Чирой ҳаловатсиз яроқли бўлмайди.

Биз чирой деб ўгирган сўз аслиятда «жамол» сўзи билан ифодаланган. «Жамол» сўзи луғатда «гўзаллик», «чирой» маъносини англатади. Луғавий маънодаги сифат (гўзал, чиройли) инсон танасидаги энг қадрли жой – юзга нисбатан ишлатилиб, бора-бора жамол дейилганида мутлоқ юз, чеҳра тушуниладиган бўлган. Шунинг учун ҳам қачонки, жамол сўзи қўлланса, дафъатан инсон юзи тасаввурга келади. Арабча «ҳаловат» сўзининг ўзаги – «ширин бўлиш», «ширали бўлиш» ва «зийнатли бўлиш», «безантириш» каби маъноларни ифодалайди. Гўзалликнинг, янада аниқроқ айтсак, юзнинг ширали бўлиши – «юздан нур ёғилиб туриш», «истараси иссиқ бўлиш» каби иборалар билан маънодошдир. Албатта агар юзда шу хусусият бўлмаса, у совуқ, жонсиз кўринади, совуқ, жонсиз нарсадан одамлар қочади. Энди «чирой ҳаловатсиз яроқли бўлмайди» деган ҳикматли гапни «ҳаловат» сўзининг зийнат билан боғлиқ маъносига суяниб, изоҳлаб кўрайлик.

Инсон жамолининг зийнати хаё. Бу зийнат билан сийланган чеҳранинг олтин-кумуш билан безанган юздан қадри баланд, харидори кўп бўлади. Ҳаё – тириклик, нур, зиё рамзи. Соғлом қалб зиёга талпинади, беҳаё юз ўзидан четлантиради, ўликдек сескантиради. Зеб-зийнатлар гулдек яшнатади, агарчи юз ҳаёли бўлса. Беҳаё бўлса, олтин-кумушга кўмилганнинг фойдаси йўқ, аксинча, бу безаклар уни янада совуқ кўрсатади, яқинига йўлаганни яхлатади.

“Унвонул баён”дан.
•┈•┈•┈•┈•❁✿❁•┈•┈•┈•┈•

✅Яқинларингизга ҳам улашинг:

⬇️Линкни босиб  каналга обуна бўлинг!⬇️
https://www.tg-me.com/+hH8wvHHEHaFjZGEy
https://www.tg-me.com/+hH8wvHHEHaFjZGEy