هم لباس دکتر هست ولی لزوما استاد نیست...
Part 2

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

هیئت علمی شدن‌ از دانشجویی آرزوم بوده
نرفتم
خوشحالم
مدت‌ هاست این هیئت را عار خودم میبینم

Part 1

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

در این اپیزود از سریال Chicago med یکی از رزیدنت های طب اورژانس سوساید میکنه...

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

همه شوکه میشن که چرا متوجه حال بدش نشدن و خودشونو سرزنش می کنن

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

و چطوری باید حواسمون به اطرافیانمون باشه

حداقل این سیمپاتی‌ با رزیدنت ها در اتندینگ‌ وجود داره

براش تحقیق میکنن
مطالعه میکنن
تا راه حل پیدا کنن

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

یکی از جاهایی که در خوندن brain CT ممکنه miss بشه middle fossa هست

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

Acute Subdural hemorrhage

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

خود انتقادی به خودمون و نسل زد پزشکی:

سیگار به دست با روپوش سفید وسط حیاط بیمارستان وایب خوبی نداره...

اکیموز به دنبال تزریق زیرجلدی اناکساپارین اطراف ناف

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

The Pitt

دیدن این سریال واسه کسایی که تو اورژانس کار میکنن پیشنهاد میشه

http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

معرفی
http://www.tg-me.com/nima_shahryarpour

تراژدی اتللو در یک پرده

آقای ۳۷ ساله، متاهل، تحصیلات اول راهنمایی، اولین نوبت بستری

بیمار، در پاسخ به علت مراجعه اظهار می‌نماید: "مرا قاضی فرستاده است؛ من بیگناهم".

ارجاع قضایی، جهت بررسی های لازم، از نظر بررسی تشخیصی اختلال هذیانی نوع حسادت.

طبق اظهارات بیمار، ۴ ماه قبل، در هنگام مراجعه به منزل، همسر و فرزندان خود را در منزل می‌بیند و بعد از ۱۵ دقیقه بازگشت از حمام، متوجه عدم حضور فرزندان خود می‌شود و همسرش از لعت عدم حضور فرزندان، ابراز بی اطلاعی می‌کند.

بیمار دچار نگرانی و ترس از ربوده شدن فرزندان می‌شود و همسرش را، مقصر معرفی می‌کند و بعد از مشاجره شدید، وی را با روسری که برسرداشته، خفه میکند

در خصوص اقدام فوق، بیمار ذکر می‌کند قصد کشتن همسرش را نداشته است و فقط قصد متقاعد کردن همسرش را داشته تا رفتاری مسئولیت‌ شناسانه داشته است.
در توصیف صحنه خفه کردن همسرش، ذکر می‌کند در آن لحظه نه صدایی از همسرش شنیده و نه تغییری در چهره او دیده است.
بعد از خفه کردن همسرش، خانه را ترک می‌کند و به همسایه ها اطلاع می‌دهد که همسرش را کشته است. سپس به خانه ی پسردایی خود و از آنجا به زمین کشاورزی می‌رود و اقدام به خودکشی با سم می‌کند که خودکشی ناکامل بوده است و نجات می‌یابد و فردای روز حادثه، خود را به پلیس معرفی می‌کند.

بیمار، از آن زمان دچار خلق غمگین، نا امیدی، گوشه گیری، احساس گناه، آرزوی مرگ و افکار خودکشی شده است

بیمار، از سن ۱۴ سالگی به همراه خانواده خود، از کشور دیگری به ایران مهاجرت کرده است.
از سن ۱۵ سالگی تا کنون، به عنوان کارگر ساختمانی و کوره پزی، به مدت ۵ ساع مشغول به کار بوده و ۶-۷ سال نیز، سابقه کار کشاورزی داشته است.
در سن ۲۰ سالگی سابقه دو هفته زندان، به علت حمل مواد مخدر(طبق شرح حال از پدر بیمار، ۲ گرم تریاک) داشته است

از ۱۲ سال قبل ، مصرف سیگار و حشیش، ترامادول، تریاک و شیره تریاک داشته است و چندین نوبت تا هفته قبل از مرگ همسر، شیشه مصرف کرده است.
بیمار ۱۱ سال قبل و به دنبال درگیری با همسر خود، قصد اقدام به خودکشی با روش دار زدن داشته است. نوسانات خلقی و اقدامات تکانشی‌ و تحریک پذیری، در طی این سالها، همواره برقرار بوده است.

طی ۴ سال اخیر، بیمار خلق غمگین و تحریک پذیر و کاهش خواب داشته است. در این مدت، بارها اقدام به خودسوزی با سیگار کرده است. همواره نسبت به همسر خود بدبین بوده است و افکاری بصورت شک و بدبینی نسبت به همسرش، در خصوص ارتباط عاطفی با برخی افراد دیگر، داشته است. همچنین چندین نوبت ، جهت تعقیب و چک کردن همسرش، محل کار خود را ترک کرده است. افکاری مبنی بر خیانت همسر و همدستی همسر با فرد دیگری، جهت قتل ایشان، بصورت مداوم، همراه وی بوده است.

علاوه بر این، در این مدت افکار بدبینی و گزند و آسیب نسبت به اطرافیان خود داشته است؛ به صورتی که به دلیل ترس از آلوده شدن غذایش با سم یا داروی بی‌هوشی، غذایش را با فرزندانش ، جابجا می کرده است.

در سابقه خانوادگی، پدر بیمار، تحریک پذیر و پرخاشگر است و ارتباط عاطفی مناسبی با همسر و فرزندانش ندارد.
مادر بیمار، اختلال افسردگی دارد و تحت درمان می‌ باشد.
۲ برادر بیمار اعتیاد به اپیوم و یکی از برادران، سابقه مصرف شیشه دارد. یکی از خواهران بیمار نیز اختلال وسواس و افسردگی دارد
بسمار سابقه ای از اختلال جسمی ندارد

خودآزمایی ۱
با توجه به شرح حال ارائه شده و مصاحبه بالینی زیر، علامت شناسی بسمار به چه صورت می باشد؟

بیمار با دستبند و همراه با ۲ مامور و دو مرد دیگر، وارد اتاق می شود. بیمار ، آقای جوانی، با سن ظاهری و تقویمی متناسب می‌باشد که در طول مصاحبه، ارتباط چشمی در حد معمول، برقرار می‌کند. وی، بهداشت فردی مناسبی دارد. بسمار ابتدا تمایلی به نشستن برروی صندلی ندارد و در مقابل درخواست بالینگر، مقاومت می‌کند اما، بعد از اینکه از وی، مجددا خواسته می‌شود که بنشیند، اینبار مقاومت نمی‌کند و می‌نشیند.
کمی بی‌بقرار بنظر می‌رسد و پاهایش را تکان می‌دهد.

در هنگام صحبت کردن درباره دلیل آمدنش به بیمارستان، گریه می‌کند و اظهار می‌کند:"من بی گناهم و قاضی، به اشتباه من را به اینجا فرستاده است.
من از مرگ همسرم، غمگین هستم ولی هیچ عمدی در کار نبوده است. او همیشه، قصد کشتن مرا داشته است. بارها در غذای من، داروی بی هوشی یا سم می‌ریخته است تا من را بکشد و با مرد همسایه فرار کند.

اون زن زندگی با من، نبوده و بارها به من خیانت کرده است. فکر خیانت‌های همسرم هنوز هم همراه من است و رهایم نمی‌کند".

او اظهار میکند: " آرزوی مرگ دارم ولی نگران بچه هایم هستم و خودکشی نمیکنم". با وجود اضطرابی که در طول مصاحبه دارد تست های تمرکز و حافظه را بدون مشکل، پاسخ می‌دهد .
در مورد بیمار بورن یا نبودن می گوید:"من بیمار، نیستم؛ چرا باید اینجا باشن و بستری شوم و چرا باید دارو مصرف کنم؟باور کنید من بی‌گناهم".