جهان در تغییر است؛ زندگی ما آن چیزی است که انديشه‌هایمان می‌سازند.
《مارکوس اورلیوس》
@ourcafephilo

تمرین فلسفه با دانش آموزان خردسال، عمل به رسمیت شناختن
آن‌هاست، به نحوی که به کودکان فرصت‌های ایجاد روابط مثبت با خود را می‌دهد(دستیابی به اشکال مهم عزت نفس مانند اعتماد به نفس و احترام به نفس).
《 پرسشگری و گفتگو با کودکان و نوجوانان، جانا مور لون》
@ourcafephilo

پرسشگری فلسفی می‌تواند فعالیتی فردی به شمار آید. ما قادریم به‌تنهایی فلسفه ورزی کنیم؛ اما در این حین می‌توانیم پرسش‌هایی فلسفی بپرسیم و در گفت‌وگو با دیگران به پرورش پاسخ این پرسش‌ها بپردازیم.
《پرسشگری و گفتگو با کودکان و نوجوانان، جانا مور لون》
@ourcafephilo

هر کسی که به دشمنان یا کافران یا شیاطینی نیاز داشته باشد که به وجودش معنا و هدف لازم را بدهد، در وضع ذهنی جهنمی زندگی می‌کند.
《پرسش‌های بزرگ، لو مارینف》
@ourcafephilo

فروتنی نمایش و سیاست ورزی نیست؛ بلکه احساسی است که در آن فردِ کنار شما به اندازه دیگران حق زندگی و کرامت دارد. همه ما بدون توجه به شرایط، شایسته‌ی احترام یکدیگر هستیم.
《از ذهن انباری به ذهن آگاهی، اُم سوآمی》
@ourcafephilo

نیایش به بیان ساده به این معناست که هرگاه تنهایید، تنها نیستید بلکه احساس غربت می‌کنید؛ دلتان برای دیگری تنگ‌شده است... تنهایی، بزرگترین عظمتِ موجود است.
《پرسش‌های بزرگ، لو مارینف》
@ourcafephilo

وقتی همه عناصر در نفس شما با همکاری هم عمل می‌کنند، جنگ و جدالی در درون شما رخ نمی‌دهد. وقتی به صورت یک واحد، یک کل هماهنگ عمل می‌کنید، عملتان خردمندانه و عقلانی است.
《 دعوت به فلسفه، عشق به حکمت و جستجوی راه‌های نو در فلسفه، ویل دورانت》
@ourcafephilo

مراقب آنچه می‌گویید باشید و به هر چه می‌گویید، عمل کنید.
《از ذهن انباری به ذهن آگاهی، اُم سوآمی》
@ourcafephilo

آدمی به نعمت‌هایی که هرگز به فکر داشتن آن‌ها نیفتاده است اصلاً نیازی احساس نمی‌کند، بلکه بدون آن‌ها هم کاملاً راضی است؛ در حالی که کسی که صد بار بیشتر از دیگری ثروت دارد به علت کمبود آنچه توقع آن را دارد، احساس ناخرسندی می‌کند.
《در باب حکمت زندگی، آرتور شوپنهاور》
@ourcafephilo

بی عدالتی نوعی کفر است. طبیعت موجودات عاقل را به خاطر یکدیگر خلق کرده، برای این که مطابق شأن خود به یکدیگر کمک کنند، نه این که زیان رسانند.
《تاملات، مارکوس اورلیوس》
@ourcafephilo

تواضع فکری به این معنا نیست که بزدل و ضعیف باشیم یا در برابر هر نظر مخالفی دستمان را به علامت تسلیم بالا ببریم و عقب بنشینیم، بلکه به این معناست که از گزافه گویی، خودنمایی، یا غرور فکری عاری باشیم و، در کنارِ این، به مبانی منطقی باورهایمان توجه کنیم و ببینیم مبنای باورهایمان چیست و آیا باورهایمان اصولاً مبنای منطقی دارند.
《مفهوم‌ها و ابزارهای تفکر نقادانه، ریچارد پل و لیندا الدر》
@ourcafephilo

شهریار خوب نباید طوری رفتار کند که مردم او را سست و مطیع بدانند. از طرف دیگر نباید به حدی ظالم و سنگدل باشد که مردم فکر کنند از جامعه‌ی‌ خود متنفر است. او باید محکم و درعین حال منطقی باشد و سخنان دیگران را بشنود. رهبر سیاسی اگر قرار باشد میان محبوب بودن و ترسناک بودن یکی را انتخاب کند، باید تردید به خود راه ندهد و دومی را به اولی ترجیح دهد. رهبر وسوسه می‌شود هر دو را داشته باشد، اما باید ترساندن را در اولویت قرار دهد؛ زیرا در نهایت همین ابزار است که مردم را مطیع نگه‌ می‌دارد.
《متفکران بزرگ، دیدگاه سیاسی نیکولو ماکیاولی، آلن دوباتن》
@ourcafephilo

یک آزمون بزرگ برای هر شخص مذهبی یا《ملتی مذهبی》 این است که آیا آن شخص یا ملت می‌تواند دیگران را به حال خود بگذارد یا خیر. اگر نتواند در این آزمون شکست خورده و رنج انسان‌ها را بیشتر کرده است.
《پرسش‌های بزرگ، لو مارينف》
@ourcafephilo

رواقیون تأکید می‌کنند هیچکس نمی‌تواند مجبورمان کند چیزی را برخلاف خواسته مان باور کنیم؛ اگر بدانیم چطور در برابرشان مقاومت کنیم هیچ کس نمی‌تواند ما را شست و شوی مغزی دهد.
《فلسفه برای زندگی و دیگر موقعیت‌های حساس، جولز اونز》
@ourcafephilo

خوش اقبالی حقیقی این است که زندگی را در حالی ترک گوییم که هرگز دغل بازی، ریا کاری، بی‌بندوباری و کبر و غرور را تجربه نکرده باشیم.
《تأملات، مارکوس اورلیوس》
@ourcafephilo

بچه ها را به این دلیل هم دوست داریم که آن‌ها آن چیزی اند که ما نمی‌توانیم‌ باشیم: حیواناتی موزون که سادگی و وحدت عملشان خودبه‌خودی است. در حالی که در فیلسوف، این سادگی و وحدت عمل فقط پس از تقلا و سرکوب به دست می آید.
《دعوت به فلسفه، ویل دورانت 》
@ourcafephilo

عذرخواهی اعادهٔ ایمان است. نشان می‌دهد من یک بار شما را ناامید کرده‌ام، اما می‌توانید به من اعتماد کنید که دیگر شما را در این شرایط قرار نخواهم داد.
《پرسش‌های بزرگ زندگی، اُم سوآمی، ترجمهء #مرتضی_براتی 》
@ourcafephilo

افراد متعصب با درک نکردن انسانیت دیگران و پیش‌فرض گرفتن این خطای سهمگین که نژاد یا جنس یا جنسیت یا قومیت باعث می‌شود برخی افراد، انسانیت «بیشتری» داشته باشند و برخی، از انسانیت کمتری برخوردار باشند، تنها رنج را زیاد می‌کنند.
《پرسش‌های بزرگ، لو مارينف》
@ourcafephilo

تنهایی هر چه، باشد، فراخوان روح است. آگاهی شدید در تنهایی شدید، چیزی کم از شادکامی بیکران ندارد.
《پرسش‌های بزرگ زندگی، اُم سوآمی، ترجمهء #مرتضی_براتی 》
@ourcafephilo

ما باید به جای افزایش رنج خودمان و دیگران، در مسیر کاستن از رنج خود و اطرافیانمان قدم برداریم
《پرسش‌های بزرگ،  لو مارينف》
@ourcafephilo