همین حوالی اند ؛

شِمرهایی که ستم می کنند ،

حسین هایی که قربانی می شوند ،

و مختارهایی که دیر می رسند ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

شکنجه‌ی روانی‌ات می‌دهند، آرام، آهسته، عمیق... و بعداز آن جوری خونسرد رفتار می‌کنند که تویی که بابت آزارشان صدایت درآمده، بی‌منطق و افراطی و دیوانه به نظر برسی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

«موجودیتم جابه‌جا شده‌است. آنچه از من مانده؛ زنی‌ست که هنگام بیدار شدن می‌ترسد...»
-‏ مارگریت دوراس

نپرسیدید خوبیم یا نه، احوال‌پرسی‌هایتان همه از سر عادت بود... از سر عادت پرسیدید و از سر عادت جواب دادیم اما واقعیت این است که خوب نبودیم! در تک تک لحظاتی که ناچار شدیم با شما تعامل کنیم و لبخند بزنیم و معاشرت کنیم و آرام به‌نظر برسیم... خوب نبودیم و حامل فشارهای فراتر از تحملمان؛ در همان زمان‌هایی که از ما توقع داشتید کاملا متمرکز و عادی رفتار کنیم. ما در مرز فروپاشی یک انسان ایستاده و همچنان داشتیم با لبخند، خودمان را در جبهه‌ی آرام شما نگه می‌داشتیم...
خوب نبودیم، شبیه به نهنگی که باسرعت به سمت ساحل به راه افتاده‌بود و دیگر اهمیتی نداشت چند ماهی در مسیر ساحل به او لبخند می‌زدند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

فهمیده ام که زندگی یعنی بتوانی خودت را سرگرم کنی. سرگرم به کار، به دلخوشی‌ها، به تلاش، به ارتقا، به آدم‌ها و به عشق...
فهمیده‌ام که بهترین حالت زندگی وقتی‌ست که تو آنقدر مشغولی که بیش از حد به موضوعی فکر نمی‌کنی و عمق هیچ چیزی را نمی‌بینی و در سیاهچاله‌ی هیچ اندوهی جا نمی‌مانی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

کجای راه را اشتباه رفتیم که هیچ‌کس پناه ما نشد؟ کجای راه را اشتباه رفتیم که قوی حسابمان کردند و تکیه‌گاه شدیم، سنگ صبور شدیم، پناه شدیم! ما! مایی که خودمان دیوانه‌وار دنبال شانه‌‌های امن و محکمی برای پناه بردن می‌گشتیم!
کجای راه را اشتباه رفتیم که دیگر کسی عاشقانه ما را نگاه نکرد؟ که جهانمان تماما دوام آوردن شد و جنگیدن؟
کجای راه را اشتباه رفتیم که اینگونه محکوم به ادامه شدیم، بدون پناه، بدون دلگرمی، بدون عشق...
اشتباه است محکم بودن، روی پای خود ایستادن، کمک نخواستن؛ به خودت می‌آیی و می‌بینی شده‌ای موجودی به حال خود رها شده که خودش از پسِ خودش و همه چیز بر می‌آید....

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

سعی کن روی پای خودت بایستی! اگر افتادی بدان که در این دنیا هیچکس خم نمی‌شود دست تو را بگیرد بلندت کند؛ سعی کن خودت پا شوی...
- سیمین دانشور‌

خسته بودم از اینکه همیشه متواضعانه رفتار می‌کردم و در ظاهر، نابلد و مظلومِ ماجرا به نظر می‌رسیدم و هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که همه چیز مربوط به من و زیر سر من و متعلق به من باشد.
خسته بودم از اینکه همیشه حتی در نهایت قدرت، مراعات همه را می‌کردم و با همه مهربان بودم و به همه فرصت ابراز وجود می‌دادم و این فروتنی و تواضع، داشت بیشترین ضربه را به من و تلاش‌های من می‌زد...
خسته بودم از احساس‌گناه. از اینکه فکر می‌کردم حتی اگر کسی در جایگاه پایین‌تر از من بود، این منم که باید جوری رفتار کنم و جوری حرف بزنم که احساس کند از من پایین‌تر نیست و بزرگترین آسیب‌ها را هم دقیقا از همین دیدگاه اشتباه می‌خوردم.
دلم می‌خواست خودم را می‌کشیدم کنجی و سرش فریاد می‌زدم که دست بردار! فروتنی و احترامِ بیش از حد، اصلا فضیلت نیست! تو بااین طرز رفتار و گفتارت فقط شبیه به کسی به نظر می‌رسی که جسارتِ کافی برای جایگاه و قدرت و توانایی‌هایِ خودش را ندارد!!!
احساس افتضاحی‌ست اینکه حس کنی کسی از بیرون به تو و دستاوردهای تو نگاه کند و بگوید حیف! اگر من بودم، می‌دانستم چطور به نظر برسم و چطور رفتار کنم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

تو اگر نبودی من با چه کسی اینقدر بی‌پرده و عریان حرف می‌زدم؟ چه کسی ناگفته‌های مرا می‌شنید و چه‌کسی درک می‌کرد که میان آن‌همه عجولانه و بی‌وقفه حرف زدن، دقیقا چه می‌گویم و چه چیزی مرا آنقدر به‌هم ریخته که باید حرف بزنم؟
تو نبودی چه کسی می‌فهمید که من الآن و در این لحظه که احساس ضعف می‌کنم، فقط نیاز دارم شنیده‌شوم؟ نیاز دارم که احساس کنم کسی می‌فهمد چه رنجی می‌کشم، چقدر سختی پشت‌سر گذاشته‌ام و چه راه سختی پیش‌رو دارم...
خدا را شکر که تو را دارم و اگر همه مرا مستحق پناه داده‌شدن ندانستند، تو هنوز هستی و درست مثل یک کودک ۷ ساله‌ی بی‌گناه، مرا دوست داری و به من حق می‌دهی و پناهم می‌شوی...
خدا را شکر که آغوش تو هست، صدای تو هست، سایه‌ی تو هست، حرف‌های تو هست...
من اگر تو را نمی‌شناختم و اگر تو بخش مهمی از جهان من نبودی، چه می‌کردم؟! کجای جهان ایستاده‌بودم و به چه امیدی ادامه داده‌بودم و با چه ذوقی دوام می‌آوردم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

تا وقتی‌که مهربانی و بخشش را فضیلت بدانی، آرامی... تا وقتی‌که در اعتماد کردن به آدم‌ها سخت نگیری و اعتماد کنی...
اوضاع از آن‌جایی بغرنج می‌شود که محافظه‌کار می‌شوی و می‌ترسی محبت کنی و می‌ترسی مهربان باشی و می‌ترسی دل ببندی و می‌ترسی اعتماد کنی.
اوضاع از آنجایی بغرنج می‌شود و تو از آنجایی دیگر از هیچ‌چیز جهان لذت نمی‌بری که پشت هر نیت خوبی، دنبال بدی می‌گردی و پشت هر مهربانیِ کوچکی، دنبال دشمنی... دیگر نمی‌توانی با کوچکترین جزئیات، ذوق کنی و با کمترین توجهی خوشحال شوی. دیگر نمی‌توانی مثل گذشته‌ها رها باشی و آرام بگیری...
حتی اگر اعتمادت را بشکنند و حتی اگر از مهربانی‌ات سوءاستفاده کنند، آرامش بیشتری داری تا وقتی‌که محتاط می‌شوی و همه چیز را از صافیِ محافظه کاری و منطق عبور می‌دهی و مهربانی و دوست‌داشتنِ آدم‌ها برایت سخت می‌شود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

« وسيقضي الله أمراً كنت تحسبه مستحيلا»
"و خدا چیزی را ممکن می‌کند که شما آن را غیرممکن می‌دانستید "

تو سالمی، درست همان‌زمان که سرکش و یاغی و دیوانه خطاب می‌شوی و نقش بازی نمی‌کنی.
تو سالمی درست همان زمان که به توهین و بدرفتاری‌ها واکنش می‌دهی و اعتراض می‌کنی.
تو سالمی درست همان زمان که از هرآن‌چیزی که دلخورت کرده، حرف می‌زنی، بی‌آنکه در نظر بگیری احتمالا زودرنج و حساس یا بی‌ملاحظه خطاب خواهی شد.
تو سالمی و داری راه درستی را می‌روی. خوب می‌کنی که در خودت نمی‌ریزی و خوب می‌کنی که نقاب نمی‌زنی و خوب می‌کنی که خشم و دلخوری و اندوهت را در لحظه ابراز می‌کنی.
اجازه نده با تابوهای اشتباهی مثل "از ادب و فرهنگ به دور است" و *دل نشکن* و "بزرگی و نجابت به خرج بده" به تو احساس شرم و گناه منتقل کنند و تو را وادار کنند علیه خودت تصمیم بگیری و برخلاف سلامت روانت رفتار کنی و هر روزی که می‌گذرد، ناآرام‌تر و لبریزتر و بیمارتر شوی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

در نهایت با کسی می‌مانیم که کنارش حالمان خوب است و احساس آرامش داریم، نه کسی که مدام دلهره‌ داریم و مدام مراقبیم که نکند برود!!!

برای زنده‌ماندن و زندگی کردن، آدم باید وصل باشد؛ به عطری، نگاهی، خاطره‌ای... به قابی، به عکسی، به آدمی، خانه‌ای، اتاقی، پنجره‌ای... آدم باید وصل باشد و با دلبستگیِ قابل چنگ زدنی نسبت داشته‌باشد. آدم باید وصل باشد به ماندن، دل بسته‌بودن، ذوق کردن، آرزو داشتن، متحمل شدن، دوست داشتن...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

زیبا باش و لبخند بزن. به خودت بی‌توجه نباش. دلم می‌خواهد خوشحال باشی. تو هرگز زیباتر از آن شبی نبودی که گفتی خوشحالی...
- آلبر کامو