ما مردمان خاور میانه ایم...
بعضی هایمان در جنگ كشته می شویم،
بعضی در زندان...
بعضی هایمان در جاده می میریم،
بعضی در دریا،
حتی بلندترین كوه ها هم...
انتقام تنهایی شان را از ما می گیرند،
چرا كه ما شغل مان "مُردن" است.
بعضی هایمان در جنگ كشته می شویم،
بعضی در زندان...
بعضی هایمان در جاده می میریم،
بعضی در دریا،
حتی بلندترین كوه ها هم...
انتقام تنهایی شان را از ما می گیرند،
چرا كه ما شغل مان "مُردن" است.
Radiation injury
آماده سازی اورژانس
📚رفرانس: کتاب تینتینالی ویرایش نهم
امیدوارم که هیچ وقت لازم نباشه🙏🏼
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
آماده سازی اورژانس
📚رفرانس: کتاب تینتینالی ویرایش نهم
امیدوارم که هیچ وقت لازم نباشه🙏🏼
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
💢مراحل ضد عفونی بیمار در آسیب های ناشی از تشعشعات رادیواکتیو
📚رفرانس: کتاب تینتینالی ویرایش نهم
امیدوارم که هیچ وقت لازم نباشه🙏🏼
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
📚رفرانس: کتاب تینتینالی ویرایش نهم
امیدوارم که هیچ وقت لازم نباشه🙏🏼
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
فردا ساعت ۲۲ از اپلیکیشن پزشک‌هاب
شرکت در این کلاس🆓است
💢کاری که از دستم در این شرایط بر‌می‌آید🌱
به فکر هم باشیم🙏🏼
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
شرکت در این کلاس🆓است
💢کاری که از دستم در این شرایط بر‌می‌آید🌱
به فکر هم باشیم🙏🏼
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
Forwarded from دکتر نیما شهریارپور
دکتر نیما شهریارپور
💢کاری که از دستم در این شرایط برمیاد🌱 کنار هم باشیم🙏🏼 http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
با پوزش از همکاران عزیز با توجه به شرایط، کلاس امشب به روز دیگری موکول خواهد شد🌱
کنار هم باشیم🙏🏼
کنار هم باشیم🙏🏼
درمان آلودگی انواع تشتعات رادیواکتیو
هرچند هنوز صحتی از درز تشعشعات رادیواکتیو وجود ندارد و امیدوارم لازم هم نباشه😔
📚رفرانس: کتاب تینتینالی ویرایش نهم
تشعشعات رادیوالکتیو: شامل ید، پلوتونیوم، تریتیوم، سزیوم و اورانیوم می باشد
💢درمان آلودگی تشعشات رادیواکتیو اورانیوم:
بیکربنات و آلکالییزه کردن ادرار
بصورت ۲ آمپول بیکربنات در یک لیتر نرمال سالین با سرعت ۱۲۵ سی‌سی در ساعت
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
هرچند هنوز صحتی از درز تشعشعات رادیواکتیو وجود ندارد و امیدوارم لازم هم نباشه😔
📚رفرانس: کتاب تینتینالی ویرایش نهم
تشعشعات رادیوالکتیو: شامل ید، پلوتونیوم، تریتیوم، سزیوم و اورانیوم می باشد
💢درمان آلودگی تشعشات رادیواکتیو اورانیوم:
بیکربنات و آلکالییزه کردن ادرار
بصورت ۲ آمپول بیکربنات در یک لیتر نرمال سالین با سرعت ۱۲۵ سی‌سی در ساعت
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
🔸این جنگ ابعاد جدیدی رو برام روشن کرد و سوالات جدی تری تو ذهنم نقش بست
🔸جنگ روند دموکراسی خواهی و فعالیت های مدنی خشونت پرهیز را کُندارد و یا متوقف میکند
🔸️سه گانه جنگ طلبان و جنگ دوستان _ جنگ پرهیزان _ نظاره گران، قابل بررسی و تحلیل است
🔸️تند روهای داخلی باید فهمیده باشند عیارشان چقدر بوده و اپوزیسیون خارجی هم امتحانش را پس داده است
🔸️دموکراسی خواهی یک روند است و یک شبه ساری نمی‌شود، مسیرش هم از داخل کشور می‌گذرد
🔸️حاکمیت بسته‌تر می‌شود یا به سمت خواسته های مدنی می چرخد را زمان مشخص میکند...
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
🔸جنگ روند دموکراسی خواهی و فعالیت های مدنی خشونت پرهیز را کُندارد و یا متوقف میکند
🔸️سه گانه جنگ طلبان و جنگ دوستان _ جنگ پرهیزان _ نظاره گران، قابل بررسی و تحلیل است
🔸️تند روهای داخلی باید فهمیده باشند عیارشان چقدر بوده و اپوزیسیون خارجی هم امتحانش را پس داده است
🔸️دموکراسی خواهی یک روند است و یک شبه ساری نمی‌شود، مسیرش هم از داخل کشور می‌گذرد
🔸️حاکمیت بسته‌تر می‌شود یا به سمت خواسته های مدنی می چرخد را زمان مشخص میکند...
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
Forwarded from حسین باستانی Hossein Bastani
🔻تبعات ذهنیت «سرنگونی آسان»
مدتی پس از جنبش ۱۴۰۱، مقاله «ذهنیت سرنگونی آسان» به بررسی تبعات «ساده گرفتن» شدید سازوکار تغییر حکومت در میان فعالان ایرانی پرداخت: از جمله اینکه قدرت‌های جهانی، تدریجا دورنمای تغییر رژیم در ایران را جدی نمی‌گیرند و «معامله با قدرت مستقر» در «پرونده‌های راهبردی» را ترجیح می‌دهند.
بدون آنکه قصد هیچ‌گونه تحلیل وقایع جاری را داشته باشیم، اجازه می‌خواهم صرفا بخش‌هایی از آن مقاله قدیمی را یادآوری کنم. متنی که هرچند در زمان انتشار، از سوی بسیاری از عزیزان -که کار حکومت را تمام شده می‌دانستند- بدبینانه تلقی شد، ولی شاید بازخوانی آن، بی‌فایده نباشد:
- اگر اپوزیسیون هر از گاه، به دنبال اعتراضات خیابانی شعار سرنگونی سریع بدهد و سپس برای تکرار همان شعار انتظار دور بعدی اعتراضات را بکشد، سرانجام در معرض حسابرسی سخت افکار عمومی قرار خواهد گرفت... تکرار مکرر و بدون پشتوانه این شعارها باعث خواهد شد تا اپوزیسیون در داخل و خارج کشور جدی گرفته نشود. تا آنجا که هم لایه‌هایی محتاط –ولو ناراضی- از اجتماع و هم جامعه بین‌المللی، تا اطلاع ثانوی منفعت خود را در «معامله» با قدرت مستقر ببینند.
- اگر جریاناتی سیاسی مکررا هر تحول سیاسی کشور، و از جمله ناکامی‌های خود را، را یک گام نزدیک تر شدن به سرنگونی بدانند -آن هم با استدلال‌هایی در این حد که رژیم هر کار بکند به ضررش است- یعنی از اساس ضعیف بودن یا نبودن اپوزیسیون را مهم نمی‌دانند؛ چون لابد معتقدند در هر حال، به طور خودکار نتیجه یکی خواهد بود.
- در چارچوب ذهنیت سرنگونی سریع، غیرمنتظره نیست که بخش بزرگی از بحث های نظری در مورد تحولات ایران صرف توجیه بضاعت یا وضع موجود اپوزیسیون شده: مثلا با تجلیل بیش از حد از جنبش‌های «بی سر» یا محتوم فرض کردن سقوط دیکتاتورها. یا با امیدآفرینی اغراق‌آمیز به عواملی از قبیل فروپاشی از درون، نافرمانی نظامیان، تحولات غیرمنتظره یا فشار خارجی.
- مطابق تجربیات تاریخی، حتی اگر انقلاب بدون «رهبر» ممکن باشد، تصور پیروزی یک انقلاب بدون «تشکیلات رهبری کننده» دشوار است. حتی اگر نظام های خودکامه در مقیاس تاریخی ناپایدار باشند، می‌توانند در مقیاس زندگی انسانی زیاد عمر کنند. حتی اگر فروپاشی از درون غیرممکن نباشد، امید بستن به آن ممکن است به انفعال نامحدود بینجامد. حتی اگر شکاف‌هایی در نیروهای مسلح وجود داشته باشد، تاکنون این ذهنیت که فرضا سپاه ممکن است جمهوری اسلامی را سرنگون کند مبنایی جز اخبار جعلی نداشته. حتی اگر امکان متضرر شدن حاکمان از تحولات غیرمنتظره وجود داشته باشد، تضمینی نیست که این تحولات لزوما به ضرر آنها اتفاق بیفتند.
- حتی با وجود اینکه تاثیر فشار خارجی در تضعیف حکومت‌ها قابل انکار نیست، نمونه‌های بی‌شماری از معاملات پشت‌پرده دولتمردان غربی با تهران وجود دارند؛ دولتمردانی که همواره محتمل است به امید توافق در یک پرونده راهبردی، یا برای آزادی ولو یکی از اتباع‌شان در ایران، امتیازات غیرمنتظره بدهند.
- ساده گرفتن سرنگونی، لاجرم درگیری بین مخالفان حکومت را نیز وارد فضایی متفاوت میکند. چون طبیعتا نیروهایی که براندازی را فرایندی درازمدت و نیازمند سازماندهی و مشارکت گسترده بدانند، با فعالانی که براندازی را در کوتاه مدت در دسترس تصور کنند، رفتار متفاوتی دارند. در حالت اول، قاعدتا خود را بیشتر نیازمند برنامه‌ریزی تشکیلاتی و تعامل درازمدت با دیگر جریان‌ها می‌بینند. در حالت دوم اما، از آنجایی که سقوط نظام را قریب‌الوقوع می‌دانند، بیشتر نگران «سهم‌خواهی» جریان‌های رقیب در فردای براندازی خواهند بود.
- فرض اخیر، می‌تواند تفسیری خاص از عملگرایی را در اپوزیسیون جا بیندازد که خروجی آن، مثلا نه همکاری گسترده تر برای مقابله -بسیار دشوار- با حکومت، که استفاده از «هر» روش ممکن برای مقابله -به‌مراتب آسان‌تر- با یکدیگر باشد... درواقع به طور اجتناب‌ناپذیر، حجمی غیرطبیعی از مجادلات سیاسی اپوزیسیون متوجه کلیات و جزئیات حکومت جایگزین می‌شود که انگار چیزی به استقرار آن نمانده است.
متن کامل مقاله ذهنیت سرنگونی آسان» در لینک زیر در دسترس است:
https://www.bbc.com/persian/articles/cl4d8m651pxo
مدتی پس از جنبش ۱۴۰۱، مقاله «ذهنیت سرنگونی آسان» به بررسی تبعات «ساده گرفتن» شدید سازوکار تغییر حکومت در میان فعالان ایرانی پرداخت: از جمله اینکه قدرت‌های جهانی، تدریجا دورنمای تغییر رژیم در ایران را جدی نمی‌گیرند و «معامله با قدرت مستقر» در «پرونده‌های راهبردی» را ترجیح می‌دهند.
بدون آنکه قصد هیچ‌گونه تحلیل وقایع جاری را داشته باشیم، اجازه می‌خواهم صرفا بخش‌هایی از آن مقاله قدیمی را یادآوری کنم. متنی که هرچند در زمان انتشار، از سوی بسیاری از عزیزان -که کار حکومت را تمام شده می‌دانستند- بدبینانه تلقی شد، ولی شاید بازخوانی آن، بی‌فایده نباشد:
- اگر اپوزیسیون هر از گاه، به دنبال اعتراضات خیابانی شعار سرنگونی سریع بدهد و سپس برای تکرار همان شعار انتظار دور بعدی اعتراضات را بکشد، سرانجام در معرض حسابرسی سخت افکار عمومی قرار خواهد گرفت... تکرار مکرر و بدون پشتوانه این شعارها باعث خواهد شد تا اپوزیسیون در داخل و خارج کشور جدی گرفته نشود. تا آنجا که هم لایه‌هایی محتاط –ولو ناراضی- از اجتماع و هم جامعه بین‌المللی، تا اطلاع ثانوی منفعت خود را در «معامله» با قدرت مستقر ببینند.
- اگر جریاناتی سیاسی مکررا هر تحول سیاسی کشور، و از جمله ناکامی‌های خود را، را یک گام نزدیک تر شدن به سرنگونی بدانند -آن هم با استدلال‌هایی در این حد که رژیم هر کار بکند به ضررش است- یعنی از اساس ضعیف بودن یا نبودن اپوزیسیون را مهم نمی‌دانند؛ چون لابد معتقدند در هر حال، به طور خودکار نتیجه یکی خواهد بود.
- در چارچوب ذهنیت سرنگونی سریع، غیرمنتظره نیست که بخش بزرگی از بحث های نظری در مورد تحولات ایران صرف توجیه بضاعت یا وضع موجود اپوزیسیون شده: مثلا با تجلیل بیش از حد از جنبش‌های «بی سر» یا محتوم فرض کردن سقوط دیکتاتورها. یا با امیدآفرینی اغراق‌آمیز به عواملی از قبیل فروپاشی از درون، نافرمانی نظامیان، تحولات غیرمنتظره یا فشار خارجی.
- مطابق تجربیات تاریخی، حتی اگر انقلاب بدون «رهبر» ممکن باشد، تصور پیروزی یک انقلاب بدون «تشکیلات رهبری کننده» دشوار است. حتی اگر نظام های خودکامه در مقیاس تاریخی ناپایدار باشند، می‌توانند در مقیاس زندگی انسانی زیاد عمر کنند. حتی اگر فروپاشی از درون غیرممکن نباشد، امید بستن به آن ممکن است به انفعال نامحدود بینجامد. حتی اگر شکاف‌هایی در نیروهای مسلح وجود داشته باشد، تاکنون این ذهنیت که فرضا سپاه ممکن است جمهوری اسلامی را سرنگون کند مبنایی جز اخبار جعلی نداشته. حتی اگر امکان متضرر شدن حاکمان از تحولات غیرمنتظره وجود داشته باشد، تضمینی نیست که این تحولات لزوما به ضرر آنها اتفاق بیفتند.
- حتی با وجود اینکه تاثیر فشار خارجی در تضعیف حکومت‌ها قابل انکار نیست، نمونه‌های بی‌شماری از معاملات پشت‌پرده دولتمردان غربی با تهران وجود دارند؛ دولتمردانی که همواره محتمل است به امید توافق در یک پرونده راهبردی، یا برای آزادی ولو یکی از اتباع‌شان در ایران، امتیازات غیرمنتظره بدهند.
- ساده گرفتن سرنگونی، لاجرم درگیری بین مخالفان حکومت را نیز وارد فضایی متفاوت میکند. چون طبیعتا نیروهایی که براندازی را فرایندی درازمدت و نیازمند سازماندهی و مشارکت گسترده بدانند، با فعالانی که براندازی را در کوتاه مدت در دسترس تصور کنند، رفتار متفاوتی دارند. در حالت اول، قاعدتا خود را بیشتر نیازمند برنامه‌ریزی تشکیلاتی و تعامل درازمدت با دیگر جریان‌ها می‌بینند. در حالت دوم اما، از آنجایی که سقوط نظام را قریب‌الوقوع می‌دانند، بیشتر نگران «سهم‌خواهی» جریان‌های رقیب در فردای براندازی خواهند بود.
- فرض اخیر، می‌تواند تفسیری خاص از عملگرایی را در اپوزیسیون جا بیندازد که خروجی آن، مثلا نه همکاری گسترده تر برای مقابله -بسیار دشوار- با حکومت، که استفاده از «هر» روش ممکن برای مقابله -به‌مراتب آسان‌تر- با یکدیگر باشد... درواقع به طور اجتناب‌ناپذیر، حجمی غیرطبیعی از مجادلات سیاسی اپوزیسیون متوجه کلیات و جزئیات حکومت جایگزین می‌شود که انگار چیزی به استقرار آن نمانده است.
متن کامل مقاله ذهنیت سرنگونی آسان» در لینک زیر در دسترس است:
https://www.bbc.com/persian/articles/cl4d8m651pxo
روز دوم یا سوم جنگ بود
تلویزیون رو روشن کردم تا ببینم روایت صداوسیما(میلی) از جنگ چیه که در بُهت و ناباوری این مداخله گر سلامت "حسین خیراندیش" رو دعوت کردن که توهم ذهن بیمارش را اشاعه میداد، میگفت برای کاهش استرس، خانم های باردار عصاره نعناع روی پیشونی بمالن...
لازم به توضیح هست که این آقا از جانب معاونت اجتماعی سازمان نظام پزشکی کشور در لیست ۵۲ نفره مداخلان سلامت قرار دارد...
چرا مردم به این رسانه ضدملی باید اعتماد کنند؟!؟!
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour
تلویزیون رو روشن کردم تا ببینم روایت صداوسیما(میلی) از جنگ چیه که در بُهت و ناباوری این مداخله گر سلامت "حسین خیراندیش" رو دعوت کردن که توهم ذهن بیمارش را اشاعه میداد، میگفت برای کاهش استرس، خانم های باردار عصاره نعناع روی پیشونی بمالن...
لازم به توضیح هست که این آقا از جانب معاونت اجتماعی سازمان نظام پزشکی کشور در لیست ۵۲ نفره مداخلان سلامت قرار دارد...
چرا مردم به این رسانه ضدملی باید اعتماد کنند؟!؟!
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour