🔹به مناسبت نمایشگاه کتاب تهران

✨توضیحاتی درباره رمان خواندن و آثار برجسته ادبی که ارزش روانکاوانه هم دارند

°برادران کارامازوف
°جنایت و مکافات
°یادداشت هایی از زیرزمین
°یادداشت هایی از خانه مردگان
°شب‌های روشن
°ابله

در جست‌وجوی زمان از دست رفته

•دمیان
•سیدارتا
•گرگ بیابان

∆مسخ
∆محاکمه

×بیگانه
×طاعون
×سقوط

شنل

^بلندی های بادگیر

®دوست نابغه من

حباب شیشه‌ای

▪️ ۱۰ فیلم اگزیستانسیالیستی برای دانشجویان فلسفه

۱. «برهنه» (Naked) مایک لی، 1993
۲. «آنومالیسا» (Anomalisa) دوک جانسون و چارلی کافمن، 2015
۳. «شما، زنده‌ها» (You, the Living) روی اندرسون، 2007
۴. «توت‌فرنگی‌های وحشی» (Wild Strawberries) اینگمار برگمان، 1957
۵. «نیویورک از جزء به کل» (Synecdoche, New York) چارلی کافمن، 2008
۶. «گل‌های پرپر» (Broken flowers) جیم جارموش، 2005
۷. «درباره‌ی اِشمیت» (About Schmidt) الکساندر پین، 2002
۸. «زندگی شیرین» (La Dolce Vita) فدریکو فلینی، 1960
۹. «بلید رانر» (Blade Runner) ریدلی اسکات، 1982
۱۰. «پرسونا» (Persona) اینگمار برگمان، 1966

@zibaishenasi

🔹طبیعیه که از چنین شخصیت‌هایی نفرت جمعی شدیدی در جامعه ایجاد بشه ولی اینکه خبرنگارانی با کنایه و سرزنش با این افراد مصاحبه می‌کنند خیلی فایده‌ای نداره

💡چون خبرنگار محترم از ساختار شخصیت این نوع اشخاص اطلاعی نداره و فکر می‌کنه آدم معمولی هست و با این پیش فرض داره ازش سوالاتی میپرسه و معلوم نیست میخواد به چی برسه

حالا درباره این مسأله به چند نکته اشاره میکنم:

1⃣ این شخص آزارگر مشکل هوشی داره یا نه ولی با توجه به کارهایی که کرده و خیلی سریع دستگیر نشده بعید می‌دونم مشکل هوشی داشته باشه، این افراد لزوما در هوش فرقی با عموم جامعه ندارند و در بینشون هم کم هوش پیدا میشه هم باهوش، فقط کم هوشا سریع لو میرن و عموما حذف میشن ولی باهوشا ممکنه بتونند تا چند مدت ادامه بدن

2⃣پس چیزی که باعث میشه این افراد خیلی وقتا با موفقیت قتل‌ها و تعرضات جنسی سریالی را ادامه بدن، اکثرا نداشتن اضطراب زیاد و تسلط به کارشون هست، یک آدم نسبتا سالم بخواد یک کار خلاف انجام بده سوپرایگوش چنان فشار و اضطراب وارد می‌کنه که فرد خودش را لو میده 

3⃣در اکثر چنین شخصیت هایی یک تمایل خام و بچگانه برای نگه داشتن آبجکت (کسی که دوستش داریم) وجود داره و ممکنه بخواد با زندانی کردن و یا کشتن و نگهداری جسد،  آبجکت را ماندگار کنه، برای درک بهتر این مسأله سریال دامر و دز را میتونید تماشا کنید، ( اکثر سایکوپات ها این مسأله صدق می‌کنه)

4⃣نکته بعدی اینه که اکثر این افراد قربانیان تجاوز و تعرض جنسی هستند و قبل از اقدام بارها و بارها با این مسأله درگیری ذهنی داشتند و فانتزی‌هایی را پرورش میدادند و وقتی شرایط مهیا شد شروع به عملی سازی می‌کنند

5⃣اکثر قربانیان این افراد، پسر بچه هایی که در محله های فقیر نشین بازی می‌کردند بوده که با یونیفرم شهرداری(شبیه لباس پلیس) اعتماد بچه ها را جلب میکرده و سوار موتور می‌کرده و سمت خونش میبرده، در سریالی که بر اساس واقعیت هم ساخته متوجه میشید که این افراد از این شگردها زیاد استفاده میکنند، پس حواستون باشه که با بچه هاتون این مسایل را مدام در قالب بازی تمرین کنید

6⃣اکثریت این افراد خطرناک مرد هستند(شما بخونید ۹۹ درصد) پس در انتخاب سرویس مدارس و مربی و معلم حواستون به این مسأله باشه، در اکثریت مواقع در این زمینه ها خانمها قابل اعتماد تر هستند، پس به مردان خیلی چرب زبان و کسانی که رفتارهای خام و عجیبی دارند دیرتر اعتماد کنید و اگر لازمه بدون خجالت تحقیق کنید

7⃣این شخص مثل بیجه و متجاوزین دیگر حداقل یکبار دستگیر شده و بدون هیچ نظارت و کنترلی آزاد و در شهر رهاسازی شده و این دفعه با شدت بیشتری کارهاش را پیش برده، طبیعتاً وقتی کسی به کودکی تجاوز می‌کند به لحاظ شخصیت شناسی انسان بسیار خطرناک و ترسناکی هست و نباید همینطوری آزاد و بدون نظارت زندگی کند 

8⃣متاسفانه سیستم قضایی ایران در این زمینه یک شکاف جدی داره که تا زمانی که ثابت نشه تجاوز عمیقی صورت نگرفته، مجازات جدی نداره و راحت از آن عبور می‌کنند یعنی اگر یک پدوفیلی به اَشکال متنوع به کودکی تعرض کند ولی کارِ اصلی را انجام ندهد مجازات جدی براش در نظر نمیگیرن چون مهم فقط تجاوز و اثبات آن هست که اثبات آن هم بسیار کار سختی هست 


🔹پس وقتی قانون نقص داره و حمایت خوبی در این زمینه وجود نداره لطفا بچه هاتون را همینطوری رها نکنید، بخصوص از پسر بچه ها هم مراقبت جدی داشته باشید چون هم بخاطر باورهای اشتباه حساسیت زیادی روشون نیست و راحتتر تو تله میفتند و هم اینکه آسیب تعرض و تجاوز در پسرها شدیدتر هست، در هر دو جنس وحشتناک هست ولی پسرها چند درجه بیشتر آسیب میبنند چون جدا از ترومای اصلی حتی هویت جنسیشون هم زیر سوال می‌ره

در پست قبلی اشاره کردم که کودکان در مقابل یونیفرم و لباس پلیس به شدت فرمانبردار و حرف گوش کن میشن(تا حد زیادی والدین مسئول این وضعیت هستند)، یعنی ترکیب عشق و علاقه شون به قدرت پلیس و تصویر آرمانی که ازشون دارند، جرات مخالفت و مقاومتشون را خیلی کم می‌کنه(این شخص هم احتمالا بخاطر مشابهت لباس شهرداری با پلیس و برای اینکه به دردسر هم نیفته از یونیفرم شهرداری استفاده کرده) تصویر متجاوز

🔹الان که داشتم فکر میکردم دیدم آدم بزرگا هم اکثرا وضعیت مشابهی دارند، یعنی اگر یک نفر با یک بی‌سیم و لباس فرم جلوشونو بگیره بعضا هر نوع فرمانی را ممکنه بپذیرن

🔹جدا از دلایلی که یاد نگرفتیم کارت و نشان پلیس‌ها را ازشون بخواییم، این نکته هم مهمه که آدمها در مقابل یک فیگور قدرتمند که پشتش به یک قدرت دولتی و نظامی گرمه، یهو ناهشیار به ورژن ترسیده و ضعیف و بچگانه خودشون تغییر وضعیت میدن و در شرایط آسیب پذیری میفتن

پس مهمه که همگام با کودکان، خودمون هم باهاشون تمرین نقش داشته باشیم و به حقوق شهروندیمون آگاهی بیشتری داشته باشی

پ.ن: برای مجبور کردن کودکان به اطاعت و انجام کار، آنها را از اشخاصی مثل دکتر و پلیس و نمکی و دزد و ... نترسونید، چون ممکنه در موقعیت‌هایی که نیاز به قاطعیت و اقدام مناسب داره خشکشون بزنه و از وحشت گیر افتادن توسط یک موجود قوی که هیچ شانسی برای خلاصی نیست، کاری نکنند و تبدیل به طعمه آماده بشن

پ.ن۲: به همین منوال، نباید بچه‌ها را بیش از حد به سمت ادب و مراعات و احترام در برابر معلم و بزرگ‌ترها هل داد؛ چون این خطر وجود دارد که اگر بزرگ‌تری کودکی را آزار داد، کودک از ترس اینکه نکند خودش کار بدی کرده، یا تقصیر خودش بوده، یا حتی در شرایط وخیم‌تر، به خودش شک کند (مثل این سریال)، سکوت کند و اصلاً ماجرا را بازگو نکند.

📖 به مناسبت نمایشگاه کتاب چند عنوان تقریبا غیر‌تخصصی(قابل مطالعه برای غیر متخصصین) برای علاقه مندان به روانشناسی معرفی میکنم:

📚📚📚

•101 مکانیسم دفاعی(انتشارات رشد)
•دروغ‌هایی که به خودمان می‌گوییم
•سبک ها و مهارت‌های ارتباطی
•از خط تا مثلث تعارض
•تمدن و ملالت های آن
•چگونه رنج بکشیم
•ژن تاریخ خودمانی
•چرا آن کار را کردم
•من به روایت من
•تفکر سریع و کند
•برف در تابستان
•رودخانه آگاهی
•انسان خردمند
•ذهن بیمار


•شرم کاوی
•مغاک جنون
•جنون شهرت
•قهوه با فروید
•داشتن یا بودن
•پیش از آنکه بدانی
•چگونه تصمیم میگیریم
•دروغ سرآمد تمام بدی‌ها
•درس‌های فروید برای زندگی
•مشکل همیشه افسردگی نیست
•چگونه رواندرمان‌گر انتخاب کنیم
•چرا اشتباهاتمان را تکرار می‌کنیم؟
•در جستجوی کودک فراموش شده
•کتابهای قدم اول انتشارات پردیس دانش

📚📚📚


☕️پ.ن:با یکی،دو تا بن کتاب دانشجویی و از طریق نمایشگاه مجازی هم میتونید چند تا کتاب خوب تهیه کنید، ارسالش هم رایگانه

☑@NeoRavankavi

🚬درباره سیگار کشیدن

🔹متأسفانه از نظر تکاملی، انسان‌ها نمی‌توانند به‌راحتی به عواقب بلندمدت عادت‌های مضر توجه کنند و مثلاً مصرف غذاهای چرب، پرنمک یا دخانیات را کنترل کنند. یکی از دلایلش این است که این عادت‌های مضر پدیده‌های نسبتاً جدیدی هستند و انسان مدرن به‌سرعت به حجم عظیمی از منابع نمک، چربی و شیرینی دسترسی پیدا کرده، بدون آنکه فرصتی برای سازگاری تکاملی داشته باشد.

🔹همان‌طور که در جوک‌ها با فاسد شدن سَم شوخی می‌کنند، می‌شود به «سیگارِ خوب» هم نگاهی انداخت. یکی از حالت‌های شایع سیگاری شدن این است که فرد در ابتدا یکی‌دو نخ سیگار گران‌قیمت و خاص مثل مارلبورو یا سناتور می‌خرد و در کافه، همراه با قهوه و دوستانش دود می‌کند. در اینجا یک پیام مثبت به ذهن داده می‌شود: «سیگارِ خوب». ذهن ما چیزهای مثبت را بهتر درک می‌کند و جذبشان می‌شود، پس در ترکیب «سیگارِ خوب»، وزن مثبت‌ها بیشتر است و جنبه‌های منفی سیگار کمتر دیده می‌شود.(نمی‌بینی سیگارِ خوبیه پس جای اعتراض نیست، حیفه)

🔹نکته دیگر این است که خود سیگار چندان جذاب نیست، اما چیزهایی که همراه آن هستند، جذابش می‌کنند: نحوه نگه داشتن سیگار بین انگشتان، ژست گرفتن، دود کردن و فضای مه‌آلودی که ایجاد می‌شود. همچنین، علاقه تکاملی انسان به آتش و دود، همراه با اثر محرک نیکوتین، تأثیر خود را می‌گذارد و در ذهن فرد یک حس خوب از کلیت سیگار کشیدن شکل می‌گیرد.

🔹علاوه بر این، حس استقلال، بزرگ شدن، دهن‌کجی به بزرگترهایی که بی‌منطق با خوشی‌های جوانان مخالفت می‌کنند، لذت قانون‌شکنی پنهانی و احساس پذیرفته‌شدن در جمع، از عوامل تقویت‌کننده این گرایش هستند. در واقع، بسیاری از اوقات افراد حال‌وهوای همراهی با دوستان را دوست دارند؛ مثلاً وقتی دو نفر به بهانه سیگار کنار هم می‌نشینند و در فضایی آرام، حس نزدیکی و صمیمیت را تجربه می‌کنند.

🔹حالا اگر سیگار کشیدن بتواند اضطراب فرد را کاهش دهد، خطر وابستگی جدی می‌شود. با تکرار این رفتار، احتمالاً در مواقع اضطراب یا بی‌قراری به سیگار پناه می‌برد و به‌مرور، با افزایش نیاز، مجبور می‌شود به جای مارلبورو، به سیگارهای ارزان‌تری مثل اونیکس یا بهمن روی آورد.

همان‌طور که دیدیم، سیگار به‌خودی‌خود چیزی جز بیماری، بوی بد، آسیب جسمی و وابستگی ندارد، اما بسیاری از نوجوانان و جوانان به‌خاطر حس خوبی که اطراف آن وجود دارد جذبش می‌شوند. مثلاً در مورد بسیاری از دختران سیگاری، شایع است ابتدای مصرف به سراغ سیگارهای طعم‌دار مثل «شافل» با بسته‌بندی‌های جذاب می‌روند تا راحت‌تر ذهن خود را فریب دهند و احساس گناه طبیعی را خفه کنند.

✨پس حواسمان باشد که بخاطر جذابیت‌های جانبی که می‌شود با جایگزین‌های بهتری هم تجربه کرد، آغوشمان را به اعتیاد و وابستگی و آسیب باز نکنیم، چون چنین مسائلی ممکن است درباره گل و الکل و چیپس و تنقلات آسیب‌زا و ... دیگر هم اتفاق بیفتد( یعنی احتمالا اگر سٓمی را با بسته بندی جذاب به بازار روانه کنند شاید آمار خودکشی‌ها چند برابر شود)

✍: طاهر علیزاده

@NeoRavankavi

🕸درباره غیبت کردن


دکتر طهماسب یک کتاب کوچک درباره حرف مفت یا چرندیات bullshit معرفی کرد، داشتم مطالعه میکردم و دوست داشتم کلیات آن را باهاتون به اشتراک بذارم، مثلا این توییت را دیدم حس کردم این توییت مصداق حرف مفته:

پرسید: اعتیاد به پو.رن آسیب‌رسان‌تر است یا اعتیاد به غیبت؟!

گفتم: مطمئنا غیبت، غیبت خودارضایی با روان دیگریست و پو.رن خودارضایی با تن خویشتن




از اونجایی که بعضی از پیامهای افراد معروف ممکمه تاثیرات بدی داشته باشه (مثل این پیام از یک روانپزشک معروف) بهتره به چند نکته مهم توجه کنیم


🔹منظور از اینکه غیبت، خودارضایی با روان دیگریست را متوجه نمیشم حتی پورن، خودارضایی با تن خویش را هم خوب متوجه نشدم چون پورن با خودارضایی متفاوت هست

🔹اینکه شدت اعتیاد به غیبت از پورن بیشتر هست یک ادعایی هست که قابل بررسی هست، اصلا آیا غیبت کردن اعتیاد آور هست؟ بعید میدونم

🔅در فرهنگ ما که نسبت به جاهای دیگر دنیا تعارف و روداری افراطی بیشتر هست و احتمالا میزان قاطعیت در روابط بین فردی کمتر می‌شود قابل درک هم هست که آدما بعضاً پشت سر هم صحبت کنند.

🔹آیا پرخاش و حسادت را میشه مستقیم به خود طرف ابراز کرد؟ پرخاش را ابراز کنیم ممکن رابطه خراب بشه و در چشم دیگران بد به نظر برسیم، حسادت هم از اون سخت‌تر حتی اعتراف کردن آن در خلوت خودمان هم عذاب آور هست چه برسد ابراز مستقیم به خود فرد

🔹از طرف دیگه ما انسان‌ها به شکل تکاملی موجودات گروهی بودیم و هستیم و برای اینکه از گروه طرد نشویم همیشه مجبور بوده‌ایم تا حدودی صداقت کاملی نداشته باشیم، احساساتمان را سرکوب کنیم و بعضا به روشهای غیر مستقیمی این احساسات را ابراز کنیم

پس لزوما غییت چیز تماماً بدی هست؟ و هیچ کارکردی برای انسان ها نداشته؟ قطعا که داشته ما وقتی متوجه بشیم که تحت نظارت آشکار و پنهانی گروه هستیم با دقت بیشتری مراقب اعمالمون میشیم، سعی میکنیم شبیه اونی که داره ازش بدگویی میشه نشیم و بیشتر مراعات کنیم

🔹اگر دقت کنید امروزه هم نگرانی جدی از قضاوت دیگران یا به اصطلاح «حرف مردم» مربوط به همین مساله هست، خیلی از مردم و بلاگرها دارند داد میزنند که گور پدر حرف مردم و نظر دیگران چه اهمیتی داره؟ ولی متاسفانه یا خوشبختانه سیستم مغزی انسان ها اونقدر قدیمی و قوی هست که این حرفها براش چیزی شبیه به جوکه و اتفاقا هرکسی بیشتر درباره بی اهمیتی حرف مردم درگیری داره احتمالا از درون بیشتر به قضاوت دیگران حساسیت داره و اگر این مسأله اختلالی در زندگی اش به وجود آورده بهتره در اتاق درمان بررسی بشه

🔹احتمالا جنبه دیگر تکاملی غیبت هم حس نزدیکی و اتحاد با دوستان در مقابل دیگران بد و آسیب‌رسان هست و باعث کاهش اضطراب و افزایش حس مثبت به خود و خودی‌ها هم می‌شود

🔹حالا اینها را برای این گفتم که بگم هر پدیده انسانی لزوما چیز تماماً بد و قبیحی نیست، همانطور که گفتیم دروغ هم شرایط خودش را داره و قابل بررسی هست، غیبت هم همینطور، چون اگر اینها را پدیده‌های کاملآ بد و منفی در نظر بگیریم بعد از انجامشان حس خیلی بدی به خودمان میگیریم چون فکر می‌کنیم نباید اصلا غیبت کنیم یا دروغ بگوییم و اگر این رعایت نکنیم آدم بدی هستیم یا در حال انجام عمل کثیف خودارضایی با روان دیگران هستیم

به جای اینها میشه:

🔹تلاش کنیم که به احساساتمان در روابط بیشتر توجه کنیم، آنها را انکار نکنیم و از این احساسات به شکل سالمتری برای تنظیم روابط استفاده کنیم و تا حد امکان تعارفات غیر ضرروی را کنار بگذاریم و به جای عملی کردن سریع احساسات منفی، درباره آنها با دوستان نزدیک یا در دفترچه شخصی صحبت کنیم و حواسمون باشه این میل به تخریب و حمله و آسیب به دیگران ختم نشه

هر چند به همه این تفاسیر باز هم امکان نداره میل به غیبت را کاملا کنار بگذاریم فقط میتوانیم آن را به شکل سالمتری مدیریت کنیم

در سیستم آموزشی و تربیتی ایران جدا از آسیب و شکنجه‌ای که بچه های غیر‌زرنگ و معمولی و ضعیف تجربه می‌کنند، درسخوان ها هم به شکل دیگری در معرض آسیب جدی هستند


🔹به شکل جالبی بعضی از بچه‌هایی که در ابتدا خیلی درسخون نبودند و متوسط بودند و اهل شلوغ کردن و تفریح و بازی بودند بعد از یک سنی که بازیهایشان را کردند و علایق و راهشون را بهتر شناختند، موفقتر می‌شوند و عملکرد بهتری را تجربه می‌کنند، چون هم ناکامی و کامل نبودن را بهتر مدیریت می‌کنند(باهاش آشنا هستند و از آن وحشت ندارند) هم لزوما برای ستاره شدن و درخشیدن درس نمیخوانند

🔹ولی بچه‌ هایی که با وابستگی به تایید و تشویق و پاداش والدین از همان اول با شدت بیشتری درس می‌خوانند در معرض این هستند که وسط راه خسته شوند یا با اولین ناکامی‌ها تصویرشان از خودشان دچار آسیب و شکستگی شود و عزت نفسشان خدشه دار شود یا هم، بازی و تفریحی که در بچگی تجربه نکردند را در زمان نامناسبی شروع کنند، این کودکان همیشه اضطراب از دست دادن جایگاه خود را دارند و تصور می‌کنند عادی بودن یعنی بد بودن و متاسفانه ارزش‌شان به نمونه بودن و شاگرد اول بودن وابسته هست که با هر اُفتی ممکن هست عزت نفسشان تَرک بخورد

هر چند خیلی از بچه درسخون ها هم تا آخر خوب ادامه می‌دهند و به نتایج عالی دست پیدا می‌کنند که احتمالا دلیلش این هست که در مدرسه و خانواده فضا برای اشتباه کردن و معمولی دیده شدن و اول نبودن فراهم بوده و درس را برای خود درس و یادگیری و تعامل با دیگران میخونند نه صرفا برای ستاره شدن و فقط در این صورت هست که در مواقع اشتباه و ناکامی کودک می‌تواند بدون حمله به خود و احساس دردناک بی‌ارزشی دوباره خودش را سرپا کند و راه را ادامه دهد

✨پس حواسمان باشد به عنوان والد و معلم به بچه‌های زرنگ و باهوش برای شاگرد اول شدن تایید و تشویق زیادی ندهیم و فقط تلاش و پیشرفت و آموزش و ارتباط صحیحش را تایید کنیم

✨اصلا سیستم شاگرد چندم بودن را لغو کنیم و اینکه کسی نفر چندم هست معنی نداشته باشد(بچه تصور می‌کند شاگرد دوم یعنی نفر دوم ارزشمند و نفر بیستم یعنی بیستمین بچه ارزشمند کلاس)

‌کودک کم کم نسخه‌ای از ما بزرگترها را به درون خودش می‌برد و با آن خودش را کنترل و تربیت می‌کند، هر طوری باشیم و با کودک رفتار کنیم همان (حتی بسیار سخت‌گیرتر) از از آن را درونی خواهد کرد و بعد از آن با خودش رفتار خواهد کرد، پس حواسمان باشد چه نسخه‌ای از خودمان را به کودک میدهیم

🔹یکی از عواقب دخالت و کنترل زیاد فرزندان در درس و انجام کارها این هست که، بچه ها یاد می‌گیرند تا وقتی فشار و سرزنش جدی وجود نداره می‌تونند اون کار را انجام ندهند و وقت کشی کنند و در واقع انجام خودجوش کارها از بین می‌رود

🔹فردا ساعت 18 یک لایو اینستاگرامی درباره امکان درمان اختلالات شخصیت دارم

برای اینکه بدونیم چه اختلالاتی با چه شرایطی چقدر شانس درمان شدن دارند می‌تونه مفید باشه


اگر دوست داشتید تو این پیج میتونید شرکت کنید 👇

@Dr.taheralizadeh

در والدگری این نکته را می‌تونیم به عنوان یک اصل در نظر داشته باشیم

🔹ایده آل‌ترین حالت ممکن در فرزند پروری این هست که بچه‌ها مشغولیت واقعی و ذهنی نسبت به وضعیت پدر و مادرشون نداشته باشند و فقط بودن و حمایتشون را حس کنند،برای درک بهتر میتونیم از مثال نفس کشیدن استفاده کنیم

با وجود اینکه وجود اکسیژن و تنفس از مهمترین نیازها هست ولی اصولا نباید شرایط جوری باشه که کسی نگران هوای تنفسش باشه، هوای خوب باید همیشه در جریان باشه و بدون اینکه توجهمون بهش جلب بشه ازش استفاده کنیم

🔹پس کودکانی که درگیر دعواها، مشکلات، بدهکاری ها، مشکلات معیشت و مسکن و بیماری و بیکاری و ورشکستگی و فقر میشوند علاوه بر اینکه نمیتوانند خوب نفس بکشند باید مدام مراقب و نگران این هوا باشند و فرصت لازم را برای رشد و بازی و تحول سالم را از دست میدهند

پس با این فرمول:


✓با آنها درد دل نکنید
✓جلوی آنها دعوا نکنید
✓مشکلات مالی را تا حد توان از بچه ها پنهان کنید
✓جلوی آنها درباره مشکلات مالی و مسکن صحبت نکنید
✓جلوی آنها درباره خطر جنگ و تحریم و اوضاع وحشتناک کشور بحث نکنید


🔹همانطور که بدن نوزاد تا زمان سفت شدن استخوان‌ها ضعیف هست و آماده تحمل فشار فیزیکی زیادی نیست، روان آنها هم تا چندین سال آسیب‌پذیر و شکننده هست و نباید آنها را در معرض استرس‌ها و فشارهای شدید بزرگسالی قرار داد


پ.ن: حواسمون باشه که هیچ کس در این زمینه نمیتونه کامل عمل کنه و از اینکه والد کاملی نبودید خودتون را سرزنش نکنید، فقط این مسأله را به عنوان یک اصل قرار بدیم و سعی کنیم تلاشمون در این راستا باشه

این چند روز وضعیت عجیبی اتفاق افتاده و تو فضای مجازی مثل توییتر همه افتادن به جون هم و درباره این اتفاقات دارند دعوا میکنند

✓ماجرای تعرض یا تجاوز ورزشکاران به یک دختر کره ای
✓حاشیه های آیسان اسلامی
✓قتل وحشتناک الهه حسینی نژاد

به نظرم اگر بیش از حد دچار احساسات شدید شویم نمیتوانیم خوب از خودمان و عزیزانمان مراقبت کنیم

در ادامه به چند نکته مهم اشاره خواهم کرد

🔹درباره قتل مرحوم الهه حسین نژاد

1⃣احتمالا دلیل قتل،تداعی حس تحقیر و شرم در قاتل بوده هر چند این به معنی مقصر بودن مقتول نیست، هر آدم بدحالی ممکنه یک یا چند هسته حقارت داشته باشه و حتی گاهی یک حرف ظاهراً بیربط (از نگاه ما) هم می‌تونه اون را فعال کنه

2⃣حس تحقیر در مردان یکی از دردناکترین و تحمل نشدنی ترین احساسات است که در موارد خیلی زیادی باعث ایجاد قتل می‌شود

3⃣ سریال اشاره شده فارگو هست

#الهه_حسین‌نژاد

🔹یکی از دلایل اینکه از داشتن اضطراب شرم یا اضطراب میگیریم اینه که بجای تلاش برای فهمیدنِ خود، با سرزنش دنبال علت های بزرگ در دنیای بیرون میگردیم(چته عروسیته)


🔅علتِ اضطراب را باید در درون جُست، اضطراب‌ها عمدتا دلایل مبهم و نسبتاً نامشخصی دارند و برای تشخیصش باید دقت و تلاش زیادی داشت و این فرق بین ترس و اضطراب هست، یعنی اضطراب منبع درونی و مبهمی داره و ترس منبع بیرونی و مشخص

🔆اضطراب هم یا بخاطر احساسی ناخوشایند فعال میشه، مثل اینکه وای داری از کسی که عزیزت هست عصبانی میشی و خطر آسیب به او و رابطه زیاده و سریع این خشم را خاموش کن


🔅یا هم بخاطر فکر و تصویرپردازی هست که ذهنمان باورش میکنه و اضطراب زیادی تولید می‌کنه، مثلا امتحان را خوب نخوندم، پس میفتم، پس آدم بی ارزشی میشم، مشروط میشم، اخراج میشم، بدبخت میشم و.... همه اینها را ذهن باور میکنه و آن را واقعیت در نظر می‌گیره و چنان میترسه که انگار بدبخت و هیچ شده


🔹حالا چون اینا خیلی سریع و عمدتاً ناهشیار اتفاق می‌افتند نمیتوینم خیلی واضح بررسی و تفکیک کنیم و فقط علایم اضطراب را تجربه می‌کنیم و مثل یک والد شروع به سرزنشِ داشتنِ اضطراب می‌کنیم

#طاهر_علیزاده

❌متاسفانه لزوماً نه

🔅چون اگر میل به انتخاب آدم اشتباه در درون متوقف نشه حتی با بیرون رفتن یکی، همان الگو را با آدم‌های مشابه دیگر تکرار خواهیم کرد

اگر این الگوها و میل به انتخاب آدم اشتباه در درون شناسایی و مقابله نشه مدام درگیر تکرار خواهیم شد