گفتگوها و شعرهای ما بزنید که چطور داریم با تمام وجود به همدیگر دلگرمی می‌دهیم و به هر دری می‌زنیم تا خودمان را وصل کنیم به این زندگی... ببینید چطور در دلِ ماجرایی گیر کرده‌ایم که مقصرش نیستیم! که حتی درست نمی‌دانیم چطور پیش آمده و چطور حل می‌شود اما چه ناعادلانه برای تهدیدهای شما شده‌ایم سیبل‌های پرتاب!
صدای مرا به تمام جهان برسانید، من ایرانم، من هشتاد و چند میلیون جان بی‌گناه، من هشتاد و چند میلیون تفکر آگاه، من هشتاد و چند میلیون امید، من هشتاد و چند میلیون شور زیستن... من؛ هشتاد و چند میلیون انسانی که حق دارند زندگی کنند!
صدای مرا به تمام جهان برسانید؛ ما باشما سرِ جنگ نداریم، دستتان را از روی این ماشه‌‌‌ی لعنتی بردارید، بگذارید زندگی کنیم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

مهم نیست که در یک روایت آیا شما مقصر هستید یا نه، ولی اگر طرف مقابلتان و کسی که محرم شماست، حتی یک درصد و حتی به شوخی و حتی با توجیهِ منطق، حق را به دیگریِ ماجرا داد، در ادامه‌ی ارتباطتان یا در ادامه‌ی اعتمادتان، اساسا تجدیدنظر کنید.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

«حس می‌کنم که عمرم را باخته‌ام. و خیلی کمتر از آنچه که در بیست و هفت سالگی باید بدانم می‌دانم. شاید علتش این است که هرگز زندگی روشنی نداشته‌ام. آن عشق و ازدواج مضحک در شانزده سالگی پایه‌های زندگی آیندۀ مرا متزلزل کرد. من هرگز در زندگی راهنمایی نداشتم. کسی مرا تربیت فکری و روحی نکرده است. هرچه که دارم از خودم دارم و هرچه که ندارم، همه‌ی آن چیزهایی‌ست که می‌توانستم داشته باشم اما کج‌روی‌ها و خودنشناختن‌ها و بن‌بست‌های زندگی نگذاشته است که به آن‌ها برسم. می‌خواهم شروع کنم...»

- از نامه های فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان.

پناه می‌بریم به پاییز، از شر تابستانی که به رخوت و بی‌هیجانی و اندوه گذشت... پناه می‌بریم به کوچه‌ها و خیابان‌هایی که پیراهن زرد و نارنجیِ خوشرنگ می‌پوشند و به درختان خشک و به خیابان‌های خیس و به بوی خاک‌های باران خورده...
پناه می‌بریم به کافه‌ها و به دلخوشی‌های کوچک و معمولیِ در دسترس. به شات‌های اسپرسوی دوبل و شکلات‌های تلخ. به موزیک‌های آرام، به احساسات عمیق، به شعرهای خوب...
پناه می‌بریم به کتاب‌های نخوانده، به جاهای نرفته، به آدم‌های خوبِ هنوز ندیده و هنوز نشناخته...
پناه می‌بریم به چترهای بسته و به موهای خیس... به بخارهای روی شیشه... به پاپوش‌های نرم... به صبح‌های سرد و به شال‌های گرم...
پناه می‌بریم به بادهای بی‌هوا و به جنبشِ شاخه‌ها و به خش خشِ برگ‌ها و به هیاهوی کلاغ‌ها...
سلام بر پاییز...🍁
سلام بر باران...
سلام بر عشقی که درست در دلِ آرام‌ترین روزهای پاییز اتفاق خواهد افتاد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

من ذوق دارم برای پاییز... ذوق دارم برای غمِ شیرینی که وسط خیابان‌های پاییز گلوی آدمی را می‌گیرد. من ذوق دارم برای عمق نگاه آدم‌ها در پاییز، عمق حرف‌ها، احساسات، رفتارها...
من ذوق دارم برای حال و هوای کافه‌ها در پاییز. من ذوق دارم برای سرمای دل‌انگیزی که آدمی را به سمت آغوش عزیزی هدایت می‌کند.
آدم‌ها در این فصل معصوم می‌شوند و دلشان پناه می‌خواهد. پناهِ روزهای پاییزیِ هم باشیم. امن باشیم برای احساسات هم که آدم‌ها در فصل پاییز در شکننده‌ترین حالات جهانشان قرار دارند.
من ذوق دارم برای پاییز، برای شکننده بودن، بغض کردن، حال و هوای دیگری داشتن و برای هر مسئله‌ی کوچکی گریستن...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

پاییز جانم، خوش بگذری بر ما ... 🍂 🍁

باید یک وقت‌هایی پس از عبور از رنج‌های پیاپی، کاپ قهرمانی‌ات را با خوشحالی بالا بگیری و فریاد بزنی: هرچه که بود گذشت، من قوی تر شدم. باید یک وقت‌هایی دست بعضی دشمنانت را ببوسی که تو را به چنان سختی‌ای انداختند تا متوجه بشوی چنان قدرتی داری!
باید قدردانِ بعضی شکست‌ها باشی، قدردانِ بعضی ضربه‌ها، بد شدن‌ها، بدخواستن‌ها، آسیب‌ها؛ که اگر نبودند، هیچ موفقیت و تغییر بزرگی اتفاق نمی‌افتاد!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

کاش یک قابلیتی بود که می‌شد با آن به محض ملاقات آدم‌ها، موقعیت فعلی جهانشان را فهمید و خیلی توقعات را نداشت و خیلی فکرها را نکرد و خیلی حرف‌ها را نزد و خیلی واکنش‌ها را نداد.
ما چه می‌دانیم پیش‌زمینه‌ی رفتارهای آدم‌ها چیست، چه می‌دانیم آن لحظه در کدامین دریای بحران شناورند، کدامین هیولای اندوه، روان آنان را به اسارت گرفته، کدامین مشکل؟ کدامین محدودیت؟ کدامین زخم؟ کدامین عذاب؟
کاش می‌شد فکر آدم‌ها را خواند، احساسات آدم‌ها را فهمید و باهرکس هم‌راستای تحمل و طاقتی که برایش مانده رفتار کرد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

درود و ارادت؛
از امروز یک چالش برای خودم مقرر کرده‌ام.
برای هر ایده و موضوعی که در هر موقعیتی به ذهنم رسید، در فرصت مناسب که احتمالا با فاصله اتفاق خواهدافتاد؛ هم شعر می‌نویسم، هم متن‌. و شما با تعداد پسند(لایک) و بازنشر و ارسال و تعداد ویو مشخص می‌کنید از نظر مخاطب، در شعرِ آن موضوع موفق‌تر بوده‌ام یا متن و خب، فکر می‌کنم علاوه بر ذهن‌ورزی و دست‌ورزی برای من، برای طرفداران هر دو سبک، راضی‌کننده‌تر باشد. تا یک ماه به همین شیوه پیش می‌رویم تا ببینیم چه می‌شود، بسم‌الله...

من که اینجوری نبودم، کارها کردند تا؛
من شدم این آدمِ لامذهبِ پر مدعا...
خاکی و صادق رفاقت کردم و دورم زدند!
تا توانستند تازاندند این نامردها...
من که اینجوری نبودم، از من این را ساختند
چون مرا صیدی میان دامشان می‌خواستند
این منِ سرکش، منِ طغیان‌گرِ بی اعتنا !
این منِ مغرور و قدرتمند را نشناختند !!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

من اینجوری نبودم! هیچ‌کس اینجوری نبود! همه از یک‌جایی و از یک سری اتفاقات و آدم‌ها به بعد، شدند این! اینی که سطحی قضاوتش می‌کنند و پس از هر امتناع از صمیمی شدنی، متهم می‌شود به غرور و گوشه‌گیری و انس‌ناپذیری! همینی که بارها انس گرفت و اعتماد کرد و صمیمی شد و تعامل داشت و
زخم خورد،
آسیب دید،
پشیمان شد!
ما را نیش زدند، وگرنه هیچ‌کس بدون دلیل به معاشرت‌ها که می‌رسد، خودش را با نگرانی و هراس جمع و جور نمی‌کند، که مبادا از دستش در برود و بخندد و سادگی کند و با آدمِ ناجور طرف شود و محتاط نباشد و مرزهای خودش را باز بگذارد.
گاهی آدم‌ها نه این‌که ترسیده‌باشند، فقط دیگر جایی و جانی برای زخم و زهر و آسیبِ تازه ندارند، همین!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

خدایا، همه چیز را به تو واگذار می‌کنم...
به تو واگذار می‌کنم آنان که مرا در دست‌بسته‌ترین و بی‌دفاع‌ترین حالاتم گیر انداختند و چشمان تو را دور دیدند و تا می‌توانستند آزارم دادند.
آنان که بد گفتند، بد کردند، بد تا کردند و برای من بد خواستند.
آنان که کاری به کارشان نداشتم اما گره در کار و زندگی‌ام انداختند و تو دیدی که می‌توانستم تلافی کنم، اما نخواستم.
به تو واگذار می‌کنم و به زندگی برمی‌گردم
خواستی گذشت کن، خواستی تلافی،
خواستی ببخش، خواستی فقط از دل من در بیاور تمام اندوهی را که ناروا در جهانم کاشتند و ترک‌های عمیقی که روی قلبم گذاشتند.
از اینجا به بعدش با تو. تو بهتر از من صلاح بنده‌های خودت را می‌دانی.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan